ตอนที่ 2/3

อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาทำการกดประสาท ทำให้สมองเขาประมวลผลอะไรได้แย่ไปหมด

ขนาดบุคคลตรงหน้าเป็นผู้ชาย พยัคฆ์ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ และยังคงเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิง ทั้งๆ ที่ทิวาก็พูดลงท้ายประโยคด้วยคำว่าครับเสมอ แถมยังเรียกแทนตัวเองว่าผมทุกครั้งอีก

“คุณพูดบ้าอะไรเนี่ย ผมเป็นผู้...” คำอธิบายหายเข้าไปในลำคอ เมื่อริมฝีปากหยัก ฉกจูบลงบนกลีบปากอวบอิ่มอย่างรวดเร็ว

ร่างอ้อนแอ้นพยายามดิ้นไปมา เพื่อให้หลุดพ้นพันธการเถื่อนดิบของคนบนร่าง แต่ด้วยความที่ตนเองตัวเล็กกว่า เรี่ยวแรงย่อมมีน้อยกว่า ทิวาจึงไม่สามารถสู้อะไรเขาได้เลย ทำได้เพียงแค่สร้างความรำคาญให้กับพยัคฆ์เพียงเท่านั้น

ฝ่ามือใหญ่ทั้งสองข้าง จึงจัดการรวบข้อมือบางของเด็กหนุ่มเอาไว้เหนือหัว ก่อนจะรั้งไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ส่วนข้างที่ว่าง ก็เริ่มลงมาซุกซนกับเรือนร่างอ้อนแอ้นต่อ

ชายเสื้อยืดตัวเล็กพอดีตัวคนสวมใส่ถูกเลิกขึ้น จนปรากฏแผงอกเล็กไร้ซึ่งมัดกล้ามเนื้อที่ผู้ชายควรจะมี มีเพียงแค่ตุ่มไตสีชมพูระเรื่อ ซึ่งตอนนี้กำลังแข็งขึ้น จากการเขี่ยไล้กระตุ้นโดยเรียวนิ้วแกร่ง

ความอ่อนด้อยประสบการณ์ ทำให้ทิวามึนงงและเริ่มเคลิบเคลิ้ม ไปกับสัมผัสวาบหวามแปลกใหม่

แม้รู้ว่าตนเองกำลังถูกปลุกเร้าจากเพศชายด้วยกันเอง แต่เขากลับไม่รู้สึกรังเกียจในสัมผัสนั้น มันกลับรู้สึกดีมากเสียอีก

พยัคฆ์ใช้ความช่ำชองของตนเอง ค่อยๆ เกลี้ยกล่อมคนที่นอนอยู่ใต้ร่างเขา ให้โอนอ่อนตามจนสำเร็จ

และเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไร้การขัดขืน มือหนาก็ปลดปล่อยข้อมือบางออก ก่อนที่เขาจะผละจากริมฝีปากหวาน หลังจากที่ตนเองกวาดต้อนและหาความสำราญกับมันจนพอใจแล้ว ลงมาปลุกเร้าอีกฝ่ายที่ซอกคอเล็กแทน

เสียงกระเส่าถูกครางออกมาจากปากของทิวาอย่างเผลอตัว ร่างเล็กเริ่มบิดเร่าเมื่อชายหนุ่มดูดดึงและขบติ่งหูเล็กๆ นั่น

ริมฝีปากร้ายค่อยๆ เลื่อนผ่านจุดไวต่อการสัมผัสทีละจุดๆ และทุกๆ จุดที่เขาลากผ่านไป ก็จะทิ้งรอยรักสีแดงช้ำฝากเอาไว้อีกด้วย

ไม่นานนักพยัคฆ์ก็กำจัดเสื้อยืดที่แสนจะเกะกะนั่นออก ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่หน้าอกเล็กๆ ของร่างบอบบาง ความฉงนสงสัยจึงเริ่มก่อตัวขึ้น

ทำไมหน้าอกของคนตรงหน้าถึงได้แบนราบขนาดนี้? บนโลกนี้ยังมีผู้หญิงที่หน้าอกเล็กขนาดนี้อยู่ด้วยเหรอ?

แต่ก็ทำได้เพียงแค่สงสัย อารมณ์ตอนนี้มันไม่ใช่เวลามาหาคำตอบ พยัคฆ์จึงสลัดความคิดในหัว และเดินหน้าต่ออย่างเต็มกำลัง

เรียวปากหยักฝังลงบนยอดอกที่ชูชันท้าทาย กายบางของทิวาแอ่นขึ้นตอบรับอย่างเสียวซ่าน กับสัมผัสนั่นโดยที่เขาไม่สามารถห้ามใจไว้ได้

ปลายลิ้นเกร็งรัวเขี่ยดุนวนไปมา จนน้ำลายไหลเปียกชุ่มไปหมด คนทำเลอะจึงรีบเลียไล้ทำความสะอาดให้ในทันที

แม้จะไม่มีฐานอกให้บีบเคล้นมันก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะยังมียอดทับทิมสีหวานให้เขาใช้ปลายนิ้วปั่นเล่นได้อยู่

ความแข็งตัวที่อยู่ระหว่างกึ่งกลางกายของคนใต้ร่าง ดุนดันเนื้อผ้าของกางเกงวอร์มขึ้นมาสัมผัสโดนเรียวขาแกร่ง ทำให้พยัคฆ์รู้สึกเอะใจอีกครั้ง

เขาผละใบหน้าออกจากยอดอก ที่ตนเองกำลังดูดดึงอย่างเพลิดเพลินในตอนแรก และก้มลงไปดูสิ่งที่อยู่ด้านล่างแทน

ความนูนขึ้นมาระหว่างหน้าขาของทิวา ทำให้ชายหนุ่มเริ่มสงสัยและแปลกใจ และครั้งนี้เขาทนสงสัยต่อไปอีกไม่ไหว จึงหยัดกายนั่งยืดตัวตรง และตะปบเข้าไปที่ขอบกางเกงวอร์ม กับชั้นในตัวบางอย่างมาดมั่น ที่จะดึงมันลงเพื่อดูสิ่งที่อยู่ในนั้น

และเมื่อสิ่งนั้นปรากฏเด่นชัดแก่สายตาคม พยัคฆ์ก็ร้องเสียงหลง และดีดตัวลงไปยืนอยู่บนพื้นห้องทันที ด้วยความตกใจสุดขีด

อุ๊ย! อะไรโผล่ออกมานะ พ่อถึงตกใจขนาดนี้ >.,<

อยากรู้ไหมคะ รีบไปอ่านตอนต่อไปโล้ด~~~~~

-------------

หากอ่านแล้วรู้สึกขัดใจ ไม่ชอบใจในส่วนไหนติได้เลยนะคะ ไรต์จะนำไปพัฒนาและปรับปรุงให้ดีขึ้นค่ะ

แต่ถ้าหากอ่านแล้วสนุก หรือเอนจอยไปกับผลงานของไรต์ คอมเมนต์ให้กำลังใจกันบ้างนะคะ -3-