ตอนที่ 3 ตก....

หวัดดีเจ้าปี้ๆอ้ายๆกู่คนเจ้า" รสาพอรู้ว่าพี่สาวของเธอหนูอิงได้มาเรียนที่ม. X ที่เชียงใหม่เธอก็เลยตั้งใจจะเลี้ยงตอนรับพี่สาวโดยวานให้พี่ชายอย่างวาคิมไปชวน...

ในขณะที่เตรียมของอยู่ที่บ้านเธอก็ได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาไม่ใช่แค่คันเดียวเข้ามาพร้อมกัน 2 คันเธอก็เดินออกไปดูก็มองเห็นคนกลุ่มใหญ่ไม่ใช่มีเพียงแค่พี่หนูอิง พี่หนูจ๋า พี่เจ้าคุณและพี่วาคิมแต่ทว่ามีคนอื่นรวมอยู่ด้วย..

ตามนิสัยเจ้าของบ้านแบบเธอก็เลยเดินออกมาแต่เสียงนำไปก่อนหน้านั้นแล้ว..

บาสกับบอยในวันนี้ตั้งใจจะไปทักทายหนูอิงเฉยๆแต่ทว่าพี่คุณชวนให้มารู้จักคุณอาตัวเขา ตัวเองคิดว่าเป็นเรื่องที่ดีก็เลยมาตามคำชวนหรือเปล่า..หรืออยากกินหมูกระทะกันแน่?

พอมาถึงก็รู้ด้วยว่าคุณอาของพี่คุณเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายผมเอง..ว๊าวมาก..^_^

อยู่ๆเสียงใสๆของใครบางคนทำผมชะเง้อตามองมาหาต้นเสียงทันที ตัวเขาเองรู้สึกชอบในน้ำเสียงนี้มากแต่เมื่อหันมาเจอหน้าผมก็ถึงกับอึ้ง เจ้าของเสียงน่ารักมากผมตกหลุมรักเธอเข้าจังๆ...

"รสาทำไมพูดเหนือเนี่ย" ที่หนูจ๋าพี่พูดขึ้นมาทันที..

"ก่อน้องชอบนิ" ( - _ - )( _ _ )

"เราคิดหรือว่าคนอื่นเขาจะเข้าใจเหรอค่ะเห็นไหมเพื่อนพี่หนูอิงทำหน้างงเลยนี้" คนที่หนูจ๋าพูดถึงก็คือบาสที่ยืนอยู่นิ่งๆจริงๆเขาไม่ได้งงแต่เขาตกหลุมอากาศอย่างจัง...

เธอหันไปมองคนที่ยืนมองหน้าเธอนิ่งๆแล้วเธอก็เดินเข้าไปใกล้ๆ "อ้ายจื่อหยังงงหยังเจ้า" ^_^

ตัวเขาหลุดภวังค์ทันทีแล้วยิ้มให้ "สวยครับ"

"ห๊ก..อะหยังงามเจ้า" ?

นาทีนี้ผมไม่รู้จะตอบว่ายังไงจะตอบว่าหนูสวยผมก็โดนกินหัวสิครับ เพราะตอนที่ผมหลุดจากภวังผมจับรังสีอำมหิตได้ใกล้ไม่ไกลก็ว่าที่พ่อตาของผมนั้นเอง(มัดมือชกเลยงานนี้) ได้แต่ยิ้มแหย่ๆ

"เอ้า..ถามบ่อตอบเป็นหยังนี้"?

"ไม่ต้องถามแล้วรสาไปเลยไปเตรียมของเลย" วาคิมบอกน้องสาว

"มีอะไรให้พี่ช่วยไหมครับน้อง.." ถามได้เพียงแค่นั้น

"บ่ต้องเจ้าอ้ายเขาเป็นแขกนั่งรอไปเลยเจ้า"

"ไม่ครับพี่เป็นคนไทยครับ"

"อ้ายนี้อู้บ่ะหู้เรื่องแหมละ" (พี่นี้พูดไม่รู้เรื่องอีกแล้ว) ตัวเธอเข้าใจความหมายอยู่แต่ตีมึน

"รสา..พูดภาษากลางค่ะ" หนูจ๋าปรามอีกรอบนึง

"เอาไว้คุยกับพี่ก็ได้ค่ะ" แก้มบุ๋มยืนมองคนสวยโดนขัดใจเลยอาสา

"แต้กาเจ้า" 0_0..!!ทำตาโตตกใจที่เจอเพื่อนคุย

"แต่กะ" พร้อมกับยิ้มหวานให้คนสวย

"หึย เป็นคนตี้ไหนเจ้า"

" แม่แจมเจ้า" (สถานที่สมมุติ)

"หูยไกล๋ขนาดเลย"

กำลังคุยกันได้แบบน้ำไหลไฟดับก็โดนเบรคล้อฟรีอีกแล้ว "รสาของเตรียมเสร็จหรือยัง"

"ลืมคิงเลย ไปก่อนเจ้าเดี๋ยวมาอู้ต้วยใหม่เน้อ" แล้วเธอก็วิ่งไปแบบไม่สนใจใครอีกเลยปล่อยให้ผู้ชายคนหนึ่งมองเธอตามตาไม่กระพริบแล้วก็มองตามไปจนสุดสายตา..

"เห้ย..มองอะไรเบอร์นั้น" บอยแอบมองแฝดพี่มองน้องสาวของเพื่อนแบบตาค้างเลย..

"มองคนสวยผิดตรงไหนวะ"

"หึย..น้องพึ่งสิบเจ็ดเองนะ"

"สิบเจ็ดแล้วไงกูก็ไม่ได้ทำอะไรน้องแค่มอง"

"มองแล้วถามพี่ชายเขาหรือยัง"

"แค่มองไหมมีข้อหาไหนที่จะโดนจับด้วยหรอ"

"อย่าเถียงกันไปนั่งในบ้านได้แล้ว" อิงธาราเป็นคนห้ามศึกครั้งหนี้อีกแล้ว

แต่ทว่าการพูดจาของคู่นี้ทำให้คุณพ่อวัย 50 อัพอย่างภาคินัยเริ่มรู้ขุ่นเคืองใจ อาการหวงลูกสาวเกิดขึ้นในใจ "พี่คิณคะเด็กๆเขาแค่มองไม่ได้ทำอะไรผิดนะคะ" ลิซ่าคุณแม่วัย 40 อัพหันมาสะกิดคุณพ่อเบาๆ

'พี่ก็ไม่พูดอะไรนะครับน้องลิซ่า"

"ไม่พูดแต่อาการมันออกค่ะอาการหวงลูกสาวออกหน้าเนี่ย" แล้วก็เดินเข้าบ้านทันทีปล่อยให้สามียืนหน้าคำหน้างอกับคำพูดที่เธอกล่าวหา..

@สนามหญ้าหน้า

แต่เพียงไม่นานอุปกรณ์แลของที่เกี่ยวการทานหมูกระทะก็พร้อมเพรียงเสร็จสรรพ พากันมานั่งตรงสวนหย่อมหน้าบ้านทำเป็นสองวง

กลุ่มแรกก็จะเป็น อาคิณ น้าลิซ่า เจ้าคุณ หนูจ๋า วาคิม..

กลุ่มที่สอง เป็นเพื่อนของอิง ทั้งหมดก็เลยนั่งรวมกัน ส่วนสาวเจ้ารสาก็ไล่เสริฟของจนเสร็จ หันรีหันขว้างจะนั่งทางไหนดี..

"รสามานั่งข้างป๊านี้"

"กำเดียวเจ้า" แล้วเธอหันมาทางกลุ่มหนูอิง "ปี้หนูอิงไค่ได้อะหยังเพิ่มเอิ้นแม่บ้านเลยเน้อเจ้า น้องไปนั่งข้างป้อหล่ะนา" (พี่หนูเองอยากได้อะไรเพิ่มเรียกแม่บ้านนะคะน้องจะไปนั่งข้างพ่อแล้ว)

"บาสมึงหยุดมองก่อนพ่อน้องเขาตาขว้างแล้วนั้น" บอยจำเป็นต้องสะกิดแฝดเพราะลูกกะตาเข้าก็มอวกลุ่มนั้นอยู่ (พี่หนูจ๋า)

"บาสชอบรสาหรือ" หนูอิงหันมาถามเพื่อน

"อืม" สั้นแต่ได้ใจความมาก

"ไม่ปฏิเสธเลยนะ"

"ไม่อ่ะ น้องน่ารักดีชอบตรงที่พูดภาษาบ้านนี่แหละ" พูดถึงรสาเขาก็อมยิ้ม

"เปิ้นก่ออู้จ้างนา" แก้มบุ๋มแอบแซวเพื่อน

"แก้มอยากแซวเราแบบนี้สิ"

"น้องรสาน่ารักมากเลยนะหนูอิง" ฟ้าใสกล่าวขึ้น

"ตอนเด็กๆน่ารักมากเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้อ่ะประมาณเคยเห็นตุ๊กตาที่แต่งเป็นเจ้าหญิงป่ะอย่างนั้นเลยอ่ะ"

"สวยมากบอกเลย" บาสพูดขึ้นลอย

"เจอคนคลั่งรักอีกหนึ่งอัตราค่ะ" อิงธาราแซวเพื่อน

"เอ่อ..ทุกคนเราว่ามากินกันก่อนเถอะอิ่มแล้วค่อยชะเง้อมอง" แก้มบุ๋มที่เอาแต่คีบหมู คีบทุกอย่างลงหม้อ แต่ท่านชายทุกท่านไม่มองเลยหมูก็จะไหม้เอา

"ใช่ๆทานก่อนบาส" หนูอิงหันมามองเตาของมันล้นแล้วขาดคนทานตอนนี้

เขาจำใจเลิกมองแล้วหันมาจัดการกับหมูกระทะตรงหน้าต่างคนต่างหยิบของที่ชอบและเติมของที่ชอบลงแทนพากันกินราวชั่วโมงนิดก็กันเมินสิ่งของที่อยู่ตรงหน้า

"เป็นไงอิ่มไหมพวกเราอ่ะ" ลิซ่าลุกมาจากอีกที่เดินมาถามเด็ก

"มากค่ะจุกนะเนี่ย อิงต้องเบริ์นหลายวันเลยน้าลิซ่าขา" นั่งลูบท้องแบนให้น้าดู

"ไงค่ะหนุ่มๆสาวๆอิ่มกันไหมหรือว่าเอาอะไรเพิ่มอีกไหม" หลังจะคุยกับหลานเสร็จเธอก็หามาคุยกับเพื่อนหลานต่อ..

"บ่ไหวเจ้ากั๊ดต๋องขนาดเลย" แก้มบุ๋มพูดภาษาเหนือกับลิซ่า

" จะอั้นเดินยืดเส้นยืดสายเอาเจ้าจะได้บ่จะอืดต๋อง" เธอก็ไม่ไหวตอบเป็นภาษาเมืองเหนือเช่นกัน

"น้าลิซ่าพูดคล่องมากเลยอ่ะ"

"อีแม่เป็นคนสอนน้องเองเจ้า" อยู่ๆรสากระโดดเข้ามาแจมสนทนาภาษาเหนือ

"รสาอืดท้องอยู่ทำไมกระโดด ค่ะเดียวก็จุกหลอกลูก"

"ได้ยินเขาคุยภาษาเหนือกระโดดเข้ามาเลยอ่ะสิ"

"ฮู้ตันแหมหล่ะปี้อิง" แล้วก็แกล้งเป็นเขินอายเมื่อเจอคนรู้ทัน

แต่ทว่าในขณะที่สาวๆกำลังคุยกันภาษาเมืองเหนือบาสก็เอาแต่นั่งมองน้อง มองแบบว่าถ้าสิงได้คงสิงแล้ว มองเพลินไม่พอ ยิ้มมีความสุขแต่ต้องมาสะดุ้ง เมือฝ่ามือของวาคิมมาวางบนไหล่กว้างของเข้า

"เห้อ ตกใจ" ยกมือลูบอกเบาๆ

"เห้อบ้าอะไร ขวัญอ่อนขนาดนั้นเลยไง"

"สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว" บอยได้ที่แซวพี่ชาย

"คิดอะไรอยู่สติไม่อยู่หือ" เขารู้อยู่แล้วแหละว่าบาสแอบมองน้องสาวเข้าตั้งแต่เข้ามาในบ้าน

"ไม่บอกหรอก"

"ไม่เข้าทางพี่ชายระวังให้ดีนะ"

ในขณะที่ สองหนุ่มกำลังเจรจาผู้การเข้าหา รสา สองสาวก็ท้วงติงขึ้น

"หนูอิง จะสี่ทุ่มแล้วอ่ะ"

"เป็นเด็กหอหรอคะ"

"เด็กหอในค่ะแล้วก็เป็นเด็กทุนของเศษอนันต์ค่ะ"

"อ่อสองคนนี่เองหรอ งั้นคืนนี้นอนที่นี่ละกันพรุ่งนี้น้าจะไปส่งเองคะจะบอกให้ผู้ดูแลตึกว่ามาช่วยงานน้า" ^_^

"จะ..จะดีหรอคะ

"ดีสิคะนอกจากเป็นเจ้าของทุนแล้วน้ายังเป็นศิษย์เก่าของมหาลัยนี้ด้วยนะ

"จริงหรอคะ"

"จริงสิไม่ใช่แค่น้านะที่เป็นศิษย์เก่าที่นี่มีแม่ของพี่เจ้าคุณพี่หนูจ๋า และยังมีแม่ของหนูอิงด้วยที่เรียนที่นี้..

"จริงหรออิง"

"อืม...ม๊าบอก เชียงใหม่เป็นที่unsend มากอิงก็เลยอยากมา"

"เห็นไหมหายกังวลแล้วนะ"

"ถ้าจะถ้าอย่างนั้นเราช่วยกันเก็บของก่อนไหมคะ

"บ่ต้องเจ้า"

"ไม่เป็นไรรสา ช่วยๆกันมันจะเสร็จไวให้แม่บ้านเขาพักผ่อนเถอะ"

เป็นอันว่าทุกคนพากันช่วยเก็บกวาดทำความสะอาดตรงจุดที่พาหมูกระทะผู้หญิงพากันล้างจานส่วนผู้ชายก็พากันเก็บดับเซื้อเพลิง..

"แล้วกลับก่อนนะพรุ่งนี้เจอกันที่คณะ" อิงหันไปทางน้าสาว "อิงฝากเพื่อนด้วยนะคะ"

"ยินดีค่ะ"

"แล้วแกสองคนบ้านอยู่ไหนเนี่ย" เจ้าคุณเอ่ยถาม สองแฝด

"บ้านอยู่ตรงข้ามกับบ้านพี่เข้าคุณนะครับ"

"จริงอ่ะ"

"อืมจะโกหกทำไมล่ะ"

"งั้นไปด้วยกันเลยจะต้องไม่จะได้ไม่เสียเวลาคิมออกไปส่งอีก"

หลังจากวันนั้นบาสก็พยายามตีซี้วาคิมขอมาบ้านทุกครั้งที่มีโอกาสบางครั้งก็แอบชวนหนูอิง (อ้อนวอนให้พามามีอยู่ช่วงหนึ่งที่เขาหายไปเพราะว่าชายบอยป่วยโรคพิสดาร (แพ้ท้องแทนเมียแต่ไม่ยอมไปหาหมอแล้วก็ไม่รู้ว่าพี่หนูจ๋าท้อง) ความสม่ำเสมอของบาสจนมาถึงวันที่รสาาหาที่เรียนพิเศษเขาเลยอาสามาสอนที่บ้าน