13 ตามหาความจริง

หลังจากการพูดคุยที่คาเฟ่กับข้าวโอ๊ต แทนไทก็กลับมาหาคุณเสกสรรค์ที่คฤหาสน์ ใบหน้าของเขายังคงเต็มไปด้วยความสับสนและปวดร้าว คุณเสกสรรค์มองลูกชายด้วยแววตาห่วงใย ก่อนจะตัดสินใจพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“แทน… พ่อเข้าใจความรู้สึกของแกนะ แต่เรื่องนี้มันละเอียดอ่อน เราต้องหาหลักฐานมาพิสูจน์” คุณเสกสรรค์หยุดชั่วครู่

“แกต้องเอาเส้นผมของมะลิมาตรวจ DNA”

คำพูดของคุณเสกสรรค์ทำให้แทนไทชะงัก นี่คือทางเดียวที่จะไขปริศนาทั้งหมด และพิสูจน์ความจริงอันน่ารังเกียจนี้ เขาพยักหน้าช้าๆ

“ครับพ่อ”

เย็นวันนั้น แทนไทขับรถมาจอดห่างจากบ้านของคุณชมพู่เล็กน้อย หัวใจของเขาเต้นรัวด้วยความประหม่าและไม่แน่ใจ เขาต้องการเพียงเส้นผมของมะลิ แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไรดี ทันทีที่เขาลงจากรถและกำลังจะเดินเข้าไปในบริเวณบ้าน ประตูรั้วก็เปิดออก และคุณชมพู่เดินออกมาพอดี ใบหน้าของเธอยังคงประดับด้วยรอยยิ้มลึกลับที่ยากจะคาดเดา คุณชมพู่มองแทนไทด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก

“มาทำอะไรที่นี่อีกคะ...คุณแทน!!” น้ำเสียงของเธอเรียบเฉย แต่แฝงไว้ด้วยความรู้ทัน แทนไทพยายามรวบรวมสติ เขาจ้องมองเธอตรงๆ

“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณครับ” คุณชมพู่ยิ้มบางๆ ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ และเปิดประตูรั้วเล็ก ๆ ให้เขา

“เรื่องมะลิใช่ไหมคะ”

แทนไทรู้สึกเหมือนถูกมองทะลุปรุโปร่ง เขารู้ว่าเธอคงจะรู้ทุกอย่างอยู่แล้ว แต่ก็ยังคงต้องการคำตอบที่ชัดเจน “ครับ..ผมอยากรู้ความจริงทั้งหมด” คุณชมพู่หัวเราะเบาๆ

“ความจริงบางอย่างมันก็ไม่ได้สวยงามเสมอไปหรอกค่ะคุณแทน” เธอหยุดชั่วครู่ ก่อนจะยื่นข้อเสนอที่ทำให้แทนไทต้องประหลาดใจ

“แต่ถ้าคุณอยากรู้มากนัก...ฉันก็มีข้อเสนอให้คุณค่ะ” แทนไทขมวดคิ้วด้วยความสงสัย

“ข้อเสนออะไรครับ”

“ฉันว่าเราเข้าไปคุยรายละเอียดกันในบ้านดีกว่ามั้ยคะ” คุณชมพู่เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยเลศนัย แววตาของเธอฉายแววแห่งความเจ้าเล่ห์

“แล้วฉันจะบอกความจริงทุกอย่างให้คุณรู้ รวมถึงสิ่งที่พ่อของคุณปกปิดไว้ด้วย”

“เชิญค่ะ”

แทนไทนิ่งเงียบไป เขาชั่งน้ำหนักข้อเสนอของเธอในใจ นี่คือโอกาสเดียวที่เขาจะรู้ความจริงทั้งหมด แต่ข้อเสนอของเธอเนี่ยสิ มันคืออะไรกันแน่!

ในเมื่อความจริงมันมีค่ามากพอที่จะทำให้เขายอมทำทุกอย่าง แทนไทจึงเดินตามคุณชมพู่เข้าไป

ภายในบ้านยังคงอบอวลด้วยกลิ่นน้ำหอมราคาแพง ชมพู่พาเขาเดินตรงไปยังห้องแต่งตัวขนาดใหญ่ ภายในห้องเต็มไปด้วยเสื้อผ้าแบรนด์เนมราคาแพงหลากหลายสไตล์ ตั้งแต่ชุดสูทหรูหราไปจนถึงเสื้อผ้าลำลองที่ดูดีมีรสนิยม สีสันและเนื้อผ้าที่หลากหลายบ่งบอกถึงความพิถีพิถันในการคัดสรรค์

“ฉันเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้คุณแล้วค่ะ” คุณชมพู่เอ่ย

“คุณต้องดูดีที่สุด...เหมาะสมกับงานใหม่ของคุณ”

“คุณยังไม่บอกเลยว่าจะให้ผมทำงานอะไร” แทนไทเอ่ยถามพลางมองเสื้อผ้าเหล่านั้นด้วยความประหลาดใจ

“ฉันอยากแนะนำให้คุณรู้จักกับคนสำคัญคนหนึ่งค่ะ คุณรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วตามฉันออกมา” คุณชมพู่เอ่ยขึ้น หลังจากแทนไทเปลี่ยนชุดตามคำสั่งของเธอเรียบร้อยแล้ว เขาเดินไปเปิดห้องนอนของมะลิ แต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเธอ

“มะลิอยู่มั้ย!!!” แทนไทเอ่ยถามเมื่อเดินตามหาเด็กสาวจนทั่วแล้วไม่พบ ในห้องนอนของเธอก็ไม่มี

“คุณจะได้เจอกับมะลิ ก็ต่อเมื่อ คุณยอมทำตามข้อตกลงของฉันเรียบร้อยแล้วเท่านั้น”

“แล้วข้อตกลงของคุณมันคืออะไรกันแน่” คุณชมพู่ไม่ตอบ ก่อนจะพาแทนไทเดินไปยังอีกห้องซึ่งอยู่ตรงข้ามกับ ห้องนอนของมะลิ ภายในห้องดูคล้ายกันมาก ต่างกันเพียงแค่ตำแหน่งเฟอร์นิเจอร์ภายในห้องเท่านั้น

พอแทนไทเดินตามคุณชมพู่เข้ามาในห้องก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่บนโซฟา เขามีรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าหล่อเหลา ดวงตาของเขาดูเฉียบคมและเต็มไปด้วยความมั่นใจ

“นี่คือคุณอาร์มค่ะ” คุณชมพู่แนะนำ

“เขาคือหนุ่มฮอตตัวท็อปของคลับเรา...และคุณอาร์มจะเป็นพี่เลี้ยงของคุณ”

“พี่เลี้ยง หมายความว่ายังไง”

“เดี๋ยวคุณอาร์มจะบอกคุณเองค่ะ ฉันไปก่อนนะคะ”

อาร์มลุกขึ้นยืน เขาสูงกว่าแทนไทเล็กน้อย ร่างกายกำยำแต่ไม่อ้วน ดูแข็งแรงและเซ็กซี่ในเวลาเดียวกัน เขาส่งยิ้มบางๆ ให้กับแทนไท รอยยิ้มของเขาดูเป็นมิตร แต่ก็แฝงไว้ด้วยความลึกลับและประสบการณ์ที่โชกโชน

“ยินดีต้อนรับ...นายชื่ออะไรเหรอ” อาร์มเอ่ยทักทายด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำที่น่าฟัง สายตาคมกริบของเขาจับจ้องมาที่แทนไท แทนไทพยักหน้าเล็กน้อย

“ผมแทนไทครับ”

“โอเค ฉันอาร์มนะ” ความเงียบเข้าปกคลุมห้องชั่วขณะ แทนไทรู้สึกประหม่าเล็กน้อย เขากวาดตามองไปรอบๆ ก่อนจะมองกลับมาที่อาร์มด้วยความสงสัย

“นั่งก่อนสิ” อาร์มผายมือเชิญ ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาตามเดิม แทนไทนั่งลงบนโซฟาตรงกันข้าม ความตึงเครียดบางอย่างเริ่มก่อตัวขึ้นในอากาศ

“เดี๋ยวผมจะแนะนำเกี่ยวกับงานของคุณ” อาร์มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เป็นกันเอง

“ไม่ต้องเกรงใจ ที่นี่เราเป็นเหมือนพี่น้องกัน” แทนไทพยักหน้า ความกังวลฉายชัดในแววตา

“แล้วงานที่คุณชมพู่จะให้ผมทำ...มันคืออะไร” แทนไทรีบเปิดประเด็นทันทีอย่างไม่รีรอ

อาร์มเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มหยันปรากฏที่มุมปาก

“ตกลงนายมาทำงาน แต่ไม่รู้ว่า...งานที่จะต้องทำคืออะไรเลยเนี่ยนะ” น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเยาะหยันปนความสงสัย

“ใช่!!! เธอบอกว่าให้รับข้อเสนอของเธอ แล้วผมก็มีเหตุผลบางอย่างที่ต้องรับข้อเสนอนั้น” แทนไทตอบ พยายามควบคุมเสียงให้เป็นปกติ

อาร์มยิ้มกว้างขึ้นเล็กน้อย แววตาแพรวพราวราวกับมองทะลุปรุโปร่ง

“อ๋อ!!!...ฉันเข้าใจล่ะ แรกๆ ฉันก็เป็นแบบนี้แหละ อาจจะยังกระดากปากที่จะพูดสินะ” เขาหยิบแคตตาล็อกเล่มหนาที่วางอยู่ข้างตัวยื่นส่งให้แทนไท

“เอาแคตตาล็อกนี่ไปดูก่อน” แทนไทรับมาอย่างงงๆ ความรู้สึกร้อนรุ่มในใจเริ่มก่อตัวขึ้น

“คืออะไร” เขาเอ่ยถาม

“ในนี้มีข้อมูลของลูกค้าทั้งหมด” อาร์มเริ่มอธิบาย น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนเป็นจริงจังและเป็นมืออาชีพขึ้นมาทันที ดวงตาของเขาฉายแววของคนที่คร่ำหวอดในวงการนี้มานาน “นายต้องศึกษาข้อมูลของลูกค้าแต่ละคนให้ละเอียดที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตั้งแต่ชื่อ อายุ งานอดิเรก ความสนใจ และที่สำคัญ...ความต้องการที่แท้จริงของพวกเธอ”

“ความต้องการที่แท้จริง?” แทนไททวนคำ คิ้วขมวดเข้าหากันด้วยความไม่เข้าใจ หัวใจของเขาเริ่มเต้นเร็วกว่าปกติ ราวกับกำลังจะได้เผชิญหน้ากับความจริงอันน่าตกใจ...

“ลูกค้าของเราส่วนใหญ่ มักเป็นผู้หญิงมีอายุ พวกเธอไม่ได้ต้องการแค่เรื่องบนเตียงอย่างเดียว บางคนก็แค่ต้องการเพื่อนคุย บางคนอาจจะต้องการแค่คนคอยรับฟังปัญหา บางคนอาจจะต้องการคำปลอบโยนที่ดี นายจะต้องเรียนรู้ที่จะดูแลและเอาใจใส่กับลูกค้าให้ตรงตามใจ”

“ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อขายตัว!” แทนไทผุดลุกขึ้นยืนทันที ดวงตาคมกริบจ้องมองอาร์มอย่างไม่พอใจ ความรู้สึกอัดอั้นทะลักออกมาจนแทบระเบิด

“ทำไมจะไม่ใช่ขายตัว นายขายตัวตั้งแต่เข้ามาที่นี่วันแรกแล้ว มะลิไง!!!...เธอเป็นลูกค้าวีไอพีของที่นี่เชียวนะ” อาร์มถอนหายใจเบาๆ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดที่เผลอหลุดปากไป แต่ก็รีบแก้ไขสถานการณ์ทันท่วงที

คำพูดของอาร์มเหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจของแทนไท เลือดในกายเขาเย็นวาบจนแทบแข็งเป็นน้ำแข็ง เขาไม่เชื่อหูตัวเอง สิ่งที่เพิ่งได้ยินมันน่ารังเกียจเกินกว่าที่เขาจะรับไหว

“หมายความว่ายังไง!..” แทนไทถามเสียงพร่า ร่างกายของเขาสั่นเทิ้มด้วยความโกรธ ความสับสน และความขยะแขยงตัวเอง ภาพของมะลิในคืนนั้นฉายชัดขึ้นมาในมโนสำนึก ทุกสัมผัส ทุกคำกระซิบ ทุกรอยจูบ...มันคือการกระทำกับ “ลูกค้า” อย่างนั้นหรือ?

“ก็หมายความว่า นายขายบริการให้มะลิไง แต่นั่นมันแค่บททดสอบเฉยๆ นะ” อาร์มพยายามอธิบาย แต่คำพูดของเขาไม่อาจดับไฟแห่งความบ้าคลั่งในใจของแทนไทได้

“ไม่จริง! ฉันจะไปคุยกับคุณชมพู่ให้รู้เรื่อง!” แทนไทก้าวพรวดหมายจะเดินออกไป แต่แขนของเขากลับถูกอาร์มคว้าไว้แน่น

“อย่าทำแบบนั้นเลย นายอยากรู้ความจริงไม่ใช่เหรอ” อาร์มพูดเสียงเรียบ แต่แววตาของเขาบ่งบอกถึงคำเตือนที่ชัดเจน

“ฉันไม่เข้าใจ...คุณมะลิเป็นลูกสาวแท้ๆ ของคุณชมพู่ แต่ทำไมเธอ...” แทนไทกัดฟันกรอด เสียงของเขาเต็มไปด้วยความปวดร้าวทรมานเกินจะบรรยาย เขาไม่เข้าใจตรรกะอันบิดเบี้ยวนี้เลยแม้แต่น้อย ความจริงที่ซับซ้อนเกินกว่าที่เขาจะรับไหว กำลังค่อยๆ เผยโฉมออกมาอย่างช้าๆ...

“อันนั้น นายจะรู้ก็ต่อเมื่อทำตามข้อตกลงของคุณชมพู่เสียก่อน ฉันพูดไม่ได้ ฉันมีหน้าที่แค่แนะนำงานของนายเท่านั้น” อาร์มพยายามเบี่ยงเบนความสนใจ เขาถอนหายใจอย่างโล่งอก ที่ไม่หลุดปากพูดไปมากกว่านี้

“สรุปว่าฉันต้องขายตัวงั้นเหรอ” แทนไทถามเสียงเรียบ ทว่าแววตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

“ก็ประมาณนั้น แต่สำหรับลูกค้าบางคน...นายก็ไม่จำเป็นต้องมีอะไรกับเธอ เพียงแค่ดูแลเอาใจใส่ ให้ความสุขตามที่เธอต้องการก็พอ”

“แล้วเรื่องบนเตียงล่ะ?” แทนไทถามตรงๆ แววตาของเขาฉายแววท้าทาย

อาร์มยิ้มขึ้นเจ้าเล่ห์ รอยยิ้มที่แฝงไว้ด้วยความรู้แจ้งเห็นจริง

“ถ้าลูกค้าต้องการ นายก็ควรจะทำไม่ใช่เหรอ” เขาเอนหลังพิงพนักโซฟา สายตาของเขาคมกริบจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของแทนไท

“นายต้องอ่านใจลูกค้าให้ออก และต้องทำให้ลูกค้ารู้สึกสบายใจที่จะอยู่กับนาย แล้วนายจะต้องทำให้ลูกค้าของที่นี่รู้สึกว่านายไม่ใช่แค่ 'ผู้ชายขายบริการ' แต่เป็น 'คนที่เข้าใจพวกเธออย่างแท้จริง' นี่คือจุดประสงค์หลักของคลับเรา”

“เดี๋ยวนะ คลับนี้ชื่อว่าอะไร” แทนไทถาม น้ำเสียงเริ่มคุ้นเคยกับคำพูดแปลกๆ เหล่านี้มากขึ้นเรื่อยๆ

“The Velvet Room” อาร์มตอบ ก่อนจะสังเกตปฏิกิริยาของแทนไทอย่างเงียบๆ

“ชื่อคุ้นๆ ไม่รู้เคยได้ยินที่ไหน” แทนไทพึมพำกับตัวเอง และพยายามนึกถึงที่มาของชื่อที่คุ้นหูนี้

“ก็ไม่ยาก นายต้องรู้จักที่นี่จากคนใกล้ตัวอยู่แล้ว” อาร์มกล่าวด้วยน้ำเสียงสบายๆ ราวกับเป็นเรื่องธรรมดา แต่คำพูดนั้นกลับทำให้แทนไทฉุกคิด