2 ดอกไม้ ช่อนั้น
เสียงพิธีกรกล่าวชื่นชมคู่บ่าวสาวไม่ขาดปาก แขกเหรื่อผู้มีเกียรติในงาน พากันผลัดขึ้นไปอวยพรทีละคน ทีละคน ราวกับจะไม่มีวันหมดลงง่ายๆ
คนที่หนังท้องตึงเพราะรับประทานอาหารมงคลในงานไปจนครบทุกชนิด ตั้งใจว่าจะไม่ใส่ซองแม้สักบาท
แต่ถึงกระนั้นก็ไม่วาย มองหาเครื่องดื่มเบาๆ มาแกว่งเล่นตามประสา คนที่ไม่ชอบเดินไปเสวนากับใคร
โดยเฉพาะเหล่าแก๊งเพื่อนสนิทของกชกร ที่พากันจับกลุ่มและมองมาที่เธอ ด้วยสายตาบอกชัดว่ากำลัง ‘นินทา’ อยู่
ไวชญานีก์ผู้นี้น่ะหรือที่จะไม่รู้ไม่เห็น พฤติกรรมหมาหมู่ลอบกัดพวกนั้น
ก็เดินเชิด ชูคอ ไปยื่นท่ามกลางฟลอร์ อวดรูปร่างสะดุดตาของตัวเอง ให้ผู้ชายได้น้ำลายหกเล่นกันไปเลยสิ!
“และที่ขาดไม่ได้เลยก็คือ...คนที่นำพาให้เราสองคนได้ไปเจอกันที่อิตาลีค่ะ” เสียงหวานจ๋อยที่เหมือนบีบจมูกพูด แล้วดัดเพิ่มอีกทีของเจ้าสาว ที่ยืนอยู่บนเวที ก็ทำเอาเสียงปรบมือดังลั่นอีกครั้ง
“สวยมากจ้ะเพื่อน! สวยมาก!” สาวหุ่นนาฬิกาทรายตะโกนขึ้นไปเชียร์เพื่อนรักบนเวที จนคนทั้งงานหันมามองที่เธอเป็นตาเดียวกันได้
แม้เธอจะดูไร้มารยาทไปหน่อย แต่หุ่นสุดแซ่บหาจับตัวยากนี้ มีหรือ ที่ผู้คนจะไม่ให้อภัย
ก็ปกติของมนุษย์เรานี่ สมบัตินอกกายถูกบูชายิ่ง ส่วนเรื่องภายในจิตใจ ค่อยถูกพิจารณาในทีหลัง
“ไร้มารยาท” เสียงกระซิบกระซาบของหนึ่งในแก๊งใหญ่ของคณะ ก็เอ่ยขึ้นพร้อมตวัดสายตามายังเธอเด่นชัด
ไวชญานีก์หันไปมองเล็กน้อย ก่อนยกแก้วให้เหมือนทักทาย และไม่ได้ยินคำพูดก่อนหน้า แม้แต่น้อย
ทั้ง ๆ ที่ใจ...กำลังถูกเผาไหม้ จนเริ่มเดือดปุด ๆ
“คือตอนนั้นกชไปดูดวงกับยิปค่ะ ยิปเขาแนะนำว่า กชต้องเดินทางไปที่อิตาลี รับงานบริษัทนี้...แล้วจะเจอกับรักแท้ค่ะ” เจ้าสาวแสนสวยเล่าไปด้วย น้ำตาคลอไปด้วย...
“กชทำตามคำแนะนำของยิปโดยละเอียด อันนี้ต้องอุ๊บไว้นะคะ เพราะว่ายิปเขาจะใช้วิธีพวกนี้กับลูกค้าที่ลงเป็นสมาชิกวีไอพีที่เขาจะดูแลชีวิตเราอย่างละเอียดเท่านั้นค่ะ ต้องบอกก่อนเลยว่า ไม่ผิดหวังเลย...ที่ตัดสินใจเลือกวีไอพีไดมอนด์ตั้งแต่ตอนนั้น”
แสงไฟแพนไปยังร่างบางเฉียบ ผอมสูงเหมือนนางแบบ ไร้ส่วนนูน โค้งหรือเว้า
ที่ยืนประหม่าแต่ยังคงยิ้มได้
“ต้องขอบอกก่อนเลยว่า ที่ยิปมั่นใจว่ากชเขาจะเจอกับรักแท้ เพราะว่าดวงเขาชัดมาก ๆ ค่ะ คือถ้าใครดวงไม่ชัด ระบุไม่ได้ ยิปก็จะบอกตามตรงว่าไม่ได้ เลยอยากจะถ่อมตัวนิดหนึ่งน่ะค่ะ ว่าอาจจะไม่ใช่ทุกคนที่จะสมหวังเหมือนกชเขาค่ะ”
ไวชญานีก์แอบเถียงในใจว่า เธอนี่ไง คนที่จะสมหวังให้มากกว่ายัยน้ำกรดเปลี่ยนสีนี่ ดวงเธอดีกว่ามันตั้งเยอะ...ยังไง ดวงของเธอก็จะต้องเป็นจริง
เป็นจริงแบบไม่มีอะไรมาต้าน!
เสียงปรบมือดังสนั่นอีกครั้ง เสียงฮือฮาอื้ออึงคล้ายสนใจอยากจะดูดวงกับยิปซัม
ซึ่งถือว่ามันเป็นเรื่องปกติ คนไทยชอบดูดวง ไอ้เรื่องเสี่ยงทาย ทำนายทัก มันเป็นของคู่บ้านคู่เมืองมาแต่โบราณไหน
ใช่...เพราะมันคือเครื่องนำทางจริงแท้ในชีวิตอย่างไรล่ะ
ไวชญานีก์คือผู้หนึ่ง ที่มีชุดความเชื่อพวกนั้น พื้นดวงชะตาบอกว่าเธอจะได้แต่งงานตอนอายุ 27 ปี
เนื้อคู่คือหนุ่มสูงใหญ่ ร่างกายบึกบึน หุ่นล่ำสัน มีเคราเขียวครึ้ม ริมฝีปากอวบอิ่มหยักได้รูปสวย จมูกโด่งเป็นสันปลายพุ่ง
ดวงตาสีน้ำตาลหม่นทอประกาย ขนตางอนยาวเด้งราวกับผู้หญิง รับกับคิ้วดกดำสนิท ที่สำคัญไปกว่านั้น...เขายังร่ำรวยมหาศาล
รวยแบบหาจับตัวยากในเมืองไทย โปรไฟล์ครบครัน ในแบบที่สาว ๆ หลายคนวาดฝัน
‘แต่จะไม่มีใครได้มันเหมือนเธอ’
เธอจดจำคำทำนายนี้ได้ เป็นคำทำนายที่สาว ๆ ทั้งคณะบัญชี ไม่มีใครไม่ได้ดู!
แม้ตอนนั้นมันจะเป็นเพียงคำทำนาย แต่นั่นก็ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของ ‘ความเกลียดชัง’ ระหว่างเธอกับผู้หญิงที่กำลังมีความสุขที่สุดบนเวทีนั่น
เธอจำไม่ได้แล้วว่าในวันนั้น หมอดูทำนายทายทักว่ายังไง เกี่ยวกับดวงชะตาของกชกร
เพราะเธอไม่เคยคิดที่จะสนอกสนใจ ชีวิตของใคร หรือไปเฝ้าอิจฉาใด ๆ อยู่แล้ว
แน่ล่ะ...ทุกอย่างที่มันลงเอยแบบนี้ ในความสัมพันธ์ของสองสาว ก็ล้วนแต่มาจาก...การเริ่มก่อนของกชกรทั้งสิ้น
“ทักทายครับ” เสียงนุ่ม ๆ แบบฉบับสุภาพดังขึ้นจากทางด้านหลัง จนไวชญานีก์ผู้กำลังตกอยู่ในหลุมแห่งห้วงความหวนนึกคิด
สะดุ้งเล็กน้อย...
“ค่ะ...เซย์ไฮ” เธอหันไปยิ้มทักทายเขาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ความเก้อกระดากในการพบปะกับชายหนุ่มรูปงามราวกับเทพบุตรนี้
เธอไม่ได้ปั้นแต่ง แต่ก็เชิดใบหน้าขึ้นราวกับมั่นใจในตัวเองนักหนา เป็นปราการป้องให้ตัวเองดูสวยสง่า
ไม่ว่าเธอจะ ‘ชอบ’ หรือ ‘ไม่ชอบ’ ในศิลปะในความเป็นมนุษย์พวกนี้ เธอก็เลือกอะไรไม่ได้
ความสวยงามเป็นใบเบิกทางอันสำคัญและโดดเด่น ที่ใครมีไว้ก็ถือว่ามีบุญนำเหนือผู้อื่น
ใช่แล้ว...เธอมักจะถือมันเอาไว้เสมอ
เพราะเธอไม่รู้หรอกว่า สถานการณ์ไหนที่เธอจำเป็นจะต้องใช้มันบ้าง ใช้มันไว้ตลอด...ก็ถือว่าป้องกันเอาไว้ ก็ดีแล้วนี่
“ผมเมฆานะครับ หรือจะเรียกว่าเมฆก็ได้” ไม่ได้ทักทายเปล่า ยื่นนามบัตรให้อีกต่างหาก
ด้วยความที่...บริเวณที่หญิงสาวหุ่นนาฬิกาทรายยืนอยู่นี้ เป็นจุดกึ่งกลางงาน ผสานกับที่เธอมีความโดดเด่นชัด การถูกผู้คนมองมาเป็นจุดเดียว ที่เรียกได้ว่าโดดเด่นกว่าคู่บ่าวสาวนั้น
มันทำให้เธออดที่จะมองไปรอบ ๆ ไม่ได้
สายตาจากแก๊งเพื่อนเจ้าสาว ที่มองมาอย่างริษยา ไม่ชอบใจ ใด ๆ ก็ตามแต่ ส่งผลให้เธอฉีกยิ้มกว้าง...
รับนามบัตรของเขามาอย่างเชื่องช้า อ้อยอิ่ง ตามคุณสมบัติการ ‘อ่อย’ ที่ติดตัวสาวจริงหญิงแท้ทั้งหลายมาตั้งแต่เกิด
แต่ก็ขึ้นอยู่แหละว่า ใครจะนำมันมาใช้ได้มากน้อยแค่ไหน หรือทำเป็นหลบซ่อนมัน...เพื่ออำพรางให้ตัวเองดูเหมือนเป็นผู้หญิง ‘ที่ดี’
ก็มีอยู่ถมถืด
“ไวน์ค่ะ ไวน์...ดื่มง่าย คล่องคอด้วย” เมฆา บวรวิเวศ หลุดขำออกมาเล็กน้อย เมื่อไม่คาดคิดว่าสาวหุ่นสวยเลอค่าผู้นี้ จะมีอารมณ์ขันเป็นด้วย
“สโลแกนประจำตัวเหรอครับนี่”
“เปล่าหรอกค่ะ ไวน์เรียกมันว่า คำขาย เอาไว้ใช้ในการโปรโมทตอนยิงแอดน่ะค่ะ” ทำเป็นขำกรุ้มกริ่ม ช้อนสายตามองหนุ่มตรงหน้าด้วยแววตาสื่อความหมาย
แกว่งเครื่องดื่มในมือกวัดไกว เคลื่อนไหวร่างกายตามเสียงดนตรีเพียงนิด พอให้ได้เป็นเสน่ห์
“อย่างคุณไวน์ คงไม่ต้องโปรโมทหรอกครับ แค่ยืนสวยๆ ก็ขี้คร้านจะมีคนวิ่งเข้าใส่ แบบที่ไม่ต้องมีคำขายใดๆ เลย”
“จริงเหรอคะ ไวน์มองไปไม่เห็นว่าจะมี ใคร วิ่งเข้ามาเลย เห็นแต่คุณเมฆเท่านั้นแหละค่ะ ที่เมตตาเดินมาคุยกับคนที่เหมือนจะไม่มีเพื่อนคนนี้” ทำทีเป็นสลดสายตา มองกลับไปยังกลุ่มคนที่จดจ้องนินทาตัวเองอยู่
เมฆาทำเป็นหันมองตามสายตาเง้างอนนั้น จนเหล่าชาวแก๊งพากันตกใจหลบสายตาเขาเป็นการใหญ่
“ได้ข่าวว่าคุณไวน์เป็นเพื่อนยัยกช ผมไม่ยักกะเคยเห็นหน้าเลย”
“พอดีว่าเป็นเพื่อนร่วมคณะน่ะค่ะ ปกติไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนกับกชเขาเท่าไหร่ วันนี้ที่มาก็แค่มาเป็นเพื่อนยัยยิปเท่านั้นแหละค่ะ”
เมฆารีบพยักหน้า
“คุณยิปซัม ที่เป็นหมอดูชื่อดังใช่มั้ยครับ”
“ใช่ค่ะ อย่าบอกนะคะ...ว่าคุณเมฆก็สนใจที่จะดูดวงกับยัยยิปอยู่เหมือนกัน” สายตาลุ่มลึกของหนุ่มนักรัก ที่เหมือนเทพบุตรของสาว ๆ ทั่วไป ทอประกายบางอย่างในแววตาสีน้ำตาลเข้มคู่นั้น
ก่อนเผยรอยยิ้มชวนกังขา
“ถ้าจะบอกว่าสนใจอย่างอื่นมากกว่า ผมก็ไม่กล้าพอด้วยซิ”
หึ เข้าเรื่องได้สักทีสินะพ่อคุณ!
“แหม คารมคมคายใช้ได้เลยนะคะคุณเมฆเนี่ย” แล้วผู้หญิงที่ไม่ชอบอ้อมค้อมอะไร ก็ยื่นแก้วเครื่องดื่มสีอำพันของตัวเองไปยังเขาเชิงให้คำตอบ
เมฆาอมยิ้มเล็กน้อย ก่อนชนแก้วเครื่องดื่มทรงสูงของตัวเอง เข้าที่แก้วของเธอเชิงประกาศการเริ่มต้นความสัมพันธ์
ใบหน้าขาวผ่อง เรียบเนียน...ไร้หนวดเครา หรือร่องรอยของการทำให้เหี้ยนเตียน ไม่มีให้ได้เห็น
เขาจะรู้มั้ยนะว่า การที่เธอกำลังจดจ้องใบหน้าของเขาอยู่ในตอนนี้ สบตากับเขาอยู่ในตอนนี้...
เธอไม่ได้กำลังหลงใหล ใคร่เชิญชวน หรือชอบพอเขาตอบแต่อย่างใด
แต่เธอกำลัง เฟ้นหา เครื่องหมายแห่งความเป็น ‘เนื้อคู่’ บนใบหน้าของเขาอยู่ต่างหากเล่า!
“ไม่ผ่าน”
“ว่าไงนะครับ” คนที่เพิ่งรู้ตัวว่าได้พูดอะไรหลุดออกไป รีบหาเรื่องเบี่ยงประเด็นออกไปจนได้
สองหนุ่มสาว พูดคุยกันอย่างออกรส เพราะเดิมทีคนอย่างไวชญานีก์ก็เป็นคนคุยเก่งอยู่แล้ว เพราะเธอเป็นเซลล์ขายรถของโชว์รูมหรูขนาดเล็กแห่งหนึ่ง
ซึ่งไม่ได้ตรงกับสาขาที่เรียนมาเลยแม้แต่น้อย
