ตอนที่5

หญิงสาวใบหน้าสะสวย ทรวดทรงองค์เอวเข้ารูปพอดีสัดส่วน หน้าอกหน้าใจอวบอิ่มได้ทรงสวยจนหลายคนอิจฉา ผิวพรรณขาวเนียนชวนให้สัมผัส ทุกอย่างบนเรือนร่างของเธอเป็นที่น่าพอใจของผู้เป็นแม่ยิ่งนัก

"ทำหน้าให้มันดีๆ ได้ไหมนังเม ยิ้มหน่อย" น้ำเสียงเริ่มไม่พอใจเมื่อเห็นลูกสาวทำหน้าซังกะตายราวกับกำลังจะถูกพาไปเชือดทิ้ง

"หนูไม่อยากทำค่ะแม่" คำตอบของเธอยังยืนกรานคำเดิมซ้ำๆ

"อีนี่พูดไม่รู้เรื่องหรือไง เดี๋ยวปั๊ดตบให้" มลธิชาง้างมือทำท่าจะตบลูกสาว แต่พอนึกขึ้นได้ว่าใบหน้าสวยๆ ของเมยาวีจะช้ำไม่ได้เพราะยังต้องใช้หาเงินในคืนนี้

"แม่คะ หนูไม่ทำได้ไหม หนูจะเริ่มหางานตั้งแต่พรุ่งนี้เลย นะแม่นะหนูขอร้อง" เมยาวีเขย่าแขนผู้เป็นแม่แรงๆ หลายที ถึงจะมีวุฒิการศึกษาแค่มัธยมปลายเธอก็จะหางานทำให้ได้

"อย่ามาไร้สาระ จะมีงานไหนเงินดีไปมากกว่างานนี้ รีบแต่งตัวเข้า" มลธิชาไม่ได้สนใจคำพูดของลูกสาวเลยแม้แต่น้อย เธออยากให้เมยาวีใช้ความสวยและหุ่นแสนน่าอิจฉานี้ให้คุ้มค่า

"หนูไม่อยากทำ"

"โอ๊ย! อีนี่อย่ามาทำให้วุ่นวาย ถ้าไม่อยากต้องเร่ขายก็ทำตามที่บอก หาเสี่ยรวยๆ ซะสิ"

"จะอะไรหนูก็ไม่อยากทำทั้งนั้น" เมยาวียืนนิ่งอยู่หน้ากระจกไม่ยอมขยับตัวตามคำสั่งของผู้เป็นแม่

"อีเม! แกอย่าดื้อด้านกับฉันนะ ฉันเป็นแม่แกนะ บอกให้ไปแต่งตัว!" มลธิชาผลักร่างของลูกสาวให้เข้าห้องแต่งตัวด้วยความไม่สบอารมณ์กับความดื้อด้านของเมยาวี

หญิงสาวถูกลากออกจากห้องแต่งตัวโดยมีผู้เป็นแม่คอยยืนคุมที่ด้านหลัง มลธิชาคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้มากเพราะเธอทำงานที่นี่มาหลายปี แขกส่วนใหญ่ที่มาก็ล้วนแต่ติดใจในลีลาของสาววัยสามห้าคนนี้ทั้งนั้น

"สวัสดีค่ะเสี่ย" เสียงหวานทำทีออดอ้อนเสี่ยรุ่นใหญ่ก่อนจะยกมือพนมไหว้บนอกของอีกฝ่าย

"อามล ลื้อยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ" เสี่ยรุ่นใหญ่ก้มลงหอมแก้มคนตรงหน้าอย่างไม่อายแม้จะมีสายตาของลูกน้องอีกสองคนมองอยู่

"แหม! เสี่ยก็...มลเขินนะคะ"

"ฮ่าๆ คืนนี้จะจัดให้เสี่ยลืมอีแก่ที่บ้านเลยไหมจ๊ะ"

"ได้สิคะเสี่ย แต่ว่าคืนนี้มีเด็กที่อยากแนะนำให้เสี่ยรู้จักด้วยค่ะ" มลธิชาคว้าแขนลูกสาวออกแรงกระชากให้เดินขึ้นมายืนข้างกัน

"ใครล่ะ?"

"นี่เมยาวีค่ะ ลูกสาวมลเอง...สวัสดีเสี่ยท่านสิ" ผู้เป็นแม่แนะนำให้เสี่ยรุ่นใหญ่กระเป๋าหนักได้รู้จักกับเมยาวีก่อนจะกระซิบเสียงเบาให้ลูกสาวยกมือไหว้คนตรงหน้าเดี๋ยวนี้

เมยาวียกมื้อไหว้เก้ๆ กังๆ อย่างกล้าๆ กลัวๆ ตามคำสั่งของแม่ที่ยืนกดดันไม่ห่าง หญิงสาวสัมผัสได้ถึงสายตาหยาบโลนที่อีกฝ่ายมองมาแล้วรู้สึกขนลุกซู่

"อื้ม...สวยจริงๆ"

"ใช่ไหมล่ะคะเสี่ย มลขัดเกลาเองกับมือเลยนะคะ" มลธิชารีบทำการขายลูกสาวให้เสี่ยรุ่นใหญ่ทันที แต่เมยาวีพยายามส่ายหน้ารัวๆ ให้แม่เห็น

"อยู่นิ่งๆ" น้ำเสียงกดต่ำเอ่ยบอกลูกสาวที่กำลังต่อต้าน

"พอดีเลยอามล วันนี้อั๊วพาหุ้นส่วนมาผ่อนคลายเขาน่าจะชอบแม่หนูคนนี้" เสี่ยรุ่นใหญ่ทำหน้าใช้ความคิดก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ตนไม่ได้มาคนเดียว แต่พาหุ้นส่วนคนสำคัญมาด้วย

"ได้เลยค่ะเสี่ย มลจะรีบตามไปที่โต๊ะนะคะ" มลธิชายิ้มอย่างเปิดเผย เห็นทีคืนนี้เธอคงรับงานแค่คนเดียวแล้วได้พัก ไหนจะได้เงินค่าตัวของลูกสาวอีก

"แม่ หนูไม่ไปนะ"

"อีเม มึงหลายรอบละนะ ไปกับกูตามมานี่" เมื่อลูกสาวต่อต้านอยู่ตลอด คนเป็นแม่ก็เริ่มทนไม่ไหว

"เอ้านี่ เอาเหน็บไว้ในนมซะ" ถุงยางอนามัยซองเล็กถูกยื่นมาให้เธอ

"คะ?"

"เอาเผื่อไว้ เอาไป" เมยาวีรับมาถือไว้ แต่พออีกคนเห็นก็ยิ่งหงุดหงิดรีบจัดการซ่อนไว้ในชั้นในให้ทันที

"มึงไม่ต้องทำอะไรมาก แค่ทำหน้าให้มันดีๆ ถ้าแขกถามก็บอกว่าเพิ่งมาทำงานวันแรก"

"แต่แม่..."

"ตามมา" มลธิชาคว้าแขนลูกสาวให้ตามมาติดๆ จนถึงโต๊ะด้านในสุดที่มีชายรุ่นใหญ่กับชายหนุ่มไม่คุ้นหน้านั่งดื่มเหล้าสนทนากันอยู่

"มาแล้วค่ะเสี่ย"

"มาพอดีเลย หนูเมไปนั่งข้างๆ อาคุณภาคไป" เสี่ยใหญ่ออกคำสั่งชี้นิ้วให้เมยาวีไปนั่งข้างชายอีกคนที่อายุอานามคาดว่าคงไม่เกินเลขสาม

ใบหน้าหล่อคมคาย สันจมูกโด่ง แววตาคมดั่งเหยี่ยว ดูน่าเกรงขามเสียเหลือเกิน ขณะที่เธอกำลังหย่นก้นนั่งลงข้างเขา เมยาวีสัมผัสได้ถึงกลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่ออกมาจากกายของเขา

"นี่คุณภคิน หุ้นส่วนคนสำคัญของบริษัทอั๊วเอง ดูแลเขาให้ถึงใจด้วยล่ะ"

"ไม่ต้องห่วงเลยค่ะเสี่ย เด็กคนนี้ไม่ทำให้ผิดหวังแน่นอน" มลธิชาพูดไปทั้งที่ในใจกลัวเหลือเกินว่าเมยาวีจะต่อต้านจนเธอเสียหน้า แต่พอได้เห็นแขกของลูกสาวเธอกลับรู้สึกอิจฉา ครั้งแรกของเมยาวีกลับจะได้ขึ้นเตียงกับคนหล่อเหลาเช่นนี้

"ไม่คิดจะบริการฉันหน่อยหรือไง" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นให้ได้ยินเป็นครั้งแรกหลังจากนั่งเงียบอยู่พักใหญ่

"คะ...ค่ะ" เมยาวีรีบก้มหน้าก้มตางุนงงอยู่กับแก้วเหล้าในมือ ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร

"นี่เธอชงเหล้าไม่เป็นหรือไง?"

"คือ...เป็นค่ะ ทำเป็น" ว่าจบก็เริ่มจัดการตามที่เคยเห็นคนอื่นๆ ทำ ถึงนี่จะเป็นครั้งแรกแต่เธอเติบโตมากับสถานที่แห่งนี้ตั้งแต่เด็กจึงรู้สึกคุ้นชินอยู่บ้าง

"เข้มกว่านี้" คนตัวโตก้มลงกระซิบข้างหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่าทำให้เมยาวีรีบผละตัวหนี แต่มือหนาของเขาคว้าเอวเธอไว้แน่น

"หนีทำไมล่ะ อยากได้เงินไหม" ภคินเอ่ยพลางก้มลงมองหน้าอกหน้าใจที่แน่นคับชุดที่เธอสวมใส่ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นทันควัน เขาชักเริ่มอยากลิ้มลองคนตรงหน้าเสียแล้ว

"ฉันจะชงเหล้าให้คุณค่ะ"

"ฉันไม่อยากดื่มแล้ว แต่อยากดูด...ตรงนี้มากกว่า" นิ้วชี้ใหญ่จิ้มเนินอกขาวที่โผล่พ้นชุดเกาะอกตัวจิ๋ว เมยาวีสะดุ้งตัวโยนพยายามหันหน้าไปขอความข่วยเหลือจากผู้เป็นแม่ แต่อีกฝ่ายกลับกำลังนัวเนียอยู่กับเสี่ยรุ่นใหญ่ไม่ได้สนใจเธอสักนิด

"ตกใจอะไร ทำอย่างกับเพิ่งเคยโดนสัมผัสครั้งแรก" ภคินเอ่ยพลางยกแก้วเหล้าสีอำพันขึ้นกระดกลงคอรวดเดียวหมด ทว่าสายตายังคงจับจ้องหญิงสาวตรงหน้าไม่วางตา

"ลุกขึ้น ฉันไม่อยากดื่มแล้ว" ร่างสูงออกคำสั่งกับเธอให้ลุกขึ้น เมยาวีทำตามคำสั่งเพราะคิดว่าเขาจะไล่เธอให้ออกไป

"ผมขอตัวก่อนนะครับเสี่ยวุฒิ" ชายหนุ่มคว้าแขนเล็กไว้ก่อนจะลุกขึ้นตามมาติดๆ

"ตามสบายเลยอาคุณภาค ถ้าติดใจมาบอกอั๊วบ้างนะ"

ภคินออกแรงดึงรั้งร่างเล็กให้ก้าวตามไปยังห้องชั้นบน ซึ่งไม่ต่างจากโรงแรมทั่วไป ถึงจะเคยมาที่นี่เป็นครั้งแรกแต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกสำหรับเขาในการทำเรื่องแบบนี้