ตอนที่5 เพื่อนร่วมงาน

พักเที่ยงวันนั้นเจ้ครีมของน้อง ๆ จึงชวนทุกคนในทีมไปเลี้ยงข้าวเนื่องในโอกาสที่น้องสาวผู้มีพรสวรรค์โดดเด่นแต่ไม่เคยได้โชว์ฝีมือให้ใครได้เห็นได้เข้าทำงานที่ใฝ่ฝันสักที

“อยากกินอะไรเต็มที่เลย วันนี้เจ้เปย์หนัก” รติภัทรบอกหลังจากที่เข้ามานั่งในร้านอาหารเจ้าประจำไม่ไกลจากบริษัท “แต่เปย์แค่คนในทีมนะ ไม่เปย์แขกไม่ได้รับเชิญ”

“เฮ้ย ได้ไงอะ เปย์แล้วต้องเปย์ทั้งหมดดิ” แขกไม่ได้รับเชิญที่มาเสนอหน้ายิ้มแป้นบอกอย่างลอยหน้าลอยตา เขาคนนี้ก็คือปฐวีนั่นเอง ชายหนุ่มนอกจากจะมานั่งเสนอหน้าที่โต๊ะของรติภัทรและพวกแล้วยังพาน้องชายต่างบิดาที่มีคะแนนความหล่อสไตล์อปป้ากินขาดบาดใจสาว ๆ ในบริษัทมาอีกด้วย

“ถ้าพวกผมรบกวนขอโทษเจ้ครีมด้วยนะครับ เฮียปรัชครับ เราไปทานแค่เราดีกว่า” ปราณภพผู้เป็นน้องจากพ่วงตำแหน่งหัวหน้าทีมสถาปนิกมือดีเอ่ยบอกพี่ชาย

“ทานสองคนจะไปมีรสชาติอะไรวะปราณ ต้องหลาย ๆ คนดิถึงจะมีสีสัน ใช่ไหมทุกคน”

“ใช่ค่ะบอส” แทบทุกคนในทีมของรติภัทรตอบเป็นเสียงเดียวกันจนหญิงสาวได้แต่ฮึดฮัดขัดใจ เอาเถอะ ยังไงเสียอีกฝ่ายก็ถือเป็นเจ้านาย รอให้หมดสัญญาจ้างก่อนเถอะ ถึงวันนั้นเธอจะเอาคืนให้หนักเชียว

“จริงสิ ปราณคนนี้รุ้ง น้องสาวของครีม เป็นมัณฑนากรคนใหม่ของเรา ส่วนรุ้ง นี่ปราณ น้องชายพี่ น่าจะอ่อนกว่าเราปีนึงได้ล่ะ” ปฐวีแนะนำขึ้นก่อนที่จะปล่อยให้คนอื่น ๆ คุยกัน ส่วนตนนั้นขยับไปนั่งข้างรติภัทรพร้อมกระซิบถามสิ่งที่สงสัย

“รุ้งไปลงเอยกับไอ้รักได้ยังไง ตอนนั้นรักมันคบกับพิมมี่ไม่ใช่เหรอ? ฉันนึกว่าจะจริงจังกันถึงขั้นแต่งงานไงกลายเป็นมาลงเอยกับรุ้งจนลูกโตขนาดนี้ได้”

“เรื่องมันยาว”

“ยาวก็เล่าเถอะนา”

“เล่าตรงนี้ไม่ได้ มันยาว” หญิงสาวบอก “ไว้มีเวลาจะเล่าให้ฟัง”

“ให้มันแน่เถอะ” เขาบอกแล้วก็หันไปที่หนูน้อยรัมภาวีร์ เด็กคนนี้จะว่ามีหน้าตาเหมือนพ่อก็ใช่ จะว่าเหมือนย่าก็ใช่ ดูไปดูมาคล้ายป้าของเขาไม่น้อย แต่ก็เหมือนแม่ของเขาไม่ใช่เล่น แม่แท้ ๆ ของเขามีใบหน้าที่โขลกพิมพ์เดียวกันมากับคุณย่าของหนูน้อยเพราะเป็นพี่น้องฝาแฝดกันเสียด้วย หวังว่าจะไม่มีใครโยงไปแล้วปล่อยข่าวว่าหนูน้อยเป็นลูกเขาหรอกนะ ถ้าเป็นอย่างนั้นคู่หมั้นของเขาคงอาละวาดให้ต้องปวดหัวแน่

“เออ เธอได้บอกรุ้งกับหนูเล็กไหมว่าแม่ฉันน่ะหน้าเหมือนกับคุณย่าเขา”

“เออว่ะ ลืมบอก ถ้าสองแม่ลูกนี่เจอคงตะลึงตาค้างแน่” รติภัทรพูดอย่างนึกได้ เธอจะหาโอกาสบอกสองแม่ลูกยังไงดี “ตายล่ะ บ่ายนี้ไม่ใช่แม่กับเมียนายจะมาป่วนฉันเหรอ?”

“คู่หมั้นเว้ย ไม่ใช่เมีย” ปฐวีแย้ง

“สาบานไหมว่านายไม่เคยนอนกับเขา”

“บอกว่าไม่เคยไง นี่ ไม่เชื่อกันบ้างเลยว่างั้น” ปฐวีถามด้วยเสียงฉุน ๆ ทำไมรติภัทรถึงไม่เชื่อเขาบ้างเลยนะ

“ก็เขาบอกฉันแบบนั้น” เธอยักไหล่แต่แล้วก็ต้องเงยหน้ามองเมื่อแทบทุกคนบนโต๊ะจ้องมาที่ทั้งคู่ รวมถึงสายตาใสแจ๋วของหนูน้อยรัมภาวีร์

“ยังไงกันเนี่ยสองคนนี้ กิ๊กกันอะเปล่า” นับหนึ่งมัณฑนากรหนุ่มมาดทะเล้นถามก่อนจะโดนรติภัทรตาขวางใส่

“กิ๊กบ้ากิ๊กบออะไร ไร้สาระ กิน ๆ ไปเถอะ”

เพราะสายตาดุนั้นทุกคนจึงต้องหันไปสนใจมื้อเที่ยงที่หัวหน้าทีมอุตส่าห์เลี้ยงแต่ไม่ใช่รัมภาภัสร์และเด็กหญิงรัมภาวีร์

“หนูเล็กว่าต้องมีอารายในก่อไผ่แน่เลยค่ะแม่รุ้ง”

“แม่รุ้งก็ว่างั้น แต่พี่ ๆ เขาว่าปรัชจ๋ามีแฟนแล้วนี่สิ” คนเป็นแม่กระซิบกระซากบอก

“แต่ในกอไผ่มันมีอะไรอยู่นะคะ”

“งั้นสังเกตการณ์กันไปก่อน ค่อยว่ากันอีกที โอเคไหม?”

“เคค่ะ” คนเป็นลูกบอกก่อนที่จะลงมือทานอาหารกันเหมือนกับไม่สนใจท่าทีของรติภัทรและปฐวี

ห้องน้ำภายในบริษัทสิรากร 1ชั่วโมงต่อมา

“ได้ยินว่าเป็นน้องใหม่ของทีมยัยรติภัทร” เสียงเอ่ยลอย ๆ ดังขึ้นข้าง ๆ ขณะที่รัมภาภัสร์กำลังล้างมืออยู่ทำให้หญิงสาวต้องหันไปมอง

“คุยกับฉันเหรอคะ?”

“ก็ใช่น่ะสิ บริษัทนี้มีน้องใหม่มาทำงานเยอะนักหรือไง” คนพูดลอย ๆ ตอบ

“ขอโทษค่ะนึกว่าพูดลอย ๆ”

“เหอะ เชื่อเขาเลย”

“ว่าแต่คุณมีอะไรเหรอคะ?” หญิงสาวถามอย่างสุภาพด้วยว่ายังไม่อยากมีเรื่องกับใครตั้งแต่วันแรกที่มา

“ได้ยินว่าฝีมือดี บอสรับเข้าทำงานทันทีหลังสัมภาษณ์เสร็จ มาทำงานกับฉันไหม ทีมของฉันก็มีแต่คนเก่ง ๆ ไม่แพ้ทีมยัยรติภัทร แต่เราไม่หยิ่ง ไม่ชอบแย่งงานใครแบบยัยนั่น”

“แต่บอสให้ฉันอยู่ทีมพี่ครีม”

“เหอะ บอสหลงยัยนั่นจนตาถั่วน่ะสิ ยัยนั่นน่ะกดขี่ลูกน้อง ชอบทำร้ายลูกทีมเวลาไม่พอใจบ่อยไปเพราะมีบอสให้ท้าย ถ้าเธอไม่อยากถูกรังแกก็ขอบอสย้ายมาทีมฉันซะ ฉันชื่อปาริตาเป็นหลานสาวของคุณหญิงลัลนาแม่บอส”

“คือว่า...ขอโทษคุณปาริตานะคะ แต่ฉันไม่ย้ายทีมหรอกค่ะ พี่ครีมจะดุกับลูกน้องแค่ไหนแต่น้องสาวอย่างฉันคงไม่โดนหรอกค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง” พูดจบรัมภาภัสร์ก็ออกจากห้องไปทันทีด้วยท่าทีสุภาพและเกรงใจแต่ภายในใจกลับยิ้มสะใจเพราะทำให้ปาริตาหน้าแตกด้วยคำว่าน้องสาว ปาริตาจงใจพูดจาใส่ร้ายรติภัทรเพื่อแย่งลูกทีมแต่คราวนี้ได้หน้าแตกเป็นเสี่ยง ๆ เพราะดันมายุให้น้องเขามองพี่ไม่ดี แล้วมีน้องที่ไหนจะเชื่อคนอื่นมากกว่าพี่สาวตัวเองได้ล่ะ

แต่พอออกจากห้องน้ำมาได้ไม่นานก็ต้องถอนใจพรืด ปาริตาเป็นลูกพี่ลูกน้องของปฐวี แถมเป็นลูกพี่ลูกน้องฝั่งแม่ เป็นไปสิชีวิต ทำไมเธอถึงได้มาวนเวียนอยู่ใกล้ญาติโกโหติกาคนไปไหนไม่ยอมบอกลูกคนนั้นด้วยนะ แล้วก็เอากับปาริตาสิ เธอรู้สึกว่าอีกฝ่ายคงไม่หยุดแค่นี้แน่ ๆ ผู้หญิงคนนี้หรือเปล่าที่ปล่อยข่าวลือเรื่องรติภัทรจนมารดาของปฐวีมาราวีพี่สาวเธอ แล้วถ้าใช่เธอคนนี้จะหาเรื่องอะไรมาเล่นงานเธอด้วยไหม