ตอนที่21 ไม่พอใจ

หลังจากเดินสำรวจทุกซอกทุกมุมของบ้านและเข้าใจความต้องการของเดนนิสจนครบถ้วนแล้วหนุ่มเจ้าของบ้านก็ชวนทั้งคู่รับประทานมื้อเที่ยงด้วยกัน แต่บนโต๊ะอาหารกลับมีแดนนี่นั่งอยู่ก่อนแล้ว

“ทำไมนายถึงขึ้นมากรุงเทพฯ” เพราะไม่อยากให้บรรยากาศอึมครึมเกินไปเดนนิสจึงผูกขาดการสนทนาโดยเริ่มเป็นฝ่ายถามน้องชายก่อน

“เดี๋ยวพี่ก็รู้” แดนนี่ตอบก่อนจะยกยิ้มเมื่อร่างบางของหญิงสาวคนหนึ่งก้าวเข้ามาในห้องอาหารโดยมีชายในชุดคล้ายบอดี้การ์ดฉุดกระชากเข้ามา

“แพน” เสียงของราชนาวีดังขึ้นอย่างตกใจก่อนที่สายตาจะหันไปยังแดนนี่ “นายทำอะไรกับแพน ทำไมเขาถึงมีสภาพแบบนี้”

“เรื่องนั้นไม่เกี่ยวกับนาย อย่ามาทำตัวเป็นทหารของประชาชนตรงนี้”

“นี่มันอะไรกันแดนนี่ ผู้หญิงคนนี้ใคร?” เดนนิสถามขึ้น

แดนนี่ยกยิ้มก่อนจะตอบ “น้องสาวของนังแพศยา”

“ทำไมเขามาอยู่ที่นี่?”

“เขาจับฉันมา พี่รักช่วยแพนออกไปจากที่นี่ที แพนกลัว” หญิงสาวผู้ที่ราชนาวีเรียกว่าแพน หรือชื่อจริง ๆ คือ พีรชา หญิงสาววัย26ปีน้องสาวแท้ ๆ ของพีรมา

“ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอก พีรชา แม้แต่พ่อทหารของประชาชนคนนี้” แดนนี่บอกพร้อมกับยิ้ม

“ทำไมผมจะช่วยแพนไม่ได้ในเมื่อคุณจับเธอมา”ราชนาวีถาม

“ผมไม่ได้จับมาผู้การ แต่แค่พาเมียมาอยู่บ้านเท่านั้น” แดนนี่ตอบกลับ และคำตอบนั้นทำให้ทั้งราชนาวี รัมภาภัสร์และเดนนิสถึงกลับอุทาน

“เมีย!!!”

“ใช่ ผมจดทะเบียนสมรสกับพีรชาแล้ว หล่อนก็คือเมียผม” ชายหนุ่มตอบ “ผัวเมียเขาจะอยู่ด้วยกัน กฎหมายทำอะไรไม่ได้นะผู้การ”

“ฉันไม่ได้เต็มใจ” หญิงสาวค้าน

“แล้วไง ยังไงลายนิ้วมือของเธอก็อยู่บนทะเบียนสมรสไปแล้ว” แดนนี่ตอบในขณะที่ราชนาวีและเดนนิสพากันจนใจ เดนนิสพอจะรู้บ้างว่าที่แดนนี่ทำแบบนี้คงจะเพื่อแก้แค้นพีรมาที่กล้าเล่นชู้กับเด็กในบ้านและพลาญเงินของสามีไปกว่า100ล้านให้หมดไปกับการเลี้ยงชายคนนั้น

“พูดไม่รู้เรื่อง งั้นก็ไม่ต้องกิน พาตัวกลับไป”

“ครับนาย” แดนนี่สั่งคนที่จับพีรชาอยู่ก่อนที่อีกฝ่ายจะลากหญิงสาวกลับไป ระหว่างทางหญิงสาวก็ตะโกนขอความช่วยเหลือจากราชนาวีไปด้วยแต่ชายหนุ่มก็ไม่อาจทำอะไรได้ได้แต่นั่งนิ่งครุ่นคิดว่าทำไมแดนนี่ถึงได้ฉุดกระชากน้องสาวอดีตภรรยามาที่นี่และยกตำแหน่งภรรยาตามกฎหมายให้

“เอาล่ะ ทานกันต่อเถอะ จริงสิ ก่อนนี้ผมอารมณ์เสียไปหน่อยคงพูดแย่ ๆ กับคุณไปไม่น้อย ผมเลยสั่งแม่ครัวให้ทำเมนูพิเศษเฉพาะคุณให้เพื่อเป็นการขอโทษ หวังว่าคุณจะรับคำขอโทษจากผมนะ คุณ...รัมภาภัสร์ใช่ไหม?” เมื่อพีรชาถูกพาตัวออกไป แดนนี่ก็หันไปพูดกับรัมภาภัสร์ด้วยน้ำเสียงสุภาพราวกับก่อนหน้าไม่เคยมีเรื่องราวผิดใจกัน

“เอ่อ ถ้าคุณกล้าขอโทษฉันก็กล้าให้อภัยค่ะ ลืมมันไปเถอะค่ะ” นิสัยของหญิงสาวเป็นอย่างไรก็ยังเป็นอย่างนั้น หากสุภาพกับเธอเธอก็กล้าที่จะไม่ถือสาและสุภาพตอบ

“งั้นทานสิครับ”

“โอเคค่ะ” ดูเหมือนตอนนี้ไม่ว่าอาหารตรงหน้าจะเป็นอะไรรัมภาภัสร์ก็พร้อมที่จะรับประทาน หญิงสาวตักอาหารทานโดยไม่สนใจใครด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ในช่วงนี้เวลากินคือความสุขของเธอเสียแล้ว

ราชนาวีลอบมองคนเห็นแก่กินของตัวเองก่อนจะหันไปทางแดนนี่ พ่อหนุ่มเชื้อสายสเปนตรงหน้าไม่ได้สนใจทานอาหารแต่กำลังสนใจวงหน้าสวยจนไม่ละสายตา อยู่ ๆ ความไม่พอใจก็พลุ่งพล่าน ราชนาวีรู้สึกอยากจะล้มโต๊ะอาหารมื้อนี้ขึ้นมาดื้อ ๆ

ไอ้บ้านี่มันมามองเมียเขาได้ยังไงกัน

มือแข็งแกรงกำเข้าหากันแน่น ความหงุดหงิดไม่พอใจมีอยู่เต็มเปี่ยมในหัวใจ แต่แล้วก็ต้องคลายลงเมื่อคนที่เมื่อครู่สนใจแต่อาหารหันมาสะกิด

“มองอะไรอยู่ รีบกินข้าวสิ จะได้กลับกัน”

“อือ” เขาตอบแล้วก็จำต้องก้มหน้าก้มตาทานอาหาร ก็บอกว่าจะตามใจเธอนี่นะ เธอพูดอะไรก็ต้องทำตามอย่างนี้ล่ะ