5 เพียงแค่เป็นเรื่องของ ‘เขา’

จันทร์คืนแรมเรียกประชุมทีมในวันถัดมา หลังจากถูกบริษัทยักษ์ใหญ่ยกเลิกงานฝึกอบรมบุคลากรใหม่ เพื่อปลุกใจและเสริมสร้างศักยภาพ

“ได้ข่าวว่า บริษัทนั้นย้ายไปเลือกโค้ชหน้าใหม่ที่ดังชั่วข้ามคืนแทน โดยให้เหตุผลว่า โค้ชหน้าใหม่เรียกความสนใจจากพนักงานได้มากกว่า” วาวา ปั้นใหม่ หัวหน้าทีมประสานงานลูกค้าเอ่ยแจ้งทุกคนในที่ประชุมด้วยใบหน้าเรียบขรึม

“คนไหน” เหมือนภพ ปานวุฒิ หัวหน้าทีมการตลาด รีบขอดูข้อมูลที่ว่านั้นทันที

“ยัยนี่อีกแล้วเหรอ” ปานสุดา เรืองเดช หนึ่งในทีมฝ่ายการตลาด ผู้ชะเง้อคอมาร่วมดูอย่างอยากรู้อยากเห็น เอ่ยออกมาด้วยความเดือดพล่าน

“อชิ...” จันทร์คืนแรมเปล่งชื่อนั้นออกมา เมื่อรูปโค้ชหน้าใหม่ได้ถูกส่งให้มาอยู่ตรงหน้า ก่อนถอนลมหายใจออกมาและส่ายหน้าเชิงเบื่อ

นี่ไม่ใช่ครั้งแรก และดูแล้วน่าจะไม่ใช่ครั้งสุดท้าย

“ให้เหตุผลมาได้ว่ากำลังเป็นกระแส ผู้ติดตามยังไม่ถึงแสนเลยด้วยซ้ำ เหอะ...ได้ราคาถูกแสนถูกมากกว่ามั้ง” ปานสุดาว่าต่อพร้อมเบ้หน้า มองจันทร์คืนแรมเชิงรอคำสั่ง

“เล่นกับเราแบบนี้ เอายังไงดีคะพี่เสี้ยว” กิ่งแก้ว เลอทรัพย์ ธุรการสาวขาเฟี้ยวไม่แพ้เจ้าของบริษัท ว่าพร้อมกำหมัด เตรียมลุย

“จัดให้หนักเลยค่ะ เดี๋ยวปานจัดให้เอง” ปานสุดายังคงเดือดจัดและเลือดร้อนกว่าใคร จนหัวหน้าหนุ่มต้องดึงชายเสื้อให้นั่งลง

“คราวนี้เขาแย่งงานลูกค้าใหญ่ได้ คงจะพัฒนาฝีมือขึ้นมาก” เหมือนภพให้ความคิดเห็นบ้าง ในเชิงที่ดูมีเหตุผลมากกว่าใคร จนจันทร์คืนแรมต้องหันไปมองหน้า

“ไม่น่าจะเป็นไปได้นะ คนอย่างยัยอชิ ไม่สามารถพัฒนาได้ไปมากกว่านี้แล้ว” คำตอบกลับเรียบๆ ของผู้เป็นหัวหน้าใหญ่ ทำเอาทุกคนหัวเราะขึ้นพร้อมกันอย่างสะใจ พร้อมปบมือแปะๆ

“ช่วยสืบให้หน่อย ว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ อชิใช้วิธีสกปรกอะไร ยังไงฉันก็จะไม่มีวันยอมให้ยัยนั่นได้ใจไปเรื่อยๆ แน่”

“รับทราบค่ะ เดี๋ยวเรื่องนี้ ปานจัดการเอง” แล้วทุกคนก็ต้องส่ายหน้าพร้อมหัวเราะเชิงชอบใจให้กับปานสุดา ผู้เป็นไม้เบื่อไม้เมากับอชิตามาตั้งแต่ไหน

อชิตา ลิ้มรุ่งเรือง เป็นรุ่นน้องที่คณะจิตวิทยา เป็นผู้หญิงที่มีหน้าตาสะสวย เป็นถึงดาวคณะ แต่ชอบมีปัญหาอยากจะแข่งและชิงดีชิงเด่นกับจันทร์คืนแรมเรื่อยมา ตั้งแต่ที่แฟนหนุ่มของเธอ มาจีบจันทร์คืนแรม

‘มันน่าเจ็บใจตรง บอกเลิกฉันแล้วไปตามจีบคนหน้าเห่ยๆ นี่แหละ ที่ทำให้ฉันรับไม่ได้’

เหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้อชิตาคอยตามติดชีวิตของจันทร์คืนแรมมาตลอด แม้ว่าเธอจะไม่ได้ยอมคบหากับแฟนเก่าของตัวเองก็ตาม

อชิตาเป็นคนมีความสามารถ สามารถในการจำคำคนอื่นมาพูด แล้วทำให้ทุกอย่างดูดีได้มากที่สุด ตอนนี้เธอกำลังเล่นกับกระแสในสังคม โดยเอาคำพูดของคนหนึ่งมาพูดต่อ แต่คนดันเห็นว่าเธอพูดก่อน เพราะคลิปดังกว่า

คนก็เลยเข้าใจว่าเป็นคำพูดของเธอ นั่นแหละ ยอดผู้ติดตามจึงพุ่งสูงอย่างรวดเร็ว และได้รับการแชร์คลิปออกไป จนเป็นกระแส

แต่ก็ต้องยอมรับ ว่าการถูกตัดหน้างานใหญ่ขนาดนี้ได้นั้น ก็เพราะกระแสนี้ แต่เธอมั่นใจว่า...มันต้องมีเบื้องหลังอื่น และจะยอมปล่อยผ่านไปเหมือนงานอื่นๆ ที่ถูกตัดหน้านั้นไม่ได้

จันทร์คืนแรมไม่ใช่คนที่จะยอมให้ใครมาทำอะไรตัวเองได้ง่ายๆ นอกซะจากว่ารำคาญจนไม่อยากเกี่ยวข้องเท่านั้น ถึงจะปล่อยไป

“แล้วระหว่างนี้จะเอายังไงต่อดีคะ เพราะตอนนี้ยังไม่มีงานอื่นเข้ามาเลยนะคะ ช่วงนี้งานเราก็น้อยลงด้วย” วาวาเอ่ยขึ้นมา เชิงขอข้อสรุปและแนวทางปฏิบัติงาน

“ช่วงนี้ก็เตรียมงานส่วนอื่นไปก่อน เดี๋ยวยังไงฝากฝ่ายการตลาด ดูแลเรื่องโฆษณาด้วย” จันทร์คืนแรมพูดเหมือนไม่ได้หนักใจ แต่ก็แอบหวั่นอยู่ไม่น้อย เพราะตั้งแต่ที่กระแสของอชิตามาแรง กระแสของเธอก็ลดลงตามไปด้วย

“งั้นช่วงนี้มีงานอะไรเข้ามา พี่จะรีบแจ้งให้เร็วที่สุดเลยนะครับ” เหมือนภพบอกด้วยน้ำเสียงแห่งความหวัง เชิงช่วยจันทร์คืนแรมอีกทาง เพราะทีมงานดูจะกังวลกับผลกระทบนี้ไม่น้อย

“ขอบคุณทุกคนมากนะ ยังไงพวกเราก็จะผ่านช่วงนี้ไปด้วยกันให้ได้ แม้จะกินเวลามาสักระยะแล้วก็ตาม” จันทร์คืนแรมพูดความจริงอย่างไม่กลัวเสียหน้า แม้ว่าที่ผ่านมาเธอจะเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองมากที่สุดคนหนึ่ง

นอกจากหน้าที่หลักจะต้องคอยโค้ชชิ่งลูกค้าแล้ว เธอยังต้องโค้ชชิ่งทีมงานด้วย

“โหย แน่นอนสิ ยังไงพวกเราก็จะต้องผ่านช่วงนี้ไปได้อยู่แล้ว แค่นี้จิ๊บมาก ใช่ไหมทุกคน!” นักปลุกใจตัวยอดอย่างลมเปลวรีบปฏิบัติหน้าที่ จนทุกคนต้องหัวเราะออกมา

“เออ ใช่ก็ใช่” แล้วทุกคนก็อือออตามน้องเล็ก ที่ตั้งใจทำงานให้กับบริษัทอย่างดีเยี่ยมมาเสมอ นำพลังบวกตามที่หัวหน้าสอนออกมาใช้ได้อย่างไม่ยอมให้ขาดตกบกพร่อง

3 วันผ่านไป

ห้องประชุมของ Smart coaching company ได้รับการเปิดอีกครั้ง และเรียกทุกคนเข้ามาประชุมกันอย่างพร้อมเพรียง

“งานนี้เป็นงานโค้ชชิ่งบุคคล แต่เป็นบุคคลที่...อาจจะยากสักหน่อย” เหมือนภพผู้ที่มีอายุมากที่สุดในบริษัทเอ่ยเชิงลำบากใจ มองหน้าจันทร์คืนแรมแบบไม่เต็มตา

“ยังไงเหรอคะ?” วาวาถามออกมาเชิงฉงน จัดระเบียบกระดาษจดตรงหน้าให้เข้าที่ มือถือปากกากำแน่น ดวงตาเป็นประกายใสแป๋ว

“เป็นบุคคลที่อยู่ในข่าว...” ปานสุดาพูดเสียงเบาเชิงกระซิบกระซาบ และมั่นใจไปแล้วว่าคนอย่างจันทร์คืนแรมไม่น่าจะยอมรับงานนี้แน่

“ข่าวไหน?” ทุกคนพากันพร้อมใจถามออกมา แววตาดูตื่นเต้นกันยกใหญ่

ยกเว้น...คนที่มีลางสังหรณ์แปลกๆ ตั้งแต่เช้า เพราะเมื่อคืนฝันประหลาด

ฝันว่าได้พบกับใครคนหนึ่ง

“ข่าวไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ก็เริ่มเงียบๆ ไปละ” เหมือนภพรู้ว่าทุกคนได้รู้ข่าวนี้และเห็นคลิปกันถ้วนหน้า แม้ว่าตอนนี้คลิปนั้นจะได้ถูกลบไปหมดแล้ว มีเพียงคนที่โหลดเก็บไว้เท่านั้น ถึงจะมีสิทธิดูซ้ำได้

“แล้วมันข่าวอะไรล่ะพี่ภพ” วาวาว่าอย่างรู้สึกคาใจ กำปากกาในมือแน่น

“นั่นสิ ข่าวอะไร ทำไมต้องอ้ำอึ้งด้วยคะ” ลมเปลวรีบว่าสมทบ พร้อมช่วยกันจ้องหน้าเหมือนภพอย่างเอาเป็นเอาตาย

จนหนุ่มใหญ่ต้องถอนลมหายใจ จ้องมองไปยังผู้มีอำนาจสูงสุด ในการตัดสินใจทุกเรื่องตอนนี้

จันทร์คืนแรมตอบรับสายตาที่ตกกระทบมายังตัวเองตรงๆ อย่างจริงจัง ด้วยการระบายยิ้มอ่อน

“รีบว่ามาเถอะค่ะพี่ภพ สาวๆ แห้งรอกันหมดแล้ว” พร้อมกับบอกเขาด้วยน้ำเสียงสบายๆ ไม่ได้ตื่นเต้นเหมือนใครๆ ไม่ได้ตื่นตระหนกไปกับคำเกริ่นที่ว่า ‘บุคคลที่อยู่ในข่าว...’

ทั้งๆ ที่ภายในใจพากันเต้นเร่า ภาพ ‘เขา’ ผุดขึ้นมาจนเต็มหัว

“คือว่า บุคคลที่อยู่ในข่าวก็คือ...ข่าวคลิปฉาวเมื่อสัปดาห์ก่อน ที่ปลิวว่อนทั่วโลกออนไลน์”

“ฮะ!!!”

“อะไรนะคะ คลิปฉาว!” สาวๆ ส่งเสียงออกมาพร้อมกันพร้อมเอามือปิดปาก นึกไปถึงคลิปที่ว่าแล้วก็พากันหน้าแดงแจ๋ กันไปเป็นแถบๆ

“โอ มายก็อด...” ลมเปลวน้องน้อยสุดในบริษัท ถึงกับต้องเอามือปิดหน้า เธอเผลอทำทีเหมือนรู้ว่าคลิปนั้นคือคลิปอะไร ทั้งๆ ที่ปฏิเสธมาตลอดว่าไม่เคยดูกับพี่ๆ มาตลอด

“คือพอดีว่าเลขาของคุณพิมพ์แข แม่ของคุณทินกร เป็นน้องสาวของพี่ภพน่ะค่ะ ก็เลยวานให้พี่ภพ ช่วยมาคุยกับพี่เสี้ยวให้” ปานสุดาอธิบายต่อด้วยน้ำเสียงเกรงใจ เพราะดูท่าแล้ว งานนี้คงจะไม่ผ่านแน่

“ก่อนตัดสินใจ คุณพิมพ์แขขอคุยกับเสี้ยวเป็นการส่วนตัวด้วย พอจะสะดวกรึเปล่า” เหมือนภพยอมที่จะเอ่ยออกมาก่อน ทั้งๆ ที่ตอนนี้จันทร์คืนแรมยังไม่ได้แสดงท่าทีอะไร

ไม่ได้ตกใจเหมือนคนอื่น

ไม่ได้ปฏิเสธทันทีอย่างที่ใครๆ ต่างก็คาด เพราะคนอย่างจันทร์คืนแรม แม้การแสดงออกจะไม่ได้เป็นคนที่สมบูรณ์แบบไปทุกกระเบียดนิ้ว แต่เธอจะเลือกงานเสมอ

ไม่มีใครกล้าถามด้วยซ้ำ ว่าเธอได้ดูคลิปนั้นหรือยัง หรือได้รู้เกี่ยวกับข่าวนี้หรือไม่

ทุกคนคิดว่าเธอน่าจะทราบข่าว แต่คงไม่ได้ดูคลิปแน่ๆ

“ข่าวฉาว ที่เกี่ยวกับคลิปหลุดอะไรนั่นเหรอ?” ใบหน้าไขสือของจันทร์คืนแรม ทำเอาแต่ละคนทำสีหน้าลำบากใจไปตามๆ กัน

เพราะไม่รู้ว่าคนอย่างเธอจะรับเรื่องแค่นี้ได้มากแค่ไหน

“ใช่ค่ะพี่เสี้ยว แต่เปลวก็ไม่เคยดูคลิปเลยนะคะ แต่รู้ว่ามีข่าวเฉยๆ ค่ะ” คนร้อนตัวรีบแก้ต่างให้ตัวเอง แบบเหงื่อแทบจะแตกพลั่ก

จันทร์คืนแรมเป็นกันเองกับลูกน้องทุกคนก็จริง แต่นิสัยส่วนตัวจริงๆ ของเธอ น้อยคนนักที่จะได้รู้ เพราะเธอทำทุกอย่างอยู่บนพื้นฐานของพลังงานด้านบวก

“ทำไมทุกคนต้องทำสีหน้าลำบากใจกันขนาดนั้น เขาคนนั้น แย่มากเลยเหรอ?” จันทร์คืนแรมหันไปมองหน้าทุกคนเชิงกวาดสายตา ก่อนจบลงที่เหมือนภพ...คนที่ทำสีหน้าลำบากใจกว่าใคร

“อันที่จริง...ก็ไม่ได้ดูแย่ขนาดนั้นหรอกค่ะ เพียงแต่ เขาน่าจะเป็นคนที่โค้ชชิ่งยากมากค่ะ เพราะข่าวออกมาขนาดนี้ แต่เขาก็ดูจะไม่ได้แคร์อะไร เดินว่อนห้างทันทีที่คลิปได้ปล่อยออกมา นี่ค่ะ...กระแสของเขาที่คนในโลกออนไลน์พากันกล่าวถึง” ผู้ช่วยคนสำคัญของเหมือนภพ รีบนำเสนอข้อมูลผ่านหน้าจอแทบเลตของตัวเอง ยื่นไปให้ตรงหน้าผู้มีอำนาจสูงสุด

จนคนอื่นๆ พากันชะเง้อดูกันอย่างพร้อมเพรียง แบบลืมตัว

“อุ้ย...นี่ค่ะคุณเสี้ยว” วาวาผู้อยากรู้จนออกหน้าเกินใคร รีบยื่นแทบเล็ตให้คนนั่งหัวโต๊ะ เพราะเผลอเอาตัวไปบังจนมิดจอ

ภาพของ ‘ผู้ชายคนนั้น’ ในอิริยาบถต่างๆ มีผลต่อจังหวะการเต้นของหัวใจผู้เป็นเจ้านายของทุกๆ คนแค่ไหน ใครเล่าจะล่วงรู้

จันทร์คืนแรมค่อยๆ ใช้นิ้วเลื่อนดูรูปภาพเหล่านั้นอย่างใจเย็น กิริยาที่พยายามแสดงออกยังคงเรียบเฉย ไม่ได้ตัดสิน ตื่นเต้นหรือตำหนิใดๆ ออกมา

จนทุกคนที่พยายามลุ้นจากกิริยาและสีหน้าของเธอ พากันตัวโก่งไปหมด

‘รอคลิปสองนะคะ’

‘คนอะไรหล่อทั้งตัวววว’

‘สนใจนางเอกคลิปหน้า บอกนะคะ’ ข้อความประกอบคลิปและภาพของเขา ที่เหล่าสาวๆ พากันพูดถึงไปในช่องทางต่างๆ เป็นไปในทางแทะโลม และมีผู้หญิงอีกเป็นหมื่นๆ คน ตามมาสมทบเป็นเสียงเดียวกัน

“อื้อหือ ผู้หญิงสมัยนี้นี่ก้าวหน้ามากเลยนะคะ” สมนาคุณ สุขมากหรือส้ม นักบัญชีสาวเพียงคนเดียวประจำบริษัท เอ่ยออกมา หลังจากที่ชะเง้ออ่านจากด้านหลังของจันทร์คืนแรมได้สำเร็จในที่สุด

“อุ้ย ขอโทษค่ะ” และพอได้พบกับสายตาตำหนิจากทุกคนเท่านั้นแหละ ถึงได้รีบกลับมานั่งที่ตัวเอง

“แหม ไม่ต้องเลยนะคะพี่ส้ม วาวาว่า พี่ส้มนั่นแหละตัวดี เป็นคนไปคอมเมนต์ด้วยใช่ไหม ว่าอยากจะให้มีคลิปแบบเอาท์ดอร์น่ะ!”

“พี่วาวา...พูดอะไรน่าเกลียด” ลมเปลวรีบเอามือจับแก้มตัวเอง รู้สึกร้อนผ่าวตามคำพูดของรุ่นพี่ที่ผ่านประสบการณ์กันมาหมดแล้ว

“ใช่! ใครจะไปคอมเมนต์อะไรแบบนั้น ตัวเธอนั่นแหละ เป็นเจ้าของแอคเคาท์นั่นเองหรือเปล่า...ที่โพสต์ว่าอยากจะเป็นนางเอกคลิปหน้าน่ะ!”

ปานสุดารีบส่งสายตาห้ามทัพทุกคน และเรียกให้หันไปสนใจจันทร์คืนแรมที่ยังไม่ยอมเอ่ยอะไรออกมา

วูบหนึ่งของแววตาเธอมีแววประหลาด ลมเปลวสังเกตเห็น หากแต่ก็ดับมันลงไปอย่างรวดเร็วอย่างมืออาชีพเช่นเดียวกัน

“คือปานอยากจะสื่อว่า ผู้ชายคนนี้จัดอยู่ในกลุ่มประเภทของคนที่จะต่อต้านการโค้ชชิ่งแน่ๆ ซึ่งทางเราไม่เคยรับงานแบบนี้มาก่อน...” ปานสุดาเข้าวัตถุประสงค์สำหรับการนำเสนอข้อมูลนี้ให้แก่จันทร์คืนแรม ซึ่งเธอก็พยักหน้าเชิงเข้าใจในเจตนารมณ์ตั้งแต่แรกนั้น

“พอจะมีประวัติโดยละเอียดของเขาไหม” คนที่พยายามข่มซ่อนความรู้สึกอื่นๆ ที่ปะทุท่วมท้นใจ ถามออกไปด้วยทีท่าปกติ

“มีค่ะ นี่ค่ะรายละเอียดเกี่ยวกับคุณทินกรทั้งหมด” ปานสุดาว่าอย่างกระตือรือร้น รู้สึกใจชื้นขึ้นมา มองหน้าเหมือนภพอย่างมีความหวัง

“แหม ออกนอกหน้ากันเลยนะคะ” วาวาอดที่จะแซวไม่ได้ เพราะเหมือนภพและปานสุดากำลังคบหากันแบบเปิดเผย และช่วยเหลือเกื้อกูลเรื่องงานกันมา จนบริษัทเดินหน้าอย่างรวดเร็ว

ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ไม่ได้เป็นอุปสรรคกับงาน แถมยังทำงานออกมาได้ดีที่สุดอีกด้วย

“เดี๋ยวยังไง เสี้ยวจะขออ่านประวัติของผู้ชายคนนี้อย่างละเอียดก่อน แล้วจะตัดสินใจอีกที ให้คำตอบไม่เกินพรุ่งนี้ค่ะ” จันทร์คืนแรมบอกเหมือนภพด้วยความเคารพเพราะเขาเป็นรุ่นพี่ แม้จะอยู่ในสถานะลูกน้องก็ตาม

“แล้วเรื่องที่คุณเพ็ญแขจะขอพบ...” เหมือนภพไม่ทราบรายละเอียดเบื้องหลังของการรู้จักกันมาก่อน ระหว่างหัวหน้าสาวรุ่นน้องกับเจ้านายของน้องสาว

“เหมือนกันค่ะ ขอตัดสินใจหลังจากได้อ่านประวัติของผู้ชายคนนี้ทั้งหมดแล้ว”

“แล้วน้องเสี้ยวอยากจะดูคลิปนั่นด้วยไหมคะ ตอนนี้โดนลบไปหมดแล้วค่ะ แต่พี่โหลดเก็บไว้” สมนาคุณเอ่ยขึ้นเชิงเสนอทางช่วยเหลือ แบบไม่ได้ไตร่ตรองให้ดีก่อน

“อุ๊บส์...” และพอจะคิดได้ ก็ดันคิดได้ตอนที่พูดออกไปจนหมดเกลี้ยง

“ยังไงคะพี่ส้ม? โหลดเก็บไว้เลยเหรอคะ?” วาวารีบรุกหน้าก่อนใคร จนฝ่ายนั้นได้แต่โบกไม้โบกมือ แก้ต่างออกมาเป็นคำพูดไม่ได้

“เดี๋ยวเสี้ยวขอตัวก่อนนะคะ มีเอกสารจากลูกค้าเก่าที่ต้องตรวจประเมินเยอะเลย ขอบคุณทุกคนมากนะคะ” และจันทร์คืนแรมก็ปิดจบด้วยการไม่ติดใจอะไร แสดงออกทุกอย่างเป็นไปแบบที่มืออาชีพพึงกระทำ

โดยที่ไม่มีใครรู้เลยว่า...

ในเวลานี้ หัวใจของเธอกำลังเต้นรัวแรงแค่ไหน เวลาที่ได้ถือเอาแฟ้มประวัติของใครคนนั้น ไว้ในอ้อมแขนอย่างแนบแน่น

เพียงแค่เป็นเรื่องของ ‘เขา’ เธอก็หันหน้าหนีไม่ลงแล้ว