ตอนที่ 5 นึกว่าจูบกับเด็กน้อย NC

หลังจากกลับเมื่อคืนต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับห้องด้วยความรู้สึกประหลาด ถึงแม้ทางฝ่ายสาวเจ้าจะมีข้ออ้างติดตัวว่าเมาแต่การแสดงออกมาถึงความวาบหวามนั้นทำให้อีกฝ่ายรู้ได้ว่าเธอก็ยังพอมีสติ แล้วยิ่งแน่ใจชัดเจนขึ้นไปอีกหลายเท่าเมื่อเห็นอาการที่แปลกไปของหญิงสาวในเช้าวันทำงานแบบนี้

วันนี้มีการนัดพบกับลูกค้าสองถึงสามบริษัท หญิงสาวที่รู้สึกอายกับการกระทำของตัวเองเมื่อคืนมากโข ต้องเป็นฝ่ายที่พยายามหลบตาคนเป็นเจ้านายที่มองมาด้วยสายตาที่เจ้าเล่ห์และดูเป็นต่ออย่างเห็นได้ชัด รอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปากของเขานับครั้งไม่ถ้วนเมื่อเห็นว่าฝ่ายเลขาจอมหยิ่งทำตัวไม่ถูกทั้งที่ไม่เคยเห็นเธอในมุมนี้มาก่อน ทำเอาบอสหนุ่มรู้สึกสนุกอย่างบอกไม่ถูก

“โอเคครับคุณเตชิน ทางเราตัดสินใจเซนต์สัญญากับ บริษัทของคุณ คุณเตรียมข้อมูลมาดีมาก ทำเอาเราทึ่ง”

ลูกค้าชาวตะวันออกคนหนึ่งเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ท่าทางภูมิฐานและใบหน้าพึงพอใจที่ได้ร่วมเจรจาธุรกิจกับประธานหนุ่ม

เตชินรีบปรับสีหน้าดึงหน้าตึงแล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้เพื่อจับมือกับเขาอย่างผ่าเผยและมั่นใจใบหน้าหล่อเหลาที่ตอนนี้กรวรีย์เริ่มมองมันอย่างใจเต้นทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยเป็น

“ส่วนเรื่องสัญญา ดิฉันจะส่งให้คุณลูกค้าภายในหนึ่งอาทิตย์นะคะ ขอบคุณที่ไว้วางใจเราค่ะ” เธอพูดแล้วยิ้มอวดฟันเรียงสวยให้ชายสูงอายุ

“มีเลขาเก่งนี่มันก็ดีนะครับ ดูแลดีตั้งแต่เริ่มต้นเลย” ชายสูงอายุมองเธอสลับกับผู้เป็นเจ้านายด้วยความชื่นชม

“เคล็ดลับความสำเร็จน่ะครับ”

เตชินยิ้มให้คู่เจรจาอย่างภาคภูมิใจแล้วหันมายิ้มร้ายให้กับฝ่ายเลขาของตนแทน หญิงสาวสัมผัสได้ถึงความไม่ปกติในเวลานี้แค่เขามองมาเธอยังรับรู้ถึงความวาบหวามที่ส่งผ่านจากริมฝีปากหนาของเขากับรสสัมผัสจากเรียวนิ้วที่ชวนวูบไหวนั่นอีก 

เมื่อแยกย้ายจากคู่เจรจา ก็ปาไปเกือบเย็น เลขาสาวต้องขอตัวมาพักเพราะเหนื่อยมากเธอต้องรับภาระทั้งหมด 

'ไอ้เจ้าหมอนั่นคิดจะนั่งเฉยๆ ไม่ช่วยฉันทำอะไรเลยหรือไงนะ แถมแววตาจ้องมองยังกับจะกระโจนเข้าหา ไอ้ท่าทางทะเล้นทะลึ่งนั่นอีก หมอนั่นไปโดนตัวไหนมา'

ได้แต่ครุ่นคิดแล้วขมวดคิ้วเป็นปมมองเขาระหว่างทางกลับมาโรงแรม

“มองอะไรคุณกรวรีย์” 

“เปล่าค่ะ มองคนบ้ามั้งคะ ยิ้มคนเดียวอยู่ได้” 

“หึ เด็กน้อย” 

“นี่…”

หญิงสาวกำลังจะอ้าปากพูดแต่เขาก้มลงมากระซิบข้างใบหูเสียงกระเส่า

“แค่นิ้วยังเสร็จได้ขนาดนั้น ถ้าโดนดุ้น 'ไซซ์ 58' ของผมคุณคงเดินไม่เป็นแน่ๆ กรวรีย์”

พูดจบก็ริดรดลมหายใจร้อนผ่าวมาที่ข้างหู

“บ้า พูดจาน่าเกลียด”

หญิงสาวทำทีเป็นหงุดหงิดและพยายามเลี่ยงบรรยากาศอึดอัดนี่ด้วยการเดินหนี

“ใครกันแน่ที่ทำไม่เป็น คิกๆ”

ได้ทีประธานหนุ่มก็ตะโกนตามหลังเธออย่างนึกแกล้ง แล้วไอ้ท่าทางเหมือนเป็นผู้กำชัยชนะนั่นทำให้หญิงสาวรู้สึกเจ็บใจเอาเสียมากๆ ตลอดเวลาสามปีที่อยู่กับเขาไม่เคยมีครั้งไหนที่เขาจะเป็นคนคุมเกมได้สักครั้ง แต่ครั้งนี้เขาดัน...

นาฬิกาข้างฝาบอกเวลาสามทุ่ม

หญิงสาวสั่งรูมเซอร์วิสรอบสุดท้ายเพราะอยากได้พวกของกินเล่น ดวงตาคู่งามจดจ่ออยู่ที่หน้าโน๊ตบุ๊คเครื่องเก่ง เพื่อสแกนหาความผิดพลาดของงานสำหรับวันพรุ่งนี้ งานของเธอต้องเพอร์เฟกและไม่ผิดพลาด คิดในใจพลางยกกระป๋องน้ำอัดลมขึ้นดื่ม

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"อะห้า∼ มาแล้วของกินรอบดึกของฉัน"

คนงามลุกขึ้นแล้วเดินฮัมเพลงในลำคออย่างอารมณ์ดีพลางคิดในใจว่า บริษัทนี้ตามใจลูกจ้างเอามากๆ แม้แต่ของจุกจิกพวกนี้เธอก็สามารถยื่นเบิกได้หมด เธอร้องเพลงอย่างอารมณ์ดีก่อนจะเปิดมาเจอสิ่งที่ทำให้หุบยิ้มแทบไม่ทัน

“บอส! มาทำไมคะ?”

ใบหน้าสวยตกใจจนหน้าเหวอ ปากเรียวอ้าค้างเมื่อเห็นคนตัวใหญ่ท่าทางเจ้าเล่ห์ยืนอยู่หน้าประตูห้อง

“แค่แวะมาน่ะ ขอเข้าไปหน่อยนะ”

พูดแล้วดันตัวเองแทรกตัวผ่านประตูห้องและหน้าเธอเข้าไปอย่างหน้าตาย

รุมเซอร์วิสเดินตามเขามาอย่างไม่ต้องสงสัยเธอได้แต่มองตามคนตัวใหญ่และรับของจากรูมเซอร์วิส ก่อนจะพาตัวเองเดินเข้าห้องของตัวเองอย่าง งงๆ

“บอส คุณมาทำไมคะ”

น้ำเสียงออกไปทางไม่พอใจถามคนที่หย่อนตัวเองลงนั่งกระติกเท้าที่โซฟาห้องคนอื่นอย่างถือวิสาสะ

“นี่คุณยังทำงานอยู่หรอ กรวรีย์”

คนถูกถามบ่ายเบี่ยงจะตอบคำถามที่หญิงสาวถามไปสักครู่ และเลือกที่จะตั้งคำถามกับเธอขึ้นมาแทน

“ก็ทบทวนงานหน่อยค่ะ เผื่อมีอะไรผิดพลาด ฉันไม่ชอบให้งานพลาด คุณน่าจะรู้ดี”

น้ำเสียงราบเรียบและท่าทียโส ถ้าเป็นเรื่องงานละก็ยังไงกรวรีย์ก็เป็นต่อ

หึ ชายหนุ่มแค่นขำในลำคอแล้วมองอีกฝ่ายอย่างพิจารณา ร่างใหญ่ดันตัวเองลุกจากโซฟาแล้วเดินตรงไปหาคนตัวเล็กกว่าทันที เขาไม่รีรอที่จะประกบริมฝีปากร้อนผ่าวลงไปยังกลีบปากบางของอีกฝ่ายอย่างไม่ให้เธอตั้งตัว

เขาใช้สองมือจับที่เอวคอดและยกขึ้นอย่างง่ายดายเหมือนกับยกสิ่งของเบาๆ แล้วพาเดินไปที่ส่วนห้องนอนอย่างไม่รอช้า

ตุ๊บ

หญิงถูกโยนลงบนเตียงอย่างเบามือ แรงสั่นไหวจากที่นอนทำให้ร่างกระเด้งขึ้นมาเล็กน้อย

“บอส นี่…”

เลขาจอมหยิ่งพยายามร้องบอกคนตัวโตที่กำลังจะกระทำการใดๆ ต่อจากนี้แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล เพราะเมื่อเขาเริ่มพรมจูบร้อนแรงและแทรกลิ้นเข้ามาดุนดันจนเธอไม่สามารถประท้วงใดๆ ได้อีกต่อไป ถึงแม้ว่าจะเคยจูบกับแฟนเก่ามาแล้วบ้าง แต่การจูบดูดดื่มแบบนี้หญิงสาวแทบไม่เคยได้สัมผัส ร่างกายอ่อนระทวยแทบมลายหายไปตรงนั้น

กลับกันแทนที่จะหยุดเขาเธอกลับเริ่มใช้มือทั้งสองข้างสอดไปที่ท้ายทอยแกร่งแล้วจูบตอบไป แต่ปฏิกิริยาตอบกลับของเขายิ่งรุนแรงมากขึ้นไปอีก

เขาบดขยี้และดูดกลืนริมฝีปากกลับไปอย่างร้อนแรง ครั้งแล้วครั้งเล่าฝ่ายหญิงแทบหายใจไม่ทัน

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก เมื่อผละจากจูบคนตัวเล็กกว่าก็ต้องรีบหายใจเอาอากาศเข้าปอด

“หึ ก็ไม่เท่าไหร่นี่ เห็นคุยนักคุยหนาว่าช่ำชอง จูบเหมือนเด็กน้อยอายุสิบห้า” 

เพียงแค่ได้ยินคำพูดค่อนขอด ฝ่ายคนตัวเล็กกว่าก็ไม่รอช้าที่จะจู่โจมเขา 'เกมนี้ฉันต้องไม่ใช่ผู้แพ้'

คิดแค่นั้นก็ผลักเขาลงไปนอนหงายราบและขึ้นคร่อมเขา ริมฝีปากบางกระจับประกบดูดลงไปอย่างร้อนแรง ลิ้นเล็กสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากใหญ่ครั้งแล้วครั้งเล่าคล้ายอยากสำรวจเสียงแลกลิ้นเนิ่นนานอยู่แบบนั้นหลายนาที

คนตัวใหญ่ตอบสนองโดยการพลิกตัวเองขึ้นมาคร่อมร่างเธอและเริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าของคนใต้ร่างออกทีละชิ้น บราเซียถูกปลดออกไปกองอย่างง่ายดาย ฝ่ายคนบนร่างเริ่มสนุกกับการขบเม้มและโลมเลียดุนดันอยู่ตรงยอดถันสีชมพูระเรื่อที่เผยให้เห็นหลังจากปลดเปลื้องสิ่งห่อหุ้มออกไป 

คนตัวใหญ่ทำทุกอย่างอย่างใจเย็นและมีชั้นเชิง จนคนโดนกระทำต่อต้านไม่ไหวอารมณ์ของหญิงสาวพลุ่งพล่านจนน้ำออกมาเจิ่งนองที่ปากถ้ำอย่างน่าอาย

"อื้ออ∼"

เสียงร้องครางหวานเบาๆ เมื่อเขากัดลงไปที่ยอดถันรอยคริสมาร์กสีแดงรอยแล้วรอยเล่าเกิดจากการกระทำของคนเป็นเจ้านาย เมื่อเขาเคลื่อนริมฝีปากของตัวเองลงมาจูบที่สะดือ ร่างกายที่คิดว่ากำลังอ่อนระทวยอยู่แล้วกลับยิ่งต้านไม่อยู่สมองขาวโพลนไปหมดรับรู้ได้แค่รสสัมผัสจากปลายลิ้นของเขาเท่านั้น

เมื่อริมฝีปากเคลื่อนมาจูบบางเบาที่สะดือและเคลื่อนต่ำลงมาจูบที่ท้องน้อยก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะปลดเปลื้องชั้นในตัวจิ๋วของอีกฝ่ายทิ้งไปกองกับพื้น

ใบหน้าคมคายจ้องมองไปที่ระหว่างขอของหญิงสาวที่เปลือยเปล่า มือใหญ่ชันขาเธอขึ้นเพื่อดูความเป็นสาวให้เต็มตา เรียกเสียงกลืนน้ำลายอึกใหญ่จากประธานหนุ่มได้

“สวยมาก กรวรีย์ คือ...ของคุณชมพูไปหมดทั้งตัวเลย”

เขาเอ่ยชมด้วยน้ำเสียงหื่นกระหายและท่าทีที่อยากจะกระโจนเข้าหาเธอซะเต็มประดา ความวาบหวามเกิดขึ้นหนักข้อเมื่อได้ยินคำชมของเขาเมื่อครู่

สติถูกเป่ากระเจิงเมื่อนิ้วหนาแหวกกลีบที่ฉ่ำไปด้วยน้ำรักออกจากกันแล้วใช้ลิ้นดุนดัน โลมเลีย ตวัดขึ้นลงอย่างชำนาญ

“อ๊าา อ๊าา อ๊าา อูยย บอสคะ∼”

เสียงร้องครางดังลั่นห้อง สะโพกสวยบิดเร้าตามแรงขับของลิ้นที่กำลังปาดเลียไปมาอย่างเอาแต่ใจราวกับเด็กสาววัยรุ่นอย่างที่เขาว่า ถึงจะเจ็บใจแต่

ลีลาลิ้นของเขามันสุดยอดจริงๆ เหมือนจะยังไม่สะใจ ฝ่ายคนคุมเกมอยากให้เธอร้องครางเป็นบ้าเป็นหลัง เขาตัดสินใจใช้นิ้วเข้าไปคว้านที่ช่องหลืบของเธอช้าๆ

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊างงง บอสคะ อื้ออ∼”

“แตกออกมา เด็กดี คุณตอดนิ้วผมจะแย่แล้ว”

เขาเงยหน้ามองขึ้นมองเธอครั้งสุดท้ายก่อนจะก้มลงไปเร่งจังหวะจนคนถูกกระทำครางออกมาลั่นห้อง 

"อ๊าาาส์∼"

ร่างเล็กกระตุกเกร็งอยู่ต่อหน้าผู้ชายที่กำลังยิ้มร้ายเหมือนผู้กำชัยชนะ

"อะไรกัน จะจบแค่นี้งั้นหรอ กรวรีย์" 

*****