ตอนที่ 4 ได้งานแล้ว

อิงดาวเดินอย่างมั่นใจเข้าไปในบริษัททันที หล่อนเดินไปที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์แล้วแจ้งความประสงค์ว่าจะมาสัมภาษณ์งานเจ้าหน้าที่ก็บอกทางหล่อนด้วยท่าทางนอบน้อม

พนักงานบริษัทนี้ต้อนรับดีจริงๆเลย ขนาดเราแค่มาสัมภาษณ์งานนะนี่ หล่อนคิดก่อนจะเดินไปที่แผนกบุคคล

พออิงดาวมาถึงแผนกบุคคล หัวหน้าแผนกก็พาหล่อนเข้าไปในลิฟต์ หล่อนได้แต่ทำหน้าสงสัยแต่ไม่ได้ถามอะไรออกไป ขณะอยู่ในลิฟต์แค่สองคนหญิงสูงวัยก็ชวนหล่อนคุยทันที

“คุณอิงดาวรู้จักกับท่านประธานเป็นการส่วนตัวหรือเปล่าคะ”

“ไม่นะคะ ดาวไม่เคยรู้จักท่านมาก่อนเลยค่ะ”

“จะเป็นไปได้ยังไงคะ ถ้าคุณไม่รู้จักกับท่านประธาน ท่านคงไม่รับคุณเข้ามาทำงานโดยที่ไม่ผ่านขั้นตอนอะไรแบบนี้หรอกค่ะ

“คุณหมายความว่ายังไงคะ นี่ดาวได้งานแล้วเหรอ” อิงดาวถามออกไปด้วยความสงสัย จะเป็นไปได้ยังไง หล่อนได้งานแล้วทั้งๆ ที่ยังไม่ได้สัมภาษณ์นี่นะ มันช่างเป็นเรื่องน่าเหลือเชื่อจริงๆเลย

“ท่านประธานรับคุณอิงดาวเข้าทำงานแล้วค่ะ ท่านเลยให้ฉันพาคุณไปที่ห้อง จะได้พบและพูดคุยกันก่อนที่จะเริ่มงานค่ะ”

ยิ่งฟังหัวหน้าแผนกบุคคลพูด อิงดาวก็ยิ่งงง หล่อนไม่อยาก จะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

“ณ ห้องทำงานของธีรวัฒน์”

“บอสมั่นใจเหรอครับที่จะเอาผู้หญิงคนนี้มาเป็นเลขา” พิษณุมือขวาคนสนิทของเขา ถามขึ้นด้วยความสงสัย เพราะที่ผ่านมาผู้หญิงที่เจ้านายเขาเลือกมาเป็นเลขาแต่ละคนสวยๆ ทั้งนั้น แต่คนนี้ดูจากรูปในใบสมัคร มองยังไงก็ไม่มีความสวยอยู่เลย ใบหน้าจืดๆ อยู่ภายใต้แว่นตาหนาเตอะ มองมุมไหนก็ไม่เจริญหูเจริญตาสักนิด

“ที่ผ่านมาฉันก็เลือกแต่คนสวยไม่ใช่เหรอ อุตส่าห์จ้างมาให้กันผู้หญิงออกจากฉัน ที่ไหนได้พวกหล่อนจะเคลมฉันซะเอง ฉันเลยอยากเปลี่ยนแนวดู เผื่อยายเฉิ่มนี่อาจจะทำงานได้ดีกว่าเลขาทุกคนที่ผ่านมาของฉันก็ได้”

“จะเป็นไปได้หรือครับบอส” พิษณุแย้งขึ้นมา ขนาดคนสวยๆ ยังชอบบอส แล้วยายเฉิ่มนี่จะรอดเหรอครับ

“เออน่าไม่ต้องพูดมาก ฉันตัดสินใจไปแล้ว นายไปดูซิว่ามาหรือยัง” เขาตัดบท

พิษณุเป็นทั้งมือขวาและเป็นทั้งเพื่อนที่สนิทที่สุดของธีรวัฒน์ เวลามีเรื่องอะไรเขามักจะบอกพิษณุเสมอ ยกเว้นเรื่องการรับเลขาของเขาในครั้งนี้

อิงดาว สุวรรณเกียรติ เขามองดูชื่อหล่อนที่ปรากฏอยู่บนใบสมัคร เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะหลงรักหล่อนตั้งแต่แรกเจอแบบนี้ หล่อนจะรู้ตัวบ้างไหมว่าภายใต้แว่นตาหนาเตอะของตัวเอง คือใบ หน้าสวยหวาน เขายังจำมันได้ดี

มันช่างบังเอิญจริงๆ เมื่อเขามาทำงานในวันรุ่งขึ้น ฝ่ายบุคคลก็เอาใบสมัครงานที่ผ่านการคัดเลือกคุณสมบัติเบื้องต้นมาให้เขาเลือกเพื่อที่เขาจะได้สัมภาษณ์ด้วยตัวเอง เขากลับสะดุดตากับผู้หญิงที่ใส่แว่นหนาเตอะเข้า หล่อนคือผู้หญิงที่ชนจีน่าอยู่หน้าร้านหนังสือวันนั้น เขารู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก จึงตัดสินใจรับหล่อนโดยไม่มีการสัมภาษณ์

“บอสครับเลขาคนใหม่ของบอสมาแล้วนะครับ” พิษณุเอ่ยขึ้น

“ให้เขาเข้ามา! ฉันมีเรื่องจะคุยกับเขา ส่วนนายออกไปรอข้างนอก” ธีรวัฒน์บอกกับลูกน้องคนสนิท

“สวัสดีค่ะท่านประทาน” อิงดาวกล่าวทักทายเจ้านายคนใหม่ด้วยความนอบน้อม

“เชิญนั่งครับคุณอิงดาว”

“ขอบคุณค่ะ” อิงดาวเอ่ยก่อนที่จะนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามกับเจ้า นายใหม่ของหล่อน เมื่อเงยหน้าขึ้นอิงดาวก็ต้องประหลาดใจเจ้านายคนใหม่ของหล่อนคือผู้ชายที่อยู่ในโรงหนังวันนั้นนั่นเอง โลกนี้มันช่างกลมจริงๆ เลยนะคะ หล่อนคิดแต่ไม่ได้แสดงท่าทีออกไปว่าจำเขาได้

“คุณอิงดาวเหมือนว่าเราจะเคยเจอกันใช่มั้ย”

“ไม่นะคะท่านประธาน ดาวไม่เคยเจอท่านประธานมาก่อนเลยค่ะ” หล่อนโกหกออกไป เรื่องอะไรหล่อนจะยอมรับว่าเคยเจอเขาจู๋จี๋กับผู้หญิงอยู่ในโรงหนัง เดี๋ยวหล่อนก็ชวดงานนี้พอดี งานยิ่งหายากๆ อยู่

“ธีรวัฒน์เพียงแค่พยักหน้า” เขาคิดว่าหล่อนคงจำไม่ได้จริงๆ

“คุณคงทราบจากผู้จัดการฝ่ายบุคคลแล้วนะ ว่าผมรับคุณเข้าทำงาน”

“ทราบแล้วค่ะ”

“เขาคงแจ้งขอบเขตการทำงานในตำแหน่งเลขาของคุณคร่าวๆ แล้วนะครับ”

“แจ้งเรียบร้อยแล้วค่ะ”

“ผมจะเพิ่มเงินเดือนให้คุณอีกสองเท่าจากที่คุณกรอกมา แต่คุณต้องกันผู้หญิงทุกคนที่จะเข้าหาผมออกให้หมด เว้นเสียแต่ว่าคนไหนที่ผมอนุญาตเท่านั้น ถึงจะเข้าพบได้”

“ท่านประธานก็แค่บอกพวกเธอว่าอย่ามายุ่ง เรื่องก็จบแล้วนี่คะ ไม่เห็นต้องเสียเงินจ้างดาวให้กันพวกหล่อนออกเลยค่ะ”

“คุณรู้จักผู้หญิงพวกนั้นน้อยเกินไป พวกหล่อนเกาะยังกับปลิง คุณจะรับหรือไม่รับก็ตอบมาอย่าเรื่องมาก ถ้าไม่รับผมจะได้จ้างคนอื่น” เขาพูดพลางแกล้งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

“รับสิคะท่านประทาน เรื่องแค่นี้เองดาวทำได้สบายมากค่ะท่านประธานไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ไว้ใจฉันได้เลย”

ใครไม่รีบรับงานนี้ก็บ้าแล้ว บริษัทนี้เงินเดือนก็ดี สวัสดิการก็เริด โบนัสก็แจ่ม แถมยังได้เงินพิเศษจากเจ้านายอีก มันจะสักแค่ไหนกันเชียวกะอีแค่ไล่ผู้หญิงให้ท่านประธาน หล่อนคิดในใจ แล้วเผลอยิ้มออกมาที่มุมปาก

“ก็แค่นี้แหละ รับปากซะตั้งแต่ทีแรกก็หมดเรื่อง”

“มีอีกเรื่องหนึ่งที่ผมจะบอก บางวันคุณก็ต้องเลิกดึกหน่อยนะ และวันหยุดถ้ามีงานด่วนคุณต้องเตรียมตัวให้พร้อมที่จะมาทำงานด้วย ที่บ้านคุณมีปัญหาอะไรมั้ย”

“ไม่มีปัญหาอะไรเลยค่ะ พ่อแม่ของดาวท่านเข้าใจการทำงานดี”

“แล้วแฟนคุณล่ะ”

“ในใบสมัครกรอกว่าโสดค่ะ”

“คนคุยล่ะ”

“ไม่มีหรอกค่ะ สบายใจได้ค่ะท่านประธาน ดาวทุ่มเทให้กับงานได้เต็มที่แน่นอนค่ะ”

“แต่มีเรื่องที่ดาวไม่เข้าใจนิดนึงค่ะ อยากจะถามท่านประธานจะได้มั้ยคะ”

“คุณมีอะไรก็ว่ามา”

“คือวันหยุดยังจะต้องมาทำงานอีกเหรอคะ ถ้ามาแล้วได้เงิน

พิเศษมั้ย หรือได้แค่เงินเดือนปกติคะ”

ธีรวัฒน์ก้มหน้าลงมองโต๊ะ แล้วอมยิ้มให้กับคำถามของหล่อน เขาไม่คิดว่าหล่อนจะกล้าถามแบบนี้

“ถ้าผมตอบว่าให้เงินเท่าเดิม คุณจะว่ายังไง”

“ก็ไม่ว่ายังไงค่ะ ดาวจะไปว่าอะไรได้ละคะ ถ้าเป็นคำสั่งของท่านประธาน ยังไงดาวก็ต้องมาอยู่ดี” หญิงสาวตอบไปตามความจริง

“ผมไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอกน่า ถ้าได้ทำงานในวันหยุดจริงๆผมจะเพิ่มเงินพิเศษให้คุณตามสมควรละกันนะ” ธีรวัฒน์เอ่ยขึ้นในที่สุดเขาไม่รู้ว่าเพราะอะไร ถึงได้ทำเพื่อหล่อนมากขนาดนี้

อิงดาวกลับบ้านด้วยอาการปริ่มเปรมใจ ในที่สุดหล่อนก็ได้งานสักที บทจะได้งานก็ง่ายแสนง่าย

“แม่คะ! ดาวกลับมาแล้วค่ะ มีอะไรกินบ้างคะหิวจังเลย”

“แม่ทำแกงส้มและก็สละลอยแก้วไว้ ดาวจะทานเลยมั้ยลูกเดี๋ยวแม่ไปตักมาให้”

“ทานค่ะแม่ แต่แม่ไม่ต้องไปตักให้ดาวหรอกค่ะ เดี๋ยวดาว

จัดการเอง แค่แม่ทำงานบ้านก็เหนื่อยจะแย่แล้ว” หญิงสาวพูดพลางเดินไปในครัว

“อร่อยจังเลยค่ะ ได้กินของอร่อยแบบนี้หายเหนื่อยเลย”

“เป็นไงเราสัมภาษณ์งานผ่านมั้ย”

อิงดาวแกล้งทำหน้าบึ้ง แล้วก้มหน้าลงมองปลายเท้าตัวเอง

“ไม่เป็นไรหรอกลูก บริษัทนี้ไม่ได้เราก็สมัครบริษัทใหม่ก็ได้”

อิงดาวเงยหน้าขึ้น ก่อนจะยิ้มแล้วทำหน้าทะเล้นใส่มารดา

“ดาวได้งานแล้วนะคะแม่ เริ่มงานพรุ่งนี้ค่ะ งานนี้เรารอกินของฟรีจากพ่อเลยค่ะ ดาวจะเอาจนพ่อกระเป๋าแบนเลยทีเดียว” หล่อนพูดพลางหัวเราะคิกๆ

มารดาของหล่อนทำได้แค่ยิ้มให้บุตรสาว คิดแล้วก็กลุ้มใจเมื่อไหร่อิงดาวจะโตเป็นผู้ใหญ่กับเขาสักที อายุก็ปาเข้าไป 24 ปีแล้ว ยังทำตัวเหมือนเด็กอยู่อีก