ตอนที่ 3 นัดสัมภาษณ์

“รุ่งขึ้นเวลา 10.00 น.”

“กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

“ใครวะ! กล้าโทรมาขัดจังหวะการนอนของฉันแต่เช้าแบบนี้” อิงดาวบ่นอุบก่อนจะหยิบโทรศัพท์มากดรับสาย ทั้งๆ ที่ตาของหล่อนยังหลับสนิทอยู่

“ฮัลโหล” หล่อนกรอกเสียงใส่โทรศัพท์ ด้วยอาการงัวเงีย

“สวัสดีค่ะ! ดิฉันโทรจากฝ่ายบุคคลของบริษัท ที.เอ็น.กรุ๊ป จำกัด (มหาชน) นะคะ พรุ่งนี้ทางเจ้าหน้าที่ขอนัดคุณมาสัมภาษณ์งานนะคะ ไม่ทราบว่าคุณอิงดาว จะสะดวกมั้ยคะ”

เมื่อได้ยินแบบนั้นอิงดาวรีบเด้งตัวขึ้นมาจากที่นอนทันที ก่อนหล่อนจะตอบไปด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

“สะดวกค่ะ สะดวกแน่นอนค่ะ”

“โอเคค่ะ พรุ่งนี้จะเริ่มสัมภาษณ์เวลา 9.00 น.กรุณามาให้ตรงเวลาด้วยนะคะ”

“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ” อิงดาวกดวางสาย ดวงตาของหล่อนเปล่งประกายอย่างมีความหวัง

ในที่สุดก็มีบริษัทที่เรียกหล่อนสัมภาษณ์สักที ที่ผ่านมาหล่อนยื่นใบสมัครไปตั้งหลายที่ มีแค่ไม่กี่บริษัทที่เรียกหล่อนไปสัมภาษณ์ แต่ก็ไม่มีบริษัทไหนรับหล่อนเข้าทำงานเลย

“กรี๊ดดดด... แม่!...แม่อยู่ไหนคะ” หล่อนตะโกนเรียกมารดาเสียงดังลั่น

“แม่คะ!! แม่อยู่ไหนคะนี่” หล่อนตะโกนอีกทีพลางวิ่งลงบันไดมา

“มีอะไรดาว? ทำไมร้องโหวกเหวกโวยวายแบบนี้ แม่ตกใจหมดเลย เรานี่! ไม่มีความเป็นกุลสตรีเลยนะ”

“ก็ดาวดีใจนี่คะแม่ มีบริษัทโทรมาเรียกดาวไปสัมภาษณ์งานแล้วค่ะ”

“ร้องเสียงดังขนาดนี้ อยากประกาศให้คนทั้งซอยรู้หรือไงลูกบอกแม่เบาๆ ก็ได้ลูก รอให้ดาวได้งานก่อน หนูค่อยตะโกนนะลูกนะ จะตะโกนเสียงดังแค่ไหนแม่ก็จะไม่ว่าเราเลย”

“แม่อะ! เริ่มจะเหมือนพ่อกับยายเดือนแล้วนะคะ ไม่เข้าข้างดาวเลย ก็ดาวดีใจนี่คะ นานๆ ทีจะมีบริษัทเรียกไปสัมภาษณ์ แต่ไม่เป็นไรค่ะ วันนี้ดาวไม่โกรธแม่ก็ได้ ดาวอารมณ์ดี” หล่อนพูดเองเออเองก่อนจะนั่งลงที่โซฟา

อิงดาวมานั่งดูทีวีที่ห้องรับแขกด้านล่างอย่างสบายใจประหนึ่งว่าตัวเองได้งานแล้ว

“ใกล้จะได้งานหรือยังยายดา”" เสียงบิดาของหล่อนเอ่ยถามขึ้นประโยคแรกเมื่อเดินเข้าบ้านมา

“ใกล้ได้แล้วล่ะพ่อ พรุ่งนี้มีสัมภาษณ์อยู่บริษัทหนึ่ง”

“ให้มันได้จริงๆ เหอะ พ่อขี้เกียจจะเลี้ยงแกจะแย่แล้ว นอนเล่นอยู่บ้านตั้งสามเดือนแล้วนะเราน่ะ จะไม่ทำงานเป็นปีเลยหรือไง”

“พ่ออะ! ไม่ให้กำลังใจดาวเลย นี่ลูกสาวพ่อนะคะ” หล่อนพูดพลางทำท่างอนใส่บิดา

“มันก็จริงอย่างที่พ่อว่าแหละพี่ดาว” อิงเดือนที่พึ่งเดินเข้ามาพูดเสริม น้องสาวของหล่อนเป็นกองหนุนให้พ่อเสมอ

“แม่คะ! พ่อกับเดือนรุมดาวค่ะ แม่ช่วยดาวทีค่ะ” หญิงสาวตะโกนฟ้องมารดาเสียงดัง

“อะไรกันอีกละสามคนพ่อลูก”

“อย่าว่าสามคนเลยค่ะแม่ พ่อกับเดือนสิคะว่าให้ดาว หาว่าดาวนอนเล่นอยู่บ้านไม่ยอมทำการทำงาน แค่นี้ก็จะเลี้ยงดาวไม่ไหวแล้ว มันน่าน้อยใจมั้ยคะแม่ แค่เลี้ยงลูกสาวคนเดียวกับพี่สาวคนเดียวก็ไม่อยากจะเลี้ยงซะแล้ว”

“เอาน่า! อย่างอนพ่อกับน้อง เขาก็พูดความจริงนี่ลูก” มารดาหล่อนเสริม

"แม่อ่าาาา...ดาวจะน้อยใจจริงๆ แล้วนะคะ"

ทุกคนหัวเราะขึ้นพร้อมกันที่ได้แกล้งอิงดาว ก็หล่อนน่าแกล้งแบบนี้ไง ทุกคนในบ้านถึงได้ชอบแกล้งหล่อน หล่อนรู้อยู่แล้วถึงแม้ว่าหล่อนจะไม่ทำงานครอบครัวหล่อนก็มีกินมีใช้ ถึงจะไม่ร่ำรวยมากก็เถอะ

“พ่อกับน้องพูดเล่นน่า เอาแบบนี้แล้วกัน ถ้าพรุ่งนี้ดาวได้งาน พ่อจะเป็นเจ้ามือเลี้ยงข้าวชุดใหญ่เลย พ่อให้ดาวเป็นคนเลือกร้านเองเลย”

“ตามนี้นะคะพ่อ ห้ามเบี้ยวนะคะ ทุกคนเป็นพยานให้ดาวด้วยนะคะ”

“โอเคๆ แม่เป็นพยานให้เอง แม่ก็ชอบของฟรีเหมือนกัน”

“ไม่ค่อยจะงกเลยนะแม่” เสียงบิดาของหล่อนเอ่ยขึ้น

“นิดหนึ่งน่าพ่อ ไปค่ะทุกคนไปทานข้าวกัน แม่จัดโต๊ะเรียบร้อยแล้ว”

คืนนี้อิงดาวนอนหลับไปด้วยความตื่นเต้น ก็หล่อนอยากจะหลุดพ้นจากสภาพคนตกงานนี่นา

“สาธุ! วันนี้ขอให้เป็นวันดีๆ ของลูกช้างด้วยเทอญ ขอให้ลูกช้างได้งานนี้ด้วยนะเจ้าคะ” อิงดาวขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก่อนที่จะเดินออกจากบ้าน

“พี่ดาว! ให้เดือนไปส่งมั้ยคะ”

“อย่าเลยเดือน เดี๋ยวเดือนก็ไปทำงานสายหรอก”

“ไม่เป็นไรค่ะพี่ดาว บริษัทที่พี่จะไปมันเป็นทางผ่านของเดือนพอดีเลยค่ะ ขึ้นมาเร็ว”

ในที่สุดอิงดาวก็ตัดสินใจขึ้นรถน้องสาวสุดที่รักไป ดีเหมือนกันหล่อนจะได้ไม่ต้องเบียดเสียดบนรถเมล์

“พี่ดาวคะ ถ้าได้งานคราวนี้ก็ซื้อรถซะนะคะ จะได้ไม่ลำบากเวลาเดินทาง”

“พี่คิดดูก่อนนะ ถ้านั่งรถเมล์แล้วมันสะดวกพี่อาจไม่ซื้อก็ได้ ดาวก็รู้ว่าพี่ขับรถไม่เป็น”

“เอาน่าพี่ดาว ถ้าได้ขับบ่อยๆ เดี๋ยวมันก็ขับคล่องเองล่ะน่า ขับรถยนต์ไปเองมันดีกว่าพี่นั่งรถเมล์แน่นอน ไม่ต้องเบียดเสียดกับคนอื่นเขาด้วย”

"บ่นเก่งเป็นแม่เลยนะเราน่ะ" อิงดาวพูดให้น้องสาว

“แล้วนี่พี่จะแต่งชุดนี้ไปสัมภาษณ์งานจริงๆ เหรอ”

“อืม! ชุดนี้มันไม่ดีตรงไหน มันออกจะสุภาพเรียบร้อยจะตายไป”

“มันดูแก่อะพี่ แล้วก็เชยมากดูเหมือนป้าเลย เอาชุดเดือนมั้ย อยู่หลังรถมีอยู่สองสามชุด”

“ไม่เอาหรอก ขี้เกียจเปลี่ยน เอาชุดนี้แหละออกจะสวย ไม่เห็นจะป้าสักนิด แกก็พูดเกินไป”

อิงเดือนได้แต่ส่ายหัวให้กับความมั่นใจผิดๆ ของพี่สาว พี่สาวของหล่อนเป็นคนสวยมาก แต่อิงดาวแค่ไม่ค่อยชอบแต่งตัวเท่านั้นเอง

"สักวันเถอะพี่ดาว เดือนจะจับพี่ดาวแต่งตัวแซ่บๆ ให้ได้" อิงเดือนคิดในใจ

"ถึงแล้วค่ะคุณผู้หญิง" อิงเดือนพูดพลางหยุดรถให้พี่สาว

“สู้ๆ นะคะพี่ดาว ขอให้พี่ได้งานนี้นะคะ เดือนจะได้กินข้าวมื้อใหญ่ฟรีจากพ่อ”

“ขอบใจจ้า งกเหมือนกันนะเรา เตรียมตัวล้างท้องรอเลย”หล่อนพูดกับน้องสาวก่อนก้าวเท้าลงจากรถ