ตอนที่ 5 โดนเขมือบแล้วนางหงส์

ตอนที่ 5 โดนเขมือบแล้วนางหงส์

สิงหนาทเดินโซซัดโซเซเข้ามาในบ้านเป็นเวลาตีสามพอดีเป๊ะ ทุกคนในบ้านคงหลับกันหมดแล้วเพราะเหนื่อยมาทั้งวัน เจ้าบ่าวหมาดๆ เดินเซขึ้นไปชั้นสอง ซึ่งเป็นชั้นที่ตั้งของห้องนอน รวมทั้งห้องหอที่เกือบถูกลืมอีกด้วย แต่เพียงแค่เขาพยุงร่างพาตัวเองขึ้นไปยืนอยู่บนบันได้ขั้นบนสุด ก็เห็นร่างบางในชุดนอนบางเบาเปิดประตูห้องหอออกมา

ดวงตาคมของเจ้าบ่าวซึ่งหมดสภาพกวาดมองร่างอิ่ม ราวกับสายตานั้นประดุจแสงเลเซอร์ส่องปาดผ่านเนื้อผ้าบางเบา เลเซอร์ของเขาตรวจพบว่าใต้ชุดนอนนั้นเปล่าเปลือยตลอดร่าง ชายหนุ่มเดินเข้าไปหานางนกน้อยแสนสวยที่กลายมาเป็นเจ้าสาวแทนนกในกรงทอง ที่เขาเคยคิดจะมอบตำแหน่งนั้นให้เธอ

หงส์นรีต้องเบือนหน้าหนีเมื่อได้กลิ่นเหล้าคละคลุ้ง นึกสงสัยว่าเขาดื่มเหล้าลงกระเพาะหรือไปอาบน้ำเหล้ามากันแน่ เธอเหม็นจนต้องเบือนหน้าหนี และท่าทีของเธอนั้นก็เรียกเสียงบางอย่างออกมาจากลำคอหนา

“หึ...ทีอย่างนี้ทำมาเป็นรังเกียจ ทีเห็นฉันเป็นลูกหนี้ ทำไมไม่รังเกียจบ้าง มาแต่งงานกับฉันทำไม อ้อ...ลืมไปๆ ว่าฉันมีหน้าที่ที่ต้องทำนี่นา”

“พี่สิงห์เมามากแล้ว ไปนอนเถอะนะคะ”

หงส์นรีเอาน้ำเย็นเข้าลูบ เธอถอยหนีจนแผ่นหลังเบียดข้างฝา เมื่อร่างหนาขยับกายเข้ามาจนชิดและกักร่างเธอเอาไว้ด้วยสองมือที่ค้ำฝา

“จะนอนได้ยังไงล่ะ ในเมื่อฉันยังไม่ได้ทำหน้าที่พ่อพันธุ์ให้เธอเลย”

“เอาไว้วันหลังก็ได้ค่ะ วันนี้เมามากแล้ว ไปนอนเถอะนะคะ”

สิงหนาทเมาจริงเขายอมรับ แต่ก็ไม่ได้เมามากจนขาดสติและช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ที่สำคัญเขาทำหน้าที่ได้แน่นอน

“ไม่ได้สิ ฉันมีเวลาแค่ปีเดียว ก็ต้องรีบลงมือหน่อย ยิ่งเธอท้องเร็วเท่าไหร่ ยิ่งเป็นผลดีต่อฉันมากขึ้นเท่านั้น”

กลิ่นดอกซากุระยังลอยออกมาจากร่างนุ่ม แม้ในยามจะเข้านอนแบบนี้ เธอยังใช้น้ำหอมอีกเหรอ หรือว่ากลิ่นตัวของเธอเป็นกลิ่นนี้

สิงหนาทซุกใบหน้าลงกับซอกคอนุ่ม ถูไถปลายจมูกไปทั่วลำคอระหง หงส์นรีดันใบหน้าคมคายออกห่าง เขาจะมาทำอะไรประเจิดประเจ้อแบบนี้ไม่ได้ เธอก็อายเป็นเหมือนกันนะ ถ้าใครออกมาเห็นเข้าแล้วเธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

“พี่สิงห์คะ เข้าห้องเถอะค่ะ”

หงส์นรีชวนสิงหนาทเข้าห้อง เพราะตั้งใจจะเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้สามี หากแต่สิงหนาทกลับคิดไปอีกแง่

“อ้อ...จริงๆ แล้วก็รอฉันอยู่นี่เอง ถึงว่า...แต่งตัวยั่วยวนแล้วออกมารอรับถึงหน้าห้องแบบนี้”

หญิงสาวอยากกัดใบหูที่อยู่ใกล้ปากเธอมากที่สุดให้ขาดนัก จะพูดจะจาอะไรไว้ไปพูดในห้องไม่ได้หรือไงนะ คนบ้า

“เข้าห้องเถอะนะคะ พี่สิงห์”

หงส์นรีบอกและดึงมือเจ้าบ่าวของเธอเดินไปทางห้องหอ แต่สิงหนาทกลับรั้งเอาไว้ และพาเธอเข้าไปอีกห้องหนึ่งที่อยู่ติดกัน เขากระชากเธอเข้าไปในห้องของเขาเอง ก่อนเปิดไฟในห้องให้สว่างจ้า แสงไฟสาดกระทบร่างระหงจนเห็นเงาโค้งเว้าอวบอิ่มเด่นชัดกระจ่างตา

“พี่สิงห์ไม่เข้าไปนอนในห้องหอเหรอคะ”

“ทำไมฉันต้องเข้าหอด้วยล่ะ นั่นน่ะมันสำหรับคนรักกันเขาทำกัน สำหรับเรามันเป็นแค่หน้าที่ ฉันทำตามหน้าที่ ส่วนเธอก็มีหน้าที่รอเวลาจะอุ้มท้องไง”

“พี่สิงห์คะ ฟังหงส์ก่อนนะคะ หงส์ไม่ได้ตั้งใจหลอกพี่สิงห์เลยนะคะ”

“เธอไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก ต่อให้เธออมพระมาพูด ฉันก็ไม่มีวันเชื่อ”

“พี่สิงห์คะ”

หงส์นรีอยากอธิบายทุกอย่างให้เขาเข้าใจ แต่ความโกรธของเขาบวกกับความเมา ทำให้เธอต้องกล้ำกลืนคำพูดลงไป เพราะน้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือไปขวางไม่งั้นเรือคงแตก และเธอก็ไม่อยากเป็นเรือลำนั้นตอนนี้

“ตั้งใจแต่งตัวมายั่วยวนฉันแบบนี้ อยากให้ฉันทำหน้าที่จนตัวสั่นล่ะสินะ ได้ ในเมื่อเธอเสนอมาฉันก็จะสนองให้”

สิงหนาทกระชากร่างบางเข้ามาบดจูบลงบนกลีบปากหวาน ความหวานนั้นเรียกเสียงครางออกมาจากลำคอหนาได้ไม่ยาก ความรู้สึกในครั้งก่อนกลับมา รสชาติของเธอยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน หวานจนเขาแทบลืมหายใจ

เรียวลิ้นร้อนสากตวัดไล้ทุกซอกทุกมุมในโพรงปากนุ่ม ลัดเลาะไปตามไรฟันขาวสะอาด ดูดรัดปลายลิ้นนุ่มจนหัวสมองของหงส์นรีมึนเมาไปกับรสพิศวาสที่เขามอบให้ ความรู้สึกมันซาบซ่านไปทั่วโพรงปาก รู้สึกได้ถึงความขมของเหล้าที่ยังคงติดค้างอยู่ที่ปลายลิ้นหนา เล่นเอาหงส์นรีต้องจิกปลายเล็บเกาะบ่ากว้างเอาไว้มั่น

อาการจิกปลายเล็บของหงส์นรีทำให้สิงหนาทคิดว่าเธออาจต้องการความเร่าร้อนมากกว่านี้ เขาไม่เคยลืมนางหงส์ที่กลายร่างเป็นนางเสือสาวคนนั้นเลย เขาไม่เคยลืมว่าเธอช่างยั่วยวนเขามากขนาดไหน และคิดว่านั่นคือเนื้อแท้ของหงส์นรี

ปลายจมูกโด่งลากเรื่อยลงมาถึงซอกคอหอม พวงแก้มนุ่มถูกสูดความหอมหนักๆ ปลายลิ้นร้อนชื้นลากไล้ไปตามสันกรามเรียวเล็กของดวงหน้ารูปไข่ มือใหญ่ตะปบทรวงอวบสร้างบีบเคล้นอย่างหนักมือ เต็มอารมณ์ร้อนที่คุกรุ่นขึ้นมา

หงส์นรีถูกผลักให้หงายหลังไปบนที่นอน สิงหนาทยังคงยืนมองความงามตรงหน้าด้วยสายตาที่หมิ่นแคลน หญิงสาวเห็นสายตานั้นแล้วศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิงทำให้เธอเกือบลุกหนี หากแต่หัวใจดวงน้อยกลับสั่งให้หยุด มารยาหญิงเท่านั้นที่จะบั่นทอนความโกรธเกลียดในใจของสิงหนาทได้ แต่เพราะมารยาหญิงไม่ใช่เหรอที่ทำให้เธอต้องตกอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเช่นนี้ คำตอบก็คือใช่ และคราวนี้เธอก็ต้องงัดมารยานั้นออกมาใช้อีกครั้ง เพื่อทำให้สามีที่กำลังโกรธแค้นพอใจ และหลงลืมทุกสิ่งไปพร้อมกับเธอ

‘นังหงส์เอ๊ย เธอผูกเองก็ต้องเป็นคนแก้เองสิ ผูกขึ้นมาแบบไหน ก็แก้ออกไปแบบนั้น เก่งมาได้ทุกเรื่อง กับอีแค่ทำให้ผู้ชายหลง ทำไมเธอจะทำไม่ได้ ในเมื่อเธอก็ทำมันสำเร็จมาแล้วครั้งนึงนี่นา’

หงส์นรียกเข่าขึ้นตั้งชันปลายเท้าจิกลงบนที่นอน เบือนหน้าหนีราวกับไม่อยากเห็นหน้าสิงหนาท หากแต่แก้มแดงปลั่ง ผู้หญิงผิวสีน้ำผึ้งเวลาแก้มแดงแบบนี้ก็ดูน่าพิสมัยไปอีกแบบ ชายหนุ่มไล่สายตาลงมาตามลำคอระหง ทรวงอกที่คงผลิบานในอุ้งมือหากได้ประคองและบีบขยำอย่างใจปรารถนา เอวคอดกิ่วเล็กเพียงฝ่ามือใหญ่ของเขาปิดบังได้กระมัง สะโพกผายงามแต่ที่งามยิ่งกว่าอื่นใด ก็คือสัดส่วนอันอวบอิ่มกลางร่าง

ดวงตาคมเบี่ยงทิศทางกวาดไล้ขึ้นจากปลายเท้าเรียวสะอาด อดชื่นชมไม่ได้ว่าแม้กระทั่งนิ้วเท้าก็ยังสวย เล็บเท้าที่เคลือบสีน้ำตาลอมชมพู ไม่ใช่สีแป๊ดอย่างที่หลายคนชอบทา สิงหนาทเคยนึกไม่ชอบใจว่าทำไมผู้หญิงถึงต้องระบายสีบนร่างกายตัวเองให้ดูเลอะเทอะ ทั้งที่ความจริงแล้วสีขาวสะอาดเป็นธรรมชาตินั้นน่ามองกว่าเป็นไหนๆ แต่มาบัดนี้เขากลับนึกชื่นชมปลายเล็บที่เคลือบสีของภรรยาสาวซะอีก

ปาดมองขึ้นไปตามปลีน่องเนียนสวย ต้นขาอวบพอประมาณ หรี่ลงมองชายชุดนอนที่ร่นขึ้นสูงแทบเห็นความงามที่ซุกซ่อนอยู่รำไร

ราวกับไม่พอใจ สิงหนาทถลกชายชุดนอนให้ขึ้นสูงอย่างอุกอาจ จนหงส์นรีต้องอุทานอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะกระทำราวกับเธอไม่ใช่ภรรยาแบบนี้ แต่หญิงสาวก็ต้องอดทนแม้ใจจะเริ่มเดือดดาลขึ้นมาบ้างแล้วก็ตาม

“ฉันเกลียดเธอหงส์นรี เกลียดที่เธอสวยถูกใจฉันได้ขนาดนี้”

หงส์นรีเม้มปาก ในใจเดือดปุดๆ และตราหน้าสามีในนามของเธออย่างเครียดแค้น

‘เกลียดเข้าไปนะคุณสามี แล้วหงส์จะทำให้คุณรักหงส์ให้ได้’

สิงหนาทปลดเปลื้องพันธนาการที่รัดรึงออก ไม่นานกายชายหนาแกร่งก็เปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าหงส์นรี แก้มที่แดงอยู่แล้วยิ่งแดงก่ำไปทั่วใบหน้าและลำคอระหง เกิดมาจนอายุ 21 ปี ก็เพิ่งเคยเห็นชายเปลือยเป็นครั้งแรก ที่สำคัญเขายังงดงามราวเทพบุตรกรีกในภาพวาดอีกด้วย หญิงสาวทานทนต่อความงามตรงหน้าไม่ไหว ดวงตากลมสวยจ้องมองราวกับต้องมนตร์สะกด ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยเห็นและตราติดอยู่ในหัวใจ ลำคอหนาแกร่งตั้งตรงอย่างคนถือดี บ่ากว้างแข็งตึง ด้วยมัดกล้ามตั้งแต่ทรวงอกหนาต่ำลงไปถึงสะโพกสอบ และ...หญิงสาวไม่รู้จะให้คำจำกัดความสิ่งที่ปรากฏกร้าวตรงหน้าว่าอะไรดี มันเหมือน...มังกรตัวเขื่อง

‘อ๊าย...นี่เธอกำลังคิดอะไรเนี่ย นั่นมันก็แค่...ดอกจำปีที่ยังไม่บานของเด็กข้างบ้างที่เธอเห็นประจำไม่ใช่เหรอนังหงส์ เพียงแต่...มันก็แค่...ใหญ่มโหฬารกว่าเท่านั้นเอง’

มุมปากของสิงหนาทกระตุกยิ้ม เขาเห็นดวงตาอยากรู้อยากเห็นของเธอจ้องมองไปทั่วร่าง และเห็นแก้มแดงๆ ขึ้นมาทันตา นึกอยากปรามาสให้หนักๆ ว่าเธอไม่จำเป็นต้องแกล้งทำเป็นสาวน้อย ไม่เคยผ่านมือชายหรอก อย่างเธอกล้าหลอกเขาได้ขนาดนี้ แล้วผู้ชายอื่นทำไมเธอจะไม่กล้าหลอกล่ะ เผลอๆ อาจหลอกมานักต่อนักแล้วด้วยซ้ำ

สิงหนาทโถมกายลงหาร่างบางที่นอนรวยรินอยู่บนที่นอน ดวงตากลมเบิกกว้างแม้จะสะกดใจไม่ให้หวาดหวั่น แต่เธอก็อดหวาดผวาไม่ได้ ขณะนี้ร่างเปลือยของบุรุษเพศที่เคยเห็นจะๆ ก็ตอนที่เรียนวาดภาพ และอาจารย์ให้วาดภาพเปลือย ตอนนั้นมีนายแบบหน้าตาดีรูปร่างดีมาเป็นแบบให้ แต่ใจกลางร่างก็ยังมีผ้าปิดไว้กันอุจาดตา แต่นี่...เปลือยตลอดตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า แถมยังนอนทับร่างเธออย่างสนิทสนมด้วย

“แสดงออกมาสิ ความจริงฉันก็ชอบสาวบริสุทธิ์หรอกนะ แต่ผู้หญิงที่ไม่มีเยื่อนั่นหลงเหลืออยู่แล้ว และยังตีหน้าบริสุทธิ์ได้อยู่อีก แบบนี้ฉันไม่ปลื้มจริงๆ”

เหมือนเอาน้ำมันไปราดบนกองเพลิง หงส์นรีฉุนจัดเธอผลักร่างหนาออก แต่อ้อมแขนเหมือนปลอกเหล็กกลับรัดร่างเธอให้แน่นขึ้น

“ถึงหงส์จะไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ แต่หงส์ก็ทำให้พี่สิงห์สิ้นลมได้นะคะ”

“เธอขู่ฉันเหรอ หงส์นรี”

“หงส์ไม่ได้ขู่ ก็ลองดูว่าหงส์จะทำให้ราชสีห์อย่างพี่สิ้นลมได้หรือเปล่า”

สิงหนาทหรี่ตาลง อยากรู้นักว่าเธอจะทำให้เขาสิ้นลมได้ยังไง เขาคลายอ้อมแขนออก แล้วร่างหนาก็ถูกผลักให้นอนหงาย นางหงส์เป็นฝ่ายทาบทับ

หงส์นรีเขินอายมากที่ทำใจกล้าก๋ากั่นได้ขนาดนี้ แล้วเขาจะต้องเสียใจกับสิ่งที่พูด หงส์นรีจะฆ่าเขาด้วยกายของเธอ

ชุดนอนตัวบางแจ๋วถูกคนสวมถอดออกจากร่าง กายสวยไปทุกสัดส่วนที่นั่งคร่อมอยู่บนลอนกล้ามเนื้อหน้าท้อง ทำให้สิงหนาทต้องกลั้นหายใจ นี่เธอจะฆ่าเขาให้ตายด้วยฤทธิ์สวาทหรือนี่ เอาสิ...เขาก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าสิ่งที่เธอแกล้งทำมาตลอดมันคือตัวจริงหรือตัวปลอมของเธอ

หงส์นรีหลับหูหลับตาก้มหน้าลงดูดกลืนตุ่มไตเม็ดเล็กๆ สีเข้มบนอกกว้าง เธอตวัดปลายลิ้นเลียไล้และดูดเม้มอย่างที่เขาเคยทำ ในชีวิตของหงส์นรีไม่เคยรู้มาก่อนว่าสัมผัสระหว่างชายหญิงจะเป็นไปได้ขนาดไหน แต่เมื่อหลายวันก่อนเธอได้ครูดีอย่างเขา ที่ทำให้เธอต้องจดและจำทุกอย่างที่เขาเคยทำกับร่างกายเธอไว้เป็นบทเรียน เวลานี้เธอจะงัดเอามาใช้ ลบล้างคำสบประมาทของเขาที่ว่าเธอแกล้งทำเป็นสาวบริสุทธิ์ ถ้าหากเขารู้ว่าเธอเป็นสาวบริสุทธิ์จริงๆ แต่แกล้งทำเป็นเจนโลกขึ้นมาบ้างล่ะ จะเป็นยังไง หงส์นรีคิดจะย้อนรอยเขาให้กระอัก

หญิงสาวตั้งหน้าตั้งตาปรนเปรอเขาอย่างเงอะงะ แต่ก็เรียกเสียงครางแหบพร่าออกมาจากลำคอหนาได้สำเร็จ หากแต่เจ้าตัวยังคงนอนนิ่งรอคอยให้หญิงสาวปลดปล่อยธาตุแท้ของเธอออกมา

ปลายลิ้นเล็กๆ เลียไล้ไปทั่วอกกว้าง ตุ่มไตทั้งสองข้างถูกดูดดึงและขบเม้มเป็นจังหวะ ก่อนลากปลายลิ้นต่ำลงหาลอนซิกแพ็คบริเวณหน้าท้อง เมื่อต้องโค้งกายมอบความเสียวซ่านสะโพกผายจึงต้องเคลื่อนต่ำจนสัมผัสกับสิงที่เธอจำกัดความว่าเป็นมังกรตัวเขื่อง หญิงสาวอุทานเมื่อรู้ว่าส่วนนั้นของเขามันแข็งมากกว่าที่เธอคิด

สิงหนาทกำหมัดแน่นเมื่อสะโพกโค้งงอนสัมผัสถูกน้องชายของเขา ศีรษะทุยผงกขึ้นมองร่างบางที่ดูจะไม่สนใจอะไรนอกจากได้ลิ้มลองรสชาติเนื้อหนุ่ม

‘ลีลาแบบนี้ ไม่ผิดแน่ เธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์จริงๆ นั่นแหละ หงส์นรี’

หงส์นรีตวัดปลายขาลงจากร่างหนา เธอพยายามคิดว่าควรจะทำยังไงต่อ แล้วภาพการเล้าโลมที่ทำเอาเธอหงายหลังในคืนนั้นก็ปรากฏในมโนภาพ มือน้อยลูบความกำยำอย่างเงอะงะ เธอจะทำยังไงต่อก็ของเธอกับของเขามันไม่เหมือนกันนี่นา เมื่อไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง เธอก็ลูบๆ คลำๆ กับส่วนนั้นอย่างตั้งใจ

ความไม่ประสาของหญิงสาวทำให้สิงหนาทแทบคลั่ง ไม่คิดว่าหงส์นรีจะเสแสร้งได้เก่งขนาดนี้ เล่นเอาเขาเกือบเชื่อว่าเธอไม่เป็นจริงๆ หรือว่าเธอกลัวเพราะเห็นขนาดของเขา นึกกระหยิ่มยิ้มย่องในใจเพราะรู้ดีว่าไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่ไม่ชอบกับสัดส่วนนี้ของเขา แรกๆ ก็กลัวแบบนี้ แต่พอเข้าไปแล้วก็ครางลั่นห้องทั้งนั้น

“เล่นกับมันสิ”

หงส์นรีหันขวับไปมองคนบอก และอยากถามว่าเล่นยังไง แต่สายตาคมที่มองมาเหมือนจะรอคอยนั้น ทำให้เธอลอบกลืนน้ำลายลงคอเอื้อกใหญ่ ถ้าถามไปแล้วเขาคงได้หัวเราะเยาะเธอแน่

หญิงสาวจึงตัดสินใจลอง ‘เล่น’ กันเจ้าสิ่งนั้นดู ด้วยการส่งปลายลิ้นตวัดส่วนที่เนียนลื่นนั้น มือบางกอบกุมและเคลื่อนขึ้นลง ได้ผล...ร่างหนาสั่นยะเยือกไปทั้งตัวราวกับคนเป็นไข้ แบบนี้เองที่เขาบอกว่า ‘เล่น’

สิงหนาทคำรามให้กับความเงอะงะของหญิงสาว บางจังหวะที่เธอครอบครองความกำยำและไรฟันก็ครูดกับผิวเนื้อนั้น ทำให้ชายหนุ่มต้องกัดกรามแน่น ทั้งเจ็บทั้งเสียวซ่านปนเปกันไปหมด ความกล้าๆ กลัวๆ ราวกับสาวบริสุทธิ์ทำให้เขาหมดความอดทนลง

ชายหนุ่มเหวี่ยงร่างบางของคนที่ตั้งอกตั้งใจมอบความสุขให้เขาลงบนเตียง และบดขยี้เรียวปากนุ่มอย่างเร่าร้อน มือหนาตะโบมไปทั่วร่างระหง ทรวงอกอวบใหญ่เกินตัวผลิบานอยู่ในอุ้งมือหนา เหมือนดอกบัวที่ใกล้จะแย้มกลีบ ยอดถันสีสวยถูกคีบดึงกดบี้สลับกันไป หญิงสาวหอบหายใจจนทรวงสาวสะท้านเบียดฝ่ามือหนา นี่เขากำลังจะสอนบทเรียนใหม่ให้เธออย่างงั้นเหรอ แต่มันรุนแรงมากกว่าที่เธอเคยเจอนัก เรียกร้องให้เธอต้องหยัดกายขึ้นสูง

สิงหนาทผละริมฝีปากออกจากกลีบปากหวาน เปิดโอกาสให้เธอสูดลมหายใจเข้าปอด เคลื่อนเรียวปากหนาครอบครองยอดทรวงสล้างดูดดื่มจนเกิดเสียง ราวกับทารกที่กระหายน้ำนมจากทรวงอกมารดา มือใหญ่ก็เคลื่อนลงต่ำกอบกุมเนินสาวอวบอิ่ม กรีดปลายนิ้วเข้าหากลีบกุหลาบดอกงาม เป็นเหตุให้หงส์นรีครวญครางไม่เป็นศัพท์

“ชอบใช่มั้ยล่ะ ฉันรู้ว่าเธอกำลังรอคอยอะไรอยู่หงส์นรี”

เรียวขาเสลาถูกจับให้แยกออกจากกันเมื่อสิงหนาทจบคำพูด เรียวปากร้อนลากไล้ลงมาตวัดปลายลิ้นเข้าหาสะดือเรียวตื้น ไล้วนรอบๆ หลุมสะดือน่ารักนั้น ก่อนเบนทิศทางลงหาเนินสวาท

หงส์นรีสะบัดใบหน้าและร่างกายทุกส่วน เมื่อเรียวลิ้นสากร้อนตวัดล้อเล่นกับจุดที่ไวต่อความรู้สึก เกสรสาวสีสดตูมเต่งตามแรงอารมณ์ที่อยากปลดปล่อย หญิงสาวบิดสะโพกส่ายไหวรุนแรงเพราะเลือดในกายไหลมารวมที่จุดกลางร่าง หลายครั้งที่เธอเผลอหวีดร้องออกมาอย่างเสียวซ่าน ยิ่งเขาดื่มด่ำความหวานจากกายเธอมากเท่าไหร่ ร่างกายของเธอก็พาลจะหมดแรงลงดื้อๆ

“พี่สิงห์”

เสียงร้องครางแหบโหยของหงส์นรี ปลุกให้สิงหนาทห่อปลายลิ้นและสอดเข้าไปในความคับแน่น วูบหนึ่งของความรู้สึก ชายหนุ่มคิดว่าเธอเหมือนสาวบริสุทธิ์มากๆ แต่วูบหนึ่งส่งเสียงค้านว่าเดี๋ยวนี้ ผู้หญิงมักจะทำสาวเพื่อผูกมัดใจชายให้หลงใหล ไม่แปลกถ้าหงส์นรีจะทำบ้าง เพราะเธอก็ร่ำรวยล้นฟ้า รวยจนใช้เงินหลายร้อยล้านซื้อผู้ชายอย่างเขาไปทำพ่อพันธุ์ให้กับวงศ์ตระกูล

ความคิดนั้นฉุดรั้งให้สิงหนาทลืมตัว ปล่อยให้ความโกรธเข้าครอบงำอีกครั้ง

ชายหนุ่มทรงตัวขึ้นจับเรียวขายกพาดบ่า หงส์นรีต้องซุกหน้าลงกับหมอน ไม่อยากเห็นภาพที่เปิดเปลือยความรู้สึกและร่างกายนั้น ฝ่ายสิงหนาทคิดว่าเธอแกล้งทำเป็นเหนียมอายเรียกความสนใจเฉยๆ เขาจึงผลักดันแก่นกายกำยำเข้าไปในความคับแน่นจนลึกสุดในคราเดียว

“โอ๊ย! พี่สิงห์ หงส์เจ็บ”

สิงหนาทนิ่งงันเหมือนถูกสาป ดวงตาคมเบิกกว้างมองสบตาที่แสดงความเจ็บปวด หญิงสาวกระถดกายถอยหนี แม้จะกล้าหาญชาญชัยหรือก๋ากั่นแค่ไหน แต่เธอก็ไม่คิดว่าการเสียสาวจะสร้างความเจ็บปวดให้เธอถึงเพียงนี้ ร่างกายของเธอเหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เธอดิ้นรนผลักไสให้ร่างหนาออกห่าง น้ำตาใสๆ ไหลรินออกมาทางหางตาจนชุ่ม

“หงส์นรี นี่เธอ...ฉันขอโทษ”

แล้วคำขอโทษก็ถูกเปล่งออกมาพร้อมกับร่างหนาหนักที่ทรุดลง กายยังคงสอดประสานกันแน่น ทุกครั้งที่ขยับตัวเรียกเสียงครางอย่างเจ็บปวดจากหญิงสาว เรียวปากหนากดจูบบนเรียวปากนุ่ม ดูดซับความเจ็บปวดด้วยความอ่อนโยน ปาดปลายลิ้นเลียไล้หยาดน้ำตาด้วยอาการทะนุถนอม หัวใจแกร่งอ่อนยวบราวกับขี้ผึ้ง เมื่อรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองคิดเสมอนั้นมันผิด ไม่ว่าหงส์นรีจะเป็นคนยังไง เธอก็ได้มอบความบริสุทธิ์ให้เขาเรียบร้อยแล้ว

“พี่สิงห์ หงส์เจ็บ”

“ไม่เจ็บแล้ว ฉันจะทำทุกอย่างให้นุ่มนวลที่สุด”

สิงหนาทจูบปิดเสียงคราง กอดร่างบางแนบแน่นจนแทบจะหลอมรวมกันเป็นคนเดียวกัน สะโพกสอบเริ่มขยับเนิบนาบเชื่องช้า ความเจ็บปวดจางหายถูกแทนที่ด้วยความเสียวซ่าน หัวสมองของหงส์นรีขาวโพลนไปหมด หัวใจกำลังโบยบินราวติดปีกเหมือนนกน้อยที่โผขึ้นเล่นสายลม

ชายหนุ่มจูบซับความหวานไปทั่วดวงหน้าเนียนใส กายแกร่งขยับเบียดชิดดิ่งลึกทุกอณูของหัวใจ เสียงครางของทั้งคู่ดังแข่งกันในความมืดมิด ลาวาแห่งมนุษยชาติถูกขับออกมาในความนุ่มแน่นทุกหยาดหยด ชายหนุ่มทาบทับร่างนุ่มทั้งตัวอย่างเหนื่อยล้าเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพปกติ

“เธอหลอกฉันอีกแล้วนะ หงส์นรี”

หงส์นรีถึงกับนิ่งงัน ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงได้ชอบโยนความผิดให้เธออยู่เรื่อย หญิงสาวผลักร่างหนาและพลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้

“หงส์ไปหลอกอะไรพี่สิงห์ตอนไหนอีก อย่ามาใส่ความหงส์ให้มากนัก”

“ฉันไม่เคยใส่ความใคร หากไม่แน่ใจจริงๆ”

ใบหน้างามนวลแดงหันมาทำตาเขียวใส่คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีทั้งทางนิตินัยและพฤตินัยอย่างสมบูรณ์

“แล้วไอ้ที่กำลังพูดอยู่เนี่ย มันเรียกว่าอะไร แล้วช่วยอธิบายหน่อยว่าหงส์ไปหลอกพี่สิงห์เมื่อไหร่อีก”

“เมื่อกี้ไง เธอทำท่าเหมือนพวกผู้หญิงเจนโลก ทำอย่างกับตัวเองเก่งเสียเต็มประดา ช่ำชองทุกท่วงท่า แต่ที่จริงแล้วเธอไม่รู้อะไรเลยต่างหาก เธอเป็นสาวบริสุทธิ์ที่แกล้งหลอกฉันว่าเจนจัดกับทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องบนเตียง”

“กรี๊ด!!! จะบอกอะไรให้นะ นอกจากพี่สิงห์จะโง่แล้วยังซื่อบื้อที่สุดอีกด้วย ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นถึงท่านประธานของเค.เค.พี. ทำไมสมองถึงได้มีน้อยนิดขนาดนี้”

ถึงคราวที่หงส์นรีจะหมดความอดทนบ้าง นี่ในสายตาของเขาไม่ว่าเธอทำอะไรก็ผิดไปหมดทุกอย่างเลยรึไง สิ่งที่ทำเมื่อครู่ก็เพราะอยากให้เขาพอใจ จะได้ลดความโกรธแค้นลงได้บ้าง แต่นี่...คนอะไร บ้าชะมัด

“นี่เธอกล้าว่าฉันเหรอหงส์นรี”

“ก็ใช่น่ะสิ หงส์ทนฟังพี่สิงห์มามากแล้ว และหงส์ก็ไม่อยากฟังอีกแล้ว”

หญิงสาวลุกขึ้นกระตุกผ้าห่มที่คลุมร่างเธอและร่างหนามาพันรอบตัว ไม่สนใจว่าใครจะโป๊เปลือยขนาดไหน หากแต่พอเท้าแตะถึงพื้น ร่างเธอก็ปลิวคว้างลงไปกองที่พื้นห้อง โดยมีผ้าห่มพันตัวเป็นดักแด้กลมดิ๊ก

“โอ๊ย!”

เสียงโอดครวญจากร่างบาง ทำให้สิงหนาทต้องเบือนหน้าหัวเราะแบบไม่มีเสียง ก่อนลุกขึ้นตีหน้าบูดเดินตัวเปลือยโชว์หุ่นทรมานใจสาวไปหาดักแด้ที่กองอยู่กับพื้น

“เป็นไง สมน้ำหน้า คนปากดีพระเจ้ามักจะลงโทษแบบนี้แหละ”

หงส์นรีกัดฟันแน่น หนอย...ไม่ช่วยแล้วยังจะซ้ำเติมกันอีก ร่างบางพยายามจะลุกขึ้นแต่ผ้าผืนใหญ่และหนามันพันแข้งพันขาจนเธอแทบกระดุกกระดิกไม่ได้

“จะให้ช่วยมั้ย”

หญิงสาวไม่ตอบ แล้วพยายามจะลุกขึ้นด้วยตัวเอง เธอทิ้งตัวนอนราบและถีบขาพัลวัน แต่ยิ่งถีบผ้าก็ยิ่งรัดจนแทบหมดแรง เดือดร้อนให้คนที่นั่งมองด้วยความหมั่นไส้ต้องจำใจลุกขึ้นช้อนดักแด้ และโยนลงบนเตียงเหมือนเก่า ก่อนจะจับชายผ้าดึงไว้ด้วยมือข้างเดียว อีกข้างผลักร่างบางให้กลิ้งตัวออก

หงส์นรีกลิ้งตัวไปจนสุดขอบเตียง เธอก็หลุดออกจากพันธนาการที่รัดรึง

“ขอบคุณค่ะ”

หญิงสาวพึมพำและลืมตัวลุกขึ้นยืน ทำให้สรีระอันงดงามตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ปรากฏสู่สายตาคมที่จ้องมองตาปรอย

“เปลี่ยนเป็นช่วยกันทำลูกดีกว่า อย่าลืมว่ายิ่งเธอท้องเร็วเท่าไหร่ ยิ่งเป็นผลดีต่อฉันเท่านั้น”

“พี่สิงห์จะไม่ให้เวลาหงส์หายใจบ้างเลยรึไงคะ นี่หงส์ยัง...เจ็บอยู่เลย”

หงส์นรีโอดครวญ เพราะใจกลางร่างเธอยังคงเจ็บทุกครั้งที่ขยับตัว เธอคงต้อนรับเขาอีกครั้งในตอนนี้ไม่ได้หรอก

“อย่าปฏิเสธฉันหงส์นรี ฉันต้องการทำตามหน้าที่เท่านั้น”

“แต่ว่า...พรุ่งนี้ไม่ได้เหรอคะ ให้เวลาหงส์อีกสักวันนะ”

“ไม่ เธอไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง เธอผิดเองนะหงส์นรี ที่เลือกฉันเป็นพ่อพันธุ์ และพ่อพันธุ์อย่างฉันก็แกร่งพอจะออกศึกได้อีกหลายรอบ”

“พี่สิงห์”

“อย่าคิดว่าฉันติดใจเธอด้วย เพราะฉันแค่ทำตามหน้าที่เท่านั้น”

สิงหนาทย้ำชัดถึงภาระหน้าที่ของเขา ผู้หญิงตรงหน้าแม้จะปลุกปั่นใจชายให้เขาหลงใหลได้ไม่ยาก แต่ชายหนุ่มตั้งใจไว้แล้วว่าจะสร้างกำแพงสูงใหญ่ขึ้น เพื่อไม่ให้เธอก้าวผ่านมายังเขตแดนหวงห้ามของเขา