ตอนที่3 ตรวจ

ครืด! เสียงพนักงานทำหน้าที่รูดม่านให้เสร็จสรรพหลังจากรถเข้ามาจอดหน้าห้อง ชายฉกรรจ์วิ่งมายังกระจกรถพร้อมกับรับเงินที่ฟาริสยื่นให้แล้วรีบเร่งเข้าไปเปิดประตูก่อนจะเดินออกไป

เมื่อไม่มีใครอยู่ตรงนี้กอหญ้าไม่รอช้ารีบผลักประตูรถคันหรูนั้นแล้วพาตัวเองวิ่งหนีเพื่อออกไปจากที่นี่

หมับ!

“โอ๊ย!” เสียงร้องดังขึ้นพร้อมกับใบหน้าสวยแหงนขึ้น เมื่อกลุ่มผมของเธอถูกดึงกระชากจนเกือบหงายหลังจากฝ่ามือใหญ่ที่ตามมาได้ทันอย่างรวดเร็ว

ทั้งที่เธอพึ่งวิ่งห่างจากตัวรถได้ไม่กี่ก้าวด้วยซ้ำ ยังไม่ถึงม่านด้านหน้าด้วยซ้ำ แต่ฟาริสที่อ้อมมาดักทางหลังรถก็ยื่นมือมากระชากผมของเธอไว้ได้ทัน

การกระทำป่าเถื่อนต่างจากในมหา’ลัยที่เป็นวิธีเยือกเย็นที่ยิ่งทำให้เธอกลัว

“อยากเล่นหนังสดตรงนี้เหรอ” น้ำเสียงยะเยือกถึงกระดูกสันหลังดังขึ้นชิดกกหูของเธอ

พูดจบก็ลากเธอเดินตรงไปยังประตูห้องพักที่ถูกเปิดรอไว้แล้วทันที ส่วนมือใหญ่ยังคงจิกกระชากกลุ่มผมแน่นจนร้าวหนังหัวไปหมด

เขาหยาบคายและน่ากลัวจนเธอหวั่นใจ

ปัง! ประตูถูกปิดล็อกอย่างดีด้วยเสียงที่ค่อนข้างดัง สติสตังของเธอกระเจิงหาย พยายามจะร้องขอความเห็นใจจากเขาอีกครั้ง

“พี่ฟาร์...”

“อย่ามาเรียกชื่อฉัน!” แต่ยังไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่านั้นน้ำเสียงเข้มพร้อมกับแววตาน่ากลัวของเขาก็ดังขึ้นใส่หน้าของเธอจนต้องกลืนคำพูดลงคอ

เสียงเข้มตะคอกขึ้น ร่างสูงก้าวยาวๆ ขณะที่ลากเธอไปหน้าห้องน้ำ

ตุบ! เขาผลักเธอเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับกล่องสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่โยนใส่เธอจนมันตกพื้น

“ตรวจซะ” สั่งขึ้นแต่ไม่ยอมก้าวออกจากห้องน้ำไป

“.....” กอหญ้ามองกล่องที่ตรวจครรภ์ก่อนจะเงยหน้ามองฟาริสด้วยหัวใจเต้นระรัวแทบทะลุออกมา

“ตรวจก่อนฉันจะจับมันยัดเข้าร่องของเธอ!” เมื่อเห็นว่าเธอยังนิ่งไม่ทำตามคำสั่งคำขู่ก็ดังขึ้นอย่างน่ากลัว

“พี่ ออกไปก่อน” เสียงสั่นอย่างควบคุมไม่ได้กับคำขู่ที่ดังขึ้นพร้อมกับสีหน้าดุดันบอกให้รู้ว่าเขาทำมันได้จริงๆ

“จะกลัวทำไม ก็เอาจนให้วิ่งโร่ไปบอกว่าท้องแล้วนี่...”

“เร็ว!” เขาไม่ออกไปตามที่เธอไล่ สั่งขึ้นเสียงเข้มกว่าเก่า

“.....” กอหญ้าทำอะไรไม่ถูกเลยกับสถานการณ์ตรงหน้า ร่างกายมั่นสั่นกลัวอย่างควบคุมไม่ได้

“อยากให้ฉันทำอย่างที่พูดใช่ไหม!” เสียงดุดันดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงก้าวเข้ามาใกล้เธอ ก้มลงไปเก็บกล่องที่ตรวจครรภ์ขึ้นมาแล้วพยายามดึงทึ้งเสื้อผ้าบนร่างกายของเธอ

“ฉันทำเองๆ” กอหญ้าพยายามปัดป้องอย่างหนัก ถูกมือเขาปัดทิ้งอย่างไม่ไยดี

“ทำซะ” เขายอมหยุดมือก่อนจะสั่งเธอขึ้น

“พี่ออกไปรอข้างนอกก่อนนะ ถ้าเสร็จแล้วฉันจะเรียก” กอหญ้าต่อรองออกมาอย่างทำอะไรไม่ได้

“.....”

“ถ้าพี่ยืนจ้องฉัน ฉันไม่มีทางฉี่ออกหรอกนะ” เธออธิบายเหตุผลออกมา

“ฉันให้เวลาหนึ่งนาที” เขาพูดก่อนจะออกจากห้องน้ำไป

กอหญ้ารีบวิ่งไปล็อกประตูห้องน้ำด้วยความหวาดกลัว แต่พอหันไปเห็นกล่องที่ตรวจครรภ์บนอ่างล้างหน้ายิ่งทำให้เธอกลัวหนักกว่าเดิม

มันจะเป็นยังไงหากเขาเห็นผลตรวจ

แต่ถ้าเขาไม่เห็นล่ะ

“เหลือเวลาอีกสี่สิบห้าวินาที” เสียงจากหน้าห้องน้ำดังขึ้นราวกับเขายืนรอไม่ไปไหน

“.....” กอหญ้าร้อนรนไม่น้อยกับสถานการณ์ตอนนี้ มือสั่นของเธอหยิบโทรศัพท์ออกมาพยายามกดค้นหาวิธีแก้ปัญหา

แต่เพราะมือที่สั่นยิ่งทำให้ทุกอย่างช้ากว่าเดิม

“เปิดประตู” เสียงเข้มดังขึ้นจากหน้าห้องน้ำ

“.....” กอหญ้ายิ่งร้อนรนหนักกว่าเดิม ยืนมองแท่งตรวจครรภ์ตรงหน้าที่เธอแช่ไว้ในน้ำเปล่าได้เพียงไม่นาน

“รู้ไหมว่าถ้าฉันพังเข้าไปเธอจะเป็นยังไง” คำขู่ดังขึ้นอย่างเลือดเย็น

“.....” กอหญ้าร้อนรนไม่น้อย หันมองแท่งตรวจครรภ์กับประตูสลับกัน

มันยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงในระยะเวลาสั้นๆ และเธอก็ไม่รู้ด้วยว่ามันจะได้ผลไหม เพราะที่เธอค้นหาในอินเตอร์เน็ตมันไม่ใช่สิ่งที่ได้รับการยืนยันข้อมูล มันเป็นเพียงสิ่งที่ทดลองกันเองและบอกเล่ากันเป็นทอดๆ

แต่สถานการณ์ตอนนี้เธอทำได้เพียงลอง

แช่แท่งตรวจครรภ์ในน้ำเปล่าไม่ต่ำกว่าห้านาทีเพื่อให้ผลมันเพี้ยน

ปัง!

“!” กอหญ้าสะดุ้งตกใจเมื่อเสียงประตูดังขึ้นอย่างหวาดหวั่น ทำให้เธอสั่นสะท้านไปทั้งตัวสติแทบหลุด

“เปิดประตูดีๆ ไม่อย่างนั้นกูกระทืบมึงทั้งแบบนั้นแน่!”