EP 04 จุดเริ่มต้นความสัมพันธ์

การประชุมที่หนักหน่วงกินเวลาชีวิตของครินต์ไปกว่า 4 ชั่วโมงเพียงเพราะมีคนไม่เห็นด้วยที่ครามพ่อของชายหนุ่มกำลังจะแต่งตั้งลูกชายเพียงคนเดียวอย่างเขาขึ้นมารับช่วงต่อธุรกิจแทน

"เครียดรึเปล่า?"

"ไม่ครับ" ร่างแกร่งตอบกลับพ่อของตนด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง สายตาของเขาเอาแต่คอยจ้องมองที่นาฬิกาซ้ำ ๆ

"นัดใครไว้?"

"ทั่ว ๆ ไปครับ"

"แต่ป๊าเห็นมีอยู่คนเดียวหนิ" ครามเปิดประเด็นเพราะอยากให้ครินต์ได้รับรู้ ไม่ว่าเขาจะทำอะไรอยู่ก็ตาม เพราะมันปิดครอบครัวของเขาไม่พ้นเพียงแค่ไม่มีใครเข้ามายุ่งก็เท่านั้น

"ตกลงกันไว้แค่ตรงนั้นครับ"

"แล้วไม่คิดจะสร้างครอบครัวหรือไง ถ้าเขาโดนใจจนอยู่ด้วยกันมานานขนาดนี้ และมั่นใจว่าดีจริง ป๊าไม่ได้ติดอะไรนะ" มันไม่ใช่การกดดันครินต์รู้ดี เพียงแค่ป๊าของเขาพูดด้วยความหวังดี

"ผมยังไม่ได้คิดอะไรขนาดนั้นครับ อีกอย่างผมไม่ได้รักเธอ"

"แน่เหรอ?"

"ครับ"

หลังจากคุยกันได้อีกสักพัก ทั้งสองก็แยกย้าย ป๊าของชายหนุ่มออกจากคาสิโนเพื่อตรงกลับบ้าน ส่วนครินต์เดินกลับมาที่ห้องทำงานของตัวเองและมองไปรอบ ๆ

"การ์ด!"

"ครับนาย" การ์ดวิ่งเข้ามาเมื่อได้ยินเสียงเอ่ยเรียก ก่อนจะรีบก้มหัวเมื่อเจ้านายหนุ่มมีแววตาที่ดุดัน

"ซินเนียเข้ามารึเปล่า?"

"เข้ามาครับ แต่เพิ่งออกไปเมื่อสักครู่ ฝากบอกนายว่าเพื่อนนัดทานข้าวพอดีครับ" ชายหนุ่มพยักหน้าตอบเพียงเท่านั้นและเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานเช่นเดิม เหมือนทุกวันที่เขาทำมัน

ความคิดเมื่อวานที่เขากำลังคิดตอนที่ครามเข้ามาคุย ร่างแกร่งก็ยังคิดอยู่เหมือนเดิม เพียงแค่ไม่มีใครรู้ว่ามันคือเรื่องอะไรเท่านั้นเอง แต่แล้วเรื่องนั้นมันก็ถูกคิดขึ้นเมื่อย้อนนึกถึงจุดเริ่มต้นของเขาและเธอ

ซินเนียเป็นลูกสาวไฮโซชื่อดังคนหนึ่งในวงการมายาที่ชอบใส่หน้ากากเข้าหากัน งานเลี้ยงของหนึ่งในเพื่อนครินต์ที่ถูกจัดขึ้นในคลับหรูเป็นสถานที่แรกที่เขาและเธอได้พบกัน

ยิ่งไปกว่าการอยู่ที่เดียวกันในคืนเดียวกัน คือแฟนเพื่อนของร่างบางเป็นคนรักของเจ้าของงานที่ถูกจัด นั่นหมายถึงเพื่อนของครินต์ด้วยเช่นกัน โต๊ะเดียวกัน สายตาที่ใช้มองเป็นสายตาเดียวกัน มันจึงยาวไปจบที่เตียง

เธอตอบสนองรสเซ็กส์ในแบบที่ครินต์ชอบได้อย่างดีแบบที่ไม่เคยมีใครทำได้ ครินต์ก็ทำให้เธอพอใจในเรื่องนี้ในแบบที่ไม่เคยมีใครทำได้เช่นเดียวกัน จากที่ควรจะแยกย้าย มันจึงกลายมาเป็นมาข้อตกลงในเช้าวันถัดมา

"ฉันชอบเซ็กส์ของเธอ ถ้าเธอพอใจฉันอยากดีลไว้ระยะยาว"

"แล้วฉันจะได้อะไรถ้าตกลง" ซินเนียเลิกคิ้วสูงเป็นเชิงถามถึงผลประโยชน์ที่เธอจะได้รับ

"เธอจะไม่ต้องไปหาความสุขจากไหนอีก มันจะปลอดภัยต่อตัวเธอและฉัน อะไรที่อยากได้เพิ่มก็แค่บอกมา" ท่าทางที่นิ่งแบบนั้นยิ่งดึงดูดคนอย่างซินเนีย

"มันจะปลอดภัยแน่เหรอ ในเมื่อนายก็ยังเอากับใครต่อใคร?"

"ฉันจะหยุดแล้วทำมันแค่กับเธอ เธอเองก็ต้องทำแบบนั้น ถ้าจะตกลงก็มั่นใจก่อนว่าตัวเองจะทำได้ เพราะฉันถ้าพูดหรือเอ่ยอะไรไปแล้ว ฉันทำได้อย่างแน่นอน" เขาติดกระดุมเสื้อของตัวเองจนครบจึงเงยหน้ามองคู่สนทนาที่นั่งทำท่าคิดอะไรอยู่

"ฉันให้เวลาเธอถึง 6 โมงเย็นของวันนี้ ถ้าตกลงก็ไปหาฉันที่นี่ แต่ถ้าไม่มาฉันจะถือว่าเธอปฏิเสธ" ครินต์วางนามบัตรไว้และเดินจากไป ซินเนียมีคำตอบในใจอยู่แล้ว เพียงแค่เธออยากดึงเกมเท่านั้น และเมื่อหยิบนามบัตรขึ้นมา มุมปากบางก็ยกยิ้มร้ายในทันที

"เลื่องลือแบบที่คนอื่นเขาว่ากันมั้ยนะ"

5 โมงเย็น

ครินต์เคาะโต๊ะทำงานด้วยความประหม่า เหลืออีกเพียงแค่ชั่วโมงเดียวแล้วเขายังไม่เห็นเงาของคนที่ตัวเองหลับนอนด้วยเมื่อคืน ความมั่นใจที่เคยมีก่อนหน้าว่าเธอต้องตกลงแน่ ๆ เริ่มหดหายไป

17.59 น. ครินต์เตรียมหยิบกุญแจรถเพื่อจะกลับบ้าน เพราะเหลือแค่ 1 นาที นั่งรอทำไมให้เสียเวลามากกว่านี้ทั้งที่งานเคลียร์เสร็จตั้งแต่บ่ายสอง

แกร๊ก! และไม่ทันจะถึงประตู ก็มีคนที่เปิดเข้ามาก่อน เธอคนที่เขานั่งรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อโดยไม่รู้ว่าทำไมและเพราะอะไร อาจจะเป็นที่ไม่มีใครสนองเขาได้ดีแบบเธอมาก่อน จึงคิดเสียดายถ้าหลุดมือไป

"ทันอยู่หนิ?" ซินเนียยกข้อมือมาดูนาฬิกาและไหวไหล่สบาย ๆ เหมือนไม่เดือดร้อนอะไร

"มาทำไมป่านนี้?"

"ก็บอกเองว่าถึง 6 โมง ฉันก็ไม่ได้มาเกิน นายจะว่าฉันไม่ได้เด็ดขาด"

"อืม ไหนคำตอบ?"

"แค่มาก็ตอบได้แล้วหนิ ไม่เห็นต้องพูดให้เปลืองน้ำลาย" การกระทำของเธอมันย้อนแย้งตรงที่คำตอบมันสั้นกว่าประโยคที่เธอพ้นออกมาเสียอีก

"อืม บนรถจากคาสิโนจนถึงคอนโดฉัน ช่วยทำให้ประทับใจแบบที่ปากดีด้วย"

"!!"