#ครางชื่อพี่หน่อยดิ EP.1 น้องช่างน่ารัก (2)

หนูเบิกตากว้าง อ้าปากค้างเพราะพูดไม่ออก จนเพื่อนพี่เขาคนหนึ่งที่ตัวสูงๆ หน้าดุๆ ไม่แพ้กันต้องเดินมาตบศีรษะเขาอย่างแรง

พลั่ก!

“เฮ้ย!!” พี่ที่ยืนอยู่ตรงหน้าหนูสบถออกมาดังลั่นจนหนูสะดุ้งโหยง ทันทีที่คืนสติเขารีบหันไปเอาเรื่องเพื่อนทันที “ไอ้เจ มึงตบหัวกูทำไมเนี่ย!”

“ตลกดีนะไอ้ขวด จะจีบนักเรียนแต่ไปขอเขาเ*ด” หนูตัวสั่นเมื่อเขาหันมามอง ก่อนที่จะตบหัวพี่ที่ชื่อขวดคนนั้นไปอีกที “ถ้าจะหงี่ขนาดนั้นมึงไปซื้อกินดีกว่ามั้ย”

“เมียเก่าไม่พร้อมให้ซั่ม แต่กูไม่แคร์ กูจะหาคนซั่มใหม่” พี่ที่ชื่อขวดมีแววตามุ่งมั่น เขาเหลือบมองหนูที่ยืนตัวสั่นไม่หาย เพราะนอกจากพี่ที่ชื่อขวดจะมองหนูไม่วางตาแล้ว พวกของเขาที่ยืนอยู่อีกชานชาลาหนึ่งก็ยืนมองหนูอย่างสนใจ “พอดีว่าสนใจอีนี่ จะเอาอีนี่อ่ะ”

อะ... อีนี่เหรอ หยาบคายที่สุดเลย

“ถามความสมัครใจเด็กก่อนมั้ยไอ้สัส” เพื่อนของเขาที่ชื่อเจคลึงขมับตอนที่พูดอย่างมีเหตุผล หนูเลยคิดว่าพี่ที่ชื่อเจดูน่าจะคุยง่ายกว่าคนอื่นๆ

“นะ... หนูมีเงินค่ะ” หนูโพล่งขึ้นมาเพราะคิดเอาเองว่าที่เขาเข้ามาคุกคามแบบนี้เพราะต้องการให้หนูเอาเงินให้เขาแน่ๆ แต่ไม่ได้มองไปทางพี่ที่ชื่อขวดเพราะเขาเอาแต่มองหนูไม่ยอมละสายตา จ้องเขม็งเหมือนจะกลืนหนูลงคอไปเลย นะ... น่ากลัวจัง “หนูมีอยู่สามร้อยค่ะ... ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ”

“เหยดเข้ ไอ้สัส น้องมันรวย” พี่ที่ชื่อขวดตบมือเสียงดังลั่นอย่างชอบใจ “ไว้ค่อยเปย์พี่หลังรู้สีสันพี่ก็ได้ เชื่อพี่ ของพี่มันดี หนูต้องชอบแน่นอน”

“นะ... หนูไม่ได้จะ...”

“เฮ้ย ไอ้เจ” พี่ที่ชื่อขวดกอดคอพี่เจแล้วพูดเสียงดัง ไม่ยอมสนใจฟังเสียงแผ่วๆ ของหนูเลย “สรุปกูไม่ไปตีกับไอ้เหี้ยนั่นละนะ พอดีว่ากูต้องพาเด็กไปลองลีลา”

“ห่าไร มึงอย่ามาปัญญาอ่อน”

“มึงก็รู้ เรื่องหญิงสำคัญกว่าศักดิ์ศรี” เขาฉีกยิ้มจนตาหยี “ค่อยเคลียร์หลังกูได้น้องแล้ว เคปะไอ้ควาย”

“มึงนี่มันสันดานเสียจริงๆ ไอ้ขวด เจอหญิงเป็นไม่ได้” พี่เจเหมือนเอือมระอาแต่คงพูดอะไรไม่ได้ ดูจากนิสัยภายนอกแล้ว คนที่ชื่อขวดต้องเป็นคนที่เป็นตัวตั้งตัวตีในกลุ่มแน่ๆ เลย “กูจะเป็นหัวนำเอง ส่วนมึงจะไสหัวไปไหนก็ไป”

“เพื่อนแท้” พี่ขวดฉีกยิ้มกว้างกว่าเก่าเพราะคงสมใจแล้ว ในขณะที่หนูเบ้หน้าเหมือนจะร้องไห้ “เออ มึงพาเมียไปโรงแรมบ่อยนี่ แถวไหนม่านรูดถูกๆ บ้างวะ”

“ไอ้เหี้ยเอ้ย”

“บอกกูหน่อยนะเพื่อนรัก” เขาตบบ่าเพื่อนเสียงดังอั่กๆ “ได้ข่าวว่าห้องมึงสบู่หมด เดี๋ยวกูจะขโมยมาให้”

“ขโมยสบู่โรงแรม? มาตรฐานมึงต่ำเตี้ยมากไอ้สัส” พี่เจตบศีรษะพี่ขวดไปอีกที เขาลูบหัวตัวเองตาม ส่งสายตาไม่ยี่หระอะไรให้เพื่อน “ที่อนุมีโรงแรมห้าชั่วโมงสามร้อย มึงมีตังค์ช้ะ”

“ได้หมด กูพกมาวันละแสน” พี่ขวดยักคิ้ว

“เรื่องของมึง ก็ที่ไถมาทั้งนั้น”

“เอาค่ะ ไปซั่มกันเหอะน้อง” พอพูดคุยกับเพื่อนของเขาจบ สิ่งที่หนูไม่อยากรับรู้ที่สุดก็มาถึง ร่างสูงโปร่งหันมากอดคอหนูอย่างไม่สนใจเพื่อนของเขาอีกต่อไป ก่อนจะเงยหน้าขึ้นดูป้ายสถานีถัดไป

พอเห็นว่าถึงอนุสาวรีย์พอดี เขาก็กระดิกรองเท้าที่ดูเหมือนจะทำจากเหล็กรอจนหยุดหน้าป้าย พี่ขวดรั้งคอหนูให้เดินตามมา แต่หนูขืนตัวไว้

“เป็นไร?” เขาเลิกคิ้วถาม ตอนนั้นหนูถึงร้องไห้จ้าออกมาพร้อมกับสั่นหน้าหวือ

“มะ... ไม่เอานะคะ เอาเงินหนูไปก็ได้ แต่อย่าพาหนูเข้าโรงแรมเลยค่ะ” พี่ขวดเริ่มเปลี่ยนมาขมวดคิ้วที่บากเป็นลายทาง หนูตัวสั่นขึ้นมากกว่าเก่าจนต้องยกมือไหว้ “... ขอร้องนะคะ”

“เฮ้ย อีหนู” พี่ขวดตะคอกเสียงดังจนหนูสะดุ้ง เงยหน้าขึ้นมองทั้งน้ำตา เริ่มหวั่นใจว่าเขาจะทำร้ายหนูในวินาทีต่อมา “ไม่ต้องกลัวว่าพี่ได้แล้วพี่จะทิ้งหนู”

“...”

“เอาจริงๆ พี่ก็ไม่เคยเหมือนกันว่ะ!!”

มะ... ไม่ได้หมายความว่าแบบนี้สักหน่อยนะ!

[พาร์ท : ตะขวด]

อีนี่มันเล่นตัวว่ะเฮ้ย

“มะ... ไม่เอานะคะ ไม่เข้าโรงแรม ฮึก” เพราะน้องมนต์คนสวยเอาแต่ร้องไห้เหมือนโดนกูพาไปรุมโทรมแบบเธอคนเดียวกับผู้ชายอีกสิบแบบในหนังโป๊ฝรั่งที่กูชอบดูบ่อยๆ แต่มันไม่ใช่ไง กูแค่จะพาเธอไปเริงลีลาสวาทแบบตัวต่อตัวที่ม่านรูดแค่สองคน

“เล่นตัวไรนักหนาวะ หญิงคนอื่นป่านนี้มันให้พี่ไปล่ะ พี่ทั้งหล่อทั้งเท่ขนาดนี้” พูดอย่างโคตรมั่นใจ แต่ทำเหี้ยไรน้องมนต์ไม่ได้ เธอทั้งขืนตัวทั้งร้องไห้เหมือนกำลังจะถูกผมลากไปกระทืบหลังวัด

คนมองหมดแล้วเนี่ย

อย่าทำเหมือนไม่เต็มใจได้ป่าววะ รู้นะว่าในใจก็อยาก กูรู้ กูเรียนมา

“ตะ แต่หนูเพิ่งอายุสิบแปด หนูยังไม่เคย ละ... แล้วหนูก็ไม่อยากเคยด้วย” ร่างเล็กร้องไห้พูดเสียงสั่น กูชะงักไปทันทีเมื่อได้รู้ว่าเธอยังซิง

“ว่าไงนะ” สิบแปดนี่ยังไม่เคยเหรอวะ? กูนี่ไปตั้งแต่สิบสามละไอ้สัส

น้องมนต์คนสวยแม่งล้าหลังเหี้ยๆ

“นะ... หนูไม่เคยค่ะ” ท้ายประโยคร่างเล็กที่เอวบางเหมือนกระดาษจนจะปลิวได้ช้อนสายตาขึ้นมามองแบบไม่ได้ตั้งใจตอนที่กูหันขวับไปมองอย่างไม่เชื่อหูว่าหน้าตาสวยจนน่าจะหาผัวได้เป็นร้อยแบบนี้เนี่ยนะยังไม่เคย? แต่ความคิดก็ตกไปเมื่อเห็นดวงตากลมโตที่คลอน้ำตา

ตึกตัก

ฆวยโด่แล้วนะอีน้องมนต์! อย่ามามองกูแบบนี้!!