#ครางชื่อพี่หน่อยดิ EP.1 น้องช่างน่ารัก (3) จบตอน

“ห้าชั่วโมงพี่”

“สามร้อยบาทค่ะ ขอพร้อมบัตรประชาชนนะคะ” กูล้วงแบงค์ร้อยสามใบวางลงบนเคาน์เตอร์อย่างลวกๆ ถูมือไปมาอย่างแรดๆ ตอนที่ล้วงบัตรประชาชนในกระเป๋ากางเกงส่งให้พนักงานในม่านรูด

พนักงานผู้หญิงหน้าตาบ้านๆ ให้ผมเขียนชื่อตัวเองลงไปในใบอะไรสักอย่าง ในขณะที่จะเหลือบมองไปทางน้องมนต์คนสวยที่ยืนสะอื้นซิกๆ ทำตาปริบๆ อยู่ข้างหลังกู

สัมผัสได้ว่าน้องส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปทางพนักงาน กูเลยหันกลับไปมอง แล้วน้องก็สะดุ้งโหยง เพราะสายตากูแม่งกรรโชกมาก ประมาณว่า

อย่าขอความช่วยเหลือ ไม่งั้นจะไม่จบที่น้ำเดียว!

“ไม่ทราบว่า...” พนักงานอ้าปากพูดขึ้นมา กูรีบเปลี่ยนสายตาหันไปมองด้วยความใสซื่อ “น้องผู้หญิงอายุถึงสิบแปดรึยังคะ เห็นใส่ชุดนักเรียน ถ้าไม่ถึงไม่สามารถเปิดห้องให้ได้นะคะ”

ชิบหาย

ไอ้ตัวกูก็ลืม ว่าน้องอายุเท่าไหร่เลยไอ้สัส

“ถึงครับ” พูดไปแบบขายผ้าเอาหน้ารอดเหี้ยๆ “พอดีเมียผมแม่งชอบแต่งชุดนักเรียนย้อนวันวาน จริงๆ ถึงแล้วครับ”

“อ๋อค่ะ” พนักงานมองหน้าน้องมนต์ที่ทำหน้าตื่นกับคำแก้ตัวของกู “พอดีช่วงนี้มีพวกโรคจิตลักพาตัวเด็กนักเรียน ม.ปลาย มาข่มขืนที่โรงแรมแถวนี้บ่อยๆ เลยต้องเข้มงวดนิดหน่อยค่ะ”

“...” แม่งก็แอบตรงกับกูเบาๆ นะไอ้เหี้ย

“ถ้าไม่ติดอะไรแล้วสามารถขึ้นไปที่ห้องชั้นสอง เลขที่ห้อง 209 ได้เลยค่ะ”

“ขอบคุณครับพี่” กูตอบอย่างเริงร่าเมื่อเห็นว่าแม่งไม่มีท่าทีสงสัยถึงกูจะทำชั่วช้าอยู่ก็ตาม ขณะที่จูงมือนุ่มนิ่มของน้องมนต์คนสวยขึ้นบันไดไปบนชั้นสอง

น้องมนต์ที่ขืนตัวไว้แต่สุดท้ายก็ไม่สู้มือสู้ตีนกูถูกพาเข้ามาในห้อง 209 ที่พนักงานเปิดรอไว้ แม่งมีผ้าเช็ดตัว สบู่โง่ๆ กับถุงยางขนาด 52 ตามมาตรฐานชายไว้พร้อมเสร็จ

เวร ของกู 54 แม่งไม่พอดีขนาด

ไม่ต้องตกใจ แม่งก็ใหญ่พอๆ กับมีดที่เหน็บไว้ใต้กางเกงแหละไอ้ควาย คนเฟี้ยวๆ แม่งต้องคู่กับของใหญ่ๆ พอดีว่าปู่กูให้มาเยอะ

กูจะไม่บอกว่าพ่อเพราะกูไม่ถูกกับพ่อ จบปะ

แต่อึดอัดมีดในกางเกงชิบหาย ว่าจะเอามาแทงไอ้เต้หน่อยก็ง่อยแดกเพราะเจอหญิงที่ถูกตา กูเลยล้วงด้ามมีดปลายแหลมลากออกมาจากกางเกงต่อหน้าน้องมนต์คนสวยที่ยืนตัวสั่นอยู่มุมห้อง

“อะ... เอ่อ” เธอหน้าตื่นตอนกูล้วงมีดมาวางบนโต๊ะที่ติดหน้ากระจกหน้าห้องน้ำ น้ำตาไหลพรูออกมาเหมือนสั่งได้ “พะ... พี่จะเอามีดมาทำอะไรหนูคะ”

“พี่จะเอามาแทงคนค่ะ แต่พอดีว่าจะทำอะไรๆ กับหนูแทนเลยเอาออกมา”

“...”

“ถามทำไม?” ท้ายประโยคหันไปจ้องหน้าเธอนิ่ง พอเห็นว่าเธอเริ่มขยับตัวหนี กูก็เดินเข้าไปใกล้ๆ จนชิด ดวงหน้าจิ้มลิ้มฉายแววสั่นอย่างเห็นได้ชัด

ปึง

“พะ พี่” กูดันแขนกับผนังข้างตัวน้องมนต์ เพราะตัวสูงกว่าน้องมากเลยต้องก้มหน้ามอง น้องมนต์คนสวยเอามือมาบังนมไว้พอกูขยับอกไปชิดหวังเช็คขนาดนมน้อง กูตีสีหน้าเซ็งเบื่อทันที “ยะ... อย่าทำอะไรหนูเลยนะคะ”

“ไว้พูดหลังจากที่พี่เป็นของหนูดีกว่า” พูดแล้วก็ช้อนตัวบางๆ ของน้องขึ้นพาดบ่าอย่างรวดเร็วแบบไม่รออะไร น้องมนต์กรี๊ดลั่นทันทีตอนที่กูเหวี่ยงน้องลงเตียงอย่างแรงจนหัวน้องโขกหัวเตียงแล้วขึ้นคร่อมทั้งตัว

“กรี๊ด! มะ... ไม่เอา อื้อ” กูดูดปากน้องทันที ร่างเล็กดิ้นขลุกขลักอยู่ใต้ตัวกู ดิ้นรนสุดชีวิตในขณะที่กูกัดปาดน้องอย่างดูดดื่มเพราะความหงี่มันประทานพร

นมน้องเด้งขึ้นมาสู้หน้า กูรู้ได้ในทันทีว่าคัพบีเพราะนมน้องเล็กกว่าที่เดาไว้ พอขยำไปก็รู้ว่าเป็นชุดชั้นในเด็ก

แต่ไม่เป็นไร พอดีว่ากูชอบผู้หญิงนมเล็ก

จนจังหวะนึง

“อื้อ... แฮ่ก” น้องหอบแฮ่กออกมาเหมือนจะขาดอากาศตอนที่กูผละออก มือเล็กปัดป่ายไปทั่วตอนที่พยายามจะดันหน้ากูออกตอนที่กูเปลี่ยนไปล้วงมือเข้ากางเกงในใต้กระโปรงยาว “มะ... ไม่เอานะคะ หนูกลัว หนูไม่เคยจริงๆ ไม่เอา ฮึก”

จังหวะนั้นนิ้วกูชะงักอยู่กับที่ เพราะภายในตัวน้องแม่งคับแน่นมากแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน

“ถามจริง” กูถามชิดหน้าน้อง ไม่แคร์เสียงสั่นๆ และหน้าเหมือนจะตายห่าของเธอ “ซิงจริงดิ?”

“...”

“แบบว่าไม่เคยโดนเลยไรงี้ช้ะ?” พอถามไปตรงๆ ทั้งที่ยังคามือไว้ใต้กางเกงใน น้องมนต์ก็พยักหน้าหงึกหงักแบบงงๆ ทั้งที่หน้ายังแดงก่ำ

“มะ... ไม่เคยเลยค่ะ” กูครางฮืมเมื่อเธอละล่ำละลั่กเหมือนหาทางรอด “... หนูไม่เคยมีแฟนเลยค่ะ”

“เค๊” กูครางรับสั้นๆ รู้สึกแปลกใหม่นิดหน่อย พอๆ กับมีความคิดที่ว่า “ถามจริง ถ้าพี่เย็ดหนู หนูจะยอมพี่ปะ?”

น้องมนต์ส่ายหน้าหวือจนหัวแทบหลุด “นะ หนูจะมีหลังจากที่แต่งงานแล้วเท่านั้นค่ะ”

กูนิ่งไป ก่อนที่จะหัวเราะลั่นออกมาทันที

มันถูกใจ

“เค ได้” กูหยัดตัวลุกขึ้น น้องมนต์คนสวยทำหน้าเหวอเมื่อกูผละนิ้วจากกางเกงในที่ฉ่ำเยิ้มนิดๆ ของน้องออกมาดูดเล่น ความคิดที่ว่ามันหงี่ไม่ได้หายไป มันยังอยู่และยิ่งมากขึ้น แต่กูตัดสินใจได้ล่ะ

“... คะ?”

“แต่งงานกับพี่ละกัน” เธอเบิกตาโตเมื่อกูพูดออกมาโต้งๆ “พอดีพี่ชอบหนูมาก และพี่จะรอวันได้เย็ดหนู”

“...”

“ถือว่าวันนี้เราเข้าม่านรูดด้วยกัน เป็นแฟนกันแล้วนะ เคปะ” พูดแล้วก็ดีดนิ้วเปาะ แล้วบีบนมน้องหนักๆ ส่งท้ายจนเธอต้องสะดุ้งโหยง “ฝากไปบอกแม่ด้วย”

“...!!”

ก็กูจะเอาอีนี่อ่ะ

[จบพาร์ท : ตะขวด]

หนูนั่งกำมือที่สั่นเทาอยู่บนหน้าตัก ระหว่างที่พี่ขวดเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำโรงแรม

อาจจะดูไม่ฉลาดเลยที่เขาเข้าไปอาบน้ำแล้วปล่อยหนูอยู่ในห้องคนเดียวแบบนี้ แต่หนูกลับไม่กล้าที่จะลุกเดินออกไปเปิดประตูเพื่อหนีออกไปจากที่นี่เลยสักนิด

ละ... แล้วจะลุกไปได้ยังไงล่ะคะ

ก็พี่ขวดเขาเปิดประตูห้องน้ำเอาไว้อ่ะ

“ไม่มาอาบด้วยกันจริงดิ” เสียงทุ้มดังออกมาจากภายในห้องน้ำในวินาทีนั้น หนูสะดุ้งโหยง ขนลุกซู่ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า “สบู่ที่นี่หอมสัส มีน้ำอุ่นด้วยนะเว้ย”

“มะ ไม่ค่ะ” เสียงหนูค่อยมากจนแทบกลืนหายไปในลำคอ

“ฆวยพี่แข็งด้วย มาช่วยหน่อยดิ”

“มะ... ไม่ค่ะ!” เสียงหัวเราะระเบิดลั่นในห้องน้ำ เหมือนว่าเขาสนุกที่ได้รังแกหนูแบบนี้ จนหนูแทบอยากร้องไห้ออกมา

จนผ่านไปไม่กี่นาที พี่ขวดก็เดินออกมาจากห้องน้ำที่เปิดไว้อยู่ หนูได้ยินเสียงฝีเท้าจึงหันกลับไปมองโดยสัญชาตญาณ แต่เขาดันออกมาโดยที่ไม่ใส่อะไรเลย!

“กรี๊ด” หนูกรี๊ดลั่นเพราะเห็นเจ้าโลกของเขาเต็มทั้งสองตา หน้าแดงก่ำไปจนถึงลำคอตอนที่รีบเอามือมาปิดตาไว้ “สะ ใส่กางเกงสิคะ!”

“แม่งร้อนอ่ะค่ะหนู” เขาพูดอย่างหน้าตาเฉย จงใจพูดคะขาเพื่อจะแกล้งหนู ก่อนที่จะกดเปิดโทรทัศน์ “พี่จองไว้ห้าชั่วโมง แต่ก็ไม่ได้เย็ด”

“...”

“งั้นเราจะทำเหี้ยไรกันดี” ไม่ถามเปล่า พี่ขวดเดินมานั่งขนาบข้างหนูโดยที่ไม่คิดจะใส่อะไรอีกเลย

“พะ... พี่คะ” หนูแทบจะยกมือขึ้นไหว้โดยที่ไม่มองไปทางเขา “ใส่กางเกงเถอะนะคะ... หนูขอร้อง”

“ใส่ให้หน่อยดิ” แต่คำตอบที่ห้วนจัดของเขากลับทำให้หนูไปไม่เป็น

“นะ... หนูกลัว”

“กลัวไรอ่ะ แค่ของ ๆ พี่” พูดโต้งๆ แบบนั้นไม่พอ เขาขยับเข้ามาชิดอีกจนตัวที่เปลือยเปล่าแถมเปียกน้ำของเขามาชนจนเสื้อนักเรียนของหนูชุ่มนิดๆ “ดูๆ ไว้ดิน้อง อนาคตหนูอาจได้โม๊ค”

มะ... โม๊คเหรอ โม๊คคืออะไรอ่ะ

แต่ช่างเถอะค่ะ หนูจะไม่ใส่กางเกงให้เขาหรอกนะ

“มะ... ไม่เอาค่ะ”

“เชี่ย เอาเรื่องว่ะ” พี่ขวดสบถออกมา ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นไปคว้าบ็อกเซอร์สีแดงเลือดหมูของเขามานุ่ง (ที่หนูรู้เพราะหนูฟังจากเสียง) แล้วเขาก็มานั่งประชิดตัวหนูเหมือนเดิม

“...” หนูนั่งเงียบ ตัวแข็งไปหมดเพราะเขาหายใจรดใบหูของหนูเสียงดังครืด ครืด

จะ... จั๊กจี้

“หนูนมแบนเนอะ” อยู่ๆ พี่เขาก็โพล่งขึ้นมาเหมือนจะต้องการทำลายความเงียบ แล้วหนูก็หน้าร้อนวูบ เพราะเรื่องที่เขาพูดขึ้นมามัน...

“...”

“หรือเพราะหนูใส่บราเด็ก? พี่ขอดูได้ปะ” ไม่พูดเฉยๆ นะคะ เขาล้วงมือหนาเข้าไปในเสื้อนักเรียนของหนูอย่างรวดเร็ว

“พะ พี่ขวด!!” หนูเผลอเรียกชื่อเขาเสียงลั่น มือหนาชะงักกึก

“ไร?” เขาเลิกคิ้วถาม

“อะ... เอามือออกไปนะคะ” เสียงหนูเบาลงเพราะความกลัว ร่างสูงโปร่งแค่นหัวเราะ

“จับนมแฟนตัวเอง ก็เฉยๆ ปะ” พูดแบบนั้นแต่ก็ยอมเอามือออกแต่โดยดี

หนูถอนหายใจพรืดอย่างโล่งอก อย่างน้อยๆ เขาก็ยังพอฟังอยู่บ้าง

“... หนูไม่ใช่แฟนพี่นะคะ” หนูพูดขึ้นมา เริ่มกล้าแย้งขึ้นมานิดหน่อยแล้วล่ะค่ะ แต่ก็ไม่กล้าเสียงดังมาก เพราะหนูเดาใจพี่ขวดไม่ได้เลยจริงๆ ที่เขาทำหนูเมื่อกี้อย่างอุกอาจ หนูก็ฝังใจจนไม่กล้าทำอะไรที่จะทำให้เขาโมโหอีกเลย “นะ... หนูยังไม่ได้ตกลงเลย แล้วหนูก็ไม่อยากมีแฟนด้วยนะคะ”

“เหรอวะ” เขาท้าวคางบนสันเท้าที่ยกขึ้นทับเข่าอีกข้างของตัวเอง ร่างสูงถลึงตาโตอย่างน่ากลัวตอนหนูหันไปมองอย่างกล้าๆ กลัวๆ “แล้วไงอ่อ”

“... คะ?”

“ไม่ชอบย้ำ” เขากระชากเสียง หนูสะดุ้งเลย “พอดีว่าไม่แคร์ว่ะ ไม่ได้ขอความเห็นจากหนู ก็พี่ชอบ พี่จะเอา”

“...”

“มีปัญหาไรปะ”