บทที่2

“ที่แกได้ไปอยู่ในตระกูลวรรณศิลป์ก็เพราะฉันให้พี่สาวช่วยสลับตัวเด็ก” แม่ที่แท้จริงพูดด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด ทำไมลูกแท้ๆ ดันเห็นอีครอบครัวร่ำรวยสำคัญกว่าครอบครัวที่ให้กำเนิดนะ

“ฮึก...แกรู้ไหมฉันคิดถึงแกมากแค่ไหน เวลาที่ฉันเห็นแกจากที่ไกลๆ แต่เข้าไปบอกแกไม่ได้ว่าฉันคือแม่แท้ๆ ของแก ฉันพยายามทำทุกอย่างให้แกมีชีวิตที่ดี ฮึก..ทำไมแกไม่เข้าใจ!”

บทสนทนาส่งผลให้คนที่แอบฟังยืนช็อก ไหนว่าทั้งหมดมันคือ ‘อุบัติเหตุ’ ไง? หล่อนหูฝาดไปใช่ไหม?

“แล้วไงคะ? รินก็ให้เงินพวกคุณไปแล้วนี่”

“แค่ห้าสิบล้านมันจะไปพอได้ยังไงยัยริน” ผีพนันประจำบ้านแย้ง โดยมีนังสาลี่พยักหน้ารับเป็นเชิงเห็นด้วยกับสามี ยิ่งหาเงินง่ายสองผัวเมียยิ่งใช้เงินอย่างไม่คิด ก่อนจะเสริมต่อ

“ใช่ ไหนจะต้องใช้หนี้ ไหนจะเงินค่าสินสอดของตาเชษฐ ไม่พอยังค่าใช้จ่ายของยัยนุชอีก”

“แล้วทำไมรินต้องออกให้ด้วยล่ะ” ไฮโซสาวกล่าวอย่างหงุดหงิดใจ ตั้งแต่โดนไถเงินห้าสิบล้านจากครอบครัวแท้ๆ หล่อนก็ถึงกับวิ่งหาเงินหน้าตั้ง อีกทั้งเงินเก็บในบัญชีแทบเกลี้ยง แล้วยังต้องเอาของแบรนด์เนมไปขาย

จริงอยู่ครอบครัวหล่อนรวย แต่เงินที่ว่าก็หาใช่เงินของหล่อนเอง..ส่วนครอบครัวที่แท้จริงดันใช้เงินเก่งกว่าตัวเธออีก ไหนจะพี่น้องที่ต่างคนต่างมีงานทำก็ยังจะขอเงินที่บ้าน

ยิ่งคิดธารินยิ่งโมโห

“นี่จะต้องให้ฉันทบทวนความจำไหม? แกอย่าลืมนะว่าที่แกได้ไปอยู่ในตระกูลนั้น ก็เพราะป้าของแกที่เป็นนางพยาบาลช่วยสลับชื่อกับนังน้อง เพราะฉะนั้นหน้าที่แกคือรับผิดชอบคนในครอบครัว!!!”

นังสาลี่ยังย้ำคำขู่ตามเดิม เพราะรู้ว่านี่คือจุดอ่อนที่เรียกเงินทองจากลูกสาวเศรษฐี

ในขณะที่ความจริงที่แทรกผ่านเข้าสมองส่งผลให้ขนิษฐา หรือลูกสาวตัวจริงของตระกูลวรรณศิลป์ถึงกับหายใจไม่ออก

ความสงสัยหลายๆ อย่าง กับคำถามที่ว่าทำไม 'พ่อกับแม่ไม่รัก' ทั้งที่ตอนนั้นพวกท่านยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหล่อนไม่ใช่ลูกแท้ๆ

วันนี้หล่อนได้รู้เหตุผลแล้วว่าทำไม

นังสาลี่กับครอบครัวจงใจสลับตัวเด็ก เพื่อให้ลูกสาวได้ใช้ชีวิตดีๆ ในบ้านตระกูลวรรณ์ศิลป์

ส่วนลูกสาวที่แท้จริงกลับถูกใช้งานเยี่ยงวัวเยี่ยงควายเพื่อรับใช้ครอบครัว

พวกเขาทำได้ยังไง? พวกเขาทำกับเธอแบบนี้ได้ยังไง? คำถามลอยซ้ำๆ ขึ้นมาในหัว

ขนิษฐาพยายามกั้นสะอื้นเพื่อไม่ให้คนในห้องได้ยินเสียง ก่อนตัดสินใจกดตัดจบคลิป ส่งข้อความมือไม้สั่นไปยังไลน์มารดาแท้ๆ และเปิดอัดบทสนทนาอีกรอบ

ครอบครัวที่แท้จริงของเธอต้องรู้ ว่าคนพวกนี้หรือแม้แต่ตัวธารินเองไม่ใช่คนดี!!!

“คุณ!! พวกคุณผิดสัญญา..ไหนก่อนหน้านี้คุณบอกว่า ถ้าหนูยอมจ่ายห้าสิบล้านพวกคุณจะเลิกยุ่งกับหนูไง”

“แกดูนังสาลี่…ดูลูกสาวที่แกผลักดันให้เข้าตระกูลใหญ่ ดูความอกตัญญูของมัน สันดานมันสู้ยัยน้องไม่ได้แม้แต่นิดเดียว!!” คนเป็นพ่อเต้นผ่างสบถด่าหยาบคาย เกือบจะเข้าไปทำร้ายร่างกายด้วยความเคยชิน เพียงแต่นึกได้ว่า ‘สถานะ’ ของผู้หญิงตรงหน้าคือลูกสาวรัฐมนตรีคนสำคัญของรัฐบาล นายมานพจึงไม่กล้าทำอะไรรุนแรงเหมือนที่ทำกับลูกสาวตัวปลอมที่ครอบครัวที่แท้จริงไม่ยอมให้สถานะ ไม่อย่างนั้นวันนี้ธารินคงมีได้เจ็บตัวบ้าง

“เอาน่าพี่ ปล่อยฉันคุยเอง” ด้านหนึ่งปลอบผัว อีกด้านหันมาปลอบลูกสาวแท้ๆ

“ริน..หนูฟังแม่นะ หนูคงไม่อยากให้ครอบครัวหนูรู้ว่าที่จริงแล้ว ทุกอย่างมันไม่ใช่อุบัติเหตุ”

“หึ…คุณหญิงแม่ไม่สนใจหรอกค่ะ คุณหญิงแม่รักรินมาก” ใบหน้าเล็กราวตุ๊กตาเชิดขึ้น น้ำเสียงเย่อหยิ่ง..ด้วยเติบโตมาท่ามกลาง ‘ความรัก’ จากครอบครัว

นังสาลี่ยิ้มเย็นมุมปาก มือเหี่ยวย่นลูบผิวขาวผ่องของลูกสาวอย่างย่ามใจ

..