ข้าเป็นแค่สาวใช้

“หลี่จงหยาง... เสนาบดีฝ่ายซ้ายแห่งราชสำนัก บิดาของคุณหนูหลี่จือหยา”

เหมยหลิงพึมพำกับตัวเอง พลางนั่งคุกเข่าอยู่ตรงมุมห้องเล็ก ๆ ที่เป็นที่พักของสาวใช้ในจวนหลี่

เธอจำได้ชัด—ชายผู้นี้เป็นคนมีคุณธรรมสูงส่ง ได้รับตำแหน่งผู้นำตระกูลตั้งแต่อายุสามสิบ เพราะบรรลุพลังปราณถึงระดับทอง ขุนนางทั่วแผ่นดินต่างให้ความเคารพ

ส่วน คุณหนูหลี่จือหยา ที่เธอรับใช้...

บุตรสาวเพียงคนเดียวของจ้าวฮูหยินผู้ล่วงลับ สืบเชื้อสายเผ่าหงส์ หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู อ่อนโยนราวแสงแดดยามเช้า เป็นคู่หมั้นของ เซียวหลีหยวน คุณชายใหญ่ตระกูลเซียว เผ่ากิเลนผู้มีพลังเข้มข้นที่สุดในรุ่น

“คุณหนูหลี่จือหยา... ผู้หญิงแสนดีที่ต้องตายเพราะถูกใส่ร้าย... และบ่าวคนสนิทของนาง—ก็คือข้า—จะถูกโบยตายตาม...”

เหมยหลิงกัดริมฝีปากแน่น ความทรงจำจากนิยายผุดขึ้นทีละบรรทัด

หลี่เจินเจิน – คุณหนูรองผู้สูงศักดิ์ น้องสาวร่วมบิดาต่างมารดา เย่อหยิ่ง เย็นชา และไม่เคยเห็นหัวพี่สาว

หลี่เจิ้น – พี่ชายร่วมสายเลือดที่รักและปกป้องหลี่จือหยาที่สุด เป็นสหายสนิทกับเซียวหลีหยวน

ส่วน ตงซิงหยวน – คุณชายรองแห่งตระกูลตง เผ่านกฟีนิกซ์ ผู้ได้ชื่อว่างามที่สุดในแผ่นดินฟูฟง รักสนุก เจ้าสำราญ มีสาวใช้รายล้อมไม่ขาดสาย

และ เจิ้งเหลิ่งจิ่ง – ฮ่องเต้แห่งแคว้นฟูฟง เชื้อสายมังกรผู้ทรงปัญญา มีพลังปราณระดับทอง

องค์ชายรอง เจิ้งลู่หยาง – ชินอ๋องผู้ทรงอำนาจ เพียงยืนอยู่เฉย ๆ ก็สามารถกดดันผู้อื่นให้สยบได้

เหมยหลิงเริ่มเห็นภาพทั้งหมดเชื่อมโยงกัน—โลกใบนี้คือแผ่นดินที่ มนุษย์และสัตว์อสูรเคยรักกันจนเกิดสายเลือดผสม

ผู้มีสายเลือดเข้มข้นจะมีพลังมากกว่า และยังสามารถทำพันธสัญญากับสัตว์อสูรระดับสูงได้อีกด้วย

ระดับพลังในโลกนี้แบ่งออกเป็นหกระดับ:

ดำ – เทา – เงิน – ทอง – ขาว – เพชร

และคุณหนูของเธอ... อยู่เพียงระดับดำเท่านั้น

หลังมารดาเสียชีวิต คุณหนูหลี่จือหยาก็เลิกฝึกปราณ ใช้ชีวิตอ่อนโยนไร้การป้องกันตัว

ฮูหยินหลี่—ภรรยาใหม่ของเสนาบดีหลี่—แม้ภายนอกดูใจดีเลี้ยงดูอย่างดี แต่แท้จริงกลับเล็งให้ลูกสาวตน หลี่เจินเจิน ได้หมั้นกับเซียวหลีหยวนแทน

‘ในนิยาย...’ เหมยหลิงหรี่ตาลง

‘ฮูหยินหลี่วางแผนให้ข้าชวนคุณหนูออกไปเที่ยว แล้วจัดการให้เกิดเรื่องเสื่อมเสีย จนคู่หมั้นถอนหมั้น และคุณหนูถูกลงโทษตาย—ส่วนข้า...ถูกโบยตายตามฐานสมรู้ร่วมคิด!’

เธอกัดริมฝีปาก “อีกสองตอนเท่านั้น...หมายถึงอีกไม่กี่วันในโลกนี้สินะ!”

สมองของเหมยหลิงทำงานอย่างรวดเร็ว —

เธอไม่อาจเตือนคุณหนูโดยตรง เพราะในฐานะสาวใช้ต่ำต้อย ย่อมไม่มีสิทธิ์เอ่ยถึงเรื่องในตระกูล

แต่ถ้าเหตุการณ์วันพรุ่งนี้เกิดขึ้นตามนิยายจริง ๆ ทุกอย่างจะจบสิ้นทั้งนางและคุณหนู

“จะอย่างไรก็ต้องเปลี่ยนเส้นเรื่องให้ได้…”

นัยน์ตาของเหมยหลิงฉายแววแน่วแน่ขึ้น

“ข้าจะไม่ยอมถูกโบยตายอย่างไร้ค่าแน่นอน!”