เปลี่ยนผู้ถูกเลือกได้หรือไม่

ซีซี กุมขมับ ทรุดตัวนั่งลงที่หน้าคอมอย่างสิ้นเรี่ยวแรง เธอน่าจะเชื่อเพื่อนรักของเธอ ไม่น่ารีบตัดสินใจลงสมัครเลย

เมื่อปรับอารมณ์ได้แล้ว ซีซีก็ไม่ได้จมอยู่กับความเศร้านานนัก เธอเดินออกจากห้องเพื่อไปสำรวจด้านนอก

ก็ต้องแปลกใจ เมื่อด้านนอกที่เธอเห็นนอกจากจะมีห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่แล้ว ยังมีทุ่งหญ้ากว้างที่มีผัก ผลไม้ และสมุนไพรหลายชนิดปลูกอยู่

เธอมองอย่างแปลกใจ ยุคโบราณมันสามารถเอาของในห้างออกไปใช้ได้ด้วยหรือ

เสียงในหัวของเธอดังขึ้น จึงได้รีบกลับไปที่ห้องทำงาน เพื่อดูว่ามีคำสั่งใดเรียกเธอหรือเปล่า

ที่หน้าจอคอม บอกถึงผู้ถูกเลือกในยุคโบราณที่นางต้องสื่อสารกับเขา

“จางหลี่หยวน” ประวัติทั้งหมดของจางหลี่หยวนขึ้นมาให้ซีซีได้ศึกษา

บุตรชายนอกสมรสของท่านเจ้าเมืองหาน อาศัยอยู่กับมารดาที่หมู่บ้านหูหนาน ทั้งสองมีความเป็นอยู่ที่ยากลำบาก เพราะท่านเจ้าเมืองเหอ ไร้การเหลียวแล

ด้านอารมณ์ของจางหลี่หยวนที่ปรากฏบนหน้าจอทำให้ซีซีขนแขนลุกอย่างเสียวสันหลัง

เธอต้องมาพบเจอเรื่องอะไรเนี้ย ความคิดของจางหลี่หยวนมีแต่ความเคียดแค้น อารมณ์ของเขาจึงไม่มั่นคงนัก

“แล้วฉันจะทำยังไงกับนายได้บ้าง” ซีซีจะสามารถเปลี่ยนความคิดของเขาได้อย่างไร

ความปรารถนาแรกที่ปรากฏขึ้นมาในจอคอม คือเขาต้องการอยู่เหนือตระกูลเหอ และต้องการเห็นตระกูลเหอล่มจม

ซีซีกลืนน้ำลายลงคอ เธอจะทำอย่างไรเพื่อให้เขาเปลี่ยนความคิดที่อยากเห็นตระกูลของบิดาล่มจมได้เล่า

“ระบบซาน มีเรื่องอะไร” ซีซีติดต่อกลับไปที่ศูนย์ใหญ่ เพื่อต้องการสอบถามเรื่องบางอย่าง

“เอ่อ คือว่า หากฉันต้องการจะเปลี่ยนผู้ถูกเลือกได้ไหมคะ”

“ไม่ได้ ขอให้คุณโชคดี”

“What the f**k” ซีซีสบถออกมาอย่างหัวเสีย

ระบบเธอผูกเข้ากับผู้ถูกเลือกเรียบร้อยแล้ว แต่ในเมื่อเขาไม่คิดจะสื่อสารกับนาง ทำไม่นางจะต้องสนใจด้วย

ซีซี เดินเล่นในห้าง พร้อมทั้งนำของกินของใช้ออกมาใช้ที่ห้องพักของเธออย่างสบายใจ ว่างๆ เธอก็ไดรฟ์กอล์ฟ ที่ทุ่งหญ้าอย่างสนุกสนาน

แต่วันเวลาที่เป็นเช่นนี้ทุกวัน เธอย่อมต้องเบื่อ เพราะไม่มีใครที่จะพูดคุยกับเธอสักคน

ซีซีเดินไปที่หน้าคอม แล้วกดสัญญาณสื่อสารกับหลี่หยวนทันที

“อะ แฮ่ม” เธอกระแอมแก้เก้อ เพื่อจะให้เขามาสนใจระบบเช่นเธอ

หลี่หยวนเหลียวมองหาเสียงที่เขาได้ยินในหัวตอนนี้อย่างแปลกใจ แต่รอบด้านที่เขาอยู่ล้วนมีแต่ป่า ไม่เห็นจะมีคนสักคนที่เดินมาทางนี้

“ผู้ใด” เสียงเย็นชาที่เอ่ยออกมา ทำให้ซีซีสะดุ้งตกใจกลัว

“ฉะ ฉัน เป็นระบบที่มาช่วยเหลือนาย” เธอพูดออกมาด้วยเสียงสั่นเทา

เพราะไม่อาจบอกสิ่งที่เธอรู้มาก่อนหน้านี้กับเขาได้ ว่าเขาเป็นเพียงตัวละครในนิยายเท่านั้น หากพูดออกไปเขาก็คงไม่เชื่อ

“พูดอันใด ข้าฟังไม่รู้เรื่อง” หลี่หยวนมองไปรอบๆ อย่างระวังตัว

“ถูกเลือกมาได้ไงวะ” นางพึมพำออกมาเบาๆ

ซีซีไม่คิดว่าหลี่หยวนจะได้ยินสิ่งที่เธอพูด แต่เขาไม่เข้าใจดีอยู่

“ก่อนหน้านี้ นะ นาย เอ่อ ท่านได้สิ่งของมาจากผู้อื่นไหม เอ่อ หรือไม่” ซีซีกัดฟันแน่น นางไม่ถนัดภาษาที่เขาใช้เลยสักนิด

หลี่หยวนก็จับน้ำเสียงที่ไม่พอใจของซีซีออก แต่เขาก็ไม่ได้เอ่ยอันใดออกมา เขาครุ่นคิดว่าได้ของอย่างที่นางว่ามาหรือไม่

เมื่อครุ่นคิดอยู่ครู่ เขาก็นึกออก ก่อนหน้านี้ต้าซื่อที่เขาพามารดาไปไหว้พระขอพร ให้ประคำข้อมือกับเขา

ท่านเพียงบอกว่าสิ่งนี้จะช่วยให้ชีวิตของเขาดีขึ้น และจะเปลี่ยนโชคชะตาเขาไปตลอดกาล

“ใช่ แล้วอย่างไร”

“รอสักครู่” ซีซี หาโปรแกรมที่ช่วยนางพูดสื่อสารกับเขาได้ง่ายขึ้น แต่ มันไม่มี!!!

ซีซีดึงผมของตนเอง อย่างหงุดหงิด เธอเริ่มปรับอารมณ์อีกครั้ง เพื่อจะตอบโต้กับหลี่หยวนต่อ

“เอ่อ ข้าคือสิ่งที่มาช่วยให้ความปรารถนาของท่านเป็นจริง แต่ท่านต้องทำ...”

ภารกิจจะบอกเขาว่ายังไงดีล่ะ

หลี่หยวนเลิกคิ้วขึ้น เพื่อรอฟังสิ่งที่ระบบกำลังสื่อสารกับเขา

“ท่านต้องทำงานเข้าแลก เช่น ถ้าหากท่านต้องการอาหาร ท่านก็ต้องเข้าป่าหาของมาแลก”

“ข้าก็เข้าป่าหาอาหารอยู่แล้ว จะต้องอยากแลกอาหารที่เจ้าเพื่ออันใด”

ซีซี นิ่งอึ้งไปเมื่อได้ยินคำพูดของเขา มันก็จริงอย่างที่เขาว่า เขาจะต้องการอาหารที่เธอทำไม เพราะเขาก็หาได้เอง

“ช่างเหอะ ท่านบอกสิ่งที่ท่านปรารถนามาก็พอ”

“หึหึ คนไร้ตัวตนเช่นเจ้า จะช่วยอันใดข้าได้”

ซีซีกัดฟันแน่น ทำไมนางต้องมาเจอผู้ถูกเลือก แบบไอ้บ้านี่ด้วย

“บอกข้ามาก็พอ” นางพูดเสียงลอดไรฟันออกมา

หลี่หยวนหยุดคิดอยู่ครู่ ก่อนจะพูดขึ้นมา

“ข้าต้องการแต่งกับคุณหนูสี่ตระกูลกง”

“เหอะ จะไปยากอะไร ข้าจะช่วยท่านเอง”

“เช่นนั้น เจ้าก็ทำให้นางถอนหมั้น เหออี้เหลียงให้ได้เสียก่อนเถิด”

“ห๊า”