ตอนที่ 2 ลากตัวนายน้อยไป

ผับ xxx

ปึก !

ฮัททสึ กระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมดอยู่หลายต่อหลายแก้วตั้งแต่มาถึง แล้วกระแทกแก้วลงบนโต๊ะเสียงดังทุกครั้งด้วยอารมณ์คุกรุ่นฉุนเฉียวในใจ ที่ไม่มีท่าทีว่าจะกลับมาเป็นปกติสักที ข้างกายอ้อมล้อมด้วยสาวสวยนมโตที่คอยปรนนิบัติเอาใจ

“เบา ๆ ก็ได้มึงแก้วร้านกูจะแตกอยู่แล้ว แม่ง!วางซะแรง “ฮามะเจ้าของผับ ปราบไอ้เพื่อนรักด้วยสีหน้าเอือมระอา และ พวกเขาทั้งสามสามารถสื่อสารกันเป็นภาษาไทยได้ เนื่องจากแต่ละคนก็มีธุรกิจกันที่ประเทศไทยจึงมีการเรียนภาษาเพิ่มเติมมาบ้าง

“มึงหนีมาเที่ยวในคืนเข้าหออย่างนี้ ไม่กลัวว่าพ่อมึงจะตามมาลากตัวกลับเหรอวะไอ้สัส! “แม็คพูดขึ้นอีกคน พลางกระดกเหล้าเข้าปากโดยที่มีสาวสวยข้างกายคอยชงเหล้าบริการ ก่อนจะป้อนด้วยกับแก้ม

“กูไม่กลัว! แค่ยอมแต่งงานกับเด็กนั่นมันก็มากพอแล้ว! “สายตาดุดันตวัดมองเพื่อนรักพร้อมกับตอบกลับด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง ก่อนจะดันลิ้นกับกระพุ้งแก้มอย่างไม่สบอารมณ์ ยามนึกถึงเรื่องพ่อทีไรก็แค้นใจขึ้นมาทุกที

“ปากบอกไม่กลัว แต่มึงก็ยอมแต่งงานกับเด็กที่อายุยังไม่ถึงแปดปีเนี่ยนะ คนดื้อด้านอย่างมึงไม่ว่าเรื่องอะไรพ่อมึงก็ไม่เคยบังคับได้ “แม็คย้อนด้วยถ้อยคำเหน็บแนบเพราะความเคลือบแคลง

ทันทีที่ได้ข่าวว่าไอ้เพื่อนรักจะแต่งงานอย่างลับ ๆ กับเด็กมัธยมต้น ก็ตกใจมากจนแทบช็อก คาดไม่ถึงว่ามาเฟียอดีตนักแข่งรถชื่อดังในประเทศญี่ปุ่น มีนิสัยหัวรั้นราวกับก้อนหินอันแข็งโปก ผู้ไม่เคยยอมใครหน้าไหน แม้กระทั่งพ่อของตัวเองจะยอมถูกคลุมถุงชนเอาง่าย ๆ

ฮัททสึ เงียบไม่ตอบโต้เอาแต่กระดกเหล้าเข้าปากประชดชีวิต ใบหน้าอันเหล่าฉายแววเคร่งเครียดอย่างหนักกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่ หนำซ้ำคนรักยังหนีหายพลันให้หัวใจแกร่งนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวดร้าวรานคล้ายถูกมีดปลายแหลมคอยทิ่มแทงแล้วบดขยี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งที่ตนก็คือมนุษย์ทั่วไปมีเลือดมีเนื้อมีชีวิตจิตใจ เพียงแต่ที่ผ่านมาไม่แสดงออกมาให้ใครเห็นก็เท่านั้น

“พอ!...ไอ้ฮัทดื่มขนาดนั้นเดี๋ยวก็ตายก่อนหรอกไอ้สัส! “ฮามะ รีบแย่งแก้วเหล้าออกจากมือใหญ่ ในจังหวะที่ฮัททสึกำลังกระดกเข้าปาก เพราะทนเห็นความขาดสติของไอ้เพื่อนรักอีกต่อไปไม่ได้ขืนยังดื่มเอาเป็นเอาตายโดยไม่คิดชีวิต ตับคงแข็งตายกันพอดี

“พวกมึงจะเสือกไรกันนักหนาวะ!...กูชวนพวกมึงให้มานั่งดื่มเป็นเพื่อนนะโว้ย จะพูดเรื่องบ้านั่นตอนนี้ทำไม!”

“ก็กูอยากเสือกไงไอ้ควาย! “แม็คตะคอกเสียงโต้ตอบด้วยถ้อยคำประชด และทั้งคู่ยังจ้องตากันอย่างไม่มีใครยอมใครราวกับต้องมีเรื่องกันให้ได้ ทำเอาเหล่าสาว ๆ ที่นั่งเคียงข้างต่างพากันหวาดผวากับเสียงเกรี้ยวกราดของสองหนุ่ม

“มึงจะมากไปแล้วนะไอ้แม็ค!!! “ฮัททสึลุกขึ้นชี้หน้าไอ้เพื่อนน่ารำคาญ ด้วยท่าทางขึงขังอย่างเอาเรื่อง

“พอ ๆ ไอ้ฮัทนั่งลง “ฮามะเห็นท่าไม่ดี จึงรีบห้ามปราบ มือใหญ่ทั้งสองข้างดันบ่ากว้างของฮัททสึให้นั่งลงที่เดิม “น้อง ๆ ออกไปก่อนครับ (พูดภาษาญี่ปุ่น) “สาว ๆ ร่างเพรียวหุ่นเอกซ์รีบพากันกึ่งวิ่งกึ่งเดินออกไปทันที

“พวกมึงสองคนหยุดจ้องหน้ากันได้แล้วไอ้สัส! อยู่ดี ๆ ก็จะมีเรื่องกันเอง”

“ก็ดูมันพูดดิ แม่ง!”

ฮัททสึ ถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่อย่างหงุดหงิดพลางเบือนหนีไปทางอื่น กัดฟันข่มกลั้นอารมณ์เดือดดาลจนเห็นสันกรามนูนเด่นชัด

“มึงก็เหมือนกันไอ้แม็ค ชอบพูดเหน็บแนบมัน”

“เออ! “แม็คกระแทกเสียงตอบ ก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่นเช่นกัน ทำให้ฮามะถึงกับส่ายหน้าไปมาเหนื่อยหน่ายกับเพื่อนทั้งสอง ที่ต่างฝ่ายต่างอารมณ์ร้อนอย่างเดียวกัน

“แล้วมึงยังไงไอ้ฮัท รู้ยังว่าเมจิมึงอยู่ไหน?”

“ยัง เมื่อวานเมโทรมาลากู..หลังจากนั้นกูก็ไม่ได้ข่าวเมอีกเลย “ฮัททสึหันกลับมาตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงกว่าเมื่อครู่ นัยน์ตาสีดำฉายแววหม่นหมองลงชัดเจนยามที่พูดถึงคนรัก

“โคตรกะทันหัน กูกับไอ้แม็คพึ่งกลับมาถึงตอนบ่ายรู้อีกทีมึงก็แต่งงานแล้ว ไม่บอกกันก่อนเลยไอ้เหี้ย กูงงมากตอนนี้”

“กูจะเอาเวลาไหนไปบอกวะ สองวันที่ผ่านมากูเอาแต่ตามหาเม พอมาวันนี้กูก็แต่งงาน”

“สรุปมึงถูกพ่อบังคับให้แต่งงานกับลูกสาวผู้มีพระคุณ ที่เป็นทั้งลูกหนี้ หนำซ้ำพ่อมึงยังเอาเรื่องเมียมึงขึ้นมาขู่ แล้วเมียมึงก็หนีไป “แม็คหันกลับมาสรุปเมื่ออารมณ์เย็นลง

“คิดว่าจะไม่หันกลับมาเสือกแล้ว “ฮามะแสร้งพูดเย้าแหย่ แม็คเพียงไหวไหล่อย่างสะท้านเท่านั้น ฮามะจึงพูดต่อ “ถ้ากูเป็นเมจิก็ทำใจไม่ได้เหมือนกันว่ะจู่ ๆ แฟนที่อยู่ด้วยกันเกือบทุกวัน ดันไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น”

เวลาต่อมา ~~

สถานการณ์ตึงเครียดเมื่อชั่วโมงก่อน กลับมาสงบลงอีกครั้งหลังจากฮัททสึนั่งเคลียร์ใจกับเหล่าเพื่อน ฮามะซึ่งเป็นเจ้าของผับก็เรียกสาวสวยหุ่นเอกซ์กลับเข้ามาบริการเช่นเดิม

ฮัททสึที่ดื่มเหล้าเข้าสู่ร่างกายไปมากมาย ทว่าเจ้าตัวก็เหมือนไม่มีทีท่าว่าจะเมามายเลยแม้แต่นิดเดียว มีเพียงสีหน้าที่เปลี่ยนเป็นสีแดงซ่านเท่านั้น โดยที่ใบหน้าคมคายกำลังซุกไซร้อยู่ตรงซอกคอขาวเนียนของสาวข้างกายอย่างชำนาญ

แกร๊ก ~~

บานประตูจะถูกผลักเข้ามาด้วยฝีมือลูกน้องของฮามะ “ขออนุญาตครับนาย”

“มีอะไร?”

“คนของท่านคาทสึ มาขอพบคุณฮัททสึครับ”

“ไอ้ฮัท! มึงหยุดก่อนพ่อมึงให้คนมาตามแล้วจริง ๆ ว่ะ “แม็ครีบผละใบหน้าออกจากริมฝีปากอันอวบอิ่มของสาวข้างกายด้วยสีหน้าถอดสีตกใจ ซึ่งไม่ต่างจากฮามะที่กำลังดูดดื่มกับสองเต้าใหญ่เป็นต้องผละเรียวปากออกเช่นกัน ทว่าต่างจากฮัททสึที่ยังไม่รู้ร้อนรู้หนาว

“ไอ้ฮัทมึงได้ยินไหม! กูยังไม่อยากให้ผับกูโดนพ่อมึงสั่งปิดนะโว้ย! “ฮามะตะโกนบอกด้วยน้ำเสียงร้อนรน รู้ดีว่าเจ้าพ่อมาเฟียที่ใหญ่สุดในประเทศญี่ปุ่นทำได้ทุกอย่างหากถูกขัดใจ

“แม่ง!! “ฮัททสึผละใบหน้าออกจากซอกคอขาวสบถคำหยาบคายออกมาอย่างหัวเสีย

พรึบ !

“ลากตัวนายน้อยไป “ลูกน้องคนสนิทของคาทสึพรวดพราดเข้าพร้อมกับชายฉกรรจ์หลายคน โดยที่ฮัททสึไม่ทันได้ตั้งตัวรวมถึงเหล่าเพื่อน

“เห้ย! ปล่อยกู!!! “ฮัททสึโวยวายเสียงดัง เมื่อถูกลูกน้องของพ่อแบ่งกันทำหน้าที่ สองคนยกท่อนแขน อีกสองคนจับข้อเท้ายกขึ้น ทำให้ร่างหนาอยู่ในท่านอนหงาย โดยที่เจ้าตัวยังพยายามดีดดิ้นให้หลุด แต่ทว่าก็ไม่เป็นผลท่ามกลางสายตาตกตะลึงของทุกคน

คฤหาสน์ Zenki

“เห้ย! ปล่อยดิวะ! “การ์ดร่างใหญ่หิ้วปีกนายน้อยของบ้านเข้ามาในคฤหาสน์หลังใหญ่ ซึ่งเจ้าตัวยังคงขัดขืนพยายามสะบัดตัวออกจากพันธนาการหนาแน่นอยู่ตลอดเวลา

“ปล่อยมัน! “คาทสึเดินเข้ามาสั่ง การ์ดทั้งสองรวมถึงลูกน้องคนสนิทจึงโค้งศีรษะน้อมรับคำสั่ง

“พ่อให้คนไปลากผมกลับมาทำไม!!!!! “ฮัททสึตวาดถามด้วยความไม่พอใจ แววตาคุกรุ่นฉุนเฉียวจ้องมองผู้เป็นพ่อเขม็ง ใบหน้าอันหล่อเหลาแดงก่ำเพราะฤทธิ์ของสุรา หนำซ้ำท่าทางยังดูเมามายกว่าเมื่อชั่วโมงก่อน

“คืนเข้าหอใครเขาให้ออกไปเที่ยวกันวะ!”

“ผมไม่นับถือธรรมเนียมบ้าบออะไรแบบนั้น!! แค่ผมยอมแต่งงานตามที่พ่อบังคับมันก็เกินพอแล้ว!!”

“แกอย่ามาขึ้นเสียงกับฉัน! รีบกลับเข้าห้องไปอยู่กับเมียซะ! ถ้าแกไม่อยากให้ฉันทำเรื่องบ้า ๆ กับผู้หญิงของแก”

“พ่อรู้ใช่ไหมว่าเมอยู่ไหน! “ดวงตาคมเบิกโพลงเล็กน้อย เมื่อผู้เป็นพ่อพูดถึงคนรักที่เขากำลังตามหา

“ใช่ ฉันส่งผู้หญิงของแกไปเรียนต่อที่อเมริกาเองแลกกับที่ต้องเลิกกับแก”

“พ่อ! “ฮัททสึขานเรียกผู้เป็นพ่อด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำแผ่วเบาอย่างรู้สึกผิดหวัง แทบไม่อยากเชื่อว่าคนเป็นพ่อจะทำร้ายจิตใจลูกได้ถึงขนาดนี้ เพียงเพราะลูกหนี้ที่มีพระคุณ

“กลับไปทำความรู้จักกับเมียแกที่ห้องซะ!”