เกิดใหม่

"แอ้ แอ้ แอ้" เมื่อเธอลืมตาขึ้นมาก็พบกับแสงสว่างและผนังผุพังมีรูรั่วอยู่ และคนที่แต่งตัวจีนโบราณเต็มไปหมด และพอมองไปที่แขนของเธอทำไมเล็กอย่างนี้อย่าบอกนะว่าส่งเธอมาเกิดใหม่จริง ๆ

"ลูก ลูก แม่" เสียงผู้หญิงอายุประมาณ 20 หนาวหน้าตาซีดเซียว เสียงแหบแห้งเพราะว่าเสียแรงในการคลอดลูก

"ได้ลูกสาวจ้ะ ลี่หลิน" หมอตำแยเอ่ยบอกพร้อมกับอุ้มเด็กทารกให้กับนาง พอลี่หลินได้เห็นหน้าลูกสักพักก็สลบไปเพราะความอ่อนเพลีย

ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้าของผู้มาใหม่ เป็นผู้ชายอายุประมาณ 25 หนาว หน้าตาดี สีผิวเข้ม ดูบึกบึนเนื่องจากทำงานหนัก เดินเข้ามาอุ้มเด็กหญิง

"โอ๋ เอ๋ ๆ ลูกพ่อน่ารักมากเลย ไม่ร้องไห้เลย" หลินฟางหรงอุ้มเด็กหญิงขึ้นมามองหน้าตา กลมโตที่ใสซื่อบริสุทธิ์หน้าตาน่ารัก จริง ๆ ลูกสาวของเขา

"ใช่ ขอรับท่านพ่อ น้องดูเป็นเด็กรู้เรื่องตั้งแต่เกิดเลยขอรับ"

เสียงเจี๊ยวจ๊าวของเด็กชายอายุ 4 หนาวนามว่า หลินหนิงหลง หลังจากเดินตามหลังท่านพ่อมาเมื่อรู้ว่าคลอดน้องสาวของตนแล้ว

"ท่านพ่อจะตั้งชื่อน้องสาวว่าอะไรดีขอรับ"

"อืม งั้นชื่อว่า ฮุ่ยเหมยละกันนะลูกพ่อ"

หรือที่แปลว่าความเมตตาที่งดงาม เหมาะกับหน้าตาน่ารักของลูกเขามาก

"แอ้ แอ้ แอ้"

ชื่อนี้ก็ดีเจ้าคะท่านพ่อ เสียงทารกน้อยร้องตอบผู้เป็นพ่อ

หลังจากที่เธอนั้นสำรวจความเป็นอยู่ของครอบครัวนี้แล้ว ดูจากเสื้อผ้าที่ขาด และบางเบาเยี่ยงนี้แล้ว เมื่อเติบใหญ่เธอจะทำให้ครอบครัวมีความเป็นอยู่ที่ดีกว่านี้ให้ได้