ตอนที่4 พี่อาทิตย์

“แล้วนี่ทานข้าวกันอิ่มแล้วพวกเราจะไปไหนกันต่อ” ปราบเอ่ยถามสองเพื่อนซี้ออกมา พลางมองหน้าสลับไปมาอย่างรอคอยคำตอบ

“มีนว่าจะพาไอ้ตะวันไปเดินเล่นแถวนี้แหละพี่ปราบ” มีนตอบพี่ชายแล้วมองหน้าของตะวันที่ดูมีชีวิตชีวากว่าตอนที่เธอพาออกจากมหา’ลัย

“งั้นพี่ขอไปด้วยได้ไหม พี่ว่างยาว”

“ว่าไงมึง”

“ตามสบายครับพี่ปราบไปกันเยอะๆ คงสนุก” ตะวันว่าพลางส่งยิ้มไปให้ปราบ

“ขอบคุณครับ” ร่างสูงตอบรับอย่างยิ้มๆ

“ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้นะพี่ปราบ555” ตะวันยิ้มให้กับความขี้เล่นของปราบ พี่ปราบใจดีแล้วยังจะดีอารมณ์อยู่ตลอดเวลาจริงๆ

“นี่ก็เล่นได้ตลอดเวลาเนอะพี่ปราบตัวเองแก่แล้วนะคะเผื่อลืม” แซะพี่ชายพรางยักคิ้วให้

“อะไรกันยัยมีนแกจะมาว่าพี่แก่ได้ยังไงพี่ยังหนุ่มยังแน่นนะ แล้วพี่เล่นตรงไหนกันพี่ขอตามมารยาทที่ทุกคนควรมีติดตัวไง เธอจะรู้อะไรเป็นผู้หญิงซะเปล่าแต่ไม่มีความเป็นกุลสตรีเลยสักนิด” ปราบว่าอมยิ้มน้อยๆเมื่อแซวน้องสาวตัวแสบของตัวเองได้

“นี่!! พี่ปราบเงียบเลยนะ” มีนกระแทกเสียงใส่หน้างอง้ำ

“พี่พูดความจริง ดูอย่างตะวันสิขนาดเป็นผู้ชายยังดูเรียบร้อยกว่าเธอเลย ตะวันสนใจมาเป็นน้องชายพี่แทนคนแถวนี้ไหมครับ” ว่าออกมาอย่างขำๆ ยิ่งเห็นใบหน้าน้องสาวตัวเองที่ทำหน้างออยู่ข้างๆ ยิ่งรู้สึกสนุกที่ได้แหย่น้องให้อารมณ์เสียได้

“ไอ้พี่บ้า!!!” มีนยืนมองหน้าพี่ชายตัวเองอย่างงอนๆ แต่มีหรือที่พี่ชายจะรู้สึกผิดที่แกล้งแหย่เธอได้พี่ปราบน่ะตัวดียังยืนกลั้นขำมองเธอไม่หยุด

“ฮ่าๆๆ พี่ปราบก็ไปแซวมีน งอนแล้วนั่น”

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” ปราบระเบิดหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไว้ไม่ไหว

“ชิ” มีนเดินสะบัดก้นออกไปอย่างมีแง่งอนให้พี่ชาย

หลังจากที่ทั้งสามคนเดินออกมาจากร้านอาหารก็เดินเล่นกันไปตามร้านเสื้อผ้าแทบจะทุกแบรนด์ที่มีนอยากเข้า ทั้งสองหนุ่มได้แต่มองหญิงสาวยิ้มๆแต่ไม่มีใครพูดอะไร จนมาหยุดกันที่รองเท้าแบรนด์ดังแบรนด์หนึ่งมีนเข้าไปเลือกอยู่นาน ทั้งตะวันและปราบจึงขอมานั่งรอในร้าน จะให้ไปเดินตามมีนก็คงจะไม่ไหว

“ตะวันครับ”

“มีอะไรรึเปล่าครับพี่ปราบ”

“เอ่ออ คือว่า”

“หืมม ว่า??”

“เพื่อนเราไปไหน”

“เพื่อน? มีนก็เลือกรองเท้าอยู่นั่นไงครับ” ตะวันมองหน้าปราบอย่างงงๆ จะถามหาเพื่อนเขาทำไมในเมื่อมีนก็ยืนเลือกรองเท้าอยู่ในร้านนั่นไง เอ๊ะ? พี่ปราบนี่ยังไงนะ

“ไม่ใช่ครับ พี่หมายถึงอีกคนน่ะ” ปราบถามออกไปอย่างเขิน ยกมือกุมที่ท้ายทอยตัวเองเบาๆ

“อ่ออ กล้าน่ะหรอครับ”

อ่อออ พี่ปราบคงจะหมายถึงเพื่อนอีกคนในกลุ่มของเขาที่ชื่อ ‘กล้า’ ที่วันนี้ไม่สบายจึงลาป่วย? ไม่ยอมมาเรียน รายนั้นน่ะเป็นคนขี้เกียจแต่เรียนดี เอ๊ะ จะว่ายังไงละกล้าไม่ค่อยชอบมาเรียนเท่าไหร่แต่เวลาสอบหรือทำงานคะแนนเยอะตลอด เยอะกว่าเขาและมีนที่มาเรียนทุกวันเสียอีก อีกทั้งยังเป็นหนุ่มหล่อบ้านรวยอีกด้วย แต่ว่าพี่ปราบถามหาเพื่อนเขาทำไมนะ สองคนนี้สนิทกันเหรอทำไมเขาไม่เคยรู้เลยล่ะ ไปรู้จักกันตอนไหนเท่าที่จำได้เวลาเขาอยู่กับมีนและพี่ปราบไม่เคยมีกล้ามาด้วยสักครั้งนะ

“อืม ใช่ครับคนนั้นแหละไม่ได้มาด้วยกันหรอ” ปราบถามออกไปแล้วรอคำตอบอย่างลุ้นๆ เขาไม่กล้าที่จะถามน้องสาวตัวเองเลยเลือกที่จะมาถามตะวันแทน เพราะตะวันคงไม่แซวเขาหรอกแต่ถ้าน้องสาวเขาน่ะไม่รอดโดนซักถามยาวแน่ๆ

“สวัสดีครับน้องตะวัน” แต่ก่อนที่ตะวันจะได้ตอบอะไรออกมาก็มีคนเข้ามาทักเขาซะก่อน

“อ้าว สวัสดีครับพี่อาทิตย์” ตะวันยกมือไหว้รุ่นพี่ที่คณะพร้อมทั้งยิ้มบางๆ ไปให้อาทิตย์ที่กำลังยืนทอดสายตามองตะวันด้วยสายตาอ่อนโยน แล้วหันไปแจกยิ้มเผื่อแผ่ไปให้ปราบด้วยอีกคน

“ตะวันมาซื้อรองเท้าหรอครับ”

“เปล่าครับผมไม่ได้มาซื้อหรอก แต่กำลังรอมีนอยู่น่ะครับ”

“พี่ปราบ! พี่ปราบคะ! แม่โทรตามค่ะให้รีบกลับบ้านมีเรื่องจะคุยกับเรา” ยังไม่ทันที่จะได้ถามไถ่หรือแนะนำปราบกับอาทิตย์ให้รู้จักกันมีนก็เดินเร็วๆ เข้ามาหาชายหนุ่มทั้งสามอย่างรีบร้อน

“อ้าว พี่อาทิตย์สวัสดีค่ะ” ต่อให้รีบยังไงมีนก็ไม่ลืมที่จะเอ่ยทักรุ่นพี่หนุ่มหล่อที่กำลังตามติดเพื่อนเขาอย่างกับเงาคนนี้หรอก หล่อ แซ่บ เรียนดี ไม่มีข่าวฉาวต้องคนนี้แหละ มีนฟันธงมีนสนับสนุนเพื่อนพร้อมยกใส่พานถวายให้พี่อาทิตย์เลยแสนดีที่หนึ่ง!

“สวัสดีครับน้องมีน สบายดีนะเรา” อาทิตย์ยิ้มทักทายอย่างคนเฟรนลี่ พร้อมกับรอยยิ้มที่ดูอบอุ่นแสนใจดี จนใครๆ ที่มองก็ต้องละลายของผู้ชายคนนี้อย่างไม่ต้องสงสัย

“สบายดีค่ะแต่ตอนนี้มีนต้องขอตัวก่อนไปทำธุระให้คุณแม่ก่อนนะคะ ส่วนแกตะวันอยู่กับพี่อาทิตย์ต่อแล้วกันนะอย่าพึ่งกลับเลยเย็นๆ ค่อยกลับพี่อาทิตย์คะมีนฝากดูแลเพื่อนหน่อยนะคะ ไปค่ะพี่ปราบเรารีบกลับเถอะ” ว่าจบมีนก็รีบลากแขนพี่ชายตัวเองออกไปทิ้งไว้ให้ตะวันและอาทิตย์มองตามอย่างงงๆ

“พี่ไปนะตะวัน อาทิตย์ ไว้เจอกัน” ปราบหันมาบอกลาทั้งก่อนก่อนจะรีบเดินตามแรงลากของน้องสาวตัวเองที่ไม่รู้ว่าจะรีบอะไรนักหนา แล้วธุระอะไรกันเวลานี้ เฮ้อออ ยัยมีนนะยัยมีน

“เอ่อ พี่อาทิตย์ครับถ้าพี่มีธุระก็ไม่เป็นไรนะผมเดินเล่นคนเดียวได้” เอ่ยออกมาด้วยความเกรงใจรุ่นพี่ในคณะที่มีดีกรีเป็นถึงเดือนมหา’ลัย ไม่สิตอนนี้ก็คงเป็นอตีดแต่ความหล่อ และความใจดีของพี่แกยังคงเป็นที่พูดถึงอยู่ตลอด เรียกได้ว่าหนุ่มฮอตที่แสนใจดีไปไหนมาไหนก็มีแต่คนรักคนชอบ จนได้ฉายาว่า ‘เจ้าชาย’ของคนเกือบทั้งมหา’ลัยขวัญใจตลอดกาล จนเมื่อไม่นานมานี้พี่อาทิตย์ได้เดินเข้ามาขอให้เขาไปช่วยถือของให้อาจารย์ที่คณะ นั่นทำให้เราได้คุยกันพี่อาทิตย์นิสัยดี คุยเก่ง เป็นกันเอง และเจอกันบ่อยๆที่ตึกคณะได้คุยกันมาตลอดจนมาถึงวันนี้นี่แหละ เวลาอยู่กับพี่อาทิตย์เขาไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไร ออกจะรู้สึกดีด้วยซ้ำเหมือนได้อยู่กับพี่ชายคนหนึ่งเลย

“พี่ว่างครับ แล้วนี่เราจะไปไหนต่อ”

“ไม่รู้สิครับอาจจะเดินเล่นเรื่อยๆ เหนื่อยค่อยกลับห้อง”

“’งั้นให้พี่พาเราเที่ยวดีไหม เที่ยวด้วยกัน”

“ฮ่าๆๆ ได้สิครับว่าแต่พี่อาทิตย์จะพาผมไปเที่ยวไหนดี”

“ดูหนังไหมล่ะสนใจไหมครับ” อาทิตย์ถามออกมายิ้มๆ

“เอาสิครับ ป่ะ” มีอะไรให้ทำก็คงจะดีกว่ากลับไปห้อง ไปอยู่กับความรู้สึกแย่ๆ ล่ะกันเนอะอย่างน้อยตอนนี้ก็ไม่เหงา มีพี่อาทิตย์คอยชวนคุยก็ดีไปอีกแบบ

“เราอยากดูเรื่องไหน” หันมาถามคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างๆ

“พี่อาทิตย์ชอบแนวไหนอ่ะ ผมได้หมดนะ”

“พี่ตามใจเราครับพี่ก็ดูได้หมด”

“งั้นดูเรื่องนี้ละกัน” ตะวันชี้ไปที่หนังเรื่องหนึ่งที่เป็นแนวต่อสู้ หลังจากที่เลือกซื้อตั๋วหนังได้แล้วอาทิตย์ก็บอกให้ตะวันรออยู่ตรงนี้ส่วนตัวเองแยกตัวออกไปซื้อน้ำกับป๊อปคอร์น ก่อนจะพากันเดินเข้าไปในโรงหนังที่กำลังจะฉายในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า

หลังจากหนังจบแล้วทั้งคู่จึงเดินตีคู่กันออกมาพลางพูดคุยเกี่ยวกับหนังที่เข้าไปดูมา อย่างสนุกสนานอาทิตย์มองคนตัวเล็กที่เดินอยู่ข้างๆ เขาอย่างยิ้มๆ เขาชอบรอยยิ้มของคนข้างกายมากมันเป็นรอยยิ้มที่ทำให้คนมองยิ้มตามได้ง่ายๆ พลอยทำให้เขามีความสุขไปด้วย

“เราเดินไปดูเครื่องประดับร้านนั้นดีไหมครับ”

“เอาสิครับ” อาทิตย์ชี้ไปที่ร้านขายเครื่องประดับร้านหนึ่งทำให้ตะวันมองตามนิ้วของอีกคนไป มองเข้าไปในร้านนั้นอย่างสนใจจึงตกปากรับคำเดินตามหลังร่างสูงเข้าไปดูเครื่องประดับ

“เส้นนี้เป็นไงครับตะวันว่าสวยไหม”

“สวยครับ ว่าแต่ซื้อให้สาวที่ไหน” เอ่ยแซวรุ่นพี่ร่วมคณะอย่างขำๆ

“ไม่มีสาวที่ไหนครับโสดสนิท”

“ไม่น่าเชื่อนะครับว่าอดีตเดือนคณะสุดหล่อจะโสดได้”

“รอคนที่ชอบหันมาสนใจอยู่ครับ” อาทิตย์มองคนข้างๆ ด้วยสายตาหวานเชื่อมจนทำให้ตะวันกระแอมออกมาเบาๆ รู้สึกทำตัวไม่ถูกเมื่อโดนมองด้วยสายตาแบบนั้น

“เอ่ออ ตกลงพี่อาทิตย์เลือกได้รึยังครับว่าจะเอาเส้นไหน”

“หึๆ ถ้าตะวันว่าสวยพี่ก็เอาเส้นนี้แหละครับ” อาทิตย์ยื่นสร้อยคอเส้นนั้นให้กับพนักงานก่อนจะเดินตามไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ก่อนจะเดินออกมาจากร้าน

“ตะวันครับ”

“ว่าไงครับ”

“พี่โสดจริงๆ นะโสดสนิทเลย”

“แล้วมาบอกผมทำไมครับ”

“เผื่อตะวันสนใจครับ”

“……….”

“หึๆ ไม่เอาครับอย่าทำหน้าแบบนั้นพี่ไม่รีบนะ”

“.............”

“เปลี่ยนเรื่องดีกว่าสร้อยที่พี่พึ่งซื้อมาจะเอาไปเป็นของขวัญวันเกิดให้น้องสาวพี่ครับ อาทิตย์หน้านี้ตะวันว่างไหม” เมื่อเห็นตะวันยืนเงียบเขาจึงเปลี่ยนเรื่องเป็นงานวันเกิดน้องสาวแทน เขาไม่อยากเร่งตะวันมากนักไม่เป็นไรเขารอเจ้าตัวได้

“อาทิตย์หน้าหรอครับ เอ่อ... ก็ว่างครับ”

“ไปงานวันเกิดน้องสาวพี่กันนะครับ”

“แต่ผมเป็นคนนอกนะครับ มันจะดีหรอ”

“ดีครับไปในฐานะแขกของพี่ไง”

“ถ้าอย่างนั้นก็ได้ครับ”

“งั้นเดี๋ยวอาทิตย์หน้าพี่ไปรับเราที่หอนะ”

“ได้ครับ”

“งั้นเดี๋ยววันนี้พี่ไปส่งตะวันนะ”

“ไม่เป็นไรครับพี่อาทิตย์ผมกลับแท็กซี่ได้ ตอนนี้น่าจะมีรถอยู่”

“ห้ามปฏิเสธครับพี่จะไปส่งเราเอง ป่ะกลับกันเถอะ” ว่าจบอาทิตย์ก็เดินมาจับมือคนตัวเล็กเดินไปที่ลานจอดของห้างทันที

อีกมุมหนึ่งในห้าง

“งานนี้ต้องขอบคุณน้องมีนจริงๆที่ทำให้เราได้ช็อตเด็ดแบบนี้ รูปนี้ต้องลงเพจมหา’ลัยรับรองเพจแตกแน่ๆ”

เพจซุบซิบคนดัง มหาวิทยาลัยXXX:[แนบรูป] ในรูปที่ปรากฏคืออาทิตย์และตะวันทั้งคู่ดูสนิทสนมกันมาก อีกคนสูงหล่อรูปร่างสมส่วนกำลังใช้สายตาที่อบอุ่นมองคนตัวเล็กที่ยืนยิ้มหวานอยู่ข้างๆ ต๊ายๆๆ ตกลงความสัมพันธ์ของคู่นี้เป็นยังไงกันแน่คะลูกเพจทั้งหลาย พี่วายุของเรากับน้องตะวันสงสัยว่าจะเลิกจริงนะคะ แต่ช่างเถอะแอดมินไม่อินพี่วายุ มาค่ะใครจะลงเรือกับแอดมินของคู่ใหม่นี้ ถึงจะยังไม่ใช่แฟนแต่พี่อาทิตย์แอดเชียร์สุดใจค่าพ่อเทพบุตรที่ไม่เคยมีข่าวเสียๆเลย #คนรักอาทิตย์ตะวัน ดาเมจคู่นี้รุนแรงเหลือเกิน มันรุนแรงเสียจนจนใจแอดมินบางไปหมดแล้ว เหมาะสมอะไรขนาดนี้โอ้ยยยย แอดไม่ไหวช่วยพยุงแอดทีค่าาาา

ทั้งโสดทั้งซิง: น้องเลิกกับพี่วายุจริงๆหรอเนี่ย เสียดายจังเราตามคู่นี้มานาน

ZZZ: ถ้าเป็นคู่นี้เชียร์สุดใจด้วยคนค่ะแอดมิน เห็นคนพี่ตามน้องมาได้สักพักแล้วดูแลดีมาก น่ารักสุดๆอยากให้น้องลงเอยกับคนดีๆแบบนี้ค่ะส่วนคนเก่าก็นะ!! เลิกๆกันนั่นแหละดีแล้ว ฉันรักคู่นี้

ไม้ขีดไฟ: ถึงว่าไม่ค่อยเห็นไปไหนมาไหนกับพี่วายุเลย คงเลิกกันมานานแล้วแน่ๆ

ไอ้ต้าว: งื้อออ พี่อาทิตย์ของน้องละมุนอะไรขนาดนั้นอ่ะ นึกว่าจะครองโสดจนจบ เสียดายจังแต่ถ้าเป็นน้องตะวันเราก็ไฟเขียวนะน้องน่ารัก ขึ้นเรือด้วยคนค่ะแอดมิน

น้องส้มโอ: สายตาอ่ะ สายตาคนพี่จะกินน้องแล้ว โอ้ยยยเราก็ไม่ไหวเกินต้านมากทั้งสองคน...เชียร์คู่นี้ค่ะ

FCวายุตะวัน: พี่วายุกับน้องตะวันยังไม่เลิกกันนะคะทุกคน จิ้นอะไรก็เกรงใจแฟนน้องหน่อยนะคะ ทั้งคู่ยังคบกันค่ะไม่มีทางเลิกแน่นอน

ตัวเล็ก: คนนี้ดีกว่าคนเก่ามากๆขอให้น้องเลิกกับคนเก่าจริงๆทีนะคะ ถ้ามาคบพี่อาทิตย์จริงๆคือมันดีมากๆอยากให้คบกันจริงอ่ะ คู่สร้างคู่สมมากๆคนน้องก็น่ารัก น่าถนุถนอม ส่วนคนพี่น้านงื้อออ หลัวๆๆๆ กรี้ดดดด แอบกระซิบพวกเขาพึ่งไปดูหนังด้วยกันมาค่าคุณๆขา ดิฉันรู้ดิฉันเห็น[แนปรูป หน้าโรงหนัง]

MMM: @FCวายุตะวัน วันนี้ยังไม่เลิกแต่พรุ่งนี้ไม่แน่ค่ะ คนแบบนั้นไม่มีใครอยากจะคบหรอกค่ะไม่รู้จักพอแบบนั้นปล่อยเขาไปเจอคนที่ดี ที่พร้อมดูแลดีกว่า ขึ้นเรือด้วยคนค่ะ #คนรักอาทิตย์ตะวัน

ไอ้ต้าว: @ MMM เห็นด้วยค่ะ #คนรักอาทิตย์ตะวัน

น้องส้มโอ: @ตัวเล็ก ความแฟนฟุ้งมากค่ะเธอ ไปดูหนังกันแล้วอ่ะ แฟน! แฟนเท่านั้นค่า กรี๊ดดดด ฉันรักพวกเขาหนูขอยกหมดลูกให้เลยค่ะพี่ เอาไปเลยงื้อออออ

“ดูอะไรอยู่ยัยมีน ทำไมทำหน้าแบบนั้น”

“ก็ดูผลงานตัวเองน่ะสิคะพี่ปราบ หึหึ” ร่างบางว่าจบก็เดินยิ้มๆออกจากห้องนั่งเล่น เดินขึ้นห้องนอนตัวเองทันที

“อะไรของยัยน้องบ้านี่ เฮ้อออ”