ข้อห้ามของลี

“คราวนี้ไปนาน”

“อะไรนะลี? ยังมีนานกว่าที่ผ่านมาอีกเหรอ ไหนบอกว่าย้ายมาเปิดสาขาที่ไทยแล้วไง แล้วมีเหตุผลอะไรที่ต้องไปอยู่นั่นนานๆ”

“งาน”

ลีขยับตัวออก เพื่อให้เธอได้เป็นอิสระจากตัวตนที่ยังแข็งขืนของเขา เอื้อมมือไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันรอบตัวไว้ เดินไปหยิบมาอีกผืนแล้วยื่นให้โรสที่ยังนั่งเงียบ หลังได้คำตอบที่ไม่ค่อยถูกใจเธอเลย

“ก็อ้างงานทุกที กลับไปทีไร มีแต่ข่าวควงผู้หญิง”

“นั่นก็งาน”

“ไม่น่าไว้ใจเลย”

“อย่าแอบไปดูเป็นอันขาด ไม่ชอบ ถ้าจะไปหาก็บอก แอบไปหาเหมือนวันนี้ห้ามทำ”

ลีสั่งเสียงดุ เขาไม่ชอบสิ่งที่โรสทำในวันนี้เลย ที่CZไม่ได้มีแต่คนของเขา ที่นั่นเป็นแหล่งรวมคนหลายรูปแบบ รวมถึงคนที่ต้องการจะโค่นล้มตระกูลเขาด้วย เขาไม่อยากมาให้เธอเข้ามาเกี่ยวข้องกับอันตรายรอบตัวเขาเลย

“ไม่ได้ไปหาเถอะ คนเขามีนัดที่นั่น ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นั่นเป็นของลี”

โรสขยับตัวลงจากเตียง มองหาเสื้อผ้าของตัวเองที่กระจัดกระจายอยู่รอบเตียง เดินไปหยิบแต่ละชิ้นมาถือไว้ ถ้าเขาออกไปเธอก็จะไปเหมือนกัน ไม่เคยชอบเลยไอ้การนอนคนเดียวนี่

“หมายถึงไอ้หน้าตี๋?”

“ลีรู้ได้ไง?”

“พรุ่งนี้ไปเยี่ยมมันดูสิ เพราะเธอเป็นสาเหตุให้มันไปนอนอยู่ที่โรงพยาบาล”

ร่างสูงเดินจากไปอย่างหงุดหงิด ปิดประตูห้องน้ำเสียงดังโครมครามจนโรสตกใจ ปกติลีก็อารมณ์ไม่ค่อยดีอยู่แล้วนะ แต่วันนี้กลับดูอารมณ์ร้ายกว่าปกติ แต่คนที่ประสบพบเจออารมณ์ด้านนี้ของลีมาตลอดกลับยิ้มกว้าง เพราะคำพูดของเขาที่พูดทิ้งไว้

“ลีสั่งคนไปอัดเขาเหรอ?”

โรสเดินไปยืนถามที่หน้าประตูห้องน้ำ ยืนจินตนาการถึงใบหน้าคนที่อยู่ข้างในไปด้วย และไม่คิดว่าลีจะเปิดประตูออกมาอีกครั้ง เธอจึงมองเขาอย่างสงสัย เขามีอะไรจะพูดกับเธอกันแน่

“เห้อ! คุยได้แต่อย่าเกินเลย ไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร”

ปัง!

ประตูปิดลงอย่างรวดเร็ว แต่โรสกลับจดจำใบหน้านั่นได้ดี แม้จะเห็นเพียงไม่นาน ใบหน้าของลีที่ไม่เคยแสดงอารมณ์ใดๆออกมาให้เห็น กำลังสั่นไหว เมื่อกี้ดวงตาสีเทาเข้มสั่นไหวไปมาเหมือนคนจะร้องไห้ น้ำเสียงดุดัน แต่ไม่ได้น่ากลัวเลย

“รู้แล้วน่า โรสไปนอนต่อที่คอนโดนะ”

โรสตะโกนบอกคนในห้องน้ำ พูดเสร็จก็เดินไปใช้ห้องน้ำอีกห้องอย่างเคยตัว ใช้เวลาไม่นานก็ออกมา เมื่อยังเห็นลีอยู่ในห้องก็เกิดความสงสัย วันนี้ลีเป็นอะไร? ผิดปกติจริงๆตั้งแต่ยอมนอนอยู่ข้างเธอหลังเสร็จกิจแล้ว

“จูบลา”

“พูดอะไรเป็นลางเชียว”

ถึงปากจะพูดไปอย่างนั้น แต่โรสกลับเดินมาใกล้คนที่นั่งรออยู่บนเตียงอย่างว่าง่าย ขึ้นไปนั่งทับบนตักโดยหันหน้าเข้าหาเขา ยกมือโอบรอบคอด้วย เพื่อจูบเขาอย่างที่เขาต้องการ

“จะรีบกลับมา”

ริมฝีปากหนากดลงไปแรงๆ ด้วยความรู้สึกที่เขาไม่เคยบอกเธอเลย เธอไม่รู้ก็ไม่แปลก แต่เขาอยากให้เป็นแบบนั้นไปก่อน ถ้าเขาจัดการทุกอย่างได้ เขาจะบอกความรู้สึกของตัวเองให้เธอฟัง

“เดินทางปลอดภัยนะ”

โรสมองคนที่ผละออกไปด้วยแววตาห่วงใย อยากจะอ้อยอิ่งอยู่แบบนี้ทั้งวันทั้งคืน แต่มันเป็นไปไม่ได้ จึงจำใจลุกขึ้นจากตักแกร่ง พร้อมกับแบมือออกไปข้างหน้า

“?”

“ขอตังไง”

“หมดแล้ว?”

“ก็ไม่หรอก รู้ว่าลีต้องให้ทุกครั้งไง เลยชิงขอก่อน ไม่อยากเสียศักดิ์ศรี”

“ไม่ให้ ที่ให้ไปเอามาใช้บ้าง จะเก็บไว้ทำไมเยอะแยะ”

ลีคว้าข้อมือเล็กออกเดิน ไม่ลืมหยิบสูทที่ถอดวางไว้ที่โซฟาติดมือไปด้วย ถ้าไม่ติดว่าCZกำลังรุ่ง เขาอยากขลุกอยู่ที่นี่กับเธอทั้งคืน

ลีขับรถมาส่งโรสที่คอนโดของเธอ ก่อนจะขับกลับไปทำงานของตัวเองต่อ ซึ่งโรสเองก็ไม่ได้งอแงมาก เพราะส่วนใหญ่เป็นเขาเองที่อยากงอแง แต่ก็ทำไม่ได้

ทันทีที่ขับมาถึงCZ ธุรกิจในเครือของตระกูลที่ครอบคลุมทุกอย่างไว้ที่นี่ ตั้งแต่โรงแรม ผับ ร้านอาหารรวมทั้งคาสิโน ลีก็ตรงดิ่งเข้าห้องทำงานทันที โดนมีแดเนียลที่รออยู่ตลอดเดินตามเข้าไป รวมทั้งเฉินที่เป็นมือขวาด้วย

“เรื่องของผู้ชายคนนั้นไปถึงไหน”

ใบหน้าหล่อเหลาดูเคร่งเครียดขณะถามถึงผู้ชายที่สร้างฝันร้ายให้ผู้หญิงของเขามาตลอดสองปี เขาให้คนคว้านหาตัวมันมาตลอด แต่กลับไม่พบแม้แต่เบาะแส ไม่รู้ด้วยว่ามันเป็นใคร เพราะมันก็เส้นใหญ่พอตัว ครั้นจะถามจากโรส เธอก็แทบจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย และเขาก็ไม่อยากสะกิดแผลใจเธอด้วย

“น่าจะเป็นคนในตระกูลเฟ่ยครับ” เฉินเป็นคนตอบคำถาม เพราะข้อมูลนี้เขาเพิ่งได้มาสดๆร้อนๆ หลังจากที่กลับมาจากสิงคโปร์เมื่อวาน

“ตระกูลเฟ่ยไม่มีลูกชายนี่?”

“ครับ แต่ไม่แน่ว่า คนนั้นอาจจะเป็นผู้ชายของใครสักคนในบ้านนั้น”

“จะเอายังไงดีครับคุณลี ดูเหมือนว่าคุณหลงจะอยากให้คุณลีดองกับคุณหนูบ้านนั้น”

แดเนียลที่รู้เรื่องราวของเจ้านายถามด้วยความเป็นห่วง มีปัญหากับคนที่จะเกี่ยวดองทางธุรกิจ เป็นเรื่องที่ไม่ควรเสี่ยง

“ส่งคนเข้าไปสอดแนม ถ้ามันอยู่ในบ้านนั้นจริง ฉันจะจัดการเอง”

“เพราะผู้หญิงคนเมื่อคืน?”

เฉินที่เพิ่งถูกเรียกตัวมาทำงานประจำที่นี่ถามพี่ชายต่างมารดาของตัวเองอย่างสงสัย คิดถึงใบหน้าของผู้หญิงอีกคนที่ดูโดดเด่น และคิดถึงผู้หญิงอีกคนที่ดึงดูดความสนใจของเขาไปด้วย โชคดีที่เขาเลือกเข้าหาคนถูก ไม่งั้นโดนลูกหลงของผู้ชายชื่อลีไปแล้ว

“อืม”

“สวยนะ”

“อยู่ที่นี่ ฝากดูให้หน่อย อย่าให้เป็นอันตรายเด็ดขาด”

ลีมองใบหน้าเฉินก่อนจะถอนหายใจ ฝากใครก็ไม่เคยรู้สึกสบายใจเลย อยากอยู่ดูแลเธอด้วยตัวเอง แต่เขามีเรื่องที่ต้องจัดการทางนู้น และมันก็เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเธอด้วย