บทที่ 11 ตอน 1

“เพิร์ลก็อยากให้พี่นัทจูบค่ะ”

เหมือนโดนมนต์สะกดของความหล่อกระแทกใจ ถึงทำให้คนขี้อายแบบเธอพูดอะไรแบบนี้ออกไปได้ ณัฐนันท์แทบทำโทรศัพท์หลุดจากมือ เมื่อได้ยินประโยคที่ว่าอยากให้เขาจูบออกจากปากของคนขี้อายแบบเธอ

โว๊ะ คนขี้อายเวลาอ่อยนี่มันดูน่ารักโว้ย ไม่ไหวแล้ว

“เพิร์ลบ้านเพิร์ลอยู่ไหน พี่ขับรถไปหาได้ไหมคะ”

ณัฐนันท์ลุกจากเตียงเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อยืดออกมา

“พี่นัทจะมาทำไมคะ”

เธอถามเขาน้ำเสียงตกใจ

"อยากจูบเพิร์ล พี่ต้องได้จูบเพิร์ลตอนนี้เลย”

ถ้าไม่ได้จูบนอนไม่หลับแน่

“พี่นัทนี่มันสี่ทุ่มแล้วนะคะ”

พัลลภาตกใจที่เขาบอกจะมาบ้านเธอ

“ไม่รู้ล่ะ ก็เพิร์ลมายั่วพี่ทำไม ถ้าคืนนี้พี่ไม่ได้จูบเพิร์ลพี่นอนไม่หลับแน่”

ณัฐนันท์วางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะแล้วสวมเสื้อ พัลลภาเห็นกล้ามท้องของเขารำไร รู้สึกจั๊กกะจี้แปลกๆ ฮอร์โมนมันพลุ่งพล่านแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ปรารถนาต้องการ อยากเจอเขา

“แต่เพิร์ลอยู่บ้านกับพี่ชายนะคะ”

เธอไม่ได้บอกว่าไม่ให้มา บอกแค่เพียงว่าอยู่กับพี่ชาย

“เพิร์ลแชร์โลเคชั่นที่บ้านมาให้พี่ทีครับ เดี๋ยวพี่ไปหา ส่วนเรื่องพี่ชายเดี๋ยวค่อยว่ากัน พอพี่ไปถึงพี่ชายเพิร์ลอาจจะหลับแล้วก็ได้”

ณัฐนันท์หยิบกุญแจรถไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าบ้านเธออยู่ไกลแค่ไหน พอไปถึงหน้าบ้านแล้วเธอจะออกมาเจอเขาได้ไหมก็ไม่รู้ แต่เขาจะไป

อาการของคนคลั่งรักมันคงคล้ายๆแบบนี้ล่ะมั้ง ที่เคยได้ยินว่าไม่เห็นหน้าเห็นหลังคาบ้านก็ยังดี เคยได้ยินบ่อยๆ แต่ใช้กับเขาไม่ได้ เพราะสำหรับเขาไปถึงหน้าบ้านแล้วต้องได้จูบด้วย ถ้าไม่ได้จูบไล่ก็จะไม่กลับ

“พี่นัทจะมาจริงๆเหรอคะ”

พัลลภามีท่าทีตกใจ ทั้งไม่อยากให้เขามาและอยากให้มา

“จริงสิครับก็เพิร์ลมายั่วให้พี่อยากทำไมล่ะ ถ้าเพิร์ล อยากให้พี่จูบพี่ก็จะไปหา พี่ไปถึงเพิร์ลต้องลงมานะ”

พัลลภาใจเต้นแรงให้กับน้ำเสียงออดอ้อนของเขา คุยปกติไม่ต้องอ้อน ใจเธอก็ละลายแล้ว ยิ่งมาอ้อนแบบนี้เธอไม่ไหว ใจมันพร้อมจะทำตามทุกอย่าง

สุดท้ายเธอเลยต้องแชร์โลเคชั่นที่บ้านให้เขาจริงๆ

ยี่สิบนาทีถัดมา เขาก็โทรเข้ามาอีก

“เพิร์ลขาพี่อยู่หน้าบ้านแล้ว คนดีลงมาหาพี่หน่อย”

พัลลภาเดินออกไปที่ระเบียงห้องนอนพอมองออกไปหน้าบ้านเห็นรถของเขาจอดอยู่จริงๆก็ทั้งตกใจและตื่นเต้นปนๆกับความปลื้มใจที่เขามาหา

พี่นัทในสายตาของเธอในเวลานี้เหมือนคนคลั่งรักจริงๆ แต่เธอก็คลั่งรักไม่แพ้เขา

เธออยากออกไปหาเขา แต่จะทำยังไงดี พี่เพชรถึงจะไม่สงสัยหรือออกมาเจอ ไหนจะแม่บ้านที่นอนอยู่ด้านล่างนั่นอีก

“พี่นัทคะ ขยับรถเลยบ้านไปนิดหนึ่งได้ไหมคะ จะได้ดูไม่น่าสงสัย รอแป๊บหนึ่งนะคะเดี๋ยวเพิร์ลลงไป”

พัลลภาบอกกับเขาเสียงสั่น มันตื่นเต้นไปหมด เกิดมาไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนเลย

“ครับพี่รอนะคนดี”

เธอเดินมาสำรวจตัวเองที่หน้ากระจก จัดผมให้เข้าทรงเล็กน้อย ตอนนี้เธออยู่ในชุดเสื้อนอนตัวยาวติดกระดุมหน้าสีฟ้าพาสเทลยาวคลุมเข่า ดูเรียบร้อยพอที่จะเดินลงไปหาเขาได้ในชุดนี้

เธอมองสบตาตัวเองในกระจก สายตาของเธอหยาดเยิ้มแบบคนที่กำลังอยู่ในห้วงรัก รู้สึกถึงความสุขที่เอิบอาบไปทั่วทั้งใจ ผู้ชายที่เธอรักเขาขับรถมาหาเธอกลางดึก เพียงเพราะเธอบอกว่าอยากให้เขาจูบ

พัลลภาหยิบสเปรย์มาฉีดที่ปากเช็คลมหายใจของตัวเองว่าสะอาดสดชื่นเพื่อความมั่นใจ รสชาติหวานๆของสเปรย์ทำให้รู้สึกดีไม่น้อย เธอหยิบขวดครีมทาผิวมาลูบที่มือและแขนจนทั่ว แล้วลูบไปตามซอกคอและลาดไหล่ เธอยิ้มให้ตัวเองเล็กน้อยก่อนจะเดินออกจากห้อง

ทางสะดวก พี่ชายของเธอเข้าห้องนอนไปแล้ว แสงสว่างลางเลือนจากหน้าบ้านที่ส่องเข้ามาพอให้เห็นทางเดิน ห้องนอนของแม่บ้านอยู่ด้านหลังน่าจะหลับไปแล้ว เพราะอีกฝ่ายนอนเร็วมากเพราะต้องตื่นแต่เช้า

ณัฐนันท์ชำเลืองมองกระจกหลังอยู่เป็นระยะ รอว่าเมื่อไหร่คนที่เขาอยากเจอจะออกมา เขารู้สึกตื่นเต้นและรอคอย ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนเลย

เคยมีแฟนช่วงเรียนมัธยมแต่มันก็เป็นแบบเด็กๆ พอเรียนมหาวิทยาลัยก็มีความสัมพันธ์กับพริมา มันไม่ต้องมานั่งทำอะไรแบบนี้ กับผู้หญิงคนอื่นก็เจอกันตามที่เที่ยว ไม่เคยต้องมานั่งจีบกัน

นี่คือครั้งแรกที่มาหาผู้หญิงที่บ้าน และต้องมาหาแบบหลบๆซ่อนๆด้วย

เป็นประสบการณ์แปลกใหม่ที่ตื่นเต้นดี ไม่อยากจะบอกเลยว่าตอนนี้ลูกชายเขาตื่นตัวไปหมดแล้ว แค่คิดว่าเดี๋ยวเธอจะมานั่งในรถตรงนี้ที่ข้างๆเขา คิดถึงกลิ่นหอมๆผิวเนียนๆของเธอมาก

โอ๊ยไม่ไหวแล้วโว้ย ห้านาทีแต่รู้สึกเหมือนห้าชั่วโมง อยากเจอคิดถึง

เมื่อเห็นความเคลื่อนไหวที่หน้าบ้านของสาวเจ้า ใจของณัฐนันท์เต้นแรงกว่าเดิมอีก

อีกอึดใจต่อมาก็เห็นร่างกลมกลึงในชุดเสื้อนอนตัวยาวคลุมเข่าเสื้อแขนยาวถึงข้อมือเดินออกมาจากหน้าบ้าน ท่าทางของเธอดูกังวลเล็กน้อยสังเกตจากการที่เดินเหมือนพวกย่องเบา มองดูรอบๆตัวตลอดเวลา

เขาอดยิ้มกับท่าทางของเธอไม่ได้ รู้สึกเหมือนเป็นคนบาปที่มาล่อลวงแม่ชีให้หนีเที่ยว แต่พอคิดแบบนั้นก็รู้สึกวูบวาบไปทั่วท้อง

***