บทที่ 3 ต้นเหตุของลมหายใจ

5 วันต่อมา

“หมายความว่ายังไง นี่กูไม่ไปแค่วันเดียว ไอ้ห่ากุมมันหายหัวไปไหน”

“ไม่ทราบครับนาย”

“นี่เป็นตำตอบที่กูอยากได้หรือไงไอ้สัส พวกมึงทำงานกันยังไง!”

ไม่มีเสียงตอบรับจากลูกน้องกลุ่มคนสนิท ทุกคนยืนหลบสายตาของชัชวาลย์กันเป็นพัลวัน นานครั้งที่ผู้เป็นเจ้านายออกอาการหัวเสียกับเรื่องที่เกิดขึ้น ตอนนี้ถือว่าเป็นอันดับหนึ่งเลยก็ว่าได้กับเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับหนุ่มสุรินทร์ผู้มีนามว่ากุมภา แม้ว่าเรื่องธุรกิจจะสำคัญมากเท่าไหร่ทว่าเรื่องของหนุ่มสุรินทร์คนนี้สำคัญเท่ากว่าหลายเท่า

“กำลังแยกกันสืบหาเรื่องราวครับ”

“แบ่งเป็นกี่กลุ่ม”

“5 ครับ”

“อย่าทิ้งที่บ้าน เผื่อมันกลับมา”

“แปลก พวกผมไม่ได้ละสายตาแล้วทำไมถึงไม่เห็นการเข้าออกเลย”

“หึ” ชัชวาลย์เค้นยิ้มออกมาให้ลูกน้อง “พวกมึงประเมินฝีมือมันต่ำขนาดนั้นเชียว”

“…”

เหมือนผู้เป็นนายกำลังบอกว่าพวกมึงคิดผิด มึงประเมินฝีมือคนนั้นผิดอย่างชิบหาย

“ถ้ามันเอาจริง พวกมึงรวมถึงกูตายห่าตั้งแต่วันแรกแล้ว รีบบอกลูกน้องมึงหาให้เจอ จะทำยังไงก็ได้กูไม่สนวิธีแต่ต้องหาให้เจอ เสร็จแล้วมาบอกกู”

“ครับ”

เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ชัชวาลย์ไม่สามารถนั่งเก้าอี้ได้ติดทั้งที่ก่อนหน้าได้สั่งงานลูกน้องไปหมดแล้ว ความกังวลก็ยังคงค้างตึงทั้งการแสดงออกทางสีหน้าและแววตาไม่จางหาย ไม่เว้นแม้แต่หัวสมองที่ย้ำคิดย้ำทำ ทางแก้ปัญหาที่ไม่รับรู้ได้เลยว่าจะประสบความสำเร็จไหม

มันยาก ยากกว่าเรื่องที่คิดว่าเคยอยากหลายเท่าตัว หากเปรียบกับธุรกิจสามารถบอกได้เลยว่าธุรกิจนั้นควบคุมได้ไม่เกินมือของชัชวาลย์แต่สำหรับกุมภาไม่ใช่เลย กุมภาเป็นบุคคลที่ไม่มีใครสามารถควบคุมได้แม้แต่คนที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ให้กำเนิด ถ้าถามว่าทำไมต้องเสียเวลาตื้อคนๆ นี้ขนาดนั้น คำตอบมันไม่มีอะไรคุ้มไปกว่าได้บุคคลนี้มาทำงานด้วย

บุคคลที่สามารถเป็นได้ทั้งตัวร้าย ตัวอิจฉา ตัวน่าสงสารหรือแม้แต่ตัวทรยศ รวมแล้วเป็นตัวละครลับที่รับรู้ทุกอย่างของสโรชานาวากุลตระกูลของชัชวาลย์นั่นเอง ไพ่ลับใบท้ายสุดหากได้เปิดเผยมันสามารถแก้ไขปัญหาทุกอย่างได้หลายเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกัน

กุมภาสามารถเป็นได้ทุกอย่าง

จะว่าว่าชัชวาลย์ยกกุมภาขึ้นเหนือหัวมันก็ไม่แปลกเท่าไหร่นัก ในเมื่อมันเป็นความจริง

ถึงแม้ว่าวันเวลาจะผ่านไปแค่เพียง 5 วันแต่สำหรับคนที่ป่วยหนักนอนซมอยู่บนเตียงกลางห้องใหญ่มันเป็นอะไรที่ทรมานมากที่สุด เท่าที่ได้เห็นกับตา ได้ยินกับหู ได้รับรู้ทุกความเคลื่อนไหวมันยิ่งทำให้ชัชาลย์ต้องรีบทำเพื่อน้องสาวต่างมารดาของตัวเอง

บัวบูชา น้องสาวที่เขาพยายามหาทางรักษาทุกหนทางทรุดโทรมลงอย่างรวดเร็ว ร่างเล็กอ่อนแรงนอนหายใจโรยริน ใบหน้าซีดไร้สีเลือดฝาด ทานอาหารได้น้อยในแต่ละมื้ออีกทั้งยังทรมานด้วยการเจ็บปวดไปหมดทั่วร่างกาย สิ่งที่เป็นไม่สามารถบ่งบอกได้ว่าเกิดจากอะไร การรักษาทำทุกหนทางแต่ก็ใช่ว่ามันจะหาย

ที่พึ่งสุดท้ายในการเลือกเดิน ไม่พ้นทางไสยศาสตร์

เล่นกับระบบความเชื่อที่มีมาช้านาน เกินกว่าจะรู้ว่าใครริเริ่ม รู้แค่ว่าผลของมันทำให้ดีขึ้นก็เพียงพอ

จริงอยู่ที่บัวบูชาเจ็บป่วย ร่างกายไม่แข็งแรงมาตั้งแต่เกิด ปีหนึ่งเข้านอนโรงพยาบาลมากกว่าที่บ้านเสียอีก ยิ่งแล้วพอเกิดเหตุการณ์สูญเสียทุกอย่างจึงดำดิ่งลงอย่างบ้าคลั่ง แม้ชัชวาลย์จะได้ยินคนอื่นในบ้านใหญ่เอ่ยพูดมาบ้างว่า บัวบูชาเป็นลูกที่แม่เล็กขอจากผีมาเกิด เพียงเพราะมีลูกยากและแม่เล็กอยากมีเพื่อหวังเป็นคนโปรดของพ่อบ้าง แต่พอมาเกิดแล้วบารมีของบัวบูชากับแม่เล็กไม่เท่ากัน ไม่ส่งเสริมกันทางรอดจึงยากยิ่ง ทางนั้นจึงอยากเอาชีวิตบัวบูชาคืน

คืนจากแม่ที่มอบความรักไม่ค่อยดี