นอนกับผม

ตอนที่ 2

นอนกับผม

“ผมรู้ว่าคุณยังไม่มีเงิน แต่ผมมีข้อเสนอ ถ้าคุณรับข้อเสนอนี้ ผมจะยกหนี้ทั้งหมดให้ ดีไหม”

ศตวรรษยอมรับว่ารู้สึกสนใจผู้หญิงตรงหน้า เธอดูสวยราวกับนางฟ้า แตกต่างจากพี่ชายขี้ยาของเธออย่างสิ้นเชิง ถ้าเขาไม่รู้จักชื่อแซ่คงดูไม่ออกว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นน้องของเมฆินทร์ ทั้งยังเป็นพี่น้องกันแท้ๆพ่อแม่เดียวกันอีกด้วย

“ข้อเสนออะไรหรือคะ”

หญิงสาวเอ่ยถาม รู้สึกได้ว่าไม่น่าใช่สิ่งที่ดี ปกติเธอไม่ใช่คนยอมใคร แต่เมื่อตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะต่อรองด้วยซ้ำ เพราะพี่ชายของเธอทำผิดจริง แล้วตอนนี้เจ้าหนี้ทุกคนก็ตามหาตัวเขาไม่ได้ จึงพุ่งเป้าหมายมาที่เธอ

“ไม่ยากหรอก คุณแค่มาอยู่ที่นี่กับผมสัก หกเดือน”

“จะให้ฉันมาช่วยงานใช่ไหมคะ”

ฟ้าลดาไม่ได้ไร้เดียงสาถึงขนาดไม่รู้ว่าชายหนุ่มต้องการอะไรจากเธอ เพียงแต่ว่ายังคงมีความหวังว่าสิ่งที่เธอคิดอาจจะไม่ใช่เรื่องจริง

“ผมเห็นแววตาผมก็รู้ คุณน่าจะเข้าใจในสิ่งที่ผมพูด”

ชายหนุ่มพูดพร้อมกับควงปากกาไปด้วย ท่าทางสบายๆของเขา ทำให้ฟ้าลดารู้สึกเกร็ง ตัวชาไปหมดเมื่อรู้ว่าสิ่งที่ชายหนุ่มต้องการคืออะไร

ใช่ว่าเธอไม่เคยมีคนรัก ใช่ว่าเธอไม่เคยได้ใกล้ชิดผู้ชาย แต่เธอไม่เคยเกินเลยกับผู้ชายคนไหนถึงขั้นนั้น ตอนนี้เธอกำลังจะสูญเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดให้กับเจ้าหนี้ของพี่ชาย

หญิงสาวรู้สึกเครียดมาก ได้แต่ยืนนิ่งไม่กล้าตัดสินใจ จะให้เธอนอนกับเขาเพื่อชดใช้หนี้ มันก็เป็นเรื่องที่ลำบากใจไม่น้อย

“นอนกับผมแค่หกเดือน แลกกับหนี้สิน หลักล้านของพี่ชายคุณ ผมว่ามันก็คุ้มอยู่นะ คิดดูดีๆก็แล้วกัน ผมไม่ใช่เจ้าหนี้คนเดียวของพี่ชายคุณ แต่คือคนที่เสียผลประโยชน์มากที่สุด จะให้มานั่งรอคุณหาเงินมาชดใช้ก็คงรอไม่ไหว ที่ผ่านมาผมก็รอมาตลอดแต่พี่ชายคุณเลือกที่จะหนี ตอนนี้ผมกำลังตามตัวมันอยู่ ถ้าคุณไม่รับข้อเสนอฉัน ผมอาจจะพลั้งมือฆ่ามันตายก็ได้”

ถึงแม้ว่าเธอจะโกรธพี่ชายมากแค่ไหนที่สร้างความเดือดร้อนและหนีหายเข้ากลีบเมฆ แต่เธอก็ยังรักและห่วงใยเขา ในฐานะน้องสาวเธอไม่สามารถเมินเฉยต่อปัญหาของพี่ชายได้

ฟ้าลดาได้แต่ก้มหน้ารับกรรมที่ตัวเองไม่ได้ตอบ ยอมตกลงเซ็นสัญญากับชายหนุ่มแต่โดยดี

“คุณก็พูดง่ายเหมือนกันนี่สาวน้อย เอาเป็นว่าผมจะไม่ใช้งานคุณไม่หนักก็แล้วกัน”

หญิงสาวหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง ภายในใจของเธอร้าวรานเป็นอย่างมาก นี่มันไม่ต่างจากขายตัวแลกเงินเลยด้วยซ้ำ ถึงแม้ว่าเธอจะต้องพลีกายให้กับผู้ชายเพียงแค่คนเดียว แต่มันก็ไม่ต่างอะไรกับการขายศักดิ์ศรีตัวเอง

ฟ้าลดารู้ดีว่าเธอไม่มีปัญญาหาเงินมากมายมาชดใช้หนี้ นี่จึงเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เธอปกป้องพี่ชายให้รอดปลอดภัย

หญิงสาวนั่งอยู่ในห้องนอนหรูหรา แต่จิตใจของเธอกลับไม่สงบเอาเสียเลย มองดูตัวเองในกระจกแล้วก็รู้สึกสมเพช ชุดนอนบางๆจนเห็นทะลุเข้าไปด้านในทำให้เธอรู้สึกอายตัวเอง

ศตวรรษเปิดประตูเข้ามา เขาไม่ได้คุกคามเธอ ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกตกใจ ชายหนุ่มค่อยๆถอดเสื้อผ้าทีละชิ้น ก่อนสั่งให้หญิงสาวอาบน้ำให้เขา

ถึงแม้ว่าจุดประสงค์ของเขาคือร่างกายของเธอ แต่เขาไม่จำเป็นต้องยัดเยียดความทรงจำที่เลวร้ายให้กับฟ้าลดา จริงอยู่ที่เขาเกลียดพี่ชายเธอมาก ทั้งโกรธแค้นที่อีกฝ่ายเชิดเงินของเขาหนีไป แต่ไม่ได้แปลว่าเขาจะเกลียดเธอไปด้วย

ชายหนุ่มแค่ต้องการปลดปล่อยความรู้สึกโกรธแค้นในใจ และการที่เขาได้ร่างกายของเธอเพื่อชดเชยเงินที่เสียไป มันก็ช่วยบรรเทาความรู้สึกร้อนในใจของเขาไปได้บ้าง

ถึงแม้ว่าจะเตรียมใจมาแล้ว แต่พอถึงเวลาฟ้าลดาก็ขัดขืนอย่างสุดกำลัง ชายหนุ่มแทรกตัวเข้าไปในร่างกายหญิงสาว จากที่คิดจะนุ่มนวลแต่เมื่อเธอขัดขืน เขาก็ไร้ความปราณี ไร้ความสงสาร เขาต้องการกอบโกยในสิ่งที่เสียไป และไม่สนใจว่าเธอจะรู้สึกยังไงในตอนนี้

หลังจากที่เจ้าหนี้หนุ่มได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการแล้ว เขาก็ทิ้งให้เธอนอนร้องไห้อยู่บนเตียงเพียงลำพัง

ฟ้าลดาใช้ผ้าห่มคลุมร่างกายตัวเองไว้ นอนร้องไห้จนหลับไป

นับตั้งแต่วันนั้นเธอก็กลายเป็นผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างศตวรรษ มีหน้าที่รับใช้เขาบนเตียง ไม่มีสิทธิ์ ไม่มีเสียงไม่มีอิสระ นานวันเข้าหัวใจของเธอก็ชินชา เมื่อถึงเวลาของการใช้หนี้ เธอก็จะรีบเตรียมตัว ก่อนที่เขาจะเข้ามาในห้อง

จากที่เคยนอนเฉยๆ เธอก็เริ่มเรียนรู้ที่จะตอบสนองเพื่อให้เขาพึงพอใจ เพราะทุกครั้งที่ศตวรรษมีความสุข เขาจะให้สิ่งตอบแทนแก่เธอ

ถึงแม้ว่าฟ้าลดาจะเอาตัวเข้าแลกเพื่อใช้หนี้ให้กับพี่ชาย แต่ศตวรรษก็ยังให้เงินเดือนเธอทุกเดือน

แม้ว่าเขาจะเลี้ยงเธอดูเธออย่างสุขสบาย แต่ฟ้าลดาก็ไม่ได้มีความสุขเลยแม้เเต่นิดเดียว

เธอนั่งอยู่บนเตียงกวาดตามองไปรอบๆห้องส่วนตัวที่ชายหนุ่มยกให้ ได้แต่ยิ้มเยาะเย้ยตัวเองในใจที่โง่เขลา เธอรู้สึกเกลียดตัวเองมากขึ้นทุกวันที่ยอมขายศักดิ์ศรีแบบนี้ แต่สุดท้ายก็ได้แต่ก้มหน้ารับชะตากรรมของตัวเองต่อไป

ศตวรรษบอกว่าจะมาหา ฟ้าลดาจึงรีบเตรียมตัวตั้งแต่หัวค่ำ เธอนั่งรอชายหนุ่มแต่เขาก็ไม่มาเสียทีจนกระทั่งเผลอหลับไปแล้วสะดุ้งตื่นเมื่อรู้สึกว่ามีฝ่ามืออุ่นๆกำลังลูบไล้เรียวขา

“คุณศต…..”

หญิงสาวไม่ทันได้เอ่ยปากพูด เสียงทั้งหมดก็ถูกกลืนลงไปเมื่อชายหนุ่มบดริมฝีปากอย่างเร่าร้อนรุนแรง ฟ้าลดาได้กลิ่นแอลกอฮอล์ แต่ในขณะนั้นหัวของเธอขาวโพลนไปหมด

รู้ตัวอีกที ร่างกายของเธอก็ไม่เหลืออะไรแล้ว หญิงสาวถูกชายหนุ่มควบคุมจนจนหลงลืมบางสิ่งบางอย่าง ศตวรรษกอบโกยความสุขจากเรือนร่างสวยงามหลายต่อหลายครั้งราวกับว่าไม่รู้จัก เหน็ดเหนื่อย จนกระทั่งฤทธิ์แอลกอฮอล์เริ่มหมดลง ความเหนื่อยล้าเข้ามาแทนที่ ทำให้ชายหนุ่มทิ้งตัวลงบนเตียงผล็อยหลับไปพร้อมๆกับหญิงสาวที่ไร้อาภรณ์ใดๆ