ตอนที่ 5 สวยดี

“แคนรี่หรือเปล่า”

เสียงจากชายคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังฉัน ฉันหันกลับไปมองเขาด้วยรอยยิ้ม เพราะเธอรู้ว่าเขาคนนั้นคือใคร

“เจคอป คุณเป็นอย่างไงบ้าง” แคนรี่เอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้ม และยื่นมือเรียวที่สวมถุงมือสีขาวสะอาดจรดข้อศอก จับมือกับเขา

“ผมสบายดี แล้วคุณละ” เจคอปเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม

“ฉันสบายดี งานสวยดีนะ” แคนรี่เอ่ยบอกอย่างชื่นชม

“ขอบคุณ แล้วตอนนี้ทำอะไรอยู่”

“ฉันอยู่บ้านเฉยๆ ฉันได้ขอพ่อไปสมัครงาน เขาก็ไม่ให้ฉันไป”

“ดีแล้ว ได้ข่าวว่าพี่ชายคุณมีลูกแล้วแฝดสามด้วย ผมยินดีด้วยนะ”

“ใช่ ฉันกับแม่และพ่อฉันช่วยกันส่งของบำรุงไม่ได้ขาด”

“เอ้าแคนรี่ เป็นไงบ้าง” มาร์กเอ่ยถามเธอด้วยรอยยิ้ม ขณะที่เขามายืนข้างเจคอป

“ฉันสบายดี แล้วนายละ” แคนรี่เอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม

“ผมก็สบายดี เดี๋ยวมานะ” มาร์กบอกเขาและเธอ แล้วก้าวเดินจากไป

“ไปนั่งโต๊ะกัน”

หลังจากจบงานแล้ว แคนรี่พร้อมบอดี้การ์ดสองคนพาเธอก้าวเดินมาที่รถเก๋งหรู ที่จอดอยู่ในโดมรอเธออยู่

“ขอบคุณมาที่มาร่วมงาน” เจอคอปเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เธอจึงหันไปหาเขาและยิ้มให้เขาเช่นกัน

“ฉันไปก่อนนะ แล้ววันหลังเจอกัน” แคนรี่เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม

“ครับ โชติดี” เจคอปเอ่ยบอกเธอ เธอจึงขึ้นรถเก๋งทันที โดยมีบอดี้การ์ดเปิดประตูให้เธอ

1 หัวใจ และ 1 คอมเม้นท์

เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยเด้อ