5.1 ประตูนรกเปิดแล้ว

ร่องสวาทอันคับแคบแสนตอดรัดทำเอาปีแสงเสียวจนแทบคลั่ง เม้มเรียวปากนิ่วหน้าซอยเข้าออกเชื่องช้าทว่าเน้นหนักเต็มแรงแถมลึกสุดใจ เขาฟินเหลือคนา ปรือตาเหลือบมองบนแบบโคตรจะกระสัน บทสวาทครั้งนี้เขาไม่มีทางลืมลง นาน ๆ ทีจะมีของสดใหม่มาให้ลิ้มลอง เจอของหลวม ๆ จนเกือบจะลืมหมดแล้วว่าของแน่น ๆ มันดีแค่ไหน

เขาสนใจที่ไหนกันว่าเสียงร้องที่ดังกระเส่าจากคนใต้ร่างมันเป็นเสียงฟินหรือเสียงเจ็บ เธอยอมมากับเขา…จะเจ็บเจียนตายก็ต้องทน คืนนี้เขาจะไม่พักจนกว่าจะหมดแรง แล้วขอโทษด้วยที่แรงเขามันมีมากมายเสียเหลือเกิน คว้าเอาสองเต้ามาดูด ข้างล่างว่าสวยจนละสายตาไม่ได้แต่ก็ใช่ว่าข้างบนจะสวยสู้ไม่ได้ อวบใหญ่จนล้นมือ จุกสีอ่อนค่อนไปทางชมพูระเรื่อวาววับด้วยน้ำลายเขามันจัดว่าเด็ดสุดยอด แม่งเอ๊ย! อะไรมันจะเพอร์เฟคขนาดนี้วะ!

เสียงจ๊วบจ๊วบดังประสานกับเสียงคราง เคล้าคลอด้วยเสียงเนื้อแน่น ๆ ที่กระทบกระทั่งอยู่เป็นระยะ กลิ่นสวาทคละคลุ้งตีขึ้นจมูก…ยิ่งโลมเลีย ยิ่งดูดกินเธอเขาก็ยิ่งกระหาย ยิ่งกระแทกกระทั้นเข้าลึกเพียงไหนก็ยิ่งอยากเข้าไปให้ลึกมากกว่านั้น พริมโรสเป็นสเป็กของเขาแบบล้านเปอร์เซ็นต์ น่ารัก น่าดึงดูด ยั่วเยทั้งรูปร่างหน้าตาและเสียงคราง สำคัญคือเห็นแล้วอยากทำให้ร้องไห้!

เคยบอกที่ไหนว่าเขาเป็นคนดี

เขามันคนระยำหมามาตั้งแต่ไหนแต่ไร ชอบที่สุดเวลาได้กลั่นแกล้งผู้หญิงยั่วเพศให้ต้องเสียน้ำตา เขาเป็นแบบนี้มานานแล้ว…เวลาได้กระทำรุนแรงกับสาว ๆ เวลาที่ได้เห็นน้ำตาของเธอ มันฟินอย่างบอกไม่ถูก

“เสียวฉิบ! รูเธอมันตอดพี่แน่นฉิบหาย!” คำพูดคำจาเวลากำลังเอาก็ส่อถึงสันดานได้อย่างชัดเจน “ครางหน่อยสิ ทำเสียงร่าน ๆ ให้พี่ฟังหน่อย”

“ฮึก!”

“บอกให้คราง!” ออกคำสั่งไม่พออัดกระแทกเข้าเต็มแรง “ครางออกมา!”

“อ๊ะ! เจ็บ! ฮึก! เจ็บมากเลย!”

“เจ็บก็ต้องทน…จะเอาไหมเงิน?”

“เอา…” พริมโรสเบะปากพยักหน้า มีทางเลือกเสียที่ไหนกัน ก็เสียตัวให้เขาแล้ว…สิ่งเดียวที่ต้องทำคือยอมทำตามเขาสั่ง

“งั้นก็คราง…ร้องขอให้พี่กระแทกเธอแรง ๆ วิงวอนขอให้พี่เอาเธอแรง ๆ”

“พี่ปีแสง…อ๊ะ! พี่ปีแสงช่วยทำแรง ๆ ฮึก! เอาโรสแรง ๆ ด้วยเถอะนะคะ!”

“ดี…อื้อ! ฟินว่ะ! เอาอีก…พูดอีก!” ได้ยินแล้วก็ยิ้มพึงพอใจ จับเรียวขาคนตัวเล็กใต้ร่างมาพาดไว้กับบ่า คว้าสะโพกผายมารั้งแล้วกดจนแทบจมเตียง เพียงเท่านั้นแล้วเขาก็ซอยถี่แบบไม่คิดชีวิต

“อ๊ะ! พี่ปีแสง! อ๊ะ! พี่ขา…อ๊ะ! อ๊าห์!!!”

“เชี่ยเอ๊ย! เสียวฉิบหาย! อาห์! จะเสร็จโว้ย!”

“อ๊ะ! เจ็บ!”

“อดทน! อื้อ! ไม่ไหว! ร่องเธอตอดแรงเกิน!” อัดกระแทกเต็มแรงสามสี่ทีติดต่อกันก่อนจะชะงักงันพร้อมกระตุกเบา ๆ ปลดปล่อยน้ำกามใส่ถุงยางอนามัย ถอนลำกายช้า ๆ โน้มตัวลงนอนทับคนตัวเล็ก ซุกใบหน้าลงนัวสองเต้าของเธอขณะที่พักเอาแรง

“ฮึก!”

“หยิบถุงยางให้หน่อย…อยู่ในลิ้นชักหัวเตียง”

“คะ?”

“พี่จะเอาอีกรอบ…”

“?!”

“เร็ว…หยิบมาก่อนที่ลูกชายพี่มันจะเหี่ยวซะก่อน”

แบบนี้มันไม่ใช่สิ่งที่พริมโรสคาดคิดเอาไว้เลย เธอเป็นเด็กน้อยเกินกว่าที่จะรู้ว่าเซ็กส์ครั้งแรกนอกจากจะเจ็บแล้วยังน่าเศร้าอย่างเหลือจะทน จำใจเอี้ยวตัวเอื้อมไปเปิดลิ้นชักหัวเตียง ควานหาซองถุงยางอนามัยมายื่นให้ปีแสง

“นี่ค่ะ”

“ยื่นให้พี่ทำไม? ใส่ให้พี่ด้วยปากของเธอ” ความคิดของเขามันก็เปลี่ยนไปเรื่อย ตอนแรกคิดจะเล่นสนุกกับปากเธอพรุ่งนี้ แต่แล้วก็เปลี่ยนใจ…ซัดให้จบทุกกระบวนท่าภายในคืนนี้ไปเลยดีกว่า

พลิกตัวลงนอนหงายกับเตียง เลียริมฝีปากพลางสาวรูดลำกายรอให้พริมโรสใช้ปากให้เขา เธอดูไม่ประสีประสาของจริง นี่ไม่ใช่การแสดงตบตา เขารู้ตั้งแต่แรกว่าเธอไม่เป็นงาน รอทำตามเขาสั่งอย่างเดียว

“อมก่อน รอพี่สั่งแล้วค่อยสวมถุง”

“ค่ะ” เบะปากตอบราวกับอยากจะร้องไห้ออกมาอีกครั้ง เข้าไปนั่งคุกเข่าตรงกลางระหว่างขาทั้งสองของชายหนุ่ม จ้องมองมังกรยักษ์สุดสะพรึง ให้ตายเถอะ…เธอต้องอมมันจริง ๆ อย่างนั้นหรือ?

“ก็ทำเหมือนตอนเธอกินไอติมนั่นแหละ อม ๆ ดูด ๆ เลีย ๆ”

เธอไม่ตอบอะไรเขา กลั้นใจฝืนทนเอาท่อนเนื้อมาแลบลิ้นแตะ รสชาติจืด ๆ แต่มันแข็งปนหยึย ๆ ยังไงก็ไม่รู้ ลำใหญ่จนคับปาก…นิ่วหน้าอยากสำรอกในตอนที่อมเข้าไปลึกจนถึงคอหอย

“อื้อ! ซี๊ดดดส์! ลึกกว่านี้…อมให้ลึกกว่านี้อีก”

“อื้อ! อ๊อก!” ทำตามเขาว่า อมลึกจนสุดคอเกิดเป็นเสียงอุบาทว์ออกมา ใบหน้าสวยแดงก่ำแทบสำลัก อยากจะถอนมันออกจากปากแต่ก็ทำไม่ได้เพราะตอนนี้มือของเขากำลังกดหัวเธออยู่!

“อาห์! เสียว…ดูดที่หัวด้วยสิ อาห์! แบบนั้น…ดูดแรง ๆ ให้แรงเหมือนตอนพี่เอาเธอ”

“…”

“อื้อ! ดี…เก่งนี่ ไม่ต้องสอนเยอะ…คราวนี้เลียสิ ลากลิ้นเสียจากโคนมาถึงปลาย แล้วละเลงเลียตรงรู” ก็เธอไม่เป็นงานเขาเลยต้องสอน บอกคำเดียวเธอทำตามได้ทุกอย่าง ถือว่ามีเซนส์ดี แบบนี้เขาชอบ “อาห์! พะ…พอก่อน!”

“คะ?” พริมโรสเลิกคิ้วถาม อยู่ ๆ ปีแสงก็ดันหัวเธอออกจากตัวตน

“จะแตกน่ะสิ อมเก่งไปปะวะ?” ครั้งแรกแท้ ๆ “เอาถุงมาใส่ แล้วขึ้นให้หน่อย”

“ขึ้น?”

“ก็ขย่มพี่ไง…”

ทั้งเจ็บทั้งเสียว ทั้งรู้สึกแย่และสูญเสีย

ความรู้สึกมากมายที่พริมโรสประมวลได้ขณะที่สติซึ่งก่อนหน้าได้หลุดลอยไปไกลกลับเข้าร่างอีกครั้ง ไม่รู้แล้วว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน รู้เพียงแต่ว่ามันนาน นานแบบที่นับได้เป็นยก นับเอาจากจำนวนถุงยางอนามัยที่ปีแสงเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีกรวมแล้วประมาณสามยก เธอเจ็บช้ำสลับเสียวซ่านจนระบมไปทั้งตัว สัมผัสได้ว่าที่ตรงจุดนั้นมันบวมไปหมดแล้ว

เขาเล่นกระหน่ำใส่เธอแบบไม่ยั้งมือ จับเธอเปลี่ยนท่าแบบที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เดี๋ยวนอนตะแคงข้าง เดี๋ยวคว่ำหน้ากดกระแทกเธอ เดี๋ยวบังคับให้เธอขย่มโยกจากด้านบน ดูเหมือนเขาสนุกกับกิจกรรมนี้อยู่คนเดียว เธอร้องครางปนร้องไห้ตบท้ายด้วยร้องขอให้พอ ไม่มีวี่แววว่าเขาจะสนใจ สิ่งที่เขาตั้งหน้าตั้งตาทำคือโกยกินสองเต้าของเธอ ดูดเม้ม ฟอนเฟ้น เคล้นคลึงแล้วซอยรัวไม่หยุดหย่อน เขาใช้ปากกับทุกส่วนในร่างกายเธอแล้วยกเว้นแต่ที่ปาก สวาปามกินเธอทั้งตัวแต่ดูเหมือนจะลืมว่าควรต้องจูบเพื่อปลอบประโลมเธอบ้าง

ไม่คิดเลยว่ามันจะหนักหน่วงรุนแรงถึงเพียงนี้ ไม่คิดสักนิดว่าการหนีออกมาจากใต้ร่มไม้ชายคาของพ่อแล้วจะต้องมาเหน็ดเหนื่อยใช้ร่างกายแลกกับที่ซุกหัวนอน โทษใครไม่ได้นอกจากพ่อ…ที่เธอต้องมาเป็นแบบนี้ก็เพราะคนใจร้ายคนนั้น ถ้าพ่อแค่เข้าใจเธอบ้าง ตอบสนองความต้องการ รับฟังคำเรียกร้อง ใส่ใจให้ความรักเธอสักหน่อย เธอก็คงไม่ต้องทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาแบบนี้

“อาห์…” เสียงครางจากคนกินจุดังขึ้นอีกครั้ง ดูเหมือนว่าเขาจะถึงสวรรค์เป็นครั้งที่สาม เขาเสพสมเธอจนหมดเรี่ยวหมดแรง ไม่สนแม้สักนิดว่าเธอนั้นกำลังทำหน้าแบบไหน คำว่าฟินเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวคือครั้งแรกในตอนที่เขาใช้ลิ้น แต่สามยกที่เขาซอยเอา ๆ ต่อให้เสียวก็จริงและความเจ็บมันไม่ทำให้เธอถึงสวรรค์ “ดีว่ะ อึก! เธอแม่ง…ใช้ได้เลยโรส”

“…” พอปีแสงถอนตัวออกไปพริมโรสก็พลิกตัวหันหลังให้เขาทันที เหมือนว่าเขาจะพักแล้วล่ะ เพราะไม่เห็นว่าจะหยิบถุงยางอนามัยอีกซองมาใช้งาน น้ำตาไหลออกมาช้า ๆ อดคิดไม่ได้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ คิดถูกแล้วใช่ไหมที่เลือกทางนี้ อยู่ ๆ ก็คิดถึงพ่อขึ้นมา แม่ที่อยากตามหามีอยู่จริงไหมก็ยังไม่รู้ ได้แต่ภาวนาขอให้ปีแสงคนนี้เลี้ยงดูเธออย่างที่สัญญาไว้ด้วยเถอะ

ก็เธอให้สิ่งที่เขาต้องการไปแล้ว

คิดว่าเขาคงจะไม่เลวร้ายจนกลืนน้ำลายตัวเองก็แล้วกัน