4.เลวรัาย
ชุดนักบุญหญิงสีขาวถูกสวมลงบนร่างกายของฉัน ทักษะการแต่งหน้าทำผมของมาไคนั้นน่าทึ่งมากทีเดียว เขาบอกว่าตัวเองฝึกอย่างหนักเพื่อที่จะมารับใช้และดูแลเธอ
เขาเดินออกไปจากห้องนอนของตัวเองเพื่อขออนุญาตไปเตรียมตัวบ้าง เพราะเขาเองก็จะต้องเข้าร่วมพิธีนี้เหมือนกัน
เมื่ออยู่คนเดียวฉันคิดว่าจะต้องคุยกับระบบของเกมนี้ให้รู้เรื่องสักหน่อย
“นี่ ฉันต้องการคู่มือการใช้ อย่างเช่นวิธีการเพิ่มค่าเสน่ห์ของตัวเองหรือว่าวิธีที่ทำให้ตัวละครในเกมนี้มาสนใจอะไรแบบนั้น.."
“ติ้ง!!”
"วิธีเพิ่มค่าเสน่ห์ทางลัดนั้น..ไม่มีค่ะคุณผู้เล่น เพราะค่าเสน่ห์ของคุณผู้เล่นจะเพิ่มขึ้นเมื่อคุณผู้เล่นสามารถพิชิตใจตัวละครในเกมนี้ได้ ยกตัวอย่างเช่นในตอนนี้คุณผู้เล่นมีค่าเสน่ห์อยู่ที่ 25 ค่าเสน่ห์ที่เพิ่มมา 5 หน่วยนั้นเพิ่มมาจากค่าเสน่ห์ของคุณอัศวินมาไคที่ลดลง หากคุณผู้เล่นสามารถพิชิตใจคุณอัศวินมาไคได้ ค่าเสน่ห์ของผู้เล่นจะเพิ่มมาเป็น 35 จาก 20 นั่นหมายความว่าค่าเสน่ห์จะเพิ่มขึ้นในทุกครั้งที่สามารถพิชิตใจตัวละครชายได้..มีข้อควรระวังด้วยนะคะ หากว่าคุณผู้เล่นพบเจอตัวละครชายที่มีค่าเสน่ห์มากเกินไป ในบางครั้งจะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้โปรดระมัดระวังการเข้าใกล้ตัวละครที่คุณผู้เล่นไม่สามารถต่อสู้ได้ด้วยนะคะ”
“......”
ไม่เห็นจะมีประโยชน์เลยสักนิดเดียว วิธีเพิ่มค่าเสน่ห์นั้นมีวิธีเดียวคือการพิชิตใจ แล้วใครมันจะไปพิชิตใจคนอื่นได้ถ้าค่าเสน่ห์ของตัวเองยังมีแค่ 25 แบบนี้..
หากฉันเจอท่านคาดินันอีกครั้งก็ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตรอดออกมาจากเงื้อมมือของเขาได้ไหม..
แค้น..ชะมัดเลย!!
เสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมกับนักบุญผู้หนึ่งที่เดินเข้ามา
“ได้เวลาแล้วครับท่านนักบุญหญิง..”
หากจำไม่ผิดนี่คือฟลิน นักบุญผู้อุทิศตนเพื่อรับใช้ท่านคาดินัน ขนาดฟลินยังใช้ 30 ค่าเสน่ห์เพื่อพิชิตใจเลย..แล้วค่าเสน่ห์ของเธอที่เริ่มต้นจาก 20 คิดดูสิว่ามันน่าสมเพชขนาดไหน
นี่คือเหตุผลที่ฉันไม่อยากจะอยู่ในบทของนักบุญหญิงเลย นังเกมตัวดีอย่าให้ฉันออกไปนะโว้ย!
“อา..ฉันอยากจะรอมาไคก่อนค่ะ เขากำลังไปเตรียมตัว คาดว่าอีกไม่นานน่าจะเสร็จ..”
ฟลินหรี่ตามองหน้าของจานีค เขาแค่นหัวเราะออกมาเบาๆ
“สิ่งแรกที่ท่านนักบุญหญิงต้องพึงระลึกเอาไว้เสมอคือ..ท่านไม่ควรให้ท่านคาดินัน รอนาน และไม่ควรอย่างยิ่งที่จะพูดจาไม่ดีกับท่านผู้สูงส่งผู้นั้น ตระหนักให้มากว่าท่านคือผู้รับใช้พระเจ้าและท่านคาดินันคือตัวแทนของพระเจ้า..อย่าได้กล่าวเช่นนี้อีกนะครับ และท่านควรรีบเดินตามข้ามาเดี๋ยวนี้”
จานีครู้สึกได้ในทันทีว่าเธอกำลัง.. “กลัว”
เพราะอีกฝ่ายมีอำนาจมากกว่าเธอ และมีค่าพลังที่มากกว่าเธออีกด้วย ฉะนั้นแล้วนี่ต่างหากคือเรื่องจริงที่ควรตระหนักถึง เธอคือมดปลวกตัวน้อยตัวนิดที่อยู่ท่ามกลางเมืองใหญ่ เธอไม่ควร..ขัดใจใครทั้งนั้น
แต่ใครมันจะไปตามใจคนอื่นได้ขนาดนั้นวะ!! หงุดหงิดชะมัดที่ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากการเดินตามเขาไป
เมื่อประตูของห้องโถงเปิดออก สิ่งแรกที่จานีคเห็นคือท่าน คาดินันอัมโบรเซอร์ที่อยู่ในชุดสีขาวปักด้วยดิ้นสีทอง ส่วนนักบุญคนอื่นๆ อยู่ในชุดสีดำขลิบขาว มีแค่เธอและท่านคาดินันเท่านั้นที่สวมชุด สีขาว
“เรากำลังรอเจ้าอยู่พอดีเลยจานีค มานี่สิ..”
เขายื่นมือออกมาเพื่อให้เธอจับ แน่นอนว่าฉันลังเลแต่สายตาของฟลินที่มองมามันเหมือนกับว่าเขาจะตรงเข้ามาต่อยฉัน หากว่าฉันปฏิเสธที่จะจับมือนั้น..
จานีควางมือลงบนมือของท่านคาดินัน เขาจับจูงมือเธอขึ้นมายังแท่นภาวนาด้านบน ก่อนจะเริ่มกล่าวบทสวดในภาษาที่ฉันเองก็ฟังไม่ออก
“ข้าขอทำความเคารพแด่ท่านคาดินัน ข้าขอทำความเคารพแด่ท่านนักบุญหญิง ขอให้ทั้งสองท่านคือขั้วมหาอำนาจที่แสนยิ่งใหญ่ในจักรวรรดิ”
คำเยินยอสรรเสริญพวกนั้นทำให้แกรนด์ดยุคไมเนอร์นิ่วหน้า อำนาจของวิหารมีมากเกินไปแล้ว และหน้าที่ข้าเขาคือการเข้ามาช่วยเหลือน้องชายให้หมอนั่นดึงนักบุญหญิงผู้นั้นมาอยู่ฝ่ายราชวงศ์ให้ได้
แซลัสปรายสายตาไปมองหน้าของแกรนด์ดยุค ก่อนที่เขาจะโอบไหล่ของจานีคเอาไว้
“จากนี้ไปเราจะต้องเข้าไปในนี้กันสองคน..ในน้ำตกศักดิ์สิทธิ์..”
จานีครู้สึกประหม่ามากพอสมควร เธอพยายามยกมือขึ้นมาเพื่อดันเขาออกไป หลายครั้งหลายหน แต่ข้อความเฮงซวยพวกนั้นก็เด้งขึ้นมาไม่หยุดหย่อนเลย
คุณผู้เล่นไม่สามารถปฏิเสธเสน่ห์อันร้ายกาจของคาดินันแซลัสได้ ยกมือขึ้นมาผลักเขาออกไม่ได้นะคะ..
จานีคกำมือแน่น
“ข้าต้องการ..รอคอยอัศวินของข้าค่ะ”
แซลัสแสยะยิ้มที่มุมปาก
“ตอนนี้อัศวินของเจ้าคงกำลังนอนหลับอย่างสบายอยู่บนเตียง เขาไม่มาหรอกจานีค จากนี้ไปจะมีแค่ข้ากับเจ้าสองคนเท่านั้น..เล่าให้ฟังหน่อยสิว่าเมื่อคืนนี้..ตกลงเขาเลียจนเจ้าเปียกหรือว่าเลียได้ห่วยแตกจนเจ้าหมดอารมณ์ล่ะ”
เอาอีกแล้ว ความร้อนที่ผุดขึ้นมากลางร่างกายพวกนี้ก่อตัวขึ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุเพียงแค่เธอมองสบตากับเขาเท่านั้น..
เสน่ห์ 100 พลังทำลายล้างของมันรุนแรงมากขนาดนี้เลยงั้นเรอะ แม้จะหายใจยังทำได้ลำบากเต็มที
ประตูถูกปิดลงเมื่อคาดินันแซลัสได้นำพาให้จานีคเดินเข้าไปด้านในน้ำตกศักดิ์สิทธิ์
“ข้าต้องถอดเสื้อตัวนอกออกก่อน หากเสื้อนี่เปียกคงเป็นเรื่องใหญ่..ส่วนเจ้าเดินลงไปก่อนเลยจานีค”
เบื้องหน้าคือน้ำตกขนาดเล็กที่เธอมองไม่เห็นต้นน้ำเลยด้วยซ้ำ ที่นี่มีเพียงสิ่งปลูกสร้างแสนหรูหราที่สร้างขึ้นมาล้อมรอบน้ำตกแห่งนี้ ทิวทัศน์ที่สวยงามพวกนี้ทำให้จานีครู้สึกราวกับกำลังต้องมนต์
เธอเดินลงไปในน้ำตกตามคำสั่งของท่านคาดินัน
แซลัสถอดเสื้อตัวนอกของเขาก่อนที่เขาจะเดินลงตามไป
“นี่คือพิธีหนึ่งอย่างเพื่อที่จะประกาศก้องให้ทุกคนล่วงรู้ว่านักบุญหญิงเข้ารับการแต่งตั้งจากข้าแล้ว”
เขายกมือขึ้นมากุมใบหน้านั้นของเธอเอาไว้ จานีคเบือนหน้าหนีในทันที
“เรา..ต้องทำอะไรบ้าง แช่น้ำที่นี่นานแค่ไหน ข้าถึงจะออกไปข้างนอกได้”
เธออึดอัดและไม่ชอบใจที่ทำอะไรดังใจคิดไม่ได้เพราะค่าเสน่ห์ที่มากมายของเขา
“ฮะ..ฮ่า จานีคเจ้าคิดว่าเรามาที่นี่เพื่อแช่น้ำให้ตัวเปื่อยแล้วขึ้นไปอย่างนั้นหรือ..พิธีนี้เดิมทีมันคือการป่าวประกาศถึงการยอมรับเจ้าเป็นนักบุญหญิงก็จริงแต่อีกนัยหนึ่ง มันคือการบอกกล่าวให้เจ้ารู้เอาไว้ว่า หนึ่งในหน้าที่ที่สำคัญของเจ้าคือการทำให้ข้าพึงพอใจ เอาล่ะจานีค หากรู้เช่นนั้นแล้วเจ้าช่วย..จัดการสิ่งที่กำลังตื่นตัวอยู่ตอนนี้ของข้าหน่อยสิ”
จานีคกำลังกรีดร้องในใจ เพราะทันทีที่เขาสั่ง ร่างกายของเธอก็ไร้ซึ่งการควบคุมในทันที เธอนั่งลงเบื้องหน้าเขาก่อนจะยกมือขึ้นมาเพื่อสัมผัส "สิ่งนั้น"
นี่มันเลวร้ายที่สุด! เพราะเธอไม่สามารถปฏิเสธคำสั่งของเขาได้เลย
“อ้าปากให้กว้างๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมาด้วย ข้าอยากมองหน้าเจ้าตอนที่เจ้ากำลังกลืนมัน..แบบนั้นจานีค เจ้าควรรู้ว่าระหว่างเรามันแตกต่างกัน..อา..แล้วเจ้าก็คือของเล่นของข้า”
