CHAPTER 2 ครั้งแรกที่เจอกัน

นินนี่คิดจะเอาอัญญาไปส่งถึงห้อง VIP ที่ผู้ชายที่ได้ซื้อตัวของอัญญาไว้รออยู่ด้านใน ถ้าคนที่ไม่เคยมาผับแห่งนี้จะไม่รู้ว่าห้องพวกนั้นมีไว้ทำอะไร ทั้งยังพื้นที่ที่ค่อนข้างมีความส่วนตัวสูงและห้องนั้นก็มีเตียงอยู่ด้านในคนที่จะเข้า

ไปได้ต้องมีเงินมากพอสมควรเพราะห้องที่นี่คืนละหลายแสน เรียกได้ว่าถ้าไม่รวยจริงก็โง่จนต้องมาเข้าพักในห้องแบบนี้ ทั้งที่พาไปตามโรงแรมห้าดาวคืนละไม่กี่พันก็ได้

แต่นินนี่กลับเข้าใจผิดว่า ลูกน้องของคนที่มารับคือพวกของมาเฟียเถื่อนปลายแถว ที่เธอเคยเห็นเดินเข้าออกคลับเดียวกันบ่อยๆ

‘แบบนี้ยิ่งดีให้มันเข้าใจผิดกันไปใหญ่เลยฉันแค่ป้อนเหยื่อ ส่วนใครจะเป็นคนกินก็ไม่ใช่เรื่องของฉันแล้ว’

เธอหัวเราะเบาๆ อย่างพอใจโดยไม่รู้เลยว่าไฟที่เธอก่อขึ้น กำลังจะลามกลับมาเผาเธอเองในไม่ช้า

สมชายมองหญิงสาวตรงหน้าเด็กแบบนี้ทำไมเจ้านายถึงถูกใจ ผู้หญิงมีตั้งเยอะแยะสงสารสวยสาวหน้าหวานคนนี้ แต่คนนี้ไม่ใช่สเปกเจ้านายเลย

“ผมมารับคุณอัญญาครับ”

“คนนี้เลยค่ะ” นินนี่รีบผลักเพื่อนที่หลบอยู่ด้านหลังให้มายืนด้านหน้าของเธอแทน

“สะ สวัสดีค่ะ”

“ตามผมมาครับ”

อัญญาที่เดินตามเขามาถึงที่ห้องที่ด้านหน้ามีบอดี้การ์ดอยู่หน้าห้องสองคน เธอเข้าไปด้านในด้วยความหวาดหวั่นถึงคนที่อยู่ด้านใน ทว่าเมื่อเธอเข้าไปก็พบกับผู้ชายร่างสูงใหญ่ยืนอยู่ในห้องด้วยชุดคลุมอาบน้ำ เธอที่เห็นแบบนั้นก็ถึงกับชะงักค้างไป

“ไหนบอกว่าดูแลลูกค้าแต่นี่มันห้องนอนชัดๆ”

ไลอ้อนทิ้งบุหรี่หันมาเผชิญหน้ากับหญิงสาว น่าจะรู้งานไม่น้อยเพราะแต่งตัวได้สวยถูกใจเขาเป็นอย่างมาก เขาก้าวสามขุมเข้ามาประชิดตัวหญิงสาว และคว้าเอวบางให้เข้ามาใกล้เขามากขึ้น

“อุ้ย ปล่อยนะ” อัญญาเริ่มกลัวเพราะไม่ใช่แบบที่ตกลงกันไว้

“จะเล่นตัวอะไรนักหนา” ทำเหมือนไม่เคยนอนกับผู้ชาย

“อัญญามาทำงานไม่ได้ขายตัวปล่อยด้วย!”

แต่แทนที่เขาจะปล่อยเขากลับยิ่งกอดรัดเธอแน่นมากกว่าเดิมปลายจมูกแตะลงเบาๆ ที่แก้มของเธอ

“จะไม่ขายได้ยังไงเพื่อนของเธอขายให้ฉันแล้ว”

“ไม่จริง! ปล่อยสิ” เธอเริ่มดิ้นเมื่อรู้ความจริงจากปากของเขา ทำไมนินนี่ต้องทำแบบนั้นด้วยเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน

“อย่าทำให้ฉันเสียเวลาเลย ฉันจ่ายค่าตัวเธอไปครึ่งหนึ่งแล้ว” เขาเริ่มหงุดหงิดเมื่อคนสวยเอาแต่ปฏิเสธ

“ปล่อย อ๊ะ” ริมฝีปากของเขาขบกัดที่ริมฝีปากล่างของเธอจากนั้นจึงดูดปากเธออย่างหื่นกระหาย กลิ่นหอมแบบแป้งเด็กที่โชยมาแตะจมูกเขา ทำให้เขาแทบคลั่ง

การจูบของเขาเต็มไปด้วยความเร่าร้อน บังคับให้เธอเผยปากขึ้นเขาจะได้เข้าชิมน้ำหวานว่าจะหวานสักแค่ไหน มือหนาเริ่มลูบไล้

“ฮึก~ ปล่อย”

เพียะ

เธอตบหน้าเขาอย่างแรงแล้วหันวิ่งออกไป แต่วิ่งได้ไม่กี่ก้าวถูกมือหนาคว้าเอวและจับโยนลงที่เตียง แล้วขึ้นคร่อมตัวเธอไว้

“เธอกล้ามากที่ทำกับฉันแบบนี้” เขาโกรธเกิดมาไม่เคยมีใครกล้าทำกับเขาแบบนี้มาก่อน เขาบีบปากเธอไว้แล้วก้มจูบลงมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นการสั่งสอนว่าอย่าทำแบบนั้นอีก

มือหนากระชากเสื้อของเธอขาดติดมือ เขาบีบเคล้นทรวงอกของเธออย่างหยาบคาย เขาละออกจากริมฝีปากของเธอก่อนจะเอ่ยเสียงกระเส่า

“อืม ของแท้เสียด้วยฉันชอบมาก”

“ฮึก อย่าทำอะไรอัญญาเลย”

“ยอมเป็นของฉัน ฉันจะให้เงินเธอไปตั้งตัว” เขาไม่ฟังและยังทำตามที่ใจปรารถนา ตอนนี้ทั้งตัวของเขาไม่มีห่อหุ้มกายไว้ เขากรีดนิ้วลงมาถึงร่างกลีบดอกไม้ แต่อัญญาหนีบขาไว้แน่น

“อ้าขาออก!”

“ไม่อย่ามายุ่ง อ๊ะ อื้อ” เธอหลุดครางเมื่อเขาใช้นิ้วขยี้เม็ดเสียวของเธอผ่านแพนตี้ ก่อนที่เขาจะกระชากจนขาดแล้วโยนทิ้งอย่างไม่ไยดี

“อย่า...”

“เก็บเสียงไว้ครางเถอะ” เขาเลื่อนมือไปหยิบคอนด้อมที่หัวเตียง ก่อนจะใช้ฉีกมันแล้วสวมเขาที่แท่งเนื้อ ก่อนจะนำมาจ่อที่ทางเข้าถูกไถเล็กน้อยเพื่อสร้างความเสียวซ่าน ให้เธอปล่อยน้ำหวานออกมา

“อย่าทำ” เธอกลัวไม่น้อยตอนนี้ทั้งสองกายของเธอกับเขาไม่มีอะไรห่อหุ้มกายไว้

“กรี๊ดดดดดด ฮึก~ เจ็บ” เธอกรีดร้องออกมาเมื่อเขาดันท่อนเอ็นเข้ามาข้างใน เธอส่ายหน้าจนผมกระจายเต็มหมอน

ไลอ้อนตกใจที่หญิงสาวยังไม่เคยผ่อนมือชายใดมาก่อน แต่ตอนนี้เขาหยุดไม่ได้แล้วปากหนาจูบเธอเพื่อนปลอบประโลม และดันแท่งร้อนเข้าไปสุดลำ

“อ๊าาา...”

เขาร้องออกมาเมื่อรูร่องบีบรัดตัวตนของเขาแน่น ใบหน้าของเขายับยู่ยี่เมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างเริ่มปรับตัวได้ เขาจึงเริ่มขยับตัวตนเข้าออก

เขามองจุดเชื่อมที่มีเลือดไหลออกมาก่อนจะยิ้มมุมปาก มือหนาบีบเคล้นเต้าคู่งาม และดูดเลียจนได้ยินเสียงครางออกจากปากหวานๆ ของเธอ

“สาวน้อยยกสะโพกขึ้นอีกแบบนั้นแหละ...อ๊ะ...ซี้ดดด เสียวจนฉันอยากแตก” เขาดึงท่อนเอ็นออกแล้วดึงเครื่องป้องกันออก ก่อนจะดันเข้าไปใหม่

เนื้อแนบเนื้อมันอุ่นรู้สึกดีมาก เป็นครั้งแรกที่เขาสดกับผู้หญิงมั่นใจว่าอัญญาไม่มีโรคอย่างแน่นอน

“อร้าย...อื้อ” เขาควงสะโพกอย่างเชี่ยวชาญ ทำให้เธอครางระงม

“อ๊า...เธอโคตรแน่นเลย”

เขาโอบกอดร่างบางไว้ มือใหญ่ลูบไล้แผ่นหลังเนียน ความอบอุ่นแผ่ซ่านจากจุดสัมผัส ทำให้ทั้งคู่เคลิบเคลิ้ม ราวกับโลกรอบตัวหยุดหมุน

“รู้สึกดีไหม”

“พอได้แล้ว อ๊ะ”

“ตอบก่อนสิครับ”

เขาย้ำเสียงกระเส่าถามเธอด้วยความอ่อนโยน

“อืมมม...ดีจัง” เธอครางเสียงเบาๆ ออกมาอย่างไม่รู้ตัว รู้สึกถึงความสุขที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย

เธอนอนหงายบนเตียงกว้าง ขณะที่เขาโยกสะโพกเข้าออกอย่างไม่ปรานี มือของเขาจับสะโพกของเธอไว้แน่น จังหวะการเคลื่อนไหวของเขาเร็วขึ้นเรื่อยๆ

“ซี้ดดด...เสียวสุดๆ จะเสร็จแล้ว อ๊า”

“อืม อ๊ะ” เธอกอดเอาไว้แน่น ยกขาเอวสอบไว้

“โอววว...เหลือมากซี้ดดด แตกแล้ว อ๊าเสร็จแล้ว” ร่างกายของเขาเกร็งตัว ขณะที่ความรู้สึกวาบหวามแผ่ซ่านไปทั่งร่างกายราวกับไฟฟ้ากำลังแล่นผ่านเส้นประสาท

น้ำกามปลดปล่อยเข้าไปในข้างในตัวของอัญญา จนล้นออกมายามที่เขาดึงท่อนเอ็นออก หลังจากเสร็จจากบทรักอันเล่าร้อนเหมือนว่าคนตัวเล็กจะเริ่มดื้อกับเขาอีกแล้ว

“ลุกออกไปได้แล้ว”

“ฉันยังไม่อิ่มเลยมาต่ออีกสัก 2-3 รอบเถอะ”

“อร้ายยย ปล่อยอย่ามาจับ”

“เลิกโวยวายได้นอนอ้าขาให้ฉันพอ”

เขาจับเรียวขอเธออ้าออกกว้างแล้วดันท่อนเอ็นเข้าไปอีกรอบ ครั้งนี้เธอไม่รู้สึกเจ็บเท่าตอนแรกเพราะในรูร่องยังมีน้ำกามของเขาอยู่

เขากระแทกแท่งร้อนเข้าออกจนได้กินเสียงน้ำแตกดังขึ้น อัญญาหมดแรงที่จะต่อว่าเขาจึงปล่อยให้เขาทำความต้องการ จนเธอเหนื่อยสลบไป ไม่รู้ว่าหลับไปตั้งแต่เมื่อไร

คนหื่นเมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างหลับไปแล้วเขาจึงปลอดปล่อยครั้งสุดท้ายและพาหญิงสาวออกไปนอนอีกห้อง เขาสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกับอัญญา โอบกอดเธอไว้กลัวว่าหญิงสาวจะกายไปจากชีวิต

อัญญาร้องไห้จนเหนื่อยจึงรีบออกมาแต่งตัวแต่เสื้อผ้าของเธอฉีกขาดจนไม่สามารถสวมใส่ได้ จึงแอบใส่เสื้อของเขาดีที่กางเกงขาสั้นของเธอไม่ถูกเขาฉีก กำลังจะออกไปแต่สายตาเห็นเงินสดวางอยู่บนหัวเตียง จึงรีบหยิบออกมาจากห้องเพราะกลัวว่าเขาจะตื่นเสียก่อน

อัญญาที่ได้เงินมาก็เอาเงินไปจ่ายค่าเทอมและไม่ได้พูดเรื่องนี้กับนินนี่ว่าตัวเองโดนอะไรมาเพราะคิดว่าเพื่อนอาจจะไม่ได้รู้เรื่องนี้แต่เป็นความผิดพลาดของพนักงาน