บทที่ 2 ไปโรงเรียนวันแรก

เช้าวันนี้จินต้องตื่นเช้ากว่าปกติเพราะหลานสาวตัวน้อยไปโรงเรียนวันแรก เธอต้องตื่นขึ้นมาเตรียมอาหารเช้าที่มีประโยชน์ให้หลานสาวได้ทานก่อนไปโรงเรียน อาหารเช้าสำคัญมากช่วยเพามประสิทธิภาพในการทำงานของสมอง ป้องกันโรคอ้วนและช่วยลดความเสี่ยงในการเป็นโรคเบาหวาน ลดความเสี่ยงของการเกิดโรคเส้นเลือดสมองและโรคหัวใจ เพราะมีประโยชน์มากมายขนาดนี้เธอจึงมองข้ามมื้อเช้าไม่ได้

“ว้าวน่าทานมากๆเลยค่ะ”

“ทานเยอะๆนะคะมื้อเช้าเป็นมื้อที่สำคัญ น้าเตรียมนมใส่กระเป๋าให้หนูแล้วนะ”

“ขอบคุณค่ะ” เมื่อทานข้าวเช้าเสร็จเรียบร้อย หญิงสาวก็ขับรถคู่ใจไปส่งหลานสาวที่โรงเรียนทันที จากนั้นเธอจะได้ไปทำงานที่เธอรักต่อ

"น้องจีนคะ วันนี้หนูเข้าโรงเรียนวันแรกต้องตั้งใจเรียนนะคะ เชื่อฟังที่คุณครูพูดและมีอะไรก็แบ่งบันกับเพื่อนๆด้วยนะคะ เชื่อน้าจินนะคะคนเก่งของน้า"

"ค่ะ น้าจินมารีบน้องจีนเร็วๆนะคะ น้องจีนเหงา น้องจีนต้องคิดถึงน้าจินแน่ๆเลย"

"ไม่เหงาหรอกลูก เพื่อนในห้องเยอะแยะนะคะคนเก่ง ฟอด แล้วตอนเย็นเจอกันนะคะ" หญิงสาวก้มลงไปหอมและกอดหลานรักอย่างรักใคร่ เธอดูแลหลานสาวมาอย่างดีในทุกๆวัน

"ค่ะ" สาวน้อยค่อยๆเดินเข้าห้องไป

ณ คฤหาสน์ของวิน

"กรี๊ดดด ปล่อยนะ ปล่อยริต้าเดี๋ยวนี้ ฮือออ คุณปู่ขา คุณย่าขา ช่วยริต้าด้วย ฮืออ ฮึกๆ" สาวน้อยร้องหาคุณปู่คุณย่าให้ช่วยเพราะไม่อยากไปโรงเรียน

"คุณหนูคะ ต้องอาบน้ำแล้วไปโรงเรียนนะคะ" เหล่าพี่เลี้ยงพยายามกล่อมให้คุณหนูยอมไปอาบน้ำเพื่อที่จะได้เตรียมตัวไปโรงเรียน ถ้าไปสายต้องโดนผู้เป็นนายดุแน่ๆ

"ไม่เอา ริต้าไม่ไปค่ะ ริต้าจะอยู่ที่บ้าน ฮืออ คุณพ่อใจร้ายบังคับให้ริต้าไปโรงเรียน ริต้าไม่อยากไปริต้าจะโกรธคุณพ่อแล้วนะคะ" สาวน้อยน้ำตานองหน้าร้องห่มร้องไห้อย่างหนัก แต่ชายหนุ่มก็ไม่ใจอ่อนให้หรอก ส่วนคนเป็นปู่และย่าแทบจะร้องไห้ตาม ในที่สุดทุกคนก็พาคุณหนูริต้าไปส่งถึงโรงเรียนสำเร็จ สาวน้อยกำชับให้รีบมารับเธอจากโรงเรียนโดยเร็ว ไม่อย่างนั้นเธอจะอาละวาดให้ดู

ห้องเรียนชั้นอนุบาล 1/2 มีนักเรียนทั้งหมด 25 คนต่อครูพี่เลี้ยงสองคน ที่นี่ค่าเทอมแพงมากแต่ผู้ปกครองก็ยังยินดีที่จะจ่ายเพื่อให้บุตรหลานของตนมีประสิทธิภาพในการเรียนดีเยี่ยม สภาพแวดล้อมที่ดีคุณครูเอาใจใส่เด็กๆทุกคนที่นี่จึงเป็นตัวเลือกของเขาที่จะส่งลูกสาวสุดแสบมาดัดนิสัย

"ผมฝากลูกสาวด้วยนะครับ แกอาจจะดื้อไปซะหน่อยอย่าถือสาแกเลยนะครับ แกยังเด็กขอให้เข้าใจหน่อยนะครับ"

"ได้ค่ะคุณพ่อ คุณครูจะดูแลน้องริต้าอย่างดีค่ะ" คุณครูมองพ่อของนักเรียนแล้วก็ยิ้มหวาน เขาหล่อมากๆเลยแหละ

ในความคิดของชายหนุ่มเขาคิดว่าคุณครูที่นี่ท่าทางเป็นคนใจเย็น ชายหนุ่มจึงค่อยสบายใจหน่อยว่าหากริต้าก่อเรื่อง เขาจะไม่ใช้กำลังกับเด็กเล็กๆเป็นอันดับแรก เมื่อส่งถึงมือคุณครู ชายหนุ่มก็กลับไปทำงานต่อที่บริษัท

เมื่อเด็กๆเข้ามาในชั้นเรียนครบทุกคนแล้วคุณครูก็ให้เด็กๆแนะนำตัวและทำความรู้จักกับเพื่อนๆ

"วันนี้เราจะมาแนะนำตัวกันก่อนนะคะ เริ่มจากหมายเลยหนึ่งเลยค่ะ"

"สวัสดีค่ะ ชื่อน้องกันตาค่ะ" สาวน้อยน่ารักมีความกล้าแสดงออกยืนขึ้นแนะนำตัวอย่างมั่นใจ

"สวัสดีครับ ผมชื่อกวินครับ"

"สวัสดีค่ะ ชื่อน้องจีนค่ะ"

"สวัสดีครับ ชื่อทิวลี่ครับ"

เด็กๆแนะนำชื่อจนวนมาถึงริต้าแต่เจ้าตัวก็ยังไม่ยอมเปิดปากพูดชื่อของตัวเองออกมาสักที คุณครูเลยเดินเข้าไปหา

"ริต้าลูก แนะนำชื่อให้เพื่อนรู้จักหน่อยสิคะ เพื่อนๆอยากรู้จักริต้าทั้งนั้นเลยนะคะ"

"ริต้าไม่อยากมีเพื่อนนี่คะ เล่นกับคุณพ่อของริต้าคนเดียวก็พอแล้วค่ะ"

"ไม่ได้นะคะ คนเราจะอยู่คนเดียวไม่ได้ ต้องคอยช่วยเหลือกันค่ะ"

"ให้คุณพ่อคุณปู่คุณย่าช่วยก็ได้นี่คะ"

"นั่นสำหรับที่บ้าน แต่ตอนนี้หนูอยู่ที่โรงเรียน คุณพ่อคุณปู่และคุณย่าช่วยหนูไม่ได้นะคะ"

"เฮ้อ ก็ได้ค่ะ ชื่อริต้าค่ะ" สาวน้อยหน้ามุ่ยแต่สุดท้ายก็ยอมแนะนำตัว

"เก่งมากๆค่ะ ปรบมือให้คนเก่งทุกคนของครูหน่อยเร็วๆลูก" เด็กๆปรบมือเปาะแปะตามที่ครูบอก จากนั้นคุณครูก็ให้เวลาเด็กๆได้เล่นของเล่น ก่อนจะพาเข้าบทเรียนเพื่อคลายเครียดให้เด็กๆ

"กันตา กันตาใช่ไหม"

"อืมม"

"นั่งด้วยได้ไหม" น้องจีนเดินหาที่นั่งแล้วก็พบว่าข้างๆเพื่อนคนนี้ว่าง

"ได้สิ นั่งๆ ชื่ออะไรนะจำไม่ได้"

"ชื่อจีน"

"โอเค จีนนั่งเลย เรามาเป็นเพื่อนกันนะ"

"อืม" สองสาวจับมือทักทายกัน ยิ้มสดใสให้กัน แต่แล้วทั้งสองก็ต้องรีบหันไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นเพื่อนคนหนึ่งถึงได้โวยวายขึ้นมาเสียงดัง

"เอามานี่ เอาไดโนเสาร์มานี่นะ"

"ไม่ให้ เราเล่นอยู่นี่"

"แต่ริต้าอยากเล่น บอกให้เอามาไง"

"ไปเล่นอย่างอื่นสิ" หนุ่มน้อยเดินหนี

"ไม่เอา!" สาวน้อยตะโกนเสียงดังใส่จนเพื่อนตกใจรีบปล่อยของเล่นทิ้ง น้องจีนเห็นเข้าก็เลยไม่พอใจ

"ริต้า ทำไมนิสัยไม่ดีเลย เดี๋ยวก็ไม่มีคนคบด้วยนะ"

"ไม่คบก็ไม่ต้องคบ ชิ" ริต้าไม่สนใจหรอก

"งั้นก็เอาของเล่นไปคืนทิวลี่สิ"

"ไม่คืน ทำไมต้องคืนล่ะ"

"นิสัยไม่ดีจริงๆด้วย ไม่แบ่งบันคนอื่นเลย คุณแม่ของเขาสอนว่าต้องรู้จักแบ่งบันกันนะ"

"มาว่าริต้าทำไม นี่แหนะ" ริต้าออกแรงพักน้องจีนจนล้มลงหัวเข่ากระแทกพื้นจนมีเลือดซิบๆออกมา

"จีนนน คุณครูขา ริต้าแกล้งจีนค่ะ" น้องกันตารีบฟ้องคุณครู

"ไม่นะ ริต้าไม่ได้แกล้งสักหน่อย" เจ้าตัวผลักเขาแท้ๆแต่บอกไม่ได้ทำ ส่วนคนถูกกระทำก็นั่งน้ำตาซึมเจ็บแผลที่หัวเข่า

"เป็นอะไรไปลูก เกิดเรื่องอะไรขึ้นคะ" คุณครูตกใจรีบวิ่งมาดูก็พบว่าเกิดปัญหาใหญ่แล้วในวันนี้