กำราบรักคุณหนูเอาแต่ใจ

เธอ ภัคจิรา สุขอุดม หรือ จิน หญิงสาวที่แม้ไม่ได้ร่ำรวยเงินทองแต่ก็สามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับพี่สาวอย่างแจน แต่ความสุขที่มีมักจะจากเราไปเร็วเสมออย่างตามที่ใครๆได้กล่าวไว้ พี่สาวของเธอจากไปด้วยโรคมะเร็งตั้งแต่อายุยังน้อย ซึ่งพี่แจนทิ้งหลานสาวอย่างน้องจีนไว้ให้เธอดูแลหนึ่งคน เดิมทีเรามีกันแค่สองคนเพราะพ่อและแม่เสียชีวิตตั้งแต่พวกเรายังไม่จบมหาวิทยาลัยด้วยซ้ำ พอเรียนจบพี่สาวของเธอก็แต่งงานกับวศินชายหนุ่มสุดฮอตของคณะบริหารฯ ซึ่งแน่นอนว่ามันส่งผลให้หลานสาวของเธอหน้าตาน่ารักโดดเด่นกว่าเด็กทั่วไป แต่คนเลวๆอย่างวศินก็นอกใจพี่สาวของเธอ จนสุดท้ายพี่สาวของเธอก็ขอหย่าขาดจากกันไป ก่อนที่เธอจะทราบว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ เธอเลยกลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทันที

ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อนตอนที่พี่สาวของเธอเพิ่งจะเลิกกับวศินใหม่ๆ พี่ของเธอมาบอกเธอทั้งน้ำตา เพราะอะไรน่ะเหรอก็เพราะพี่สาวเธอทั้งดีใจทั้งเสียใจในเวลาเดียวกัน พี่แจนดีใจที่จะได้เป็นแม่คนและแน่นอนว่าน้องจีนเกิดมาจากความรักของเธอไม่ใช่ความผิดพลาด แต่สิ่งที่เธอเสียใจคือเธอไม่สามารถรักษาครอบครัวที่สมบูรณ์ให้กับลูกน้อยได้ เธอจะเลี้ยงดูลูกให้ดีที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้

“พี่หลุดพ้นจากคนเลวๆแบบนั้นสักทีนะคะ”

“จิน”

“ว่าไงคะ”

“พี่ท้อง”

“พี่แจนว่าไงนะคะ” จินฟังไม่ถนัดเพราะพี่แจนพูดเสียงเบามาก

“พี่ท้องจิน ตอนนี้พี่กำลังตั้งท้องลูกของวศิน”

“แล้วพี่จะบอกเรื่องนี้กับพี่วศินไหมคะ”

“ความลับมันไม่มีในโลกหรอกจิน สักวันเขาก็คงจะรู้”

“พี่ไม่ต้องเป็นกังวลไปนะคะจินจะช่วยพี่เลี้ยงหลานเอง” คำปลอบโยนของน้องสาวเป็นเหมือนยาใจช่วยชุบชีวิตให้เธอมีแรงที่จะสู้ต่อไปในอนาคต แต่แล้วเรื่องราวร้ายๆก็เกิดขึ้นกับเธอหลังจากที่เธอคลอดลูกสาวตัวน้อยได้เพียงไม่กี่ปี คุณหมอตรวจพบว่าเธอเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายอาจมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน เธอเฝ้าสอนลูกสาวให้ทำนู้นทำนี่ด้วยตัวเองเพราะไม่อยากให้หลานเป็นภาระของน้องสาวมากจนเกินไป

“พี่ฝากจินดูแลน้องจีนด้วยนะ รักหลานให้มากๆนะจิน พี่ขอโทษที่ไม่ได้ดูแลจินแถมยังทิ้งให้จินต้องเลี้ยงลูกให้พี่อีก”

“พี่แจนอย่าคิดมากสิคะ หลานจินทั้งคนนะคะจินจะเลี้ยงดูน้องจีนให้ดีที่สุดให้เหมือนเป็นลูกสาวของจินเลยค่ะ”

“จีนรักคุณแม่กับน้าจินที่สุดในโลกค่ะ” สาวน้อยซบหน้าลงบนมือเรียวของผู้เป็นแม่ เด็กคนนึงไม่ควรต้องมาเจอเรื่องร้ายๆแบบนี้เลยจริงๆ โชคชะตาชั่งโหดร้ายจริงๆ

“จ้ะแม่ก็รักหนูที่สุดในโลกเหมือนกันลูก พี่ขอบคุณจินมากนะแค่นี้พี่ก็หายห่วงแล้ว” พี่สาวของเธอหลับตาลงใบหน้ายิ้มๆ

“ฮึกๆฮืออ” พี่สาวของเธอจากไปทันทีหลังจากที่ได้ทำการสั่งเสียกับเธอและลูกสาวตัวน้อย เธอยังจำได้ดีว่าเธอกับน้องจีนเสียน้ำตาไปไม่น้อยเลยกว่าจะทำใจได้ก็ใช้เวลานานมาก ทุกวันนี้เธอก็ยังคิดถึงและห่วงหาพี่สาวอยู่เสมอ เธอคงจะไปเป็นนางฟ้าบนสวรรค์แล้วแน่ๆ

เขา นาวิน ออโมทบูล หรือ วิน ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตาและฐานะ เขาเป็นลูกคนเดียวแน่ละว่าคือความหวังของครอบครัว พ่อของเขาจึงบังคับให้เขาแต่งงานกับลูกสาวของเพื่อน

“ในเมื่อพ่อต้องการแบบนั้นผมคงจะปฏิเสธอะไรไม่ได้แล้วล่ะครับ”

“ดีมากเชื่อพ่อเถอะว่าพ่อเลือกสิ่งที่ดีให้แกแล้ว” หลังจากแต่งงานกันเขามีหลานให้คนเป็นพ่อได้สมใจหนึ่งคน คนเป็นปู่และย่าเห้อหลานมากๆ ส่วนเขาก็มีโครงการใหม่เข้ามาทำให้ไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกน้อย

“วินลูก ยัยหนูริต้ากับแม่ของแกต้องการวินนะลูก ลูกอย่าบ้างานมากมายขนาดนี้เลยนะ”

“การทำงานมันคือความสุขของผมนี่ครับแม่ ผมมีหลานให้แม่สมใจแล้วคุณแม่ก็ช่วยดูแลลูกสาวของผมหน่อยนะครับ”

ชายหนุ่มยอมรับว่าเขาชั่งเย็นชาและเห็นแก่ตัว แต่คนที่ไม่รักก็อยู่กันไปไม่รอดหรอก ความเย็นชาที่เขามอบให้คู่แต่งงานตลอดการแต่งงานทำให้เธอหมดความอดทนและเดินจากไปแต่โดยดี เธอยกกรรมสิทธิ์ในการดูแลลูกให้เขาทุกอย่าง งานเลยมาตกที่เขาเต็มๆ เขาหย่าขาดจากเธอตอนหนูน้อยอายุเพียงขวบครึ่งเท่านั้น และแน่นอนว่าลูกสาวของเขาจำแม่ของตนเองไม่ได้ เขายอมรับว่าเธอเป็นเด็กขาดความอบอุ่นที่เรียกร้องความสนใจให้ทุกคนรอบตัวเอาใจตัวเอง และมันก็ได้ผลทุกครั้งกับคุณปู่คุณย่าของเธอ พวกท่านตามใจหลานแทบจะทุกอย่าง พวกเขาสรรหาของที่หลานสาวต้องการคงจะเหลือแค่เดือนและดาวเท่านั้นเองที่พวกท่านหามาให้ไม่ได้ เพราะธุรกิจที่รัดตัวทำให้เขาไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกสาวมากนัก

“คุณย่าขา ริต้าอยากได้ตุ๊กตาตัวนั้นค่ะ”

“ได้สิลูกเดี๋ยวย่าซื้อให้นะลูก”

“หนังสือนิทานตรงนั้นด้วยค่ะ”

“ได้จ้ะเดี๋ยวเราเอาไปคิดเงินพร้อมกันเลยดีกว่านะลูก”

“ขอบคุณค่ะคุณย่า คุณย่าใจดีที่สุดเลยค่ะ”

“เพราะย่ารักริต้ามากๆเลยไงลูก”

“คุณย่าพาริต้าไปหาคุณพ่อที่ที่ทำงานได้ไหมคะ”

“ย่าว่าอย่าไปเลยนะลูกเวลาคุณพ่อทำงานเราไปกวนพ่อเขาจะไม่มีสมาธิเอานะคะ” สาวน้อยหน้ามุ่ยทันทีที่โดนขัดใจ คนเป็นย่าเตรียมต้องหาอะไรมาง้อหลานสาวอีกแล้ว

“ไปทานไอศกรีมของโปรดหนูดีกว่าไหมคะ”

“ก็ได้ค่ะ ริต้าขอสองถ้วยเลยนะคะ”

“ได้เลยลูก”

ปัจจุบันเขาเลยพยายามหาพี่เลี้ยงที่ดีมาเลี้ยงคนแล้วคนเล่าก็ไม่มีใครอดทนได้เกินสามเดือน แม้เขาจะเลือกจ่ายเงินเดือนในราคาแพงแสนแพง แต่ก็ไม่มีใครทนความแสบของริต้าได้เลยแม้แต่คนเดียว พี่เลี้ยงเด็กของที่บ้านจึงวนเวียนไม่ซ้ำหน้า