10. คิดอกุศล (2)

“ระ ร่ายรำหรือขอรับ”

“อืม หากเจ้าทำไม่ได้ก็ออกไป”

“ทำได้ขอรับ ทำได้ ข้าจะร่ายรำแล้วนะ” กษมานึกย้อนไปถึงตอนที่เคยเรียนฟ้อน เรียนรำไทยสมัยประถม ก่อนจะตั้งท่าเตรียมรำ

“ประเดี๋ยวก่อน มีชุดกินรีอยู่ในหีบไม้นั่น…เอามาใส่ด้วย”

“นี่มัน-”

“เช่นนั้นก็กลับไป” น้ำเสียงเรียบนิ่งของชายร่างกำยำ ทำเอากษมารีบหุบปาก แล้วไปเอาชุดกินรีมาใส่ตามที่ถูกสั่ง

ยังดีที่ชุดค่อนข้างจะใส่ง่าย มีเพียงปีกและส่วนของสะโพกนก ที่ยื่นงอไปด้านหลังเท่านั้น แต่ข้อเสียมันอยู่ที่ เขาต้องถอดโจงกระเบนออก เพราะผ้ามันเลยส่วนที่เป็นสะโพกนกออกมา ยังดีที่กษมามักจะขัดผ้าบางๆ ไว้ด้านในอีกชั้น จึงไม่โล่งโจ้งมากเกินไป

“เมื่อใดข้าจะได้ดู ชักช้าเช่นนี้ก็-”

“เสร็จแล้วขอรับๆ” เพียงแค่อคินธิษณ์เห็นกษมาในชุดกินรี ก็กระตุกยิ้มออกมา คนตรงหน้ารูปร่างเล็ก สูงเพียงปลายคางเขา เอวก็บางราวกับอดอยาก ดูแล้วเอวนั่นคงบางกว่ากล้ามแขนของเขาเสียอีก

แต่แม้สิ่งที่อคินธิษณ์คิดจะดูไม่มีส่วนใดที่ดูดี ทว่าชายหนุ่มกลับมองกษมาในชุดกินรีตาไม่กะพริบ

“รำสิ รอสิ่งใดอยู่” รูปร่างที่น่าหลงใหลเมื่อครู่ จางหายไปในพริบตา เพียงเพราะอีกฝ่ายออกท่าทาง ความงามเหล่านั้นก็ถูกบดบังด้วยท่าที่น่าขัน

“ฮ่าๆ ดีๆ ข้าชอบ” ท่ารำเก้งก้างติดๆ ขัดๆ ถูกใจนาคาหน้าเหลืองจนหัวเราะร่วน กษมาเห็นอีกคนอารมณ์ดี ก็ยิ่งรำท่าแปลกๆ ใส่ลีลาการเต้นสันทนาการที่เคยเห็นจากรุ่นพี่ลงไปด้วย จนเสียงหัวเราะดังขึ้นไม่หยุด

กว่าอคินธิษณ์จะสั่งให้หยุด เด็กหนุ่มก็หอบแฮก ปีนขึ้นแท่นหินที่อคินธิษณ์นั่งอยู่ พลันยกน้ำขึ้นดื่มหลายอึก

“เหนื่อยหรือ”

“เหนื่อยสิขอรับ ท่านให้ข้ารำตั้งนานสองนาน”

“นั่นเรียกรำได้หรือ หึๆ” ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ พลางเอนตัวพิงหมอนที่กษมายกให้

“เรียกไม่ได้ขอรับ เรียกว่าดิ้นเหมือนไส้เดือนโดนน้ำร้อนลวกดีกว่า ฮ่าๆ” เสียงหัวเราะและรอยยิ้มที่สดใส ทำเอาคนมองอดที่จะยิ้มตามมิได้ ในใจรู้สึกอุ่นวาบ เมื่อเห็นว่าอีกคนใส่ใจเขาถึงเพียงนี้ ยอมเหนื่อยเพื่อให้เขาหายโกรธ สายตาที่มองกษมาจึงอ่อนลงถนัดตา

แต่แล้วนัยน์ตาสีทองก็ดันเหลือบลงไปเห็นขาเรียวขาว ที่โผล่พ้นออกมาจากโครงสะโพกของชุดกินรี

หากถอดออกจะเป็นอย่างไรนะ

อคินธิษณ์สะบัดหัวไปมา ไล่ความคิดอกุศลที่เกิดขึ้น คนตรงหน้าเป็นบุรุษเหมือนกับเขา เหตุใดจึงมีความคิดเช่นนี้ไปได้

คิดถึงอกใหญ่ๆ เอาไว้อคินธิษณ์!

“อะฮึ่ม เจ้านั่งดีๆ หรือไม่ก็ไปเปลี่ยนเป็นชุดเดิม”

“ได้ขอรับ ท่านรอข้าประเดี๋ยว ขอไปเปลี่ยนชุดก่อน แล้วจะกลับมาให้ท่านสั่ง” เมื่ออีกคนลุกออกไป อคินธิษณ์ก็อดที่จะมองตามร่างงามมิได้

คงเป็นเพราะเขามิได้ปลดปล่อยมานาน จึงได้มีความคิดเช่นนั้น เห็นทีต้องหาทางปลดปล่อยบ้างเสียแล้ว

“อ๊า ท่าน เบา เบาลงหน่อยเจ้าค่ะ”

“เจ้าชอบมิใช่หรือ” พญานาคในร่างมนุษย์สองตน กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกัน จนส่งเสียงร้องระงมไปทั่วถ้ำ

นาคีสาวถูกกดให้แนบหน้าลงกับผนังถ้ำ โก้งโค้งสะโพกให้ฝ่ายชายกระแทกท่อนเอ็นเข้าออกอย่างรุนแรง กลางกายสาวเจ็บแสบ จนหลั่งน้ำตาออกมา แต่กระนั้นหญิงสาวก็ยังบดเบียดบั้นเอวเข้าสู้

“ไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะ อ๊ะ ท่านกฤษฎิเชษฐ์ เหตุใดจึงหยุดเจ้าคะ”

“ตอบข้า ว่าระหว่างท่านพี่อคินธิษณ์กับข้า ผู้ใดสนองราคะให้เจ้าได้ดีกว่ากัน” เอวสอบหยุดนิ่ง เสียบแท่งเนื้อคาไว้อย่างนั้นไม่ยอมขยับ

“ย่อมเป็นท่าน เป็นท่านที่เหนือกว่า ได้โปรด อ๊า!” เพียงได้ยินคำตอบที่ถูกใจ กายหนุ่มก็ขยับเข้าออกไม่ยั้ง กระทั่งพากันไปแตะขอบสวรรค์

“แฮก แฮก ขอ ขอข้านอนพักได้หรือไม่เจ้าคะ”

“ได้สิ เจ้านอนพักเถิด แม่วารีตัวน้อยของข้า” กฤษฎิเชษฐ์ว่า พลางลูบเรือนผมเงางามนั้นอย่างเบามือ

“ท่านใจดีกับข้าเสมอ” วารีทำท่าเอียงอาย หลังจากที่นางถวายตัวให้กับท่านอคินธิษณ์ เพราะหวังว่าตนเองจะได้อยู่สุขสบาย เป็นคนโปรดของท่าน แต่ท่านกลับเรียกใช้นางเพียงครั้งเดียว

ตอนนั้นนางก็เสียใจอยู่บ้าง ทว่าก็มีท่านกฤษฎิเชษฐ์ที่คอยปลอบประโลม จนพวกเราเกิดความรู้สึกดีต่อกันและ…ร่วมรักกันที่ถ้ำลับแห่งนี้

“หึๆ ว่าแต่ช่วงนี้พี่ข้าเป็นอย่างไรบ้าง เขามิเข้าประชุมเลย หรือมัวหมกมุ่นอยู่กับนาคีสาวตนใด”

“มิได้เจ้าค่ะ ท่านอคินธิษณ์เอาแต่ขังตัวอยู่ในห้องมาสามวันแล้ว” วารีตอบ พลันคิดว่าท่านกฤษฎิเชษฐ์ช่างเป็นผู้ที่มีจิตใจดี คิดเป็นห่วงพี่ชายต่างมารดา

“…”

“กระทั่งแม่บัวงามยังเข้าไปพบมิได้เจ้าค่ะ จะมีก็แต่กษมาที่เข้าออกเรือนนอนของท่านอคินธิษณ์ช่วงสองสามวันมานี้”

“กษมาหรือ” กฤษฎิเชษฐ์ขมวดคิ้ว ใช่นาคหนุ่มที่พี่ชายเขานำกลับมาด้วยหรือไม่นะ

“เจ้าค่ะ เป็นน้องชายของท่านปัญฐกะเจ้าค่ะ”

“อ่อ ข้าพอนึกออกแล้ว”

“ทีแรกข้าคิดว่าท่านอคินธิษณ์ จะหลงใหลในบุรุษเพศด้วยกัน แต่พอแอบถามกษมา เขาก็เอ่ยว่ามิเคยปรนนิบัติบนเตียง” กฤษฎิเชษฐ์คิดตามสิ่งที่วารีเล่า

แม้ว่าการครองคู่กับบุรุษเพศจะเป็นเรื่องปกติสำหรับเหล่านาคา เพราะอย่างไรเสียทั้งนาคาตัวผู้และตัวเมียต่างก็ตั้งครรภ์ได้ แต่ที่น่าแปลก คือ ที่ผ่านมาพี่ชายของเขา พูดไว้ชัดเจนว่าชมชอบสตรีเพศ

เห็นทีเขาคงต้องไปทักทายนาคาที่ชื่อกษมาเสียแล้ว