ตอนที่ 8

“ยัยดาว ยัยดาว! กลับมาพูดกันให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้นะ ยัยดาว! เออ! แกอยากจะไปหาผู้ชายที่ไหนก็ไป ลูกบ้า! ไม่เข้าใจความรักของแม่! ลูกบ้า!”

“นี่แม่พรรณสงบสติอารมณ์หน่อย แม่พรรณ...”

สารพันคำตัดพ้อ สารพันคำที่บ่งบอกถึงความหวังดีที่แม่พรรณนาออกมา แต่นั่นมันคือสิ่งที่ทำร้ายเธอที่สุด ธนิษฐาทรุดกายลงนั่งที่ขั้นบันได ดวงตาสวยหวานกวาดมองความโอ่อ่าอลังการของคฤหาสน์ เมื่อสิ่งนี้คืออีกหนึ่งคำยืนยันว่าเธอได้ตอบแทนบุญคุณแม่กับยายได้อย่างดีที่สุดแล้ว

เธอให้ความสุขสบาย ให้ความกินดีอยู่ดี ให้หน้าตาในสังคม ต่อจากนี้เธอจะทำทุกอย่างเพื่อตัวเองบ้าง เธอจะนำพาชีวิตให้พ้นไปจากวังวนความทุกข์ เธอจะแสวงหาความสุขที่มีอยู่รอบๆ ตัว และเธอก็หวังว่าจะพบสักแห่งในหนทางที่เลือกเดิน

รถกระบะ 4 ประตูคันโตสีส้มสดโลดแล่นไปตามถนนสายเอเชีย จุดหมายปลายทาง ‘ไม่มี’ ความคาดหวังเมื่อพาตัวเองออกจากบ้านตอนเช้าตรู่ก็คือ... ไปเรื่อยๆ ไปจนกว่าจะค้นพบสถานที่ที่สามารถให้ความสุขกายสุขใจให้กับตัวเธอได้อย่างแท้จริง

จุดพักแรกคือแวะปั้มน้ำมันเพื่อเติมเชื้อเพลิงให้เต็มถังและไม่ลืมที่จะกดเงินให้เต็มกระเป๋า เนื่องจากจุดหมายปลายทางที่ไม่อาจระบุได้ว่าคือที่ใด ดังนั้นเธออาจทำตัวเป็นแม่นกขมิ้นเหลืองอ่อนที่ค่ำไหนก็นอนนั่นก็ได้ แต่ความรอบคอบและการใช้ชีวิตที่คล้ายจะเป็นเสาหลักของบ้านตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา ก็สอนให้เธอต้องเตรียมพร้อมทุกอย่าง และแน่นอนว่า ‘เงิน’ คือสิ่งจำเป็น ยิ่งอยู่ต่างที่ต่างถิ่น หากสถานที่ที่เธอต้องการเข้าไปนั้นไม่มีตู้ เอ.ที. เอ็ม เห็นทีว่าเธออาจต้องกินนอนในรถแทนก็ได้

เมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการครบ คนที่อยากทำตามหัวใจตัวเองสักครั้งจึงพาตัวเองเข้าไปยังร้านอาหารเล็กๆ ภายในปั้มเพื่อหาอาหารเช้ารองท้องก่อนจะพาตัวเองไปค้นหาความสุขในสถานที่ต่อไป ดวงตาสวยหวานมองสำรวจภายในร้านที่ตกแต่งสไตล์บาหลี และมุมเล็กๆ ใกล้โซนน้ำตกจำลอง ที่ด้านล่างมีลำธารกว้างประมาณ 1 เมตร สำหรับให้ปลาคาร์ฟตัวโตสีขาวตัดส้ม สีส้มตัดดำ ได้เวียนว่ายให้ความอ่อนโยนหัวใจกับผู้ที่แวะมาพักพิงได้ผ่านคลายความอ่อนล้าระหว่างวัน ก็คือมุมที่เธอเลือก

แม้จะยังอยู่ในช่วงเช้าตรู่แต่หัวใจของเธอกลับอ่อนล้าไม่ต่างจากกำลังทำงานหนัก ร่างบอบบางยืดตัวขึ้นเพื่อสูดโอโซนจากเมืองกรุงที่มีอยู่น้อยนิดเข้าไปจนเต็มปอด ให้เพียงพอที่จะเป็นเสบียงใจให้เธอกล้าที่จะทำตามสิ่งที่คิด ให้เธอเข้มแข็งไม่เปลี่ยนใจหวนกลับไปสู่ที่ที่เพิ่งจากมาไม่ทัน 1 ชั่วโมงดีด้วยซ้ำ

ธนิษฐาเลือกหยิบแผนที่ท่องเที่ยวทั่วไทยซึ่งทางร้านมีไว้สำหรับบริการลูกค้าขึ้นมาดูเส้นทางระหว่างรออาหารที่เพิ่งสั่งไป นิ้วมือเรียวสวยคลี่แผ่นพับสถานที่ท่องเที่ยวมากมายหลายแห่งที่มีทั้งรวมไว้เป็นเส้นทาง หรือแยกไว้เป็นแต่ละจังหวัด ดวงตาสวยหวานกวาดมองภาพต่างๆ อย่างตื่นเต้น เพราะเลือกไม่ถูกว่าควรจะไปที่ไหนดี แค่คิดจะออกมาให้พ้นจาก ‘กรง’ จึงไม่ได้เตรียมการอะไรสักอย่าง

จะว่าไปแล้วก็คือ จังหวัดทางภาคเหนือที่เธอรู้จักและคิดว่ามีแหล่งท่องเที่ยวมากที่สุดนั้นก็คือ ‘เชียงใหม่’ แต่จากแผ่นพับเหล่านี้กลับมีสถานที่ท่องเที่ยวมากมายอีกหลายสิบแห่ง และที่แยกไว้เป็นแต่ละจังหวัดก็ยังมีแยกย่อยออกไปอีกมากมายหลายสิบแห่งจนเธอลายตา แม้พนักงานจะนำอาหารและกาแฟสดหอมกรุ่นมาเสิร์ฟตรงหน้า เธอก็ยังคงสนใจแต่เพียงรูปภาพสีสดใสในแผ่นพับนั้น

“เอ่อ... ให้หนูแนะนำที่เที่ยวมั้ยคะ”

ธนิษฐาเงยหน้าจากภาพสีสดขึ้นมองเจ้าของน้ำเสียงแจ่มใสและก็ได้เห็นพนักงานสาวหน้าตาจิ้มลิ้มส่งรอยยิ้มมาให้ ธนิษฐายิ้มตอบเพราะสัมผัสได้ถึงความจริงใจในรอยยิ้มนั้น

“จ้ะ”

“แล้วพี่อยากไปเที่ยวที่ไหนก่อนล่ะคะ” เด็กสาวมองแผ่นพับหลากหลายจังหวัดในมือของลูกค้าสาวสวย

“พี่ยังไม่รู้เลย หลายที่จนเลือกไม่ถูก”

“งั้นพี่ทานอาหารก่อนนะคะ เสร็จแล้วเรียกหนู”

ธนิษฐาพยักหน้ายิ้มก่อนจะจัดการกับเจ้าไข่กระทะหน้าตาน่ากินตรงหน้า ตามด้วยกาแฟร้อนตบท้ายที่สร้างความกระปรี้กระเปร่าในยามเช้าให้กับเธอได้อย่างดี

สาวสวยหน้าตาหมดจดที่นั่งกินอาหารไปพลางดูแผ่นพับในมือไปพลางทำให้คนที่นั่งหลบมุมอยู่อีกด้านต้องลอบมองเธออยู่บ่อยครั้ง เริ่มตั้งแต่ร่างงามระหงนั้นก้าวลงมาจากกระบะสีส้มแปร๋น ใบหน้าไร้เครื่องสำอางแต่กลับโดดเด่นที่สุดเพราะเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนนั้นถูกรวบตึงไว้เป็นหางม้าสูง เปิดเผยเครื่องหน้าชัดเจนจนเฉดสีสันในเครื่องสำอางนั้นไม่จำเป็นสำหรับเธอเลยสักนิด

หน้าผากโหนกนูนรับกับคิ้วโก่งเรียวสวย ดวงตากลมโตล้อมกรอบไปด้วยแพขนตาหนางอนงามรับกับจมูกโด่งน้อยๆ แต่พองาม แก้มใสๆ และริมฝีปากบอบบางสีชมพูอมส้มที่คล้ายจะแย้มยิ้มน้อยๆ นั้นมันทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังล่องลอยอยู่บนสวรรค์ และเมื่อเจ้าของใบหน้าสวยใสนั้นอยู่ชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งปักลายเป็นรูปสตรอเบอร์รี่สีแดงสดกับกางเกงยีนส์ฟอกมีตำแหน่งขาดและพับขึ้นมาลอยเหนือรองเท้าผ้าใบยีนส์เข้มตามกระแสนิยม ก็ยิ่งทำให้เรือนร่างสูงโปร่งนี้ดูบอบบางและอ่อนเยาว์ราวกับสาวรุ่น