ตอนที่ 4

“ไม่จริ๊ง! มันต้องฆ่าลูกฉัน พวกมัน แม่มัน ยายมัน ร่วมมือกันฆ่าตาวิช ไม่มีทางที่ตาวิชจะตายเอง ไม่มีทาง! ไม่จริ๊ง! เอิ้ก...”

เสียงกรีดร้องคร่ำครวญดังออกมาจากแม่ของทวิช ก่อนจะตามมาด้วยเสียงเรอเอิ้กอ้ากเพราะลมตีขึ้นฉับพลัน พร้อมๆ กับเหล่าญาติพี่น้องที่วิ่งวุ่นหายาลมยาหอมอีกครั้ง

“ทำไมผลชันสูตรถึงออกมาว่าพี่วิชหัวใจวายล่ะครับคุณตำรวจ ไม่มีใครสงสัยครอบครัวเจ้าสาวเลยเหรอครับ ผมทราบว่าสามีอีก 2 คนของเธอก็หัวใจวายตายเหมือนกัน” เขาถามเพราะเริ่มไม่แน่ใจกับผลชันสูตรที่เจ้าหน้าที่เอามาให้ เพราะประสบการณ์ที่ผ่านมาของเขาบอกว่าบางอาชีพเงินก็ซื้อได้อย่างง่ายดาย

“ทางเรามีประวัติที่คุณทวิชไปพบแพทย์เมื่อ 3 เดือนก่อนนะครับ”

“พบแพทย์” หัวคิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน ดวงตาจับจ้องมองนายตำรวจเจ้าของคดีแทบจะไม่กะพริบ เขาต้องการคำตอบที่กระจ่างชัดเจนกว่านี้

“ครับ คุณทวิชไปพบแพทย์เพราะมีอาการเจ็บหน้าอกและหัวใจเต้นผิดปกติ เมื่อ 3 เดือนที่แล้วนะครับ ซึ่งตรงนี้ผมไม่ทราบว่าคุณทวิชได้บอกญาติๆ ไว้บ้างหรือไม่” นายตำรวจวัยกลางคนพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“พี่วิชน่ะเหรอครับป่วยเป็นโรคหัวใจ ไม่น่าจะเป็นไปได้ เขาทั้งออกกำลังกายทั้งดูแลตัวเองอยู่ตลอดเวลาอย่างนั้น แล้วจะป่วยเป็นโรคหัวใจได้ยังไง” มันเหลือเชื่อเกินไปที่เขาจะเชื่อ เพราะหากทวิชมีอาการอย่างนั้นจริงทำไมไม่ปรึกษาพวกเขา

“ตรงนี้ผมก็ไม่ทราบครับ ผมบอกได้แค่ผลการชันสูตรออกมาแบบนี้จริงๆ ซึ่งมันไม่มีอะไรจะบ่งชี้ว่าทางคุณธนิษฐาเป็นคนทำให้คุณทวิชเสียชีวิตเลยนะครับ”

“แล้วสาเหตุการตายของสามีคนอื่นๆ ของเธอล่ะครับ”

“ตรงนั้นผมไม่ได้เป็นเจ้าของคดีนะครับเพราะอยู่คนละพื้นที่ แต่ข้อมูลที่ได้มาก็คือ คุณสราวุฒิหัวใจวายขณะอยู่บนเวที ส่วนคุณอุเทนนั้นเสียชีวิตก่อนที่จะไปเข้าพิธีแต่งงานในตอนเช้าอีกครับ เท่ากับว่าเขายังไม่ได้เจอหน้าเจ้าสาวเลย ยังไม่ได้ออกจากบ้านตัวเองด้วยซ้ำไปครับ และทั้งคุณสราวุฒิ คุณอุเทน หรือว่าคุณทวิชเองก็มีประวัติการป่วยเป็นโรคหัวใจหรือมีอาการเกี่ยวข้องกับโรคหัวใจทุกคนด้วยครับ”

“แต่ผมไม่เชื่อหรอกครับว่าเธอจะไม่เกี่ยวข้อง อะไรมันจะบังเอิญได้ขนาดนั้น เธออาจจะ... หวังสมบัติของพวกเขาก็ได้”

“ตรงนั้นผมคงแสดงความคิดเห็นไม่ได้เพราะอาจกลายเป็นหมิ่นประมาทเธอ ที่ผมทราบก็คือ เธอจดทะเบียนสมรสกับสามีคนแรกในวันหมั้น ส่วนสามีคนที่ 2 นั้นพาเธอไปจดทะเบียนสมรสก่อนหน้าจะถึงวันแต่งงานเป็นเดือน ส่วนกับคุณทวิชนั้นยังไม่ทันได้จดเลยครับ อย่างนี้เธอคงไม่มีส่วนได้ส่วนเสียในทรัพย์สินของคุณทวิช”

ภาพแม่คนตายที่ร้องไห้จนเป็นลมแล้วเป็นลมอีกจนต้องมีญาติคอยประคบประหงมไม่ห่าง กับสีหน้าญาติพี่น้องที่ดูท่าจะไม่พอใจกับผลการชันสูตรที่เขาเพิ่งแจ้งให้ทราบ ทำให้นายตำรวจค่อนข้างจะหนักใจ แต่เขาต้องแจ้งตามหลักฐานที่พิสูจน์ออกมาได้ แม้จะขัดหัวใจใครหลายๆ คนก็ตาม

“ตามหลักวิทยาศาสตร์ผมก็ว่ามันเป็นไปได้นะครับที่สามีของคุณธนิษฐาจะป่วยเป็นโรคหัวใจเหมือนๆ กัน เพราะเดี๋ยวนี้คนไทยก็เสียชีวิตด้วยโรคหัวใจเป็นอันดับ 2 รองจากโรคมะเร็งเลยนะครับ และปัจจัยเสี่ยงก็อยู่รอบๆ ตัวเรานี่แหละ ทั้งอาหารการกิน หรือพฤติกรรมการใช้ชีวิต หากคุณจะเปิดใจว่าบางเรื่องมันก็เป็นไปได้”

สีหน้าเคร่งเครียดของญาติผู้ตายทำให้นายตำรวจต้องพ่นลมหายใจออกจากปากเบาๆ เพราะในหน้าที่ของตำรวจนั้นเขาปฏิบัติหน้าที่อย่างครบถ้วนแล้ว แต่สำหรับหน้าที่ของเพื่อนมนุษย์ที่เกิดก่อนและเห็นโลกมาก็มาก กลับร้องสั่งให้เขาก้าวเข้าใกล้ญาติคนตายที่จ้องมองมาราวกับจะบอกว่า ‘ไม่อาจเชื่อ’ ในสิ่งที่เขาพูดออกไปทั้งหมด ก่อนจะกระซิบอะไรบางอย่างที่ทำให้ญาติผู้ตายถึงกับอึ้ง เพราะนั่นมันคือความเชื่อส่วนบุคคลล้วนๆ

ดวงตาคมเข้มมองเถ้ากระดูกที่สัปเหร่อนำมาเรียงต่อกันเพื่อจำลองให้เป็นรูปร่างคนก่อนที่จะบอกให้ญาติๆ นำดอกไม้และน้ำอบมาประพรมเพื่อหวังผลให้ดวงวิญญาณนี้อยู่เย็นเป็นสุข ก่อนจะแยกบางส่วนเก็บใส่โกฐเพื่อนำไปบรรจุไว้ที่เจดีย์ของกลุ่มเครือญาติ ส่วนเถ้าที่เหลือจะนำไปลอยอังคารในแม่น้ำสายใหญ่ โดยหวังให้พระแม่คงคาโปรดนำทางดวงวิญญาณนี้ไปสู่สัมปรายภพและได้รับแต่ความร่มเย็นเฉกเช่นสายน้ำ

สายน้ำเย็นใจอาจช่วยนำพาให้ดวงวิญญาณของทวิชไปสู่ที่ที่ดียิ่งขึ้น แต่คนที่ยังอยู่นี้กลับไม่สามารถทำจิตใจให้เยือกเย็นได้เลย ยิ่งคิดถึงสิ่งที่นายตำรวจเจ้าของคดีบอกเมื่อวันวาน เขายิ่งทวีความเคร่งเครียดมากขึ้น กรอปกับเสียงร้องไห้ที่ดังระงมอยู่รอบตัวตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงรุ่งเช้ายังไม่มีทีท่าว่าจะจางลง ความทุกข์ครั้งนี้สำหรับเขามันหนักหนาจริงๆ เขาไม่มีทางเชื่อเรื่องประหลาดที่วิทยาศาสตร์พิสูจน์ไม่ได้อย่างเด็ดขาด

‘คุณเชื่อเรื่อง ‘ดวงกินผัว’ มั้ยครับ เธออาจเป็นแบบนั้นก็ได้นะครับ แถวบ้านผมที่บ้านนอกก็มีอย่างนี้อยู่คนหนึ่ง มีกี่ผัวก็ตายหมด จนสุดท้ายต้องหลบๆ ซ่อนๆ ไม่บอกใครล่ะครับ พอมีลูกคนแรกก็เลยหาย สรุปผัวคนนั้นไม่ตาย’

ใครจะไปบ้าเชื่อเรื่องพรรค์นั้นกันล่ะ หากจะเป็นอย่างนั้นจริงเขาก็คิดว่าไอ้ตัวผัวที่หลบๆ ซ่อนๆ นั่นแหละที่วางแผนฆ่าผัวคนที่แล้วๆ มาของหล่อน หรือดีไม่ดีก็อาจเป็นหล่อนเองที่วางแผนฆ่าผัวเพื่อหวังอะไรสักอย่าง และสำหรับเจ้าสาวของทวิชเองก็คงไม่ต่างกัน

เขาจะไม่มีวันเชื่อเด็ดขาดว่าเธอเป็น ‘ผู้หญิงกินผัว’ และก็ไม่เชื่อด้วยว่าทวิชจะตายเพราะไปถูกอาถรรพ์ของเธอเข้า เธอจะต้องมีอะไรซ่อนเร้นเอาไว้ และเขาจะพิสูจน์ให้ได้ว่าทวิชไม่ได้หัวใจล้มเหลวตายเอง แต่ต้องมีใครหรืออะไรสักอย่างที่ทำให้ทวิชมีอันเป็นไป