ตอนที่ 2 ร้ายกาจ

“ทำไมเหรอคะ?”

ไอยูชะงักไปทันที เธอเอ่ยถามคุณหมอปุยเมฆด้วยความสงสัย เมื่อเห็นว่าเธอจะพูดจาเหน็บแนมเธอ

“เปล่าค่ะ แค่แปลกใจนิดหน่อย”

“ถึงจะเป็นแค่พยาบาล แต่จบปริญญาฮาร์วาร์ดนะคะ คุณหมอปุยเมฆไม่ควรมองใครด้วยสายตาแบบนั้น ถ้ายังรู้จักเขาไม่ดีพอ พ่อคะ หนูขอตัวก่อนนะคะ มีนัดกับเจ๊หอม”

“อ้าวไอ แต่บ่ายนี้มีประชุมนะ”

“ค่ะ เดี๋ยวไอเข้าไป”

ไอยูลุกขึ้นยืนและเดินออกจากโต๊ะทันที โดยไม่เอ่ยลาสองคนที่นั่งอยู่แม้แต่น้อย

“ต้องขอโทษแทนลูกสาวผมด้วยนะคะ”

ปุยเมฆอ้าปากค้างให้กับความไม่มีมารยาทของพยาบาลสาว ก่อนจะยัดกายนั่งลงข้างๆ แฟนหนุ่มอย่างไบรอัน เธอยังไม่ได้เอ่ยอะไรออกไปสักคำ แต่ไอยูกลับแสดงท่าทีไม่สบอารมณ์ใส่เธอ

ไบรอันมองตามร่างบางที่เพิ่งเดินออกไป ก่อนจะยกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจ ในความกล้าของเธอ

“ผมมีนัดผ่าตัดกับคนไข้ ขอตัวไปเลื่อนนัดก่อนนะครับ”

ไบรอันเอ่ยก่อนจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง เขาทนความเอือมระอาต่อปุยเมฆไม่ไหว เพราะความที่เธอชอบตามจู้จี้จุกจิก จึงทำให้ชายหนุ่มนั้นรำคาญและไม่อยากที่จะอยู่ใกล้

ไอยูเดินเข้านั่งที่ร้านกาแฟใกล้ๆ ทันที เธอไม่อยากทนต่อสายตาพวกนั้นอีกแล้ว ไหนจะคนในโรงพยาบาลและพี่ชายของเธออีก

“นั่งด้วยคนได้ไหม?”

ไบรอันเอ่ยขึ้นขณะที่เห็นหญิงสาวกำลังนั่งทำหน้าบูดบึ้งอยู่ลำพัง

“อย่ามายุ่งได้ไหมคะ”

ไอยูเอ่ยตอบกลับทันที เมื่อเห็นใบหน้าชายหนุ่มผู้มาใหม่

“คนสวยๆ นี่ใจร้ายทุกคนเลยรึเปล่า”

“ต้องการอะไรคะ...”

ไอยูเอ่ยถามคนตรงหน้าขึ้น เมื่อเห็นว่าเขาตามเธอบ่อยเกินไป

“อยากรู้จัก”

“แต่ฉันไม่อยากรู้จักคนโรคจิตแบบหมอ ขอตัวนะคะ”

ไบรอันมองร่างของหญิงสาวค่อยเดินจากไปอีกครั้ง ชายหนุ่มยกยิ้มให้กับความน่ารักของเธอ ไอยู คือเป้าหมายคนต่อไปที่เขาจะตะล่อมให้เธอติดกับ ตอนนี้กวางน้อยกำลังแตกตื่นกับสิ่งที่เกิดขึ้น คงต้องล่อกันยาวหน่อย

“ไอยู อนุชนิยา”

@ห้องประชุม

ไอยูเดินย่างกรายเข้ามาในห้องประชุม ทำเอาเหล่าพยาบาลต่างมองเธอเป็นสายตาเดียวกัน พร้อมกับซุบซิบนินทา

“ไอยู มานี่สิ”

เมษาพยาบาลคนเดียวที่เป็นเพื่อนเธอเอ่ยเรียกขึ้น ก่อนที่ไอยูจะเดินย่างกรายเข้าไปหาเธอท่ามกลางสายตาผู้คน รวมถึงไบรอันและปุยเมฆ

เรื่องที่ผมจะแจ้งในวันนี้ก็คือ...

“แผนกสูตินรีเวช ขาดพยาบาลเป็นจำนวนมาก ผมจึงมีความจำเป็นที่จะต้องย้ายพยาบาลบางแผนกไปที่แผนกสูติ โดยมีรายชื่อดังต่อไปนี้....

1.เมษา กาลพิภพ

2.สายน้ำผึ้ง ภิรมย์ภักดี

3.อนุชนิยา อัสวะรุ่งเรื่อง

“เมฉันไม่อยากไป”

“แกลองไปคุยกับพ่อแกดูไหม”

“พ่อฉันนั่นแหละตัวดีเลย เขาอยากให้ฉันไปแผนกนั้น เพราะไม่อยากให้ฉันออกเหตุ”

“แต่ปกติ กู้ภัยก็ทำหน้าที่นั้นอยู่แล้ว หรือเป็นเพราะเรื่องแม่แก

“ผมขอจบการประชุมแต่เพียงเท่านี้ครับ เสียงผู้อำนวยการพยาบาลเอ่ยขึ้น ก่อนที่เหล่าแพทย์และพยาบาลจะเดินออกไปทันที

“ถึงขนาดไปขอพ่อตัวเอง เพื่อไปอยู่ใกล้เขา มันไม่ตลกไปหน่อยเหรอ”

สายน้ำผึ้งเอ่ยขึ้น ขณะที่หญิงสาวทั้งสองกำลังจะเดินออกจากห้องไป

“ไม่ต้องมาอยากรู้เรื่องคนอื่นหรอก เอาตัวเองให้รอดก่อนไหม ไม่ใช่ว่าไปอยู่ใกล้แฟนเขา แล้วจะโดนหมอปุยเมฆแหกอกเอา”

“เป็นห่วงเพื่อนเถอะเมษา ได้ข่าวว่าช่วงนี้กำลังอ่อยหมอไบรอัน”

“พูดอะไรของเธอสายน้ำผึ้ง”

ไอยูโพล่งขึ้นทันที ในขณะที่สายน้ำผึ้งนั้นกำลังใส่ร้ายเธอต่าง ๆ นา ๆ

“ก่อนที่เธอจะว่าอะไรไอยู เธอควรคำนึงถึงการอยู่รอดในหน้าที่การงานของตัวเธอเองด้วยนะ”

เมษาเอ่ยขึ้นอย่างเดือดดาล ก่อนจะเดินกระแทกไหล่ สายน้ำผึ้งออกไป

“มีอะไรที่ฉันไม่รู้เกี่ยวกับเธอแล้วก็สายน้ำผึ้งเหรอ”

“ฉันเข้าไปเจอหมอไบรอันกับสายน้ำผึ้ง กำลังมีอะไรกัน หมอไบรอันขู่ฉันไม่ให้บอกใคร แต่สายน้ำผึ้งเข้าใจผิด คิดว่าฉันอยากแย่งหมอมาจากเธอ”

“ประสาทมาก คิดว่าใครๆ ก็อยากได้หมอไบรอันงั้นหรอ ตลก ฉันคนหนึ่งละ ที่ปัดตก ร้ายกาจซะขนาดนั้น”

“ยังไงเหรอ?”

“หมอไบรอันนะ ร้ายจะตาย ที่เหล่าพยาบาลแผนกตัวเองอยู่ไม่ได้ ก็เพราะว่าหมอปุยเมฆจัดการหมดยังไงล่ะ แกรู้อะไรไหม หมอไบรอันคั่วพยาบาลทั้งแผนกก็ทำมาแล้วนะ บ้างก็ตบตีกันในแผนก แต่หมอปุยเมฆก็จัดการได้ ถ้าเป็นฉันนะ ฉันเลิกไปตั้งนานแล้ว คนนิสัยแบบนี้”

“แกดูเกลียดหมอไบรอันจังเมษา”

“ไอ แกอย่าอยู่ใกล้เขาอีกนะ เขาเป็นคนไม่ดี”

“อืม ฉันรู้แล้ว ว่าแต่แกเถอะ ไปทำงานใกล้เขามากๆ ระวังจะหลงเสน่ห์เขานะ”

“ห่วงตัวเองเถอะค่ะคุณไอยู หมอไบรอันอะเขาสเปกสูง เขาไม่มามองฉันหรอก สวยๆ แบบแก จะรอดพ้นเนื้อมือเขาไหมเนี่ย”

“ไม่หรอก คนโรคจิตแบบนั้น ฉันไม่มีทางเอาตัวเองเข้าไปใกล้ แน่ ๆ”

ในขณะที่เมษาและไอยูกำลังนั่งพูดคุยกันอยู่ชายหนุ่มที่ถูกเอ่ยถึงและแฟนสาวของเขาก็เดินมาใกล้ๆ เธอ

“ ยินต้อนรับเข้าสู่แผนกของเรา เพื่อไม่ให้เป็นการเสียมารยาท เจอกันคืนนี้ ที่ห้องผมนะครับ พยาบาลเมษา พยาบาลไอยู”

“เอ่อคือ เมกับไอ ไม่ว่างนะคะ”

“ไม่เสียมารยาทเกินไปหน่อยเหรอครับ ปฏิเสธแบบไม่ทันคิดแบบนั้น”

เมษาแทบกุมขมับกับความเจ้าเล่ห์ของชายหนุ่มตรงหน้า เธอไม่แปลกใจว่าทำไม เหล่าพยาบาลทั้งหลาย ถึงตกหลุมพรางให้กับคนเจ้าเล่ห์แบบเขา