5 ถ้าคุณชอบผมงั้นเราไป...กัน

แรงชายเหวี่ยงร่างบางให้กลับมานั่งที่เดิมตามที่เขาต้องการ คริสใช้เพียงเสี้ยววินาทีลุกขึ้นมาเอาแขนยันพนักพิงล้อมเวลล์เอาไว้พร้อมรอยยิ้มและดวงตาแห่งนักล่า

“คุณ…จะทำอะไร” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอึกอัก

“ผมไม่ชอบให้ใครเดินหนี ยิ่งกับคนที่ผมสนใจแล้วด้วย…” เวลล์นิ่งไปเมื่อได้ยินเขาพูดถึงคนที่สนใจ…นั่นหมายความว่าเขาสนใจเธองั้นเหรอ

“หมายความว่าไง”

“คุณน่าสนใจดีนะ สิ่งที่ผมเห็นกับสิ่งที่คุณเป็นมันดูขัดแย้งกัน” ชายหนุ่มใช้สายตาไล่มองเรือนร่างของเวลล์อีกครั้ง

“วะ…เวลล์ดูเป็นยังไง” แม้เธอจะประหม่าที่ต้องอยู่ใกล้ผู้ชายที่เพิ่งรู้จัก แต่ก็ยังใจดีสู้เสือถามออกไป

“อืม…ภายนอกก็ดูเหมือนผู้หญิงเที่ยวทั่วไป แต่แววตาไม่ใช่”

ดวงตาคู่สวยเบิกขึ้นเล็กน้อย เมื่อชายหนุ่มพูดเหมือนกับว่าเขารู้จักเธอดี เวลล์จำสิ่งที่เนปาลบอกได้ดี หากคนอื่นรู้ว่าเธอเป็นแค่เด็กเรียนที่เพิ่งเคยมาเที่ยวเมื่อไหร่ พวกเขาต้องคิดอะไรไม่ดีกับเธอแน่ๆ

“เวลล์…เวลล์ก็เป็นอย่างที่คุณเห็นนั่นแหละ มาเที่ยวแบบนี้ทุกคืน…บางคืนก็หิ้วผู้ชายกลับด้วย” บ้าจริง! เธอเริ่มไม่แน่ใจว่าสิ่งที่พูดออกไปนั้นมันเป็นเรื่องดีหรือไม่

“เหรอ…” คริสหุบยิ้ม เผยแววตาผิดหวังออกมาเล็กน้อย

“ก็ไม่แปลกหรอกเพราะคุณเป็นเพื่อนเนปาล ยัยนั่นก็เป็นพวกเที่ยวเหมือนกันใช่ไหมล่ะ”

“อะ…อื้ม! เพราะงั้นคุณถอยออกไปได้แล้ว เวลล์อึดอัด”

“อึดอัดหรือเขิน” คริสยิ้มถาม

“ทำไมต้องเขินด้วย ใกล้กว่านี้ก็เคยมาแล้ว”

“เหรอ…งั้นลองมาใกล้กับผมบ้างเป็นไง” คริสค่อยๆโน้มใบหน้าเข้าใกล้เวลล์มากขึ้นกว่าเก่า จนตอนนี้ปลายจมูกของทั้งคู่สัมผัสกัน

ใจดวงน้อยเต้นแรงอีกครั้งเมื่อเธอรู้สึกได้ถึงลงหายใจอุ่นๆของเขา

“จะทำอะไร” ปากเอ่ยถาม ทว่าภายในใจอยากจะลองสักครั้งกับสิ่งที่คนอื่นเรียกกันว่า จูบ

“ตอนที่คุณเปิดประตูมา คุณเห็นไหมว่าผมทำอะไร”

“จูบ”

“ใช่…ผมกำลังจูบกับ…อืม…ผมจำชื่อเธอไม่ได้แล้ว”

“คุณจูบกับคนที่จำชื่อไม่ได้ด้วยซ้ำ” เวลล์เผยความไม่พอใจออกไปเล็กน้อย เพราะเธอกลัวว่าเขาก็จะลืมชื่อเธอเหมือนกัน

“ไม่จำเป็นต้องจำ…แต่ผมจำชื่อคุณได้นะ…เวลล์” คริสยิ้มออกมา แน่นอนว่ารอยยิ้มนั้นทำให้เวลล์แทบละลาย

“ตอนนี้จำได้ แต่อีกหน่อยคงลืมสินะ”

“ไม่ลืม ดวงตา กลิ่นน้ำหอม ยิ่งปากรูปสวยแบบนี้ ผมไม่ลืมหรอก” คริสว่าพลางลูบสัมผัสเบาๆที่เรียวปากบางของเวลล์

“เวลล์ไม่ได้ฉีดน้ำหอม” หญิงสาวเอ่ยออกไปเบาๆ ไม่รู้เพราะเธอชอบเขามากหรือเพราะโคล่าปริศนาแก้วนั้นที่ทำให้เธออ่อนปวกเปียกไปหมด

“งั้นแล้วกลิ่นหอมนี่คืออะไร” ไม่ถามเปล่าชายหนุ่มก้มลงสูดดมที่ซอกคอเรียวขาว

“อืม…ไม่รู้อาจจะเป็นกลิ่นครีมอาบน้ำ” เวลล์หลับตาครางออกมาเบาๆเมื่อรู้สึกได้ถึงสัมผัสที่ไม่เคยได้รับมาก่อน

“หอมจัง…ผมชอบ” ร่างสูงยิ้มแล้วก้มลงสูดดมอีกครั้ง

“คริส…” เวลล์ประคองใบหน้าชายหนุ่มเอาไว้ ถ้าเกิดว่าเนปาลรู้ว่าเธอมาทำแบบนี้มีหวังได้โดนด่าทั้งคืนแน่ๆ

“หืม”

“เวลล์ต้องไปแล้ว เนปาลรออยู่” เธอไม่อยากไปหรอก แต่กลัวว่าขืนอยู่ต่อจะเตลิดไปมากกว่านี้

“ผมไม่ให้ไปครับ” เขายิ้มแล้วจ้องลึกลงไปในดวงตาของเวลล์อย่างเสน่หา

“อย่ามองเวลล์แบบนี้”

“ทำไมครับ”

ไม่รู้ล่ะ! เวลล์ไม่สนแล้วว่าเนปาลว่าจะไง เธอคว้าลำคอของชายหนุ่มเข้ามาประกบปากจูบอย่างแนบแน่น แต่เพราะเธอไม่เคยมาก่อน จึงทำได้เพียงเท่านั้น…

“หึ!” ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆในลำคอ บีบแก้มหญิงสาวเพื่อให้เธอเผยอปากออกเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะสอดลิ้นเข้าไปอย่างรวดเร็ว จังหวะนั้นเวลล์ถึงกับตกใจ เธอพยายามจะผละจูบออก แต่ก็ไม่เป็นผล คริสรุกเร้าเข้าหาเธออย่างร้อนแรงและดุดันในเพียงจูบเดียว

“ฮึก!” เวลล์หอบเอาอากาศเข้าปอดเพื่อหายใจหลังจากที่ คริสปล่อยให้เธอได้เป็นอิสระ แม้ว่าภายในห้องจะเย็นแค่ไหน แต่ภายในกายของเวลล์กลับร้อนระอุ ร้อนมากจนลำคอขาวๆเกิดเป็นเม็ดเหงื่อขึ้นมา และมันเป็นเหมือนหยดน้ำที่เพิ่มความเย้ายวนให้กับร่างกายของเธอ

“ตกใจเหรอ” ชายหนุ่มถามขึ้น เพียงจูบเดียวเขาก็รู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวตรงหน้าจูบไม่เป็น

“ปะ…เปล่า ปกติก็จูบแบบนี้แหละ แต่เมื่อกี้เวลล์แค่ตั้งตัวไม่ทัน” เวลล์ก้มหน้าตอบ

“เหรอ…งั้นผมขอลองอีกรอบ”

คริสเชยคางน้อยๆของเวลล์ขึ้นมาประกบปากจูบอีกครั้ง และเพราะว่าเวลล์เป็นคนเรียนรู้เร็ว เพียงจูบเดียวเธอก็จำได้ว่าชายหนุ่มทำยังไง คราวนี้เธอเลยจูบตอบเขาได้อย่างเข้าที จนเวลาผ่านไปนานสองนานทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่มราวกับว่าเป็นคู่รักที่คบกันมานาน

“อื้ม” สองแขนรวบโอบคอของชายหนุ่มอย่างเป็นอัตโนมัติ

ในตอนที่เวลล์กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบของคริส ชายหนุ่มเริ่มสอดมือเข้าใต้กระโปรงของเธอช้าๆอย่างช่ำชอง ที่จริงเขาไม่คิดจะทำอะไรเธอหรอก แต่พอได้จูบเท่านั้นแหละเลยอยากจะลองดูสักหน่อย ยอมรับเลยว่าจูบของเธอมันทำให้เขาติดใจอย่างบอกไม่ถูก…รู้สึกได้ว่าผู้หญิงตรงหน้าไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไปที่เขาเคยเจอ

“อย่า…” เมื่อรู้สึกได้ถึงสัมผัสที่กำลังรุกล้ำเข้ามาที่เบื้องล่าง เวลล์ผละจูบออกจากคริส แล้วคว้ามือเขาออกจากเรียวขาของเธอ

“ไม่ได้เหรอครับ”

“ไม่เชิง…แต่…” แต่เราเพิ่งรู้จักกัน! อยากจะบอกออกไปแต่เพราะเธอดันวางตัวเป็นผู้หญิงเที่ยวตั้งแต่แรกน่ะสิ

“ตกลงที่คุณบอกให้เวลล์มาหาก็เพื่อจะเลี้ยงโคล่าอย่างเดียวหรือจะทำอะไรกันแน่” หญิงสาวเอ่ยถามแก้เขิน

“ไม่ได้วางแผนไว้ก่อนครับ…ยอมรับว่าผมคิดว่าคุณจะรู้จักผม”

“ทำไมเวลล์ต้องรู้จักคุณด้วย”

“เพราะคุณบอกว่าคุณเคยมาที่นี่ และคุณก็เที่ยวบ่อยไม่ใช่เหรอ ผมดังมากนะในย่านนี้” เขายิ้ม

“เอ่อ…” เวลล์อึกอัก

“เอาเป็นว่าตอนนี้เรารู้จักกันแล้ว และผมติดใจคุณมาก ไม่อ้อมค้อมเลยแล้วกัน ผมชอบคุณ…ถ้าคุณชอบผมเราก็ไปคอนโดผมกัน” คริสเป็นคนไม่ชอบอ้อมค้อม เวลาที่เขาถูกใจใครเขามักจะถามเลยทันทีว่าเธอคนนั้นต้องการจะไปคอนโดของเขาหรือเปล่า

“คุณชอบเวลล์เหรอ” เวลล์มองชายหนุ่มอย่างไม่อยากเชื่อ

“ครับ…แล้วคุณล่ะชอบผมไหม” เขายิ้มถาม

“แต่เราเพิ่งรู้จักกันเองนะ”

“ครับ…เพิ่งรู้จักก็ชอบได้นี่”

“อืม…เวลล์ชอบคุณ” แก้มแดงระเรื่อหนักกว่าเดิมเมื่อเธอยอมรับว่าชอบเขา ทว่าความหมายของทั้งสองนั้นต่างกันสิ้นเชิง

“ดีครับ…งั้นเราไปคอนโดผมกัน”

“เดี๋ยวก่อน…ถ้าเราไปที่คอนโดคุณ…แสดงว่าเราต้องไปนอนกันน่ะเหรอ” เขินก็เขิน แต่มากกว่านั้นคือความกลัว เธอมาทำอะไรที่นี่ แล้วนี่กำลังจะไปนอนกับผู้ชายที่เพิ่งจะเจอกันวันแรกน่ะเหรอ?!

“ฮะๆ ครับ ไปนอนกัน…ใช้คำว่าไปเอากันถึงจะเหมาะสุด”

“แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่ จะเอากันได้ยังไง”

“ไหนว่าเที่ยวบ่อย หิ้วผู้ชายจนเป็นเรื่องปกติไง”

ตายล่ะ! เธอหลุดปากพูดอะไรไป

“คุณโกหกผมเหรอ”

“โอเค! เวลล์ไม่เคย! ไม่เคยเที่ยว ไม่เคยหิ้วผู้ชาย เพราะงั้นเวลล์คงไปเอากับคุณไม่ได้” หญิงสาวก้มหน้าสารภาพความจริง และมันทำให้รอยยิ้มของชายหนุ่มหายไป

“โกหกทำไมครับ”

“เนปาลบอกว่าถ้าพวกคุณรู้ว่าเวลล์อ่อนหัด พวกคุณจะล่อลวงเวลล์”

“ผมถึงได้บอกไงว่ายัยนั่นบ้า…” คริสทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา ก่อนที่เขาจะหยิบบุหรี่ออกมาจุดสูบอย่างไม่สบอารมณ์

“คุณกลับไปได้แล้ว”

“เรา…จะไม่ไปคอนโดของคุณเหรอ” เวลล์ถามออกไปอย่างไม่เข้าใจ นึกว่าบอกความจริงไปแล้วเขาจะชอบเธอมากขึ้นเสียอีก

“ไม่ไปครับ…ผมไม่ชอบยุ่งกับผู้หญิงไม่เป็นงาน”

หน้าชาไปเลย… เขาบอกว่าไม่ชอบยุ่งกับผู้หญิงอย่างเธอ

“ไหนคุณบอกว่าชอบเวลล์ไง”

“ครับ แต่ผมไม่เอาคุณหรอก ผมไม่อยากรับผิดชอบ ถ้าเกิดคุณร้องไห้แล้วบอกให้ผมคบด้วยผมจะทำไง”

“หะ?”

“กฎของผมน่ะ…จะไม่มีความสัมพันธ์กับใครทั้งนั้น”

“แล้วคุณมาจูบเวลล์ มาบอกว่าชอบเวลล์ทำไม”

“คุณจูบผมก่อน ส่วนที่บอกว่าชอบ…มันก็แค่ชอบ อย่าบอกนะว่าคุณคิดว่าเราจะสานสัมพันธ์หรือจะคบกัน”

“เหอะ! ไม่อยากจะเชื่อเลย…”

“ผู้หญิง…ต้องการความสัมพันธ์ อยากจะผูกมัด ลองให้ผมเอาคุณแล้ว คุณคงขอให้ผมคบด้วยเหมือนๆกับทุกคนนั่นแหละ เพราะงั้นเราแยกกันตรงนี้แหละดีแล้ว”

“งั้นแสดงว่าที่คุณให้เวลล์มาก็เพราะคิดว่าเวลล์จะยอมไปเอากับคุณโดยไม่ผูกมัดสินะ”

“ถามตรงตอบตรง…ใช่ครับ”