1 เจ้าพ่อมาเฟียแห่งกรุงมาดริด[2]

“พ่อคะเรื่องที่เจสซี่จะเข้ามหาลัยปีนี้ขอผ่านไปก่อนนะคะ”

“เจสซี่ลูกขอผ่านมาสามปีแล้วนะ...”โฆเซ่หนักใจกับความดื้อรั้นไม่เอาไหนของลูกสาวเพียงคนเดียว

“ใช่ค่ะคุณพ่อ และจะมีปีที่สี่ ปีที่ห้า และตลอดไป...”นั่นคือคำตอบที่เด็ดเดี่ยวสำหรับเจสสิก้าว่าเธอไม่อยากเรียนต่อในระดับปริญญาตรีตามที่บิดาหวัง ใบหน้างามยังคงราบเรียบไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ ในขณะนี้ เธอยังชอบการเดินทางไปต่างประเทศทุกๆ หนึ่งเดือน และหากเข้ามหาลัยคงจะมีเวลาน้อยนิดที่จะใช้ชีวิตแบบอิสระสินะ

“เฮ้อ~ รู้นะว่าติดเที่ยว ติดการใช้เงิน แต่บางครั้งก็ตระหนักในการใช้จ่ายฟุ่มเฟือยให้มันลงหน่อยได้ไหมเจสซี่”

“ไม่ค่ะ! คุณพ่อคะ...เรารวยจะตายไปชาตินี้ทั้งชาติก็ใช้ไม่หมดหรอกค่ะ”เพราะไม่เคยยืนอยู่จุดที่บิดาทำงานอยู่ ไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าการบริหารและเงินทองมากมายที่ได้มานั่นต้องเสียหยาดเหงื่อกี่เม็ด

“การทำธุรกิจอะไรมันก็ไม่แน่นอนนะเจสซี่...”

“หนูรู้ว่าคุณพ่อเก่งสู้ๆ นะคะ”รอยยิ้มของเจสสิก้าถูกส่งไปให้ผู้เป็นพ่อ โฆเซ่อดยิ้มตามไม่ได้เธอทั้งน่ารักและเอาแต่ใจแถมยังดื้อรั้นเป็นที่สุด ไม่ให้รัก ไม่ให้หวงได้ยังไงกัน

“ยังไงก็เก็บเงินที่พ่อให้ไว้เยอะๆ ก็แล้วกันนะ”

“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นเลยค่ะ เพราะเจสซี่เก็บเงินที่พ่อให้ไว้ในบัญชี ส่วนที่ใช้ทุกวันก็รูดบัตรที่พ่อทำไว้ให้ค่ะ อิอิ...”

“ฉลาดเป็นกรดก็เรื่องใช้เงินพ่อเนี่ยแหละ”

“ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ คุณพ่อขา~ คืนนี้เจสซี่ขอไปดื่มนะคะ สัญญาค่ะว่าจะเมา”เสียงหวานออดอ้อนผู้เป็นพ่อจนได้ยินเสียงถอนหายใจยาวเหยียดของท่าน ก่อนที่บิดาจะพยักหน้าอย่างจำยอมให้เธอได้ไปสังสรรตามอำเภอใจ

ผับAAA โซนวีไอพี

การดื่มในค่ำคืนนี้สำหรับราจีฟคือการได้พักผ่อน หลังจากที่ต้องเดินทางไปยังทวีปอเมริกาใต้นานเกือบถึงหนึ่งเดือน ทันทีที่เครื่องบินเจ็ทลงจอดในประเทศสเปนชายหนุ่มก็กลับไปงีบหลับที่คฤหาสน์หลังใหญ่และออกมานั่งดื่มแอลกอฮอล์ต่อที่ผับประจำของตน

แน่นอนว่าผู้อิทธิพลอย่างเขาจะไม่มีทางนั่งรวมกับผู้คนที่กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกเบื้องล่างเด็ดขาด เพราะเขาชอบความเป็นส่วนตัวโซนวีไอพีระดับเจ็ดดาว

โซฟาสำหรับโต๊ะที่ถูกจัดเอาไว้ในโซนเช่นนี้เป็นลักษณะครึ่งวงกลม และถูกจัดวางให้ห่างกันราวกับเมตรกว่าๆ ซึ่งบนชั้นสองมีเพียงห้าโต๊ะเท่านั้น

ตึก! ตึก!!

เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นประจวบเหมาะกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มถูกดีเจหมุนบรีชแผ่วเบา ทำให้ราจีฟต้องมองไปยังเบื้องหน้าด้วยสายตาราบเรียบ ทว่าทุกอย่างรอบกายก็ต้องหมุนชั่วขณะที่เจ้าพ่อมาเฟียแห่งกรุงมาดริดจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มที่มีความงามในแบบสาวละตินผสมกับฝั่งเอเชีย ผมยาวสลวยสีน้ำตาลเข้มถูกดัดเป็นลอนสวยงามปลิวไสวในยามที่เจ้าหล่อนตวัดขาก้าวเดินอย่างมาดมั่น สายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความยโสโอหังช่างขัดกับใบหน้างามที่ราวกับพระเจ้าสรรค์สร้างมาเพื่อดึงดูดเพศตรงข้ามอย่างไรอย่างนั้น

เจสสิก้าปราดสายตามองชายหนุ่มเพียงชั่วครู่ เขาคนนั้นจ้องมองมาที่เธอราวกับต้องมนตร์สะกดก็ไม่ปาน รอยยิ้มบางประดับขึ้นบนใบหน้างามก่อนจะก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างมาดมั่นและไม่สนใจสิ่งใดอีกต่อไป

“หึๆ”ราจีฟหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะดื่มแอลกอฮอล์ในแก้วรวดเดียวจนหมด ดวงตากลมของเจ้าหล่อนช่างเย่อหยิ่งแต่ทว่าเขากลับมองว่าเธอมีความเย้ายวนและเชิญชวนยิ่งนัก

“คุณเจสซี่เธอสวยใช่ไหมครับนาย~”เสียงของลูกน้องมือซ้ายดังขึ้นทำให้ราจีฟกระดิกนิ้วเพื่อให้ครูซมานั่งโซฟาข้างๆ กาย

“รู้จักเธอด้วยเหรอครูซ?”เอ่ยถามคนสนิทด้วยเสียงราบเรียบในขณะที่วางแก้ววิสกี้ลงบนโต๊ะกระจก

“ในแวดวงนักธุรกิจมีแต่คนให้ความสนใจคุณเจสซี่น่ะครับนาย”ครูซพูดไปตามเนื้อผ้า เพราะในตอนที่มาเฟียใหญ่แห่งกรุงมาดริดเดินทางไปยังบราซิล เขาก็รับผิดชอบหน้าที่ในการเข้าร่วมธุรกิจการประมูลต่างๆ แทนผู้เป็นนายเป็นเวลาเกือบหนึ่งเดือน

แน่นอนว่าความสวยหยดย้อยของคุณหนูเจสสิก้าดังกระฉ่อนไปทั่วจนครูซอดจะให้ความสนใจตามไม่ได้ ตามนิสัยของหนุ่มเจ้าสำราญนิ้วกดเข้าหาชื่อในกลุ่มไฮโซอายุน้อยและชื่อคุณหนูเจสสิก้าผู้แสนสวยก็โชว์หราอันดับต้นๆ ในประเทศสเปน มิหนำซ้ำยังติดหนึ่งในร้อยของสาวงามทั่วทุกมุมโลกอีกต่างหาก

“อืม~ งั้นเหรอ...”

“นายสนใจเหรอครับ?”

“What!? ไม่ใช่อย่างนั้น เธอเด็กจะตายแกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบเด็ก”เสียงเข้มมาเฟียหนุ่มค้านออกมาทันควัน หากคนอื่นที่เดินผ่านมาได้ยินน้ำเสียงอันน่าเกรงขามของราจีฟคงจะไม่มีใครกล้าอมยิ้มเหมือนอาเธอร์กับครูซแน่นอน

“ไม่ชอบก็ไม่ชอบครับนาย”ค่อยสบายใจขึ้นมาเมื่อไอ้เจ้าบ้าครูซตอบอย่างนั้น แต่ดูมันยังนั่งอมยิ้มมองเขากลืนน้ำลายลงคอตัวเอง เมื่อเช้าประกาศโครมๆ ว่าไม่นิยมเด็ก ทว่าสาวน้อยนามว่าเจสสิก้าก็สวยเด็ดดวงใช่ย่อยเสียเมื่อไรกันล่ะ