Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
EIFFEL รักจริงใจของนายเจ้าชู้
41.0K·แก้วแสงจันทร์รถมินิคูเปอร์สีส้มแสบตาแล่นปราดเข้าไปจอดที่หน้าร้านขายดอกไม้ร้านหนึ่ง ชายหนุ่มร่างสูงในชุดสูทสีน้ำตาลเข้ม ซึ่งเป็นชุดยูนิฟอร์มของคามิลล่า ยูนิเวอร์ซิตี้ เปิดประตูรถก้าวลงมา เขามีใบหน้าหล่อเหลามาก จมูกโด่งเป็นสัน คิ้วเข้ม นัยน์ตาสีน้ำตาลคมหวาน มีแววขี้เล่นและริมฝีปากได้รูปแย้มยิ้มอยู่เสมอ เขาไว้ผมยาวระต้นคอทำไฮไลท์ผมสีทอง สวมตุ้มหูสีเงินรูปหัวใจที่ติ่งหูด้านขวาชายหนุ่มโปรยยิ้มหวานให้กับบรรดาสาวๆ ที่เดินผ่านไปผ่านมาและกำลังพากันมองเขาตาค้าง ก่อนหัวเราะเบาๆ แล้วเดินเอาสองมือล้วงกระเป๋ากางเกงก้าวตรงเข้าไปในร้านดอกไม้ กรุ๊งกริ๊งๆ “สวัสดีค่ะ รวีรินฟลาวเวอร์ยินดีต้อนรับค่ะ มีอะ...ว้าย! หล่อจังเลย เอ๊ย! ขอโทษค่ะ มีอะไรให้ร้านเรารับใช้บ้างคะ” พนักงานสาวของร้านดอกไม้วัยสามสิบต้นๆ มองชายหนุ่มรูปหล่อตาค้าง จนพูดผิดพูดถูกไปหมด “สวัสดีครับ ผมจะมาสั่งดอกไม้ครับพี่สาว” ชายหนุ่มรูปหล่อตอบพร้อมทั้งยิ้มหวานโปรยเสน่ห์ให้หญิงสาวรุ่นพี่ใจละลายอีกรอบ “เอ่อ จะสั่งดอกไม้เหรอคะถ้างั้นเชิญด้านในเลยค่ะ” พนักงานสาวของร้านพูดพร้อมทั้งเดินนำชายหนุ่มเข้าไปด้านในสุดของร้าน ซึ่งมีหญิงสาวใหญ่วัยกลางคนท่าทางใจดียืนยิ้มอยู่ที่เคาเตอร์ “คุณวรรณคะ คุณลูกค้ารูปหล่อจะมาสั่งดอกไม้ค่ะ” พนักงานสาวบอกกับหญิงสาวใหญ่ซึ่งพยักหน้ารับ และหันมาถามลูกค้าหนุ่มรูปหล่อยิ้มๆ ว่า “สวัสดีค่ะ จะสั่งดอกไม้อะไรดีคะ แล้วจะให้จัดเป็นแจกันหรือจัดเป็นช่อดีคะ” “สวัสดีครับ ผมจะสั่งกุหลาบสีแดงจัดเป็นช่อใหญ่ๆ ครับ” หนุ่มหล่อตอบ “กุลาบสีแดงจัดเป็นช่อใหญ่นะคะ” หญิงสาวใหญ่ทวนคำพลางจดรายการลงบนใบสั่งสินค้า “แล้วจะรับไปวันนี้เลยมั้ยคะ” “ไม่ครับ ผมใช้พรุ่งนี้ครับ” “อ๋อ รับพรุ่งนี้นะคะ” “คุณน้าเป็นเจ้าของร้านเหรอครับ” ชายหนุ่มรูปหล่อถามขึ้น หญิงสาวใหญ่ยิ้มก่อนตอบ “ค่ะ น้าเป็นเจ้าของร้านเอง มีอะไรรึเปล่าคะ” “จัดร้านน่ารักมากเลยนะครับ” “อ๋อ ขอบคุณมากค่ะที่ชม” “ชื่อร้านก็เพราะนะครับ” “เป็นชื่อของลูกสาวน่ะค่ะ พอดีตอนเปิดร้านใหม่ๆ นึกชื่ออะไรไม่ออกก็เลยเอาชื่อของลูกสาวมาตั้งเป็นชื่อร้านซะเลย” หญิงสาวใหญ่ตอบยิ้มๆ “ลูกสาวของคุณน้าต้องสวยแน่ๆ เลยครับ ขนาดคุณน้ายังสวยอยู่เลย” “ขอบคุณค่ะ หนุ่มหล่อนี่ปากหวานจังนะคะ แหม ถ้าน้ายังสาวอยู่สงสัยจะตกหลุมรักคุณแล้วล่ะค่ะ ขอทวนรายการสั่งซื้อก่อนนะคะ คุณจะสั่งกุหลาบแดงช่อใหญ่หนึ่งช่อนะคะ” “ไม่ใช่หนึ่งช่อครับ ผมจะสั่งสิบช่อ” “ฮะ! อะ...อะไรนะคะ คุณบอกว่าจะสั่งกุหลาบแดงช่อใหญ่สิบช่อเหรอคะ” หญิงสาวใหญ่ถามอย่างตกใจ ชายหนุ่มรูปหล่อพยักหน้ายิ้มๆ และตอบว่า “ใช่ครับ ผมสั่งทั้งหมดสิบช่อ ทางร้านมีบริการส่งให้ด้วยใช่มั้ยครับ” “เอ่อ...ค่ะ คุณจะให้ไปส่งที่ไหนล่ะคะ” “ส่งตามรายชื่อแล้วก็ที่อยู่นี่เลยนะครับ แล้วก็ช่วยแนบนามบัตรของผมไปกับกุหลาบทุกช่อด้วยนะครับ” ชายหนุ่มหล่อตอบพลางวางกระดาษที่จดรายชื่อและที่อยู่สำหรับส่งดอกไม้ให้เจ้าของร้าน พร้อมทั้งวางนามบัตรอีกสิบใบลงมาด้วย “ได้ค่ะ พรุ่งนี้ทางร้านเราจะจัดส่งให้เรียบร้อยไม่เกินเก้าโมงเช้าเลยนะคะ” “ค่าดอกไม้ทั้งหมดเท่าไหร่ครับคุณน้า” “สิบช่อ ทั้งหมดก็ห้าพันแปดค่ะ” “ถ้างั้นผมให้หกพันเลยครับ สำหรับค่าบริการส่งให้ด้วย” ชายหนุ่มรูปหล่อพูดพร้อมทั้งวางธนบัตรฉบับพันลงบนเคาเตอร์หกไป “ค่าบริการส่งไม่ต้องหรอกค่ะ เพราะทางร้านเราบริการส่งให้ลูกค้าอยู่แล้วค่ะ” “ไม่เป็นไรครับ ช่วงนี้น้ำมันแพงคุณน้ารับไว้เถอะครับ” “ถ้าอย่างนั้นก็ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ” “ครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ” “ค่ะ สวัสดีค่ะ” “สวัสดีครับ” เมื่อพูดจบหนุ่มหล่อก็หมุนตัวกลับแล้วก้าวออกไปจากร้านทันที หญิงสาวใหญ่เจ้าของร้านดอกไม้ก้มลงมองดูกระดาษที่จดรายชื่อและที่อยู่สำหรับส่งดอกไม้ที่ชายหนุ่มรูปหล่อวางเอาไว้ให้ แล้วก็ถึงกับส่ายหน้ายิ้มๆ ก่อนจะพูดว่า “เจ้าชู้จริงๆ เลย ส่งกุหลาบสีแดงให้ผู้หญิงสิบคนพร้อมๆ กันในวันเดียวกัน แถมยังอยู่กันคนละทิศละทางอีกต่างหาก ไหนดูสิว่าหนุ่มหล่อจอมเจ้าชู้ชื่อว่าอะไร” หญิงสาวใหญ่หยิบนามบัตรที่ชายหนุ่มรูปหล่อวางเอาไว้ขึ้นมาดู “ชื่ออนรรฆ วัชรวิทย์ ชื่อเล่นไอเฟลงั้นเหรอ”
ร้อยรักทรายเสน่หา
121.0K·แก้วแสงจันทร์ภาพหญิงสาวรูปร่างระหง ใบหน้าเรียวสวยรูปไข่ ไว้ผมยาวผูกรวบเป็นหางม้า สวมเสื้อเชิ้ตเข้ารูปสีครีม พับแขนถึงข้อศอก ชายเสื้อสอดไว้ในกางเกงยีนขายาวสีน้ำตาลเข้ม แล้วคาดทับด้วยเข็มขัดหนังเส้นเล็กสีเดียวกับกางเกงอย่างเรียบร้อย ที่กำลังนั่งเล่าประวัติความเป็นมาของพระปฏิมาองค์ใหญ่สีทองสุกอร่ามไปทั้งองค์ให้นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติกลุ่มใหญ่ฟังด้วยภาษาอังกฤษอย่างคล่องแคล่ว พร้อมทั้งกราบไหว้องค์พระปฏิมาอย่างงดงามเป็นตัวอย่างให้กับกลุ่มนักท่องเที่ยว สร้างความชื่นชมเอ็นดูและประทับใจให้กับผู้คนที่อยู่ภายในบริเวณพระอุโบสถของวัดพนัญเชิงได้เป็นอันมาก หลังจากจัดดอกไม้ธูปเทียนให้ลูกทัวร์คนละชุดจนครบเรียบร้อยแล้ว ร่างระหงของหญิงสาวนามว่า “วิวาห์” ซึ่งเป็นไกด์นำเที่ยว ก็ถอยออกมานั่งพับเพียบรออยู่ข้างๆ คุณยายซึ่งนุ่งขาวห่มขาวนั่งร้อยมาลัยอยู่หลังพานดอกไม้ธูปเทียนและตู้บริจาคเงิน พลางคุยกันอย่างคุ้นเคย “ไม่ได้มาอยุธยาหลายเดือนเลยนะหนูวิว เที่ยวนี้นักท่องเที่ยวกลุ่มใหญ่เลย มาจากที่ไหนกันบ้างล่ะ” “กลุ่มนี้มาจากประเทศอังกฤษค่ะคุณยาย” วิวาห์ตอบ “ดีนะพวกนี้เค้าอยู่ตั้งไกล ยังอุตส่าห์ข้ามน้ำข้ามทะเลมาเที่ยวถึงที่นี่ แต่เด็กๆ วัยรุ่นสมัยนี้ ไม่เห็นอยากจะ เข้าวัดเข้าวากันสักเท่าไหร่เลย” คุณยายพูดเปรยๆ ก่อนจะถามต่ออีก “คราวนี้จะอยู่อยุธยากี่วันล่ะหนูวิว” “ห้าวันค่ะคุณยาย หนูจะให้ลูกทัวร์รอชมการแสดงแสง สี เสียง ที่วัดไชยวัฒนารามด้วยค่ะ” “อืม เห็นปีนี้เค้าออกข่าวว่าจะจัดกันใหญ่โตนี่นะ พวกฝรั่งคงจะชอบล่ะ” หญิงสาวนั่งคุยกับหญิงชราได้อีกเพียงครู่เดียวก็ต้องเอ่ยปากขอตัว เมื่อเห็นว่าลูกทัวร์ของเธอกราบไหว้องค์พระปฏิมาเรียบร้อยแล้วและกำลังหันไปสนใจกับเซียมซี วิวาห์เข้าไปอธิบายถึงวิธีการเสี่ยงเซียมซี พร้อมทั้งเสี่ยงเซียมซีให้ลูกทัวร์ดู หญิงสาวเสี่ยงเซียมซีได้หมายเลขสิบห้า เมื่อรับใบคำทำนายมาแล้ววิวาห์ก็พับสอดเก็บไว้ในกระเป๋าเป้สะพายใบเล็กโดยไม่ทันได้อ่าน เนื่องจากบรรดาลูกทัวร์ของเธอซึ่งพากันเสี่ยงเซียมซีแล้ว ต่างก็นำใบคำทำนายมาให้วิวาห์แปลเป็นภาษาอังกฤษให้ฟัง แล้วหญิงสาวก็ลืมนึกถึงเซียมซีใบนั้นไปเลยจนกระทั่งเดินทางกลับกรุงเทพฯ
มนตรามายาหัวใจ
18.0K·แก้วแสงจันทร์“จงตามหาทายาทผู้มีพลังแห่งน้ำให้พบ และจงกำจัดมันผู้นั้นให้สิ้นซาก” ร่างสูงใหญ่ที่นั่งอยู่หลังม่านไหมสีทองบนบัลลังก์สีทองเหนือยกพื้นสูง พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบเย็นชาหากแต่ทรงอำนาจ กับบรรดาคนชุดดำที่ปกปิดใบหน้าด้วยหน้ากากสีเงินครึ่งใบหน้าซึ่งยืนอยู่เบื้องล่างหลายสิบคน เหล่าบุคคลในชุดดำพากันก้มศีรษะลงพลางพูดอย่างพร้อมเพรียงกัน “น้อมรับบัญชาขอรับท่านอีเลียส” “ดีมากจงไปกำจัดมันโดยเร็วที่สุด ข้าจะได้ครอบครองอาณาจักรครีเซีย ฮ่าๆๆ” เสียงหัวเราะก้องกังวานดุจเสียงของระฆังที่เหมือนจะประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเขาผู้เดียวเท่านั้น ที่จะเป็นเจ้าชีวิตและอยู่เหนือทุกคนในอาณาจักรครีเซีย
อ้อมกอดแห่งขุนเขา กรุ่นไอรักใต้ดวงดาว
46.0K·แก้วแสงจันทร์“ไคล์...ฉันรักคุณค่ะ มายดาร์ลิ้ง” เสียงสาวสวยผมสีทองกระซิบบอกกับชายหนุ่มหน้าตาคมเข้มที่กำลังจูบและโอบกอดหล่อนเอาไว้ในวงแขนอย่างแนบแน่น จนร่างสองร่างแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่บนเตียงกว้างใหญ่ด้วยนัยน์ตาหวานซึ้ง “ขอบคุณที่รักผมครับเฮเลน” คีรีมันต์กระซิบบอกกับหญิงสาวในอ้อมกอดด้วยนัยน์ตาหวานซึ้ง พอๆ กับรอยยิ้มละลายใจชวนหลงใหล พลางเริ่มปลดกระดุมเสื้อของหญิงสาวออกทีละเม็ด โดยที่ริมฝีปากได้รูปสวยของเขายังคงคลอเคลียอยู่กับริมฝีปากอวบอิ่มของเจ้าหล่อนตลอดเวลา ทุกอย่างกำลังจะดำเนินไปตามทางที่ชายหนุ่มคิดว่ามันควรจะเป็น ถ้าหากว่าประตูห้องนอนของเขาจะไม่ถูกผลักเข้ามาโดยพลการ “ได้ข่าวว่าพี่ชายสุดที่รักป่วย น้องสาวสุดสวยก็เลยแวะมาเยี่ยม โอ๊ะ!” หญิงสาวร่างบางซึ่งก้าวผ่านประตูห้องเข้ามาพร้อมๆ กับเสียงใสอย่างร่าเริง มีอันต้องชะงักค้างคำพูดก่อนจะจบประโยค แล้วอุทานออกมาเบาๆ พลางเบิกตากว้างอย่างตกใจ เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของห้องกำลังอยู่บนเตียงกับหญิงสาวสวยในสภาพที่เสื้อผ้าไม่เรียบร้อยนัก คีรีมันต์ถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างขัดใจ ในขณะที่หญิงสาวสวยในอ้อมกอดของเขารีบตะปบเสื้อผ้ามาปกปิดร่างกายตนเองอย่างรวดเร็ว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ไอย์รายาญาติผู้น้องของเขาทำแบบนี้ ชายหนุ่มจึงหันขวับกลับมาทางประตูห้องนอนพลางส่งเสียงดุอีกฝ่ายอย่างหัวเสียว่า “ไอย์รายา พี่บอกกี่ครั้งแล้วว่า...” คีรีมันต์ชะงักค้างคำพูดทั้งหมดที่เตรียมจะต่อว่าญาติผู้น้องกลืนหายลงไปในลำคอทันที เมื่อหันมาเห็นเต็มตาว่าตรงประตูห้องนอนของเขาไม่ได้มีไอย์รายายืนอยู่ตามลำพัง เพราะทางด้านหลังญาติผู้น้องของเขายังมีร่างระหงของหญิงสาวสวยอีกคนยืนอยู่ด้วย และขณะนี้นัยน์ตาของเธอซึ่งจ้องมองมาที่เขากำลังฉายแววรังเกียจอย่างเห็นได้ชัด