หนี

06:00 น.

“อื้ออออออ”

หญิงสาวขยับเล็กน้อยก่อนจะลืมตาขึ้นมาดวงตากระทบแสงแดดภาพความทรงจำเมื่อคืนหลั่งไหลเข้ามาในหัวของเธอ ใช่หญิงสาวจำเหตุการณ์เมื่อคืนได้ทั้งหมดว่าเธอทำอะไรลงไปบ้างเธอควบคุมตัวเองไม่ได้ ไม่สามารถต้านทานฤทธิ์ของยาที่ดื่มเข้าไปได้บวกกับการเล้าโลมของชายที่นอนข้างเธอ จำได้ว่าครั้งแรกที่เธอเห็นเขาคือที่ผับเมื่อคืนและครั้งล่าสุดคือตอนนี้ที่เขานอนเอาแขนหนักๆมากอดที่เอวของเธอ หญิงสาวทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนแล้วเธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอต้องออกจากที่นี่ก่อนที่เขาจะตื่น พอคิดได้อย่างนั้นเธอก็รีบลุกขึ้นแต่ก็ต้องเผลอร้องออกมาเพราะความเจ็บตรงกลางกายสาวที่ผ่านการร่วมรักกันมาอย่างหนักหน่วง เธอรีบเอามือปิดปากเพราะกลัวเสียงของเธอจะทำให้เขาตื่น

“โอ๊ยยยย.. ซี๊ดด..ทำเจ็บจังว่ะ”

หญิงสาวเอามือของเขาออกจากเอวบางของเธอแล้วก้าวลงจากเตียง ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่ตกอยู่ข้างเตียง หญิงสาวพยายามที่จะเดินให้เบาที่สุดเธอเข้าไปใส่เสื้อผ้าในห้องน้ำพอเสร็จก็รีบออกมาจากห้องของการประธานหนุ่มทันที ทุกการกระทำหญิงสาวทำด้วยความเงียบเพราะกลัวว่าเขาตื่น

หญิงสาวโบกรถไปที่บ้านของเธอเมื่อมาถึงบ้านเธอเดินขึ้นไปบนห้องนอนแล้วลงตัวลงนอนบนที่นอนด้วยความอ่อนล้าพร้อมความเจ็บที่กลางกายสาว หญิงสาวไม่คิดว่าจะต้องมาเสียครั้งแรกให้กับชายแปลกหน้าแต่ก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจหรือเสียดายมันเพราะนี่มันก็สมัยไหนแล้วโลกมันไปไกลมากแล้ว

หญิงสาวสะบัดหัวไล่ความคิดฟุ้งซ่านของตัวเองแล้วหลับตาลงตอนนี้เธอต้องการพักกผ่อนไม่อยากคิดอะไรแล้วแถมตอนนี้ยังรู้สึกเหมือนจะมีไข้ด้วย

หญิงสาวหลับตั้งแต่ช่วงสายหลังจากที่มาถึงบ้านจนถึงช่วงเย็นความหิวประท้วงให้เธอตื่นจากการนอนหลับเพราะทนต่อความหิวไม่ไหว หญิงสาวรู้สึกดีขึ้นมากจากความเหนื่อยล้าเมื่อเช้าแต่ความเจ็บตรงกลางกายสาวยังคงมีรวมถึงอาการไข้อ่อนๆของเธอด้วย หญิงสาวเดินลงมาชั้นล่างของบ้าน บ้านของหญิงสาวเป็นบ้านทาวน์เฮาส์สองชั้นบ้านหลังนี้เป็นสมบัติชิ้นเดียวที่พ่อกับแม่มีให้ก่อนที่จะเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ

หญิงสาวเดินเข้าไปในครัวเปิดตู้เย็นหาของที่พอจะกินได้แทนข้าวที่รวมสามมื้อไว้ในมื้อเดียวกัน ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์ทำเพราะเธอต้องการพักผ่อนมากเกินกว่าจะมาทำอาหารกินเองเหมือนปกติ ถึงแม้ว่าอาการเหนื่อยล้าจะดีขึ้นแต่เธอก็ยังรู้สึกว่ายังต้องการพักผ่อนต่ออีกเธอจึงเลือกหาอะไรในตู้เย็นกินลองท้องจะได้กินยา พรุ่งนี้เธอต้องไปทำงานแต่เช้าซึ่งวันนี้จากที่ต้องไปทำงานก็ต้องขาดงานเพราะฝืนร่างกายไม่ไหว เธอมีเวลาในการทำงานอีกแค่หนึ่งเดือนก่อนเปิดเทอม หญิงสาวเหลือฝึกงานเทอมสุดท้ายเท่านั้นก็จะเรียนจบแล้ว เปิดเทอมนี้เธอต้องเริ่มฝึกงานเป็นเวลาสี่เดือนและหญิงสาวก็ได้ที่ฝึกงานเป็นที่เรียบร้อยแล้วบริษัทที่หญิงสาวจะไปฝึกงานเป็นบริษัทออกแบบภายในที่มีชื่อเสียงระดับต้นๆของประเทศ

หญิงสาวหลังจากที่กินยาเรียบร้อยแล้วก็เดินขึ้นชั้นบนทันที เมื่อมาถึงเตียงหญิงสาวลงตัวลงนอนเปลือกตาของหญิงสาวค่อยปิดแล้วเข้าสู่ห้วงนิทรา

ทางด้านปวีร์

10:00 น.

ประธานหนุ่มค่อยขยับตัวตื่นช่วงสายของวันแล้วบิดขี้เกียจเล็กน้อยมือก็ควานหาหญิงสาวที่นอนข้างเขาเมื่อคืนแต่นอนนี้กลับเหลือมีแต่ความว่างเปล่าและกลิ่นเฉพาะตัวของหญิงสาวที่ติดอยู่ที่หมอนและบริเวณที่หญิงสาวนอน ประธานหนุ่มเมื่อเห็นดังนั้นก็รู้สึกหงุดหงิด ที่เธอหนีเขาไปแต่ไม่ทันที่จะคิดอะไรไปมากกว่านั้นเสียงเคาะประตูและเสียงเรียกของเลขาก็ดังขึ้น

ก๊อกๆก๊อกๆก๊อกๆ

“ท่านครับ คุณวีร์ ตื่นหรือยังครับ” กิตต์เรียกเจ้านายของตนอยู่หน้าห้อง และเหตุผลที่เข้าก็มาเรียกเจ้านายถึงคอนโดเพราะเขาเข้าไปบริษัทแต่เช้า เตรียมเอกสารที่ประธานหนุ่มต้องเซ็นอนุมัติในวันนี้แต่เขารอแล้วรอเล่าก็ไม่เห็นว่าเจ้านายของเขาจะมา เขานึกแปลกใจเพราะทั้งโทรและส่งข้อความไปเจ้านายก็ไม่รับสาย นึกเป็นห่วงผู้เป็นนาย เขาเลยต้องมายืนเรียกเจ้านายอยู่หน้าห้องนี่แหละ

“ท่านครับ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”

ก๊อกๆก๊อกๆก๊อกๆ

ประธานหนุ่มเดินออกมาเปิดประตูด้วยสภาพที่หาดูได้ยากและไม่เคยว่าเกิดขึ้นเพราะเขาจัดได้ว่าเป็นคนที่ดูดีตั้งแต่ตัวจรดเท้าเดินออกจากห้องนอนมาเปิดประตูให้เลขา ถ้าหากปล่อยให้เรียกอยู่อย่างนี้คงต้องเจ็บคอเป็นแน่

“ท่านคะ......ครับ อื้ม”กิตต์ที่กำลังจะเรียกเจ้านายอีกครั้งก็ต้องเงียบเสียงและตกตะลึงกับสภาพเจ้านายแถมบนตัวยังมีรอยรักซึ่งก็น่าจะเดาได้ไม่อยากว่าเจ้านายของเขานั้นไปทำอะไรมาแต่ที่น่าแปลกคือนายเขาไม่เคยพาใครมาที่ห้อง เพราะส่วนมากถ้านายเขาต้องการปลดปล่อยเขาจะเป็นคนจัดการแล้วนัดให้ไปที่โรงแรมหรือว่าเจ้านายเขาจะมีแฟน

“มีอะไรมาทำไมแต่เช้า”ประธานหนุ่มถามกิตต์

“ท่านครับนี่มันเช้าที่ไหน สายแล้วครับ ท่านลืมหรอครับว่าวันนี้ต้องเข้าไปเซ็นเอกสารสำคัญแล้วก็อนุมัติเงินเดือนพนักงาน”

ประธานหนุ่มหันไปมองนาฬิกาที่อยู่ในห้องรับแขกก็เห็นว่าตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงแล้ว ตั้งแต่ทำงานมาเขาไม่เคยไปทำงานสายขนาดนี้ แต่การที่มีเด็กน้อยนอนอยู่เคียงข้างเขาทำให้เขารู้สึกได้ชาร์จพลังจนทำให้นอนจนลืมเวลาบวกกับกิจกรรมที่เข้าทำกับเธอเมื่อคืน

“นายเข้ามารอก่อน ขออาบน้ำก่อน”

“ครับท่าน”

“วันนี้งานที่ฉันต้องทำมีอะไรบ้าง”ประธานหนุ่มถามภาระงานของเขาวันนี้

“วันนี้เซ็นเอกสารสัญญาซื้อขายสี่ห้าเล่ม แล้วก็เอกสารอนุมัติเงินเดือนพนังงาน ตอนบ่ายมีประชุมฝ่าย แล้วก็มีคุยงานกับลูกค้าต่อครับ วันนี้งานของท่านมีแค่นี้ครับ”กิตต์รายงานตารางของวันนี้ให้ประธานหนุ่มฟัง

“อืม....เอ้อ....กิตต์นายไปดูกล้องหน้าห้องฉันแล้วไปสืบประวัติผู้หญิงที่ออกจากห้องฉันเมื่อเช้ามา”

“ได้ครับท่าน”

ประทานหนุ่มสั่งงานเลขาเสร็จก็เดินเข้าไปในห้องนอนและหันมองไปที่เตียงแล้วนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนและยกยิ้มมุมปากแล้วเดิมเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายแต่ก็มิวายนึกถึงหน้าตาน่ารักของเด็กน้อยของเขาแล้วก็เกิดมีอารมณ์ขึ้นมาเสียดื้อๆ ประธานหนุ่มใช้แม่นางทั้งห้าชักรูดแก่นกายใหญ่เพื่อดับอารมณ์ความต้องการ จินตนาการว่าเด็กน้อยของเขากำลังใช้ปากอวบอิ่มอมแก่นกายใหญ่ของเขาอยู่

“โอวว อื้อ ปราง ซี๊ด เก่งมากเด็กน้อย อ๊าส์” ประธานหนุ่มครางระบายความเสียวซ่านอย่างสุขสม แต่จะดีกว่านี้ถ้าแก่นกายใหญ่ของเขาได้เข้าไปอยู่ในร่องอุ่นๆของเด็กน้อยที่บังอาจนี้เขาไป

“Shitt!! ดีมากปราง ซี๊ด อื้มม”เสียงครางดังทั่วทั้งห้องน้ำ

“อีกนิด ซี๊ด ที่รักปราง อ๊าส์ หนูเก่งเกินไปแล้วเด็กน้อย”

“อื้มมมมมมมมม ซี๊ด” ประธานหนุ่มปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มอุ้งมือ แล้วนึกขำตัวเองที่เพียงแค่นึกถึงหน้าของหญิงสาวก็เกิดความต้องการขึ้นมาเสียดื้อๆ

หึ......เด็กน้อยเธอนี้ฉันไม่รอดหรอก เธอเป็นเมียฉันแล้วไม่มีสิทธิ์ไปเป็นเมียใครอีก