ตอนที่ 10 ทำให้เสียเกียรติ

ตอนที่ 10 ทำให้เสียเกียรติ

คาบบุหรี่ไว้ในปาก มือทั้งสองข้างกดมือถือ น้ำทิพย์ค่อนข้างไม่ยินยอม ตอนนี้ก็ยังอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่เลย จักรชัยรู้ว่าเขาผิดสัญญากับเธอแล้ว ก็เลยใช้นิสัยที่หลอกล่อเก่งของตนเองอยู่สักครู่หนึ่ง

โชคดีที่แต่ก่อนมักจะหลอกล่ออลินดา จึงมีความชำนาญ เพียงครู่เดียวน้ำทิพย์ก็ตอบตกลงแล้ว และพรุ่งนี้เช้าจะมารับเขา

“มีบุหรี่ไหม? ขอยืมสักมวน” แม้จะถามเขา แต่ในน้ำเสียงไม่ยินยอมให้ปฏิเสธอย่างไม่ปกปิดสักนิด

“ยืมแล้วคุณคืนไหมล่ะ!” จักรชัยพูดคำสุดท้ายจบ ก็ค่อยๆหันไป อยากจะดูว่าใครมาขอยืมบุหรี่เขากันนะ แต่ตอนที่เห็นผู้หญิงคนนั้นจักรชัยหรี่ตาอย่างค่อนข้างแปลกใจ

กระโปรงยาวสีแดงร่างหนึ่ง ท่ามกลางแสงไฟสลัวๆมาพร้อมกับความสวยหยาดเยิ้มที่บอกไม่ถูก เส้นผมปลิวอยู่ในสายลม ริมฝีปากยกขึ้นนิดหน่อย มาพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ

“คราวหน้าไง!” หญิงสาวมองไปด้านหน้า ก็เห็นซองบุหรี่ที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อที่หน้าอกของจักรชัยพอดี ยื่นมือไปหยิบอย่างเป็นธรรมชาติ

ก็ในขณะนี้ ได้ให้โอกาสจักรชัยพินิจพิเคราะห์เธออย่างเต็มที่ กระโปรงยาวสีแดงไม่สามารถปกปิดร่างกายที่อวบอิ่มของหญิงสาวเอาไว้ได้ ทุกการเคลื่อนไหวล้วนแต่ล่อใจให้เขาทำผิดกฎหมายนัก ตอนที่หายใจยังได้กลิ่นหอมที่ออกมาจากหญิงสาวอีกด้วย

หยิบบุหรี่แล้ว หญิงสาวก็ส่งซองบุหรี่คืนกลับไป ทำให้จักรชัยได้ดื่มด่ำกับความสวยงามอีกครั้ง ใครจะรู้ว่าหญิงสาวจะยังถือโอกาสหยิบบุหรี่ที่ปากของจักรชัยไปจุดไฟ

“ถ้าคราวหน้าคุณจะคืนก็ต้องคืนมากกว่าเดิมแล้วนะ”

ปลายลิ้นกำลังดันกระพุ้งแก้มเอาไว้ เสียงพูดของจักรชัยเบาจนมีแค่ตนเองเท่านั้นที่ได้ยิน

“บุหรี่ยังต้องการไหม?” มุมปากของหญิงสาวยิ้มมากขึ้นเล็กน้อย แต่จักรชัยยังไม่รู้ตัว

หยิบบุหรี่กลับมาแล้ว นึกถึงเมื่อครู่ที่ตนเองจ้องมองเธออย่างนั้นก็เหมือนกับไม่ค่อยมีมารยาทสักเท่าไหร่

แต่หญิงสาวถือโอกาสตอนที่จักรชัยไม่ได้สนใจ ดึงมือถือจากมือของเขา ตอนที่คืนเขากลับไปอีกครั้งด้านในก็เพิ่มเบอร์โทรศัพท์ขึ้นมาอีกเบอร์

ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเป็นเบอร์ของหญิงสาวแน่ๆ จักรชัยมองอย่างงงงวย กำลังจะถาม หญิงสาวก็ก้าวไปก่อนหนึ่งก้าว โบกๆมือ พร้อมกับท่าทางสบายๆเล็กน้อย

“ไม่ได้บอกเองหรือว่าต้องคืนบุหรี่หนึ่งมวนแล้วก็ไฟที่ยืมคุณมาจุดน่ะ วีแชทของฉัน ไว้คุยกันนะ”

ประโยคแรกยังดีอยู่ ประโยคหลังทำให้จักรชัยไอออกมาอย่างทำตัวไม่ถูก เขาคิดว่าเธอไม่ได้ยินเสียอีก จึงทำเหมือนไม่ได้พูด

กลับมาที่ห้องส่วนตัว ด้านในมีหญิงสาวเพิ่มมาสามคน ชลธิชาแค่เห็นจักรชัยก็รีบเดินเข้าไปหา

“เพิ่งจะออกไปตามหานายแต่หาไม่เจอ กลับเจอน้องสาวฉันแทน ก็เลยพามาด้วย สองคนนั้นเป็นเพื่อนของเธอ ก็ทำงานบริษัทเดียวกับพวกเราเนี่ยแหละ แต่ไม่ใช่แผนกเดียวกัน”

ได้ยินชื่อของตนเอง เพลงพิณก็ลุกขึ้นยืน พูดขึ้นมาว่าเธอกับจักรชัยก็เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่คนละวิทยาเขต

“เมื่อครู่เจอกับพี่พอดี ก็เลยมาพบสักหน่อย แค่ครู่เดียวก็ไปแล้ว”

พูดกันไม่กี่คำก็แยกย้ายไปทำเรื่องของตนเอง หญิงสาวสองคนนั้นที่ไม่รู้จักเดี๋ยวก็เล่นมือถือ เดี๋ยวก็นั่งถอนหายใจ เห็นได้ชัดว่าอยากออกไปจากที่นี่แล้ว แต่เพลงพิณไม่พยักหน้า พวกเธอก็ทำได้เพียงนั่งรอต่อไป

“พี่จำรัสจองห้องส่วนตัวที่ดีที่สุดเอาไว้อยู่ที่ชั้นหก หยกนภาเธอสวยขนาดนี้อีกเดี๋ยวขึ้นไปไม่แน่ว่าอาจจะเกิดอะไรขึ้นสักหน่อย” หญิงสาวเสื้อยืดสีชมพูดึงหญิงสาวอีกคนหนึ่งแล้วพูดออกมา

“เธอไม่รู้หรือว่าอลินดาคนนั้นเป็นแฟนของจำรัสแล้ว จักรชัยคนเมื่อครู่ก็เหมือนจะเป็นแฟนเก่านะ” หญิงสาวที่ผมเป็นลอนใหญ่พูดอย่างไม่ปกปิด

จักรชัยนั่งอยู่ข้างๆจึงได้ยินไปโดยปริยาย แต่ขี้เกียจจะตอบกลับ ใครๆก็รู้ว่าผู้หญิงที่ชื่อหรรษาพูดให้มีความคึกคักมากขึ้น

“ผู้ชายขี้แพ้คนหนึ่ง ผู้ชายหล่อรวยคนหนึ่ง ต้องการเธอ เธอจะเลือกใคร?”