Chapter 5

หลังจากดูหนังจบซึ่งบอกตามตรงว่าไม่เข้าใจเนื้อเรื่องเลยเพราะคนข้างๆเอาแต่แกล้งเธอไม่หยุด คราวหลังจะไม่มาดูหนังด้วยแล้ว ดูไปก็ไม่เข้าใจหรอก

"หน้างอทำไมคะคนสวย ง้อๆ"

"ไม่ต้องมาง้อเลย เหอะ! พี่วีนี่นะ"

"ง้อแล้วไง อ่ะๆ เดี๋ยวพาไปกินของอร่อยก็ได้"

เขาเอ่ยออกมาเสียงอ่อนโยน หญิงสาวมองชายหนุ่มก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ ทั้งสองคนเดินออกจากโรงหนังไป วีกุมมือเธอไว้ก่อนจะพาไปเดินเล่นซื้อของหาของอร่อยทาน

"พี่ขอโทษไม่งอนนะ"

"ง้อเลยนะ"

ดีน่าเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงติดงอน เขาอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพาเธอไปร้านบิงชูเจ้าดัง หญิงสาวยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะเปิดเมนูเลือกสิ่งที่ตัวเองชอบมา

"เอาสตรอว์เบอร์รี่ค่ะ"

"พี่กินด้วยได้ป่ะ"

"ได้ค่ะ งั้นสั่งไซส์ใหญ่เลยนะคะ"

เขาพยักหน้าก่อนจะย้ายที่นั่งไปนั่งลงข้างๆหญิงสาว ดีน่าเหลือบสายตามองเขาก่อนจะส่ายหน้ายิ้มๆ

"เอาไซส์ใหญ่สุดเลยค่ะ"

"ได้ค่ะ รอซักครู่นะคะ"

พนักงานรับออเดอร์แล้วเดินออกไป ดีน่าสะบัดผมไปมาอย่างเกะกะรู้งี้รวบผมมาดีกว่ารู้สึกไม่สบายตัวยังไงก็ไม่รู้

"เป็นอะไรคะ"

เขามองหญิงสาวอย่างสงสัย ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยสบายตัวยังไงอย่างงั้นเลย ดีน่ามองเขาก่อนจะพยักหน้าเบาๆ

"ผมมันเกะกะน่ะค่ะ ไม่ได้รวบผมมา"

"งั้นรอพี่แป๊บหนึ่ง"

เขาลุกขึ้นเดินออกไปจากร้านบิงชูก่อนจะเดินไปยังร้านเครื่องประดับแล้วซื้อพวกกิ๊บติดผมแล้วก็ยางรัดผมอีกหลายแบบ

"เอาหมดนี่เลยครับ"

เขาจ่ายเงินก่อนจะถือถุงกลับไปยังร้านบิงชู ดีน่ามองชายหนุ่มอย่างแปลกใจที่เขาถือถุงอะไรไม่รู้มาเยอะแยะเลย

"อะไรคะเนี่ย"

เขาหยิบพวกกิ๊บแล้วก็ยางรัดผมออกมากองบนโต๊ะก่อนจะสะกิดให้หญิงสาวเลือกมาสองสามแบบ

"เอาอันไหนคะเดี๋ยวพี่รวบผมให้"

ดีน่ามองเขาอย่างทึ่ง ไม่คิดว่าจะลงทุนไปซื้อมาให้แถมยังเยอะมากขนาดนี้อีก เอาใจใส่มากเกินไปแล้วไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมผู้หญิงถึงรุมตอมเขาขนาดนี้ ดูแลดีแบบนี้นี่เอง

"ทำเป็นเหรอคะ"

เธอเอ่ยออกมาพร้อมกับเลือกที่รวบผมมาหนึ่งชิ้น ลายน่ารักทั้งนั้นเลยกิ๊บติดผมก็น่ารักที่สุด

"ไม่เป็นอ่ะแต่คิดว่าทำได้"

"ลายนี้น่ารักจัง"

"พี่เลือกที่หนูชอบทั้งนั้นแหละ เอาไว้ใช้นะพี่ซื้อมาให้หนูหมดเลย มานี่มะพี่รวบผมให้"

เขาจับหญิงสาวนั่งหันหลังก่อนจะค่อยๆรวบผมให้เธออย่างเบามือ ไม่จำเป็นต้องใช้หวีด้วยซ้ำเพราะผมของเธอนุ่มสลวยไม่พันกัน รวบง่ายมาก

"แบบนี้พอได้มั้ยคะ"

"มันหลวมไปค่ะ แต่ว่าไม่เป็นอะไรขอบคุณมากเลยนะคะ"

หญิงสาวเอ่ยออกมาอย่างขอบคุณ เธอยิ้มออกมาหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย ไม่เคยมีใครมาทำอะไรแบบนี้ให้ด้วยสิ ไม่เขินก็คงจะแปลก

"มาแล้วกินได้ค่ะ จะได้อารมณ์ดีขึ้น"

ดีน่าใช้ช้อนตักกินของอร่อยตรงหน้า เธอไม่ลืมที่จะป้อนเขาด้วยเพราะตอนนี้เขากำลังกดโทรศัพท์คุยกับเลขาอยู่

"อ่ะดีน่าป้อนค่ะ"

"ขอบคุณค่ะ"

เขาอ้าปากงับก่อนจะพิมพ์โทรศัพท์ต่อ น่าจะงานสำคัญล่ะมั่งไม่งั้นคงไม่ดูซีเรียสขนาดนี้

"งานด่วนเหรอคะ"

"ใช่ค่ะ ต้องไปเซ็นเอกสารด่วน พี่ขอแวะออฟฟิศแป๊บหนึ่งได้มั้ยแล้วค่อยไปส่งหนูกลับบ้าน"

ดีน่าพยักหน้ายิ้มๆ เธอไม่ได้มีธุระจะไปที่ไหนอยู่แล้วเพราะฉะนั้นไปไหนก็ได้ทั้งนั้นแหละ

"ได้ค่ะ อ่ะ"

หญิงสาวตัดยิงชูป้อนชายหนุ่มอีกครั้ง เขายิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีก่อนจะเก็บโทรศัพท์แล้วนั่งทานไปด้วยกันกับหญิงสาว ใช้เวลาไม่นานเพราะเขาต้องรีบกลับไปเคลียร์งาน

ทั้งสองคนเดินทางมาถึงโรงแรมของชายหนุ่ม เขาขับรถขึ้นไปจอดชั้นบนสุดก่อนจะพาหญิงสาวไปนั่งเล่นที่ห้องทำงานระหว่างรอเขา

"นั่งเล่นตรงนี้นะคะ พี่เซ็นเอกสารแป๊บหนึ่ง"

"ได้ค่ะ"

ดีน่าเดินไปนั่งลงตรงโซฟา ส่วนพี่วีไปที่โต๊ะทำงานแล้วเซ็นเอกสารพร้อมกับคุยงานกับผู้ช่วยของเขาไปด้วย

"นี่โครงการที่ให้ผมทำด่วนครับ พื้นที่ยี่สิบไร่จะพอเหรอครับ"

"พอแล้วมั้ง นายลองคำนวณดูว่าแบรนด์ช็อปเค้าใช้ขนาดประมาณไหนแล้วลองคำนวณดูว่าใช้พื้นที่เท่าไหร่ ถ้ายี่สิบไร่ไม่พอก็ซื้อข้างๆมาอีก"

"ได้ครับคุณวี ผมจัดการให้ครับ"

เขาพยักหน้ารับทราบก่อนจะคุยเรื่องงานเรื่องอื่นต่อ อาทิตย์หน้ามีแพลนจะไปญี่ปุ่นอีกแล้ว เขามีโรงแรมอีกที่อยู่ที่นั่นหุ้นกับชาวญี่ปุ่น เดือนไหนต้องไปดูผลประกอบการแล้วก็เข้าประชุมผู้บริหาร สลับกันไปกับคุณพ่อ

"อาทิตย์หน้าผมจองโรงแรมให้เลยนะครับ"

เขาเงียบไปก่อนจะหันไปมองดีน่าที่ตอนนี้เคลิ้มหลับอยู่บนโซฟา เขายิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองผู้ช่วยของตัวเอง

"เดี๋ยวจะบอกอีกที อย่าเพิ่งจองทั้งตั๋วแล้วก็โรงแรม"

"ได้ครับ งั้นผมไปทำงานก่อน ยังไงเซ็นเอกสารให้ด้วยนะครับ หมดนี่ก็ไม่มีอะไรแล้วครับ"

"โอเค"

เขาเอ่ยออกมาก่อนจะลุกขึ้นเดินเข้าไปหาหญิงสาว เขายื่นมือไปเกลี่ยแก้มหญิงสาวอย่างหลงไหล ดีน่าเป็นผู้หญิงที่สวยธรรมชาติมากๆและเขาชอบเธอตั้งแต่เจอกันครั้งแรกเลยด้วย ตอนนั้นยังเด็กน้อยอยู่เลยตอนนี้โตขึ้นเป็นสาวเต็มไวแล้ว

"พี่วี... เสร็จแล้วเหรอคะ"

ดีน่าลืมตาขึ้นก่อนจะเอ่ยถามอย่างสงสัย นี้เธอเผลอหลับไปตอนไหนเนี่ยสงสัยจะรบกับเขาตั้งแต่โรงหนังเลยเหนื่อยไปหน่อย

"ยังค่ะ อาทิตย์หน้าพี่จะไปญี่ปุ่น ไปด้วยกันมั้ยคะ"

ดีน่าตาโตทันที เธอยังไม่เคยไปญี่ปุ่นเลยซักครั้งแต่ว่าเคยไปโซนยุโรปเพราะพี่ชายพาไปเที่ยวตอนเรียนมหาวิทยาลัยครั้งหนึ่ง เขายุ่งมากไม่มีเวลาพาน้องสาวอย่างเธอไปเที่ยวที่ไหนหรอก

"ญี่ปุ่นเหรอคะอยากไปอ่ะ แต่ว่า..."

"ก็ขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่สิคะ บอกว่าไปกับพี่ อีกอย่างพี่ชายเราไปเชียงใหม่ไม่ใช่เหรอ ไปเป็นสองสามอาทิตย์ยังไงมันไม่รู้หรอก"

ดีน่ามองชายหนุ่มอย่างลังเล เอาจริงๆอยากไปแต่ว่าเขาเป็นผู้ชายนะแล้วเธอไปกับเขาสองต่อสองแบบนั้นมันจะดีเหรอ...

"ไม่ต้องกังวลค่ะ ไม่ได้ไปกันแค่สองคน ผู้ช่วยพี่ก็ไป ผู้จัดการฝ่ายการตลาดอีก เลขาก็ไป เลขาพี่เป็นผู้หญิงคนที่เอาน้ำมาเสิร์ฟให้หนูไง ถ้าไม่ไว้ใจพี่งั้นจะนอนกับเลขาพี่ก็ได้นะ พี่ก็แค่อยากพาหนูไปเที่ยวปกติพี่ไปทุกเดือนอยู่แล้ว ไปด้วยกันนะ"

ดีน่าพยักหน้าทันที เธออยากไปเที่ยวที่นั่นอยู่แล้วแต่ว่าไม่มีเพื่อนไปด้วย พอเรียนจบทุกคนก็ไปทำงานกันหมดถ้าจะชวนน้ำหวานพี่ธีไม่ยอมให้ไปหรอกยกเว้นเขาจะไปด้วยซึ่งคงยาก แต่ไปกับพี่วีก็ดีนะมีคุณเลขากับผู้ช่วยไปด้วย ก็ถือว่าไปกันหลายคนน่าสนุกออก

"ไปค่ะ ดีน่าไปด้วย"

"ดีที่สุดเลย งั้นพี่ให้ผู้ช่วยจองตั๋วให้นะคะ"

"ค่ะ"

ดีน่ายิ้มออกมาตาเป็นประกาย แบบนี้ต้องไปเหมาของแบรนด์เนมแล้วก็ขนมที่ชอบมาเยอะๆเลย อีกอย่างพี่ธีไม่อยู่บ้านตั้งหลายอาทิตย์คงไม่สนใจเธอหรอก เราก็แค่ไม่อัพรูปลงโซเชียลก็พอแล้ว จริงมั้ย....