Chapter 4

เช้าวันต่อมา...

วันนี้หญิงสาวมีนัดออกไปทานข้าวกับพี่วีตอนเที่ยง เขาจะมารับประมาณสิบเอ็ดโมงครึ่งซึ่งเธอได้ขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่ไว้แล้ว และมีการแจ้งล่วงหน้าไว้ด้วยว่าห้ามบอกพี่ธีเด็ดขาดซึ่งท่านก็เข้าใจเป็นอย่างดี

"แล้วตาวีจะมากี่โมงลูก"

"เดี๋ยวก็มาแล้วค่ะ คุณแม่ห้ามบอกพี่ธีเด็ดขาดนะคะไม่อย่างนั้นโวยวายไม่เลิกดีน่าขี้เกียจฟังค่ะ"

"น่าสงสารจะมีแฟนทั้งทีพี่ชายก็คอยขัดขวาง"

คุณพ่อเอ่ยแซวขำๆ ดีน่าตาโตก่อนจะรีบแก้ตัวพัลวัน

"ไม่ใช่แฟนนะคะ ดีน่าแค่อนุญาตให้พี่เขาจีบได้เฉยๆ ยังไม่ได้ตกลงเป็นอะไรกันเลยค่ะ คุณพ่อพูดอะไรเนี่ยหนูเสียหายหมด"

หญิงสาวหน้าแดงเล็กน้อยก่อนจะก้มหน้ามองไปต่ำอย่างรู้สึกแปลก ปกติเคยคุยกับผู้ชายที่ไหนล่ะพอมีก็ต้องโดนแซวเป็นธรรมดาแหละ

"ออกไปกับเขาแทบทุกวัน ไม่ชอบจริงดิ"

"คุณพ่อ! หนูก็แค่เบื่อบ้านเฉยๆ อีกอย่างดีน่าก็เห็นพี่วีมาหลายปีเขาก็นิสัยไม่ได้แย่อะไรไว้ใจได้ด้วย หนูไม่ได้ไปกับคนอื่นมั่วๆซะหน่อย ว่าแต่คุณพ่อคุณแม่คิดว่าพี่เขาเป็นยังไงคะ"

ดีน่าเอ่ยถามทั้งสองคนอย่างขอความเห็น อย่างน้อยถ้าพวกท่านเห็นว่าเขาไม่ดีตรงไหนเธออาจจะพิจารณาดูอีกที ทั้งสองคนหันไปมองหน้ากันก่อนจะยิ้มออกมา

"เท่าที่รู้จักคือทำงานเก่ง นิสัยลุยๆคล้ายพี่เรานั่นแหละ ชอบพูดชอบคุยเวลามาที่บ้านก็น่ารักนะรายนั้น พ่อก็ไม่เห็นว่าเขาจะไม่ดีตรงไหน"

"แม่ก็คิดว่าตาวีเขาก็ดีนะ แต่พี่ชายเราเขาคบหากันมาคงมีอะไรที่เราไม่รู้ล่ะมั่ง"

ดีน่าพยักหน้าอย่างพอเข้าใจ เธอบอกแล้วไงว่าจะไม่เก็บอดีตมาใส่ใจ ถ้าปัจจุบันเขาน่ารักและดีกับเธอ เธอก็จะลองเปิดใจคบหากับเขาดูยังไงตอนนี้เธอก็ไม่มีใครอยู่แล้ว

"คุณวีมาค่ะ"

"ให้เข้ามาสิ"

ชายหนุ่มเดินเข้ามาพร้อมของฝากมากมาย เขาวางลงบนโต๊ะก่อนจะยกมือทักทายผู้ใหญ่ก่อนเป็นอันดับแรก

"สวัสดีครับคุณพ่อ คุณแม่"

"ไหว้พระเถอะลูก มารับน้องไปทานข้าวเหรอ"

"ครับคุณแม่ ผมมาขออนุญาตพาออกไปข้างนอกนะครับ แล้วคงจะพาออกไปบ่อยๆ"

เขาอมยิ้มหันไปมองหญิงสาว ดีน่าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ปล่อยให้เขาคุยกับพ่อแม่ของเธอไปอย่างน้อยเขายังรู้จักเข้าทางผู้ใหญ่ ซึ่งถือว่าให้เกียรติเธออยู่

"ตามใจเถอะโตๆกันแล้ว แม่กับพ่อจะไม่พูดเรื่องเราสองคนให้ตาธีฟังนะ อนาคตถ้าตกลงยังไงกันก็ควรบอกพี่ชายด้วย พ่อกับแม่ไม่ว่าอะไร ตาวีแม่ก็เห็นมานานไว้ใจได้"

"ครับ ผมจะไม่ทำให้น้องเสื่อมเสียเด็ดขาดไม่ต้องกังวลนะครับ"

เขาเอ่ยออกมาเสียงจริงจัง เขาแค่อยากทำทุกอย่างให้มันถูกต้อง จะจีบลูกก็ต้องเข้าทางผู้ใหญ่ ดีกว่าแอบไปด้วยกันถ้าเกิดอะไรขึ้นมาตัวดีน่าเองที่จะเสียหาย

"ไปเถอะรีบไป สายแล้ว"

"งั้นหนูไปก่อนนะคะ"

"จ้ะ"

"ผมลานะครับ นี่ของฝากจากคุณพ่อผมครับ พอดีท่านไปญี่ปุ่นมาเพิ่งกลับมาวันก่อน ยังไงผมจะพาน้องมาส่งนะครับ"

ทั้งสองท่านพยักหน้ารับทราบ เขาลุกขึ้นเดินไปพร้อมกับหญิงสาวก่อนจะขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที เมื่อมาถึงที่ห้างสรรพสินค้าทั้งสองคนก็พากันไปหาของอร่อยทานก่อน เขารู้ใจหญิงสาวอยู่แล้วแต่ก็ยังอยากให้เธอเลือกเองเผื่ออยากกินอย่างอื่นบ้าง

"เลือกร้านค่ะกินอะไรดี"

"อาหารญี่ปุ่นมั้ยคะ"

"เอาสิ งั้นร้านนี้แล้วกัน"

เขายื่นมือไปกุมมือหญิงสาวไว้ก่อนจะพาเดินไปตามทาง ดีน่ามองมือของเขาที่จะลงเธอไว้ก็เผลอยิ้มออกมาแต่เธอกลัวเขาเห็นจึงเบือนหน้าหนีไปอีกทาง มองนั่นนี่ไปเรื่อยๆ

"มีร้านขนมเปิดใหม่ด้วย"

หญิงสาวหันไปมองตามที่เขาชี้ เป็นขนมนำเข้ามาจากต่างประเทศและเธอชอบทานด้วย

"ดีน่าชอบกินเดี๋ยวเรามาซื้อกันดีกว่า"

หญิงสาวยิ้มออกมาแก้มปริ ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนจะพาเธอเข้าไปในร้านอาหารและช่วยกันสั่งของที่ชอบมากมายหลายอย่าง สองคนนั่งคุยกันไปทานอาหารด้วยกันไปอย่างเพลิดเพลิน เขาตัดนั่นนี่ให้หญิงสาวอย่างเอาใจ

"พี่รู้ว่าหนูชอบกินปลาดิบ"

"รู้ดีกว่าดีน่าอีก นี่พี่มาแอบใต้เตียงป่ะเนี่ย"

เธอเอ่ยออกมาขำๆ ทั้งสองคนใช้เวลาทานข้าวด้วยกันเกือบชั่วโมงก่อนจะเดินออกมาซื้อกาแฟแล้วเดินเล่นไปโดยรอบห้าง

"ดูหนังมั้ยคะหนูน้อย"

"ก็ได้นะคะ ว่าแต่พี่วีไม่มีงานทำเหรอถ้าไม่ว่างก็กลับไปทำงานก่อนก็ได้นะคะ ไว้วันอื่นก็ได้"

เธอไม่ได้อยากดูอะไรขนาดนั้น อีกอย่างนี่มันก็เป็นวันธรรมดา เธอกลัวว่าเขาจะมีงานแต่ต้องมาพาเธอออกไปนั่นนี่จะเสียงานเปล่าๆ

"ว่างค่ะ ช่วงนี้ไม่มีอะไรมากหรอก งั้นไปดูหนังกันดีกว่าเดี๋ยวพี่ไปห้องน้ำแป๊บหนูนั่งรอตรงนี้นะ"

"ค่ะ"

ดีน่านั่งลงตรงม้านั่งระหว่างรอชายหนุ่มไปเข้าห้องน้ำ เธอหยิบโทรศัพท์มากดเล่นก่อนจะชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงเรียก

"ดีน่า น้องมาเที่ยวเหรอ"

เธอเงยหน้าขึ้นไปมองตามเสียงก่อนจะตาโตเมื่อเจอพี่ธีมากับน้ำหวานเพื่อนสนิทของเธอ

"พี่ธี! น้ำหวาน! มาได้ยังไงกันเนี่ย"

ดีน่าตกใจมากที่มันเป็นความซวยที่มาเจอพี่ชายในตอนนี้ ถ้าพี่วีออกห้องน้ำแล้วมาเจอกันความแตกแน่นอน เอาไงดีเนี่ย

"ทำไมต้องตกใจอะไรขนาดนั้น พี่พาเมียมากินข้าวเที่ยงไง นี่ก็เสร็จแล้วกำลังจะกลับบริษัท แล้วเรามากับใครทำไมมานั่งตรงนี้คนเดียว"

ธีระภัทรหันไปมองซ้ายมองขวาอย่างสงสัย ปกติน้องสาวเขาต้องมากับแม่หรือไม่ก็เพื่อนคนอื่นที่ไม่ใช่น้ำหวาน

"มาคนเดียวค่ะ"

"งั้นเหรอ กลับด้วยกันมั้ยเดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้าน"

ดีน่าอึกอักอย่างไม่รู้จะตอบยังไง น้ำหวานเห็นสีหน้าของเพื่อนก็พอจะรู้ว่าเธอน่าจะมากับใครซักคนแต่ไม่อยากบอกพี่ชาย น้ำหวานหันไปเจอพี่วีที่กำลังเดินมาเธอถึงรู้ว่าทั้งสองคนมาด้วยกันแน่ๆเพราะท่าทีของเพื่อนคือรนมาก

"พี่ธีคะน้ำหวานอยากกินกาแฟอ่ะ"

"หืม.. กาแฟเหรอจะกินตอนนี้เลยเหรอคะ"

"ใช่ค่ะ ไปซื้อให้หน่อยเดี๋ยวน้ำหวานรอตรงนี้นะคะ"

ธีระภัทรมองคนรักอย่างงุนงงแต่ก็ไม่อยากขัดใจก็เลยหันหลังเดินตรงไปยังร้านกาแฟ ซักพักวีเดินเข้ามาหาดีน่าก่อนจะแปลกใจเมื่อเจอน้ำหวานอยู่ด้วย

"อ่าวน้องน้ำหวานมาได้ยังไงครับ"

"ว่าแล้วเชียวมากับพี่วีจริงด้วย พี่ธีรู้ระวังไว้เลยนะคะทั้งสองคน"

วีหันไปมองดีน่าอย่างแปลกใจ และยังงงกับคำพูดของน้ำหวานอยู่

"เกิดอะไรขึ้นเหรอ.. พี่งงไปหมดแล้ว"

"พี่ธีมาทานข้าวที่ห้างค่ะ มากับน้ำหวานเนี่ยแหละโชคดีที่น้ำหวานไล่ให้ไปซื้อกาแฟก็เลยไม่เจอกัน"

"ฉิบหายมั้ยล่ะ งั้นเรากลับดีมั้ย"

ทั้งสองคนมองหน้ากันอย่างลังเล น้ำหวานเห็นทั้งสองคนก็ยิ้มออกมาทันที

"พี่ธีมีประชุมตอนบ่ายค่ะ เดี๋ยวน้ำหวานพากลับเองทั้งสองคนรีบไปเถอะค่ะ"

"งั้นไปดูหนังดีกว่า ยังไงพี่ขอบคุณนะน้ำหวานที่ช่วยเอาไว้"

น้ำหวานพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะไล่ให้ทั้งสองคนรีบออกไปจากตรงนี้ เพราะถ้าพี่ธีมาจะวุ่นวายไปใหญ่

"รีบไปเถอะค่ะ"

วีดึงหญิงสาวให้ตามไปอย่างรวดเร็ว เขาพาเธอตรงไปยังโรงหนังรีบซื้อตั๋วและขนมหลายอย่างก่อนจะเข้าไปอยู่ข้างใน แบบนี้คงไม่เจอกันแล้ว

"เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ เฮ้อ!"

ดีน่าเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงโล่งอก วียื่นมือไปหยีผมเธอเล่นก่อนจะหลุดขำออกมา

"ถึงจะเจอกันแล้วขัดขวางพี่ก็จะไม่ยอมถอยอีกแล้วนะ พี่ยอมมานานละแล้วจะไม่ยอมอีก"

ดีน่าหันไปมองชายหนุ่มก่อนจะยิ้มออกมา

"ระวังโดยตัดเพื่อนนะ"

"ตัดไปสิ อนาคตพี่ต้องอยู่กับแม่ของลูกไม่ใช่เพื่อนซะหน่อย จริงป่ะ"

เขายื่นมือไปเกลี่ยปอยผมให้หญิงสาวอย่างแผ่วเบา ดีน่าสะดุ้งเล็กน้อยใบหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอายแต่ก็ยอมให้เขาทำแบบนั้นไม่ได้ขยับหนีไปไหน

"ทำไมหนูน่ารักจัง"

"ปากหวาน หยอดเก่ง นี่ไม่แปลกใจเลยมีคนพูดว่าพี่วีเจ้าชู้อ่ะ ดูคำพูดคำจาก็รู้แล้ว"

เขายิ้มออกมาก่อนจะส่งแก้วน้ำไปให้หญิงสาว เธอรับมาไว้ในมือก่อนจะดูดกลืนแล้วเบนสายตาไปดูหน้าจอ

"พี่หยอดหนูคนเดียวนะ สาบานเลย"

"ไม่เชื่อหรอก ผู้ชายกะล่อน!"

ดีน่าเอ่ยออกมาก่อนจะหันไปสนใจหนังตรงหน้าต่อ เขายิ้มออกมาอย่างขำขันก่อนจะเอาป๊อปคอร์นป้อนหญิงสาวถึงปาก เธอมองอย่างลังเลแต่ก็ยอมกินแต่โดยดี

"พี่เสกคาถาใส่ไปด้วย ให้ดีน่ารักและหลงพี่ไวๆ"

"คนบ้า! ไม่รักไม่หลงง่ายๆหรอก รอไปเถอะ ชิ!"

เขาอมยิ้มก่อนจะป้อนเธออีกอย่างแกล้งหยอก หนังอะไรเขาไม่ได้ดูเลยด้วยซ้ำ เพราะเอาแต่แกล้งหยอกหญิงสาวตลอดทั้งเรื่องจนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหนังเรื่องนี้จบแบบไหน

"ดีน่าดูหนังไม่รู้เรื่องแล้ว"

"ดูพี่แทนดีกว่า น่าสนใจกว่าเยอะ"

"นั่งนิ่งๆสิคะพี่วี! โอ๊ย ทำไมดื้อเนี่ย"

"อ่ะป้อนๆ อ้าปากๆ"

ดีน่าถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ ตกลงว่าชวนมาดูหนังแต่ไม่ดูหนัง เอาแต่ดูเธอเนี่ย เฮ้อ! เขานี่มันสุดยอดไปเลย...