บทที่001 พี่เทค น้องเทค

“ไอ้หมา เดี๋ยวก่อน!!” เสียงผู้ชายตะโกนสุดเสียงดังตามหลังฉันมา “เฮ้ย รอด้วย” รอบ้ารอบออะไรฉันคิดในใจพร้อมวิ่งให้เร็วที่สุดเพราะตอนนี้มันสายไปครึ่งชั่วโมงแล้วนะสิ อ๊ากกกกก ทำไงดี โดนลงโทษหรือป่าววะ ต้องเต้นเหรอ หรือวิ่งรอบสนาม โอ๊ย แค่คิดก็เหนื่อยแล้ว

ไก่ย่าง ไก่ย่าง ไก่ย่าง ไก่ย่างถูกเผา มันจะโดนไม้เสียบ โอ๊ะ มันจะถูกไม้เสียบ เสียบตูดซ้ายอ๊า เสียบตูดขวาอ๊า ร้อนจริงๆ ร้อนจริงๆ ร้อนจริงๆ

วัดสายตาจากระยะไกลบ่งบอกถึงการเต้นแร้งเต้นกาพร้อมกับสเต็ปเต้นวัยประถมนั่นมันเอิ่ม...... มันไม่มีเพลงอื่นแล้วหรือไง มันทำให้นึกย้อนไปวัยประถม มัธยมต้ม มัธยมปลาย เพลงเดิมๆ ท่าเต้นเดิมๆ เอิ่ม....เอื่อมระอา

“น้องครับ น้องอยู่คณะนี้รึป่าว” รุ่นพี่คนนึงถามขึ้นเมื่อเห็นฉันเดินเข้ามา

“มันมีคณะนี้ ด้วยเหรอคะ” ฉันจงใจเน้นคำว่า'นี้'

ไม่ได้จะกวนประสาทนะแต่ปากมันดันเร็วกว่าสมองเท่านั้นเองT^T

“555 น้องเป็นคนตลก นี้คือคณะนิเทศครับ แล้วน้อง..”รุ่นพี่คนเดิมพูดเว้นวรรคไว้

“ค่ะ หนูอยู่นิเทศ” ฉันตอบกลับไปทันที

“เปล่าครับ พี่ถามชื่อน้องครับ” คำตอบนั้นมันทำให้ฉันหน้าแหกเป็นเสี่ยงๆอายชะมัดทุกคนต่างปิดปากหัวเราะคิดคักมันยิ่งทำให้ฉันอยากมุดดินหนีและอยากเป็นอากาศทันที ฮือออ ไม่น่าไปกวนเขาก่อนเลยT^T

“555 ไอ้วิว ไปแกล้งน้องเขาทำไม” รุ่นพี่อีกคนพูดขึ้น

ใช่มั้ยคะ จะแกล้งหนูทำไมอะ

“น้องเชิญแนะนำตัวตามสบายเลยครับ” พี่วิวคนที่ฉันกวนไปเมื่อสักครู่เอ่ยปากพูดพร้อมกับผายมือไปทางเพื่อนๆที่นั่งมองฉันเหมือนตัวตลกอยู่

อย่ามองอย่างนั่นเซ่!

สงบสติตัวเองแป๊บนึงก่อนจะก้มหัวเล็กน้อย

“นางสาววนิษรา อินธเสน หวานค่ะ” แนะนำตัวอย่างเรียบง่ายสั้นสุดๆและได้ใจความมั้งนะ

ฮิ้ววววว เสียงร้องโห่นี่มันคืออะไรกันห้ะ รู้ตัวว่าฉันสวยแต่อย่าเสียดังสิ มันก็เขินเป็นเหมือนกันนะ

“น้องหวานนะครับ เชิญหาที่นั่งไม่สบายได้เลยครับ” พี่วิวพูดอีกครั้ง

เหอะๆ ดูก็รู้ว่าไม่สบายตามปากพี่วิวเพราะมันเป็นพื้นหญ้าเปียกๆนะสิ

“ค่ะ” เดินอ้อมไปแถวหลังสุด

ตัวเองมาช้าแท้ๆ ดีแล้วแหละที่พี่ไม่ลงโทษอะ ไอ้เราก็อุตส่าห์กลัวตั้งนาน

“ดอซ แกเรียนที่นี้เหรอ จำเพื่อนได้มั้ย” หญิงสาวหน้าตาหน้ารักออกแนวหมวยๆถามขึ้น

“อ้าวเหยิน ใครจะจำไม่ได้ละ เฮ้ยพลอย คิดถึง กอดๆๆ” ฉันพูดอย่างตกใจพร้อมกับเข้าไปกอดเพื่อนรักทั้งสองคน ขอแนะนำเพื่อนทั้งสองก่อน

 เหยินหรือยิ้ม เป็นคนขาวหน้าตาน่ารัก ตาโต จัดว่าอยู่สวยในระดับหนึ่ง ข้อเสียของมันคือไม่มีคิ้ว555 พวกเราจะเรียกว่าเหยินเพราะตอนสมัยม.ต้นมันฟันเก เราก็เลยเรียกเหยิน มันจึงหนีไปจัดฟัน แล้วมันจะบอก “เพื่อนไม่เหยินแล้วเว้ย ไปจัดฟันมาแล้ว55” สุดท้ายเราก็เรียกมันว่าเหยินเหมือนเดิม-__-

พลอย เป็นคนผิวสองสี ฉลาดเรียนเก่ง พวกเราชอบลอกการบ้านมัน ข้อเสียของมันคือหน้าผากสั้น น่าตาจัดอยู่ในช่วงน่ารักน่าหยิก

ดอซหรือหวาน เป็นคนขาว ตาโต ตัวเล็ก(จัดว่าเตี้ย) ข้อเสียของตัวเองคือ สวย จบมะ ส่วนชื่อดอซพวกมันสองคนเป็นคนตั้งให้โดยย่อมาจากคำว่า น้องดอกส์+ดูโอ้=ดอดส์ แต่เพี้ยนมาเป็นดอซ

เวลา 11:45น.

“น้องๆครับก่อนที่พวกน้องจะไปทานข้าวกันเรามาหาพี่เทคกันดีกว่า พี่จะให้น้องหยิบกระดาษขึ้นมาคนละหนึ่งแผ่น แล้วอ่านออกเสียงดังฟังชัดว่าในกระดาษนั้นมีข้อความว่าอะไรนะครับ เริ่มจากคนแรกเลยครับ” พี่วิวอธิบายเกี่ยวกับจับฉลากของพี่เทคครั้งเดียวจบโดยไม่สนใจว่าน้องๆว่าฟังหรือไม่ฟัง ก่อนจะให้คนหน้าสุดออกไปจับฉลากคนแรก

     ส่วนฉันอยู่คนสุดท้าย เหมือนไม่ต้องจับหรือว่าลุ้นอะไรเพราะมันต้องเหลือใบเดียวอยู่แล้วนะสิ! TOT ฮือ~ อยากจะลุ้นเหมือนกับคนอื่นๆบ้างอะ ทำไมไม่เข้าใจคนสุดท้ายล้าาา~

“อ่านออกเสียงดังๆนะครับ อ่านเลยครับน้อง”

ผู้ชายคนแรกเดินไปหยิบกระดาษในกล่องขึ้นมาหนึ่งแผ่น  ก่อนจะคลี่ออกมาอย่างช้าๆ

“พี่หล่อ พี่รวย พี่ใหญ่ครับ” ชายคนแรกอ่านข้อความข้างในกระดาษพร้อมทำหน้าเหวอเล็กน้อย

“อะไรใหญ่วะ555” พี่วิวพูดติดตลก

5555+ทุกคนหัวเราะเสียงดังกับคำใบ้ของพี่เทค

ใครช่างคิดนะ แล้วของฉันจะเจอยังไงละเนี่ย ไม่น่าคิดเลย มันจะใหญ่สู้กับคนแรกหรือเปล่านะ>///<

“คนต่อไป”

“สวย ใจดี พร้อมเปย์”

ว้าวววว พร้อมเปย์ด้วย อิจฉาเบาๆ

.

.

.

     ตอนนี้เหลือเราเพียงสามคนเท่านั้นที่ยังไม่ได้จับนั้นก็คือ ฉัน ยิ้มและพลอยก่อนจะโดนพี่ๆเรียกให้ไปยืนข้างหน้าพร้อมกันและหยิบกระดาษนั่นพร้อมกันอีก!

“รวย?”ยิ้มหยิบขึ้นมาพร้อมกับอ่านคนแรก

“สวยหล่อ นะจ้ะ อิ้อิ้”ตามด้วยพลอยเป็นคนต่อมา

“คนสุดท้ายนะครับ น้องหวานอันนี้ยากมากๆ ห้องพี่ไม่มีใครอ่านออกเลยนะ ถ้าอ่านออกพี่จะปล่อยให้ไปกินข้าวเลยนะครับ พี่ให้เวลาอ่าน10วิ. นะครับ พร้อม เริ่ม!!”

     เฮ้ย!! ให้เวลาตั้งสมาธิหน่อยสิคะ! ฉันยังไม่ได้คลี่กระดาษเลยนะ แล้วทำไมต้องพูดอย่างมีลับลมคมในด้วย!

มันจะยากแค่ไหนกันเชียวจึงค่อยๆคลี่กระดาษออกมา 0_0!!!

โอ้แม่เจ้า อะไรกันเนี่ย!!!

“555” รุ่นพี่ทุกคนหัวเราะกับท่าทางของฉันก่อนจะเริ่มนับทันที

1 2 3 4 5..

“เดี๋ยวๆ อย่าแขบๆๆ”ฉันเผลอพูดภาษาท้องถิ่นขึ้นมาและทุกคนหยุดนับเลขพร้อมกับหน้าสงสัย

“มันบอกว่าอย่ารีบนับค่ะ”ยิ้มพูดพร้อมกลั้นยิ้มจนหน้าดำหน้าแดง

อีบ้า! กรุณาอย่าตอกย้ำ แค่นี่ฉันก็อยากกระโดดน้ำตายแล้ว!!

“เอาละน้องหวานมันอ่านว่าอะไรครับ”พี่วิวเร่งอีกครั้ง

แต่ฉันอยากกัดลิ้นตัวเองให้ตายไปจากตรงนี้~

นี่มันอะไรกันวะเนี่ย!!!

“อ่อ..”อ่านว่าอะไรฟะเพราะมันดันกลับหน้ากลับหลังและก็คว่ำ “แป๊บๆ”ฉันจึงคว่ำกระดาษพลิกไปพลิกมา

“เร็วครับ”

อย่าเร่ง!!!!

อ้ากกกกกกกกกกกก!!!

เอาวะ! เป็นไงเป็นกันอ่านๆไปเหอะ!

“เดชเดชวรางค์กูรณ์” 

. . . . . . . . . . .

รุ่นพี่ทุกคนเงียบกริบ จนได้ยินแต่เสียงเพลงของคณะข้างๆแทน สรรพสิ่งใดๆล้วน....

“ผิดเหรอคะ”ฉันถามขึ้นมาทำลายความเงียบที่กำลังเข้ามาปกคลุม

เหอะๆ ถ้าผิดนี่อายเลยนะ-///-

“เอ่อ..ไปกินข้าวได้ครับน้องๆ”

เย้!!! ทุกคนลุกพึ่บขึ้นมาทันทีเพราะหิวข้าวมาก(กอไก่ล้านตัว)

แสดงว่าฉันอ่านถูกสินะ แหม~ ฉลาดจริงๆ

“เดี๋ยวครับน้องๆ พี่มีนัดอีกนะครับ พี่ให้เวลาน้องๆทานข้าวและหาพี่เทคให้เจอ แล้วเจอกันที่เดิมเวลา 14:00นาทีนะครับ”

พวกเราต่างแยกย้ายกันไปทานข้าว ฉันยิ้มและพลอยกำลังไปโรงอาหาร

“เจอรุ่นพี่10ครั้ง ไหว้10ครั้ง เจอ100ครั้ง ไหว้100ครั้ง ใครไม่ทำตามอย่าหาว่าพี่ไม่เตือนนะครับ”

พวกเราได้ยินเสียงจากคณะหนึ่งที่กำลังรับน้องอยู่ใกล้ๆ ทำให้เราหยุดมองเหตุการณ์ตรงหน้า

ปัญญาอ่อนอะคิดได้ยังไง ขนาดพ่อแม่เรายังไหว้วันละกี่ครั้ง และจะมาให้ไหว้รุ่นพี่ที่อายุมากกว่าเราแค่1ปีนะเหรอ ไหว้เยอะกว่าพ่อกับแม่อีกนะนั้น

“ไอ้กระเทย มึงมานี้ดิ หั่นมายังวะ555 ทำนมมาแล้วนี่หว่า สวยนะเนี่ย ถอดออกมาดูหน่อยดิ5555”น้ำเสียงแหบเอ่ยอย่างดูถูกกระแทกเข้ามาในหูของฉันเต็มๆ มันทำให้หันไปมองเหตุการณ์รุ่นพี่ตัวอ้วนดำกำลังกระชากเสื้อรุ่นน้องที่เป็นเพศที่สามอย่างบ้าคลั่ง จนทำให้เสื้อขาดวิ่นโดยมีเพื่อนๆจะเข้าไปช่วยแต่โดนกีดกันซะก่อน

“ไอ้เต้ หยุด อย่าทำน้อง”มีรุ่นพี่ได้แต่ห้ามแต่ไม่ได้เข้าช่วย

เพราะอะไรนะเหรอ เพราะคนที่ชื่อเต้ตัวใหญ่กว่าทุกคนในที่นั้นนะสิ!

“เหยิน เสื้อคลุมมา”ยิ้มยื่นเสื้อคลุมมาให้อย่างงงๆ

“เอาไปทำอะไร”พลอยถาม

ฉันไม่ได้ตอบคำถามของสองคนนั้นแต่สองเท้ากำลังเดินไปหารุ่นพี่ที่กำลังจะทำอนาจารกับสาวประเภทสองคนนั้นอย่างสนุกสนาน

แต่ฉันไม่สนุกด้วย!!

“หวาน อย่าเข้าไป!!”ยิ้มกับพลอยร้องห้ามไว้ แต่ไม่ทันแล้ว ฉันมาถึงตัวรุ่นพี่คนนั้นเรียบร้อย

ขวับ!! คว้าคอเสื้อด้านหลังของไอ้อ้วนพร้อมกับเหวี่ยงมันออกไปและเอาเสื้อคลุมปิดท่อนบนให้กับเธอ

“ลุก”ดึงร่างที่สะบัดสะบอมให้ลุกขึ้น

“มึงเสือกไรวะไอ้น้อง”ไอ้อ้วนตะโกนใส่หน้าอย่างหยาบคาย

“ไม่ได้เสือกแต่ทนไม่ได้ มีไรป้ะ”ฉันพูดด้วยน้ำเสียงท้าทาย

     เกลียดนักเกลียดหนาไอ้พวกชอบทำร้ายคนอื่นที่ไม่มีทางสู้ จะบอกให้ว่ามันไม่เท่หรอกนะ! มันดูน่าสมเพชมากกว่าด้วยซ้ำ!!

“อยากโดนด้วยหรือไง”พูดจบมันกระโจนเข้ามาหาแต่....!!!

     พึ่บ!! แผ่นหลังของชายคนหนึ่งมาอยู่ข้างหน้าฉันบังไว้เพื่อไม่ให้ชายตรงหน้าทำอะไรได้แต่ใครจะไปรู้ว่ามือฉันมันก็เร็วเหมือนกันไปจับคอเสื้อไอ้อ้วนไว้แน่นโดยมีแผ่นหลังบังไว้อยู่ ชายที่อยู่ข้างหน้าแกะมือฉันออกจากคอเสื้อของไอ้อ้วนนั้น

“ห้าวจริงๆนะเรา”หันมาพูดนิ่งๆ

อ้าว! รุ่นพี่คณะเดียวกันนิ จำหน้าพี่เขาได้แต่ดันจำชื่อไม่ได้อะ

          "มึงยุ่งอะไรวะ ไอ้ธี”ไอ้อ้วนถามอย่างฉุน

ลองมาฉุนใส่ฉันใหม่สิ! รับลองว่าจะตบให้ปากแตก!

“กูไม่ชอบกับสิ่งที่มึงทำ”พูดจบพร้อมกับจับมือฉันออกไปโดยไม่ลืมที่จะพาเธอมาด้วย สาวประเภทสองอะไรเนี่ย ผิวนุ่มชะมัด ขาวออร่าจับ โอ๊ย! สวยมากค้า อิจฉาเบาๆ

พี่ธีพาฉันออกมาจนถึงเพื่อนที่รออยู่อย่างกระวนกระวาย

“ดอซ ยังบ้าเหมือนเดิมเลยนะ”ยิ้มบ่นออกมาเพราะมันรู้ว่าฉันเป็นคนยังไง

ใครดีมา ดีตอบ! ใครร้ายมา ร้ายกลับพันเท่า!!

เห็นคนอื่นเดือดร้อนต้องเข้าไปช่วย!

“ตกใจหมดเลย”พลอยพูดเสริม

“ขอบคุณค่ะพี่ธีที่ช่วย”ฉันกล่าวอย่างซึ้งใจ

“ไม่เป็นไรครับอย่าห้าวอีกละและหาพี่เทคให้เจอเร็วๆนะครับ”พี่ธีพูดพร้อมเอามือยีหัวฉันเล่น แต่ฉันเบี่ยงหลบอย่างไว จนพี่ธีทำหน้าสงสัย

ก็ไม่ชอบให้ใครที่ไม่รู้จักมาลูบหัวนี่นา

“หนูต้องหาด้วยเหรอคะ”ฉันพูดอย่างท้าทาย

รู้อยู่แก่ใจว่าใครคือพี่เทค!!

“พี่ไปก่อนนะ”ชิ่งไปอย่างรวดเร็ว

โรงอาหาร

“หวาน เราพาเพื่อนใหม่มาแนะนำ”พลอยเอ่ยขึ้นพร้อมกับเพื่อนใหม่2คนข้างหลัง

“เราชื่อออย ส่วนนี่ชื่อมาย”คนชื่อออยแนะนำตัวพร้อมกับบอกชื่ออีกคน

“เราชื่อหวานนะ นั่งๆ ว่าแต่เธอชื่ออะไรอะ”ฉันหันไปถามสาวสอง

“เราชื่อมิ้น”

“โอ๊ย ขนาดเสียงยังใช่อะ”ยิ้มพูด

“ถามจริงตัดยังอะ”ออยถาม

“(-_-)(_ _)(-_-)”พยักหน้า

“ไปโรงพยาบาลอีกครั้งนะ”ออยพูด

“ไปทำไมอะ”มิ้นถาม

“ไปเอามดลูกจากฉันไงคะ”

“มิ้นไม่อยากมีประจำเดือน”

     5555 พวกเรานั่งหัวเราะกับบทสนทนาก่อนจะจเอกับผู้ชายสองคนเดินเข้ามา

“มิ้น หาตั้งนานอยู่นี้นี่เอง”ชายสองคนเดินมาหามิ้น

ฉันจำสองคนนี้ได้ คนที่จะเข้าไปช่วยมิ้นแต่โดนรุ่นกีดกันเอาไว้ สงสัยจะเป็นเพื่อนมิ้นแน่ๆ

“เห้ย ขอโทษนะเว้ยที่ช่วยไม่ได้อะ”ชายเอพูด

“ขอโทษเว้ย”ชายบี

“มิ้นไม่เป็นอะไรเลย หวานช่วยไว้น่ะ”

“นั่งก่อนดิ”ฉันชวนชายสองคนให้นั่งลงเพราะพวกเขากำลังคุยข้ามหัวฉัอยู่นะสิ! ไอ้บ้า!

ชายสองคนจึงนั่งลงข้างมิ้นทันที พูดกับมิ้นและด่าไอ้อ้วนนั้นด้วย

“ฉันจะย้ายคณะไปนิเทศ”ชายเอพูด

“ข้าย้ายด้วย มิ้นเอ็งต้องย้าย ข้าบังคับ”ชายบีพูด

“รวยรึไง ย้ายไม่ใช่ง่ายๆนะเว้ย”ออยถาม

“พ่อไอ้แซมเป็นอธิการบดีที่นี้นะ”ชายบีพูด

“รวย จบนะ”พลอยพูด

          "ฉันโทรบอกพ่อแล้ว พ่อให้ฉันกับพวกเรามาอยู่คณะนิเทศวะ”

“งั้นก็คณะเดียวกันดิ”มายบอก

“จริงเหรอหวาน”มิ้นถามพร้อมเขย่าแขนฉันที่กำลังอ้าปากกินข้าว

“โอ๊ย ฟันหักมั้ยเนี่ย” ช้อนกระแทกปากเต็มๆ  “จริงดิ”

“เย้ ดีใจจัง”กอด “มีคนปกป้องแล้ว”

“ใครบอกจะปกป้อง เก่งแต่สกิลปากอย่างเดียว ถ้าพี่ธีไม่มาช่วยฉันก็เละอะ”ตักข้าวเข้าปาก

          "เหรอคะ น้องดอซคนโหด"พลอยพูดด้วยน้ำเสียงเสแสร้ง

“พี่ธีเท่เนอะ”ยิ้มบอกอย่างเพ้อฝัน

“อย่ามายุ่งกับพี่เทคฉันค่ะ”ฉันพูด

“จริงดิ รู้ได้ไงอะ เรายังไม่รู้เลย” มายบอกพร้อมทำหน้าลำบากใจ

“ความสามารถพิเศษของน้องดอซ”พลอยพูด

“ธรรมดา”เบะปากเล็กน้อยด้วยท่าทางน่าหมั่นไส้

“อะ ของเราอะใคร” พลอยส่งกระดาษมาให้

“ของแกเป็นทอม”ฉันตอบ พี่ปีสองมีทอมอยู่คนเดียวอะนะง่ายมั้ยละ

“ของเพื่อนอะ”ยิ้มยื่นกระดาษมาตรงหน้า

“พี่วิว คนหล่อ”อุ้ยๆคนนี้หล่อจริง

ฮิ้วววววว

     เราทุกคนส่งเสียงดังทั่วโรงอาหาร เมื่อสติกลับมาทำให้หุบปากแทบไม่ทันเมื่อทุกคนกำลังหันมาสนใจโต๊ะเราโต๊ะเดียว ยิ้มถึงขั้นเอามือมาปิดหน้าแทน

“อายที่เสียงดังหรือว่าเขินที่ได้พี่วิวอะ”พลอยแซว

เพรี๊ยะๆ!! ยิ้มตีพลอยด้วยท่าเขิน ทำให้พื่อนๆยิ้มตามท่าทางที่ยิ้มเขินออกหน้าออกตา

“ของฉันอะ ฉันอยากได้ผู้ชาย”ออยถาม

“เสียใจ ได้ผู้หญิง พี่ซี”

“ว้า เสียดายอะ ยิ้มแลกกันเอาป้ะ”

“โนๆๆ”ยิ้มปฏิเสธทันที

“ของเรา”มายคนสุดท้าย

“พี่ฟิว”

“จะเชื่อได้เรอะ”แซมถาม

“ของนายอะจับแล้ว เฉลยแล้ว ได้ไอ้อ้วนเต้นั้นอะ จริงป่ะ”

แซมถึงกับทำหน้านิ่งๆ ตอบถูกได้ไงนะ แซมคิดในใจ

14:00นาที

“สวัสดีตอนบ่ายๆครับน้องๆ เป็นยังไงกันบ้างครับ อาหารอร่อยมั้ย”พี่วิวทักทาย

“อาหร่อยย”ตอบด้วยเสียงยานๆ

“บ่ายนี้เรามีสมาชิกมาเพิ่ม3คนครับ เชิญมาแนะนำตัวด้วยครับ”

พี่วิวพูดจบทั้งสามจึงลุกขึ้นเดินไปข้างหน้า

“ผมแซม”

“ผมเจ”

“ฉันมิ้น” ทั้งสามแนะนำตัวสั้นๆ(สั้นไปมั้ย)

“น้องทั้งสามคนยังไม่มีพี่เทคนะครับ พี่จะให้น้องจับแล้วหาคำตอบนะครับ พี่ให้เวลาหลังเพื่อนหาพี่เทคเจอ แล้วน้องต้องหาให้เจอด้วย เข้าใจนะครับ เชิญนั่งได้” พี่ธีอธิบายยาวเหยียดแทบจะหมดลม

ทั้งสามเดิมมามานั่งข้างฉันฝั่งซ้ายคือมิ้นฝั่งขวาคือแซมกับเจถัดจากเจคือยิ้ม พลอย ออยและมาย

“อ่ะ”ทั้งสามยื่นกระดาษมาให้ฉัน

“ของมิ้นพี่ตาล แซมพี่บอล เจได้พี่ฟิวคนเดียวกับมายและ แก๊งเดียวกับพี่ธีและพี่วิวเลย555”

“เอาละครับน้องๆทุกคนลุกขึ้นแล้วเดินไปหาพี่เทค ไปยืนข้างหน้าพี่เทคเลย ถ้าใครผิดโดนทำโทษนะครับ”

เราทุกคนเดินแยกย้ายออกไปหาพี่เทค

“ระวังมีพี่เทคปลอมนะครับน้องๆ สาวๆสวยๆระวังนะครับ”

     ฉันได้แต่ยืนเฉยไม่ขยับและยืนอยู่ท่ามกลางคนที่กำลังวิ่งตามหาพี่เทคกันอย่างยุ่งเหยิง เฮือก!! ฉันถึงกับสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อมีแรงสะกิดมาจากด้านหลัง พอหันกลับไปมองก็พบว่า....

“พี่ธี”พี่เทคฉันนั้นเองค้าาา

“ไม่หาพี่เทคเหรอ เดี๋ยวพี่เทคน้อยใจนะ”

“น้อยใจหนูเหรอคะ”เอียงคอเล็กน้อย

“ปะ..เปล่าซะหน่อย”เคอะเขินเล็กน้อย แล้วเดินออกไป

เอ้า ชิ่งหนีซะงั้น ไปไหนอะ รอหนูด้วยย

     ฉันเดินตามพี่ธีไปที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ใหญ่ที่สามารถนั่งได้หลายคน แก๊งพี่ธีเต็มไปหมดเลย มียิ้ม แซม มายและก็เจรวมอยู่ด้วย

“น้องเทคของพี่ฟิว”เดินอ้าแขนเข้ามาหาฉันหมายจะเข้ามากอด

ฟึ่บ! เอามือดันหน้าอกอันแข็งแรงของเขาไว้ทัน

“ไม่ใช่พี่ฟิวค่ะ” สายตามองหาพี่ธี “แต่เป็นพี่ธี”

“แน่ใจนะว่าเป็นพี่อะ”พี่ธีถามพร้อมยกน้ำขึ้นมาดื่ม

“แน่นอนค่ะ พี่เทค” ยิ้มหวานเอียงคอเล็กน้อย

“แค่กๆๆ”พี่ธีถึงกับสำลักน้ำที่ดื่มเข้าไป เพื่อนๆถึงกับเหวอเล็กน้อยแต่ยังฟอร์มจัดเก็กหน้าหล่ออยู่เหมือนเดิม

“ใครใช้ให้ยิ้มแบบนั้นอะ ขนาดเพื่อนเป็นผู้หญิงยังเขินแทนเลย”ยิ้มบอก

“ยิ้มแบบปกตินี่หว่า”ฉันแย้งขึ้นพร้อมทำหน้ายุ้ย

“อืม ยิ้มสวยดีนะ”พี่วิวพูดขึ้น

“หมายถึงรอยยิ้มของหนูหรือว่าเพื่อนหนูคะ”

“บ้า -//-”พี่วิว

เอ้า หน้าแดงทำไมอะ ฉันได้แต่คิดในใจ

"ตกลงพี่ธีจะรับหนูเป็นน้องเทคไหมคะ"

"ยิ้มอีกครั้งสิ"

" :) " ยิ้มหวานโปรยเสน่ห์

"พี่รับเป็นน้องเทคนะครับ"

"ขอบคุณค่ะ"

พี่ธีน่ารักจังเลย~