บทที่6 ลองได้เหรอคะ

ท่าทางผิดหวังของเธอทำให้เขาใจหายวาบ จึงยังเกร็งตัวค้างอยู่กลางอากาศในท่าเดิม พยายามสบสายตาเธอแล้วพูดช้า ๆ ชัด ๆ “พี่ไม่ได้จะไปหาสาวที่ไหน”

“ไม่ต้องโกหกหรอก ปาล์มได้ยินทุกอย่าง ‘แล้วเจอกันคืนนี้นะครับ พี่รับรองว่าพี่จะดูแลน้องทิชาอย่างดี’ แหวะ! จะอ้วก”

“นี่! เข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว พี่กับน้องทิชาไม่ได้คบกันแบบนั้น”

“แล้วแบบไหนล่ะ ชั่วคราวหรือว่าค้างคืน แต่ถ้าถูกใจก็ต่อโปรไม่มีกำหนดใช่ไหมเล่า”

ปาริมาพาลพาโลเสียจนคิรากรนึกอยากจะตีก้นเธอสักป้าบสองป้าบ เลยตอบกลับอย่างกวน ๆ เผื่อว่าเธอจะเลิกประชดประชัน “ทำไม ปาล์มอยากทดลองเลือกโปรบ้างหรือไง”

“ปาล์มกับพี่คิน? ละ...ลองได้เหรอ” ดวงตากลมโตสั่นระริก จดจ้องเขาอย่างเคลือบแคลง

“ก็ลองเลือกแพ็คเกจดูสิ ว่าอยากได้ชั่วคราวหรือค้างคืน” ชายหนุ่มยิ้มเย็น

“ไม่...”

‘ไม่มีตัวเลือกอื่นแล้วเหรอ’

เธอยังพูดไม่ทันจบชายหนุ่มก็ชิงพูดตัดหน้าก่อน

“หึ ถ้าไม่กล้าจริง ๆ ก็อย่าไปพูดแบบนี้กับผู้ชายทีไหนอีกนะ วันนี้พี่จะถือว่าเราไม่ได้พูดอะไรแล้วกัน” คิรากรคิดว่าอีกฝ่ายคงถูกคำพูดของเขาทำให้ตกใจจนไม่กล้าซ่าอีกแล้ว จึงยันแขนขึ้นตั้งท่าจะผละออก

“เดี๋ยว!” ปาริมาผุดลุกขึ้นตามเขา ก่อนโผเขาหาคิรากรอย่างแรง ทั้งสองล้มลงบนฟูกอีกครั้ง ทว่าคราวนี้ร่างอรชรกลับทาบทับอยู่บนกายเขา “ทียายทิชาอะไรนั่นยังลองได้ ทำไมปาล์มจะลองบ้างไม่ได้ล่ะ” ว่าแล้วเธอก็ก้มลงงับริมฝีปากบางทีกำลังเผยอขึ้นจากความตกใจของเขาทีหนึ่ง

แม้จะถูกคนที่แอบชอบมานานจู่โจม แต่คำพูดของเธอไม่ชวนให้คนดีใจสักนิด มีอย่างที่ไหน ทำอย่างกับเขาเป็นหนุ่มโฮส คิดอยากจะลองรักก็ลอง

“นี่เราเห็นพี่เป็นตัวอะไรเนี่ย” เขาถามอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย

“เห็นเป็นพี่ชายข้างบ้าน ที่ไม่ได้แปลว่าพี่ชายข้างบ้านไงละ”

พอได้ยินประโยคซึ่งสาว ๆ ที่ชอบอ่านนิยายใช้จำกัดความพระเอกที่มีสถานะอื่นมาก่อนจะเป็นคนรัก หัวใจของคิรากรก็เหมือนจะพองโตขึ้น ความรู้สึกคับข้องใจเมื่อครู่ลดน้อยถอยลงจนเกือบเป็นศูนย์ ขอแค่เธอพูดมาว่าคิดกับเขามากกว่าฐานะนั้น ต่อให้คืนนี้เธอทำไปเพราะความเมาเขาก็จะ...

“แล้วแปลว่าอะไรล่ะ” ชายหนุ่มถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง พลางส่งสายตารอคอย

“พี่คินไม่รู้จริง ๆ เหรอคะว่าทำไมปาล์มถึงยังไม่ยอมมีแฟน ทั้งที่ก็มีคนมาจีบตั้งเยอะ”

“ไม่รู้สิ ปาล์มเลือกมากละมั้ง”

ปาริมาลูบปลายนิ้วขาวราวหยวกเข้ากับกลีบปากล่างของเขาอย่างยั่วเย้า ดวงตาฉ่ำปรือจดจ้องนัยน์ตาสีดำเข้มลึกนิ่งนาน จนกระทั่งรู้สึกได้ถึงจังหวะหัวใจที่เต้นโครมครามอยู่ใต้อกตนเอง หญิงสาวก็คลี่ยิ้มหยาดเยิ้ม แล้วเฉลยความในใจที่ชายหนุ่มไม่คิดว่าจะได้ฟังในวันนี้อย่างอ่อนหวาน

“ก็เพราะปาล์มชอบพี่คิน เลยชอบคนอื่นไม่ได้อีกยังไงละคะ”

“ปาล์ม พี่...” คิรากรเองก็อยากพูดความในใจที่กักเก็บไว้มานานเช่นกัน แต่แม่สาวน้อยขี้เมากลับประกบริมฝีปากลงมา แล้วดูดกลืนคำพูดของเขาไปจนหมด เกมเมอร์หนุ่มตั้งรับด้วยหัวใจลิงโลด แต่ยังสงวนท่าที คิดว่าจะปล่อยให้เธอชิมริมฝีปากของเขาอย่างเงอะงะจนพอใจสักรอบหนึ่งก่อน แล้วเขาค่อยแสดงฝีมือ

“ที่ปาล์มถึงยังเวอร์จิ้นอยู่จนถึงทุกวันนี้ ก็เพราะคิดอยู่ตลอดว่าคนแรกของปาล์มต้องเป็นพี่คินเท่านั้น และในเมื่อรู้ความจริงแบบนี้แล้ว พี่คงต้อง...รับผิดชอบรับมันไปแล้วละคะ”

“ปาล์มไม่รู้ตัวหรอกว่าพูดอะไรออกมา” เขาพูดออกไปทั้งที่ไม่สนอีกแล้วว่าที่ปาริมาพูดออกมาคือความรู้สึกอันแท้จริง หรือพูดไปเพียงเพราะเมา แม้จะรู้สึกว่าขาของตนเองกำลังจะก้าวเข้าเขตแดนคนชั่วฉวยโอกาสก็ตาม แต่เขากลับยินดี

“รู้สิคะ ปาล์มก็แค่พูดในสิ่งที่คิด แต่ถ้าพี่คินไม่อยากแตะต้องปาล์ม จะกลับไปหาน้องทิชาอะไรนั่นก็ได้ แต่ปาล์มคงไม่รอพี่คินอีกแล้ว”

“ถ้าพี่ไป ปาล์มจะไม่รออะไรนะ?” เขาพยายามจับความหมายในประโยคของคนเมาอย่างสุดความสามารถ

“ถ้าพี่คินไป คอยดูนะปาล์ม...ปาล์มจะไปเอากับคนอื่น”

“เฮ้ย! ไม่ได้ ปาล์มจะไปเอากับคนอื่นไม่ได้” คิรากรเอ่ยเสียงดุ

“ทำไมจะไม่ได้”

“พี่หวง” ว่าแล้วก็พลิกกายกะทันหัน คราวนี้กลายเป็นเขาที่ทาบทับเธออยู่ ตอนแรกคิดว่าอยากจะนุ่มนวลกับเธอ แต่แม่สาวน้อยตัวดีกลับพูดว่าจะไปเอากับคนอื่น แบบนี้เขาคงต้องสั่งสอนเธอทั้งคืน เอาให้ลืมความคิดบ้าบอนั้นไปเลย

“พี่คิน...”

ปาริมามองนัยน์ตาที่คล้ายปกคลุมด้วยไอหมอกที่ทำให้ความรู้สึกวูบวาบค่อย ๆ แทรกซ่านไปทุกอณูอย่างไม่อาจควบคุม

“เตรียมใจไว้ให้ดี เพราะพี่ไม่ใช่คนอ่อนโยน”

“งั้นเปลี่ยนใจได้ไหมคะ” เธอถามเสียงเบา ความหวาดหวั่นผุดขึ้นในดวงตาคู่สวย

“ไม่ได้แล้ว” เขาตอบเสียงพร่า พลางประกบจูบบนริมฝีปากเล็กน่ารักราวผลเชอรี่ของเธอ ดูดดึงราวกับจะกัดกินมันจริง ๆ นักเขียนสาวคล้ายไม่อยากตกเป็นรอง จึงพยายามไล่งับริมฝีปากหยักลึกนั้นอย่างไม่ยอมแพ้ แต่การทำเช่นนั้นกลับเป็นการเปิดโอกาสให้ปลายลิ้นร้อนซอกซอนสู่โพรงปากหวานฉ่ำ ชายหนุ่มตวัดปลายลิ้นอุ่นอย่างแคล่วคล่อง ไล่ต้อนเรียวลิ้นเล็กเป็นพัลวัน รสชาติเหล้ายังคงติดค้างอยู่ภายใน ส่งผลให้เขารู้สึกคล้ายจะเมาตามเธอไปด้วย

ทว่าไม่ใช่เมาสุรา แต่เมาปาริมาต่างหาก...