EP4 คลั่งรัก

มาเฟียหนุ่มมองดูหญิงคนรักที่กำลังนอนหลับพักผ่อนหันหน้ามาทางเขาอย่างสบายใจจนเขาอมยิ้มออกมาเพราะมองใบหน้าจิ้มลิ้มนั้น

"อื้อ มองอะไรคะ" เสียงเล็กงอแงเมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบว่าแฟนหนุ่มของเธอกำลังนอนอมยิ้มมองหน้าเธออยู่

"ทำไมคะพี่มองเมียตัวเองไม่ได้เลยหรอ หื้ม?" เขาเอ่ยยิ่งเธอพูดแบบนี้เขายิ่งอยากมองเธอนานๆ จนเบื่อหน้ากันไปข้างนู้นแหละ

"ปากหวานนะคะ ไปทำอะไรผิดมารึเปล่าคะเนี่ย" เธอเอ่ยยิ้มๆ แล้วหลับตาลงเข้าสู่นิทราอีกครั้งเพราะเธอเหนื่อยเธอเพลียเธออยากพักผ่อน

"งั้นพี่ไปทำงานก่อนนะคะแล้วช่วงบ่ายๆ พี่จะส่งคนมารับจะพาไปทานข้าวที่บ้านกับพ่อแม่" เขาอยากทำอะไรให้มันถูกต้องเพื่อจะได้ปกป้องเธออยากเต็มที่โดยอันดับแรกก็คือพาไปแนะนำตัวกับพ่อแม่นี่แหละ

"หื้ม?" ดวงตากลมโตเปิดขึ้นอัตโนมัติเพียงเพราะได้ยินว่าไปทานข้าวที่บ้านงั้นหรอ?

"อะไรคะ?" เขาเลิกคิ้วสูงเพราะเธอเหมือนอยากจะพูดอะไรสักอย่าง

"มะไม่เอาค่ะมิย่ายังไม่พร้อม" เธอลุกขึ้นในทันทีเพราะเธอไม่พร้อมที่จะไปเจอครอบครัวเขาในสถานการณ์ที่ตัวเองกำลังเข้าขั้นวิกฤตและตอนนี้เธอก็ไม่มีอะไรเลยด้วยซ้ำและที่สำคัญไม่เธอกล้าจะไปมองหน้าย่าของเขาด้วยเพราะเขาเคยบอกว่าย่าไม่ชอบที่แม่เขาจน

หมับ!!

"โธ่ที่รักไม่ดีหรือคะที่รักจะได้ไปพบหน้าพ่อแม่พี่ไง หรือหนูกังวลอะไร หื้ม บอกพี่ซิ" เขาเข้ามาสวมกอดเธอจากด้านหลังซึ่งเธอก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร

"หนูไม่กล้าไปเจอหน้าคุณย่าของพี่เพราะถ้าเกิดคุณย่าพี่ไม่ชอบมิย่าเพราะตอนนี้มิย่าไม่มีอะไรคู่ควรพี่เลยหล่ะคะ?" เธอเอ่ยอย่างไม่มั่นใจเพราะหากเป็นอย่างนั้นเธอคงถูกกีดกันความรักกับเขาแน่ๆ

"อย่าคิดมากสิคะพี่รับรองว่าคุณย่าไม่เหมือนเมื่อก่อน" เขามั่นใจเพราะตอนนี้ย่าของเขาเปลี่ยนไปแล้วและก็ไม่มีทิฐิเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

"เห้อ งั้น..ก็ได้ค่ะ" เธอเอ่ยอย่างจำยอมจากนั้นทั้งสองก็แยกกันไปอาบน้ำเพื่อเข้าบริษัทพร้อมกัน

"ไปครับ" เขาเอ่ยแล้วให้เธอควงแขนแล้วเดินกันขึ้นรถพร้อมๆ กันทว่าระหว่างที่กำลังเข้าไปในบริษัทเธอก็นึกออกว่าต้องลงไปซื้อยาคุมกำเนิดเพราะถ้าหากปล่อยให้มีเด็กเกิดขึ้นในตอนนี้และยังอยู่ในสถานการณ์แบบนี้คงไม่ดีแน่

"พี่ซีคะมิย่าขอไปซื้อของก่อนพี่เข้าบริษัทไปก่อนเลยนะคะเดี๋ยวมิย่าตามไป" เธอเอ่ยทว่าเหตุการณ์แบบนี้เขาไม่ยอมแน่ๆ เพราะหากเธอถูกพวกของดันจิจับตัวกลับไปเขาคงยอมไม่ได้

"พี่ไปด้วยหนูจะไปซื้ออะไร" เขาเอ่ยทว่าบอกไม่เป็นไรเพราะมันใกล้ๆ นี่เองเดินไปตรงริมฟุตบาทก็ถึงร้านขายยานี่แล้วเขาจึงยอมปล่อยแต่ก็ใช่ว่าเธอจะได้ไปคนเดียวเขาให้ลูกน้องคนสนิทเดินตามเธออยู่คนหนึ่งนั่นก็คือเลออนกับเรียวอิจิ

"ไม่ต้องห่วงหรอกครับผมจะดูแลคุณหนูให้ดีที่สุด" เรียวอิจิบอดี้การ์ดที่ติดตามเธอมาตั้งแต่ญี่ปุ่นเอ่ยใหคำมั่นสัญญาเป็นอย่างดี

"อ้าว นึกว่าใครคุณหนูมิย่านั่นเองได้ยินว่าตกอับนิแต่ไม่คิดว่าจะตกอับขนาดนี้" เสียงเย้ยหยันจากใครบางคนที่คุ้นเคยนั่นจึงทำให้เธอเงยหน้าขึ้นไปมอง

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอไม่ทราบเอาเวลาที่มากระแนะกระแหนฉันไปทำงานเถอะ" สเวน ผู้หญิงคนนี้คอยอิจฉาเธอตั้งแต่สมัยเรียนแล้วแหละเธอไม่คิดว่าโลกจะกลมขนาดนี้

"คริสเตียนคะนี่เพื่อนเก่าสเวนเองค่ะ" สเวนแนะนำเธอให้ใครบางคนฟังซึ่งนั่นก็น่าจะเป็นแฟนนางนั่นแหละ

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ" ชายตรงหน้าเอ่ยทักทายซึ่งเธอมองแล้วเขาก็เป็นคนที่จริงใจไม่เสแสร้งเหมือนนางคนนี้มั้งแต่ไม่น่าจะมาคบกับนางได้

"เธอสนใจมาทำงานเป็นคนถือของให้ฉันมั้ยสงสารอ่ะไม่คิดว่าจะตกอับขนาดนี้" สเวนมองเธอตั้งแต่หัวจรดหางซึ่งเธอก็กระตุกยิ้มเบาๆ อย่างไม่พูดอะไร

"ไม่หรอกเก็บเงินของเธอไว้เถอะเพราะบางครั้งต่อไปเธออาจจะไม่มีเงินให้ใช้แล้วก็ได้" เธอเอ่ยเพราะเลออนเพิ่งมากระซิบข้างใบหูเธอว่าคริสเตียนคือคู่ค้าที่จะมาคุยธุรกิจกับแฟนเธอในวันนี้

"เธอนี่ก็เก่งเนอะพูดให้ฉันเพื่อกลบปมด้อยของตัวเอง อยากเอาชนะฉันจนยอมเป็นเมียน้อยคนอื่นว่างั้น" หญิงสาวแสยะยิ้มอย่างนึกสมเพชผู้หญิงคนนี้ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองสุขสบายแม้ว่าจะยอมเป็นเมียน้อยคนอื่นอยู่ก็ตาม

"กะแกพูดอะไรออกมาอย่ามากล่าวหาฉันมั่วๆ นะ!" ผู้หญิงตรงหน้าเริ่มไม่มั่นใจในคำพูดของตัวเองเธอดูออก

"แฟนฉันเป็นนักธุรกิจเขามีฉันแต่คนเดียวส่วนเธอกลับไปหาแฟนแกที่แกรักนักรักหนาทั้งที่มันไม่มีอันจะกินขนาดนั้นก็เหมาะสมกันดีนิคุณหนูตกอับกับไอ้กุ้ยข้างถนน!" ความอดทนเธอขาดสะบั้นเพราะผู้หญิงคนนี้ดูถูกแฟนของเธอแต่เสียดายเพราะเลออนรั้งเอาไว้ก่อน

"ไปเถอะครับคุณหนู" เลออนเอ่ยก่อนจะพาเธอออกมารอดูคนหน้าแตกทีหลังก็ไม่สาย

"หุบปากเธอซะถ้ายังอยากอยู่กับฉัน" คริสเตียนเผยธาตุแท้ออกมาหลังจากที่นิ่งเฉยเป็นผู้ชายแสนดีก็เพราะที่ทำแบบนั้นคือเขาสนใจผู้หญิงที่เพิ่งออกไปเมื่อตะกี้นี้เอง

"คุณก็รีบหย่าสิคะเห็นมั้ยว่ามันพูดให้ฉันขนาดไหนฉันเองก็อยากเป็นเมียที่ออกหน้าออกตากับคุณนะไม่ใช่หลบๆ ซ่อนๆ แบบนี้!" หญิงสาวออกอาการไม่พอใจแต่เขาก็ไม่สนมุ่งหน้าตามผู้หญิงที่เธอไม่ชอบออกไปโดยไม่สนใจเธอเลย

"ไม่น่าห้ามมิย่าเลยอ่ะ อยากตบมันให้หายคันมือสักที!" หญิงสาวบ่นอย่างง้ำงอก่อนจะเดินเข้าไปในลิฟท์ตามด้วยบอดี้การ์ดสองคนของเธอ