ตอนที่ 6 พบกันอีกครั้ง[2]

จอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่มากมายตั้งเป็นครึ่งวงกลม กลางโต๊ะกระจก มีเงาภาพของตัวละครเคลื่อนไหวอยู่ และยังมีแผงควบคุมมากมาย

“ที่นี่แหละครับ คุณจะทำงานกับเขาแค่สองคน แล้วอย่าลืมทุกข้อที่ผมบอก เดี๋ยวท่านประธานคงออกมา” เบนพยักหน้าให้อินมองไปยังห้อง ห้องหนึ่ง คล้ายเป็นห้องเก็บอะไรสักอย่าง อินพอเข้าใจว่าเจ้านายของเธอคงอยู่ในนั้น

“ค่ะ”

พอเห็นว่าอินทราเข้าใจทุกอย่างแล้ว เบนก็เดินกลับลงไปข้างล่าง

ที่เขาเลือกอินทรามาช่วยงานทีออน ก็เพราะเห็นถึงความอดทนของเธอที่มีกับเพื่อนร่วมงานจริงๆ ไม่ได้มองอย่างอื่น เพราะทีออนเป็นคนเอาใจยาก ไม่ใช่ว่าใครจะทนอยู่ด้วยได้ง่ายๆ

อินยืนก้มหน้ารออยู่เงียบๆ ไม่กล้าขยับไปไหนส่งเดช จนกระทั่งได้ยินเสียงประตูอัตโนมัติเปิดออก

ในจังหวะที่เธอเงยหน้ามอง ทีออนก็เงยหน้าจากแท็บเล็ตในมือขึ้นมาพอดี

อินถึงกับตกตะลึง ทันทีที่เห็นประธานหนุ่ม เพราะอีกฝ่ายคล้ายเดมอนมาก

“คุณคงเป็นผู้ช่วยที่เบนส่งมา”

แม้แต่น้ำเสียงเซ็กซี่ก็ยังเหมือน แต่อินไม่กล้าทัก เลยได้แค่ตอบคำถามของเขา “ค่ะ”

“เบนคงบอกคุณแล้วใช่ไหม ว่าทำงานกับผมต้องทำยังไงบ้าง”

“ค่ะ”

“ดี งั้นก็เริ่มงานได้เลย แต่บอกไว้ก่อนนะ ว่าผมไม่ชอบความผิดพลาด เพราะฉะนั้นก่อนคุณจะทำอะไร ตัดสินใจให้ดี หรือไม่ ก็ถามผมก่อน เข้าใจไหม” ทีออนเอ่ยเสียงเข้ม

“ค่ะ”

ทีแรก ทีออนก็ตกใจอยู่เหมือนกันที่เห็นอิน แต่เขาไม่อยากเอาตัวเข้าไปพัวพันกับเธอ เพราะอินเป็นคนจริงจังมากเกินไป และเขาเป็นผู้ชายที่ไม่ชอบเรื่องจุกจิกกวนใจ ถ้าแค่เล่นในเกมสนุกๆ แก้เบื่อก็คงพอได้ แต่ถ้าเป็นเรื่องจริง คงรับไม่ไหว พอคิดอย่างนั้นแล้ว ใบหน้าหล่อเหลาก็ออกอาการเย็นชา

แม้ว่าอินจะโง่ แต่เธอก็รู้สึกได้ ว่าท่านประธานดูเหมือนไม่ค่อยชอบเธอ น้ำเสียงเป็นการเป็นงานที่เขาใช้ต่างจากในเกมอย่างสิ้นเชิง ในใจลึกๆ อินรู้สึกเสียใจไม่น้อย แต่เธอไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา ทั้งยังไม่ถามว่าเขาใช่คนในเกมหรือเปล่า

อินได้แต่ฟังเจ้านายสั่งงาน แล้วทำตามที่สั่งอย่างตั้งใจ โดยไม่พูดอะไรเลยสักคำ มีเพียงคำว่า ‘ค่ะ’ เท่านั้น ที่เขาได้ยินจากปากของเธอ

ทั้งๆ ที่ในใจ อินกำลังสับสน เธอได้แต่ภาวนาไม่ให้ผู้ชายเย็นชาคนนี้เป็นพี่ดายของเธอ

จากหนึ่งชั่วโมงผ่านไป เป็นสองชั่วโมง จนกระทั่งผ่านไปสามชั่วโมง ทีออนก็เป็นฝ่ายทนไม่ไหว เพราะเขาไม่เคยถูกผู้หญิงเมิน แต่วันนี้ อินทำกับเขาถึงสองครั้ง

“ชิพตัวนี้คุณลงค่าผิด ไปวัดมาใหม่!” ทีออนตะคอกใส่อินด้วยความหงุดหงิด

อินเดินไปเอาชิพกลับมา วัดค่าใหม่อย่างตั้งใจ แต่ไม่ว่าจะวัดกี่ที ค่ามันก็เท่าเดิม

เธอเลยเดินเอาชิพกลับไปคืน “วัดไปยี่สิบครั้ง ค่าที่ได้ เก้าสิบสามจุดสามหก เท่าเดิมค่ะ ไม่มีขึ้นไม่มีลง” อินรายงานด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ที่ออนเห็นแล้วก็ยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่

“ผมบอกว่ามันผิด ก็คือผิดสิ คุณกล้าเถียงผมเหรอ!”

อินมองหน้าเจ้านายนิ่งไปสองนาที ก่อนจะทำสิ่งที่ทีออนคาดไม่ถึง

เธอคว้าข้อมือชายหนุ่ม แล้วดึงไปจนถึงโต๊ะวัดค่า เอาชิพเสียบเข้าไป กดปุ่มสตาทร์ วินาทีเดียว ค่าก็ขึ้นเท่าที่อินบอก

อินกำลังจะบอกให้เจ้านายดู แต่พอหันไปมอง เธอกลับเห็นอีกฝ่ายจ้องเธออยู่ก่อนแล้ว อินเลยตกใจจนหน้าแดง

เกิดความเงียบขึ้นระหว่างคนทั้งสอง ภาพที่พวกเขามีเซ็กส์กันในเกมเริ่มปรากฏขึ้นในหัว

สองข้างแก้มของอินแดงเรื่อ จนทีออนเห็นแล้วถึงกับใจสั่น เกือบจะพลั้งมือรั้งร่างเล็กเข้ามากอดจูบเหมือนในเกม แต่ดีว่ายั้งตัวเองไว้ได้ทัน

ทีออนกลับมานั่งทำงานโดยไม่พูดอะไร พยายามสงบจิตสงบใจตัวเองไม่ให้ลูกชายจอมดื้อมันตื่นขึ้นมาเล่นซน ส่วนอิน ก็กลับไปนั่งทำงานตามปกติ

ทีออนยังคอยลอบมองอินอยู่ตลอด จนกระทั่งถึงเวลาเลิกงานของเธอ แต่เขากลับไม่ได้คิดจะเลิกงานตอนนี้

และเมื่อทีออนไม่ได้สั่งให้เธอกลับ อินก็ก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งเบนเดินขึ้นมา

“ดายจะกลับเลยไหม”

พอได้ยินชื่อที่เบนเรียก มือที่กำลังทำงานของอินก็ชะงักไป ตอนนี้เธอแน่ใจแล้ว ว่าเจ้านายคือเดมอนของเธอ แต่อินก็เลือกที่จะเงียบ ทำงานต่อราวกับไร้ความรู้สึก ทั้งที่ในใจของเธอมีแต่ความอ้างว้าง

“ยัง ว่าจะทำตรงนี้ให้เสร็จก่อน นายกลับไปก่อนเลย ให้คนขับรถเอารถมาทิ้งไว้ให้ฉันก็พอ”

“อืม” เบนพยักหน้าก่อนจะเดินกลับลงไป

ทีออนหันมามองสีหน้าท่าทางของอินอย่างละเอียด พยายามจับความรู้สึกบนใบหน้าของเธอ แต่เขาเห็นเพียงความว่างเปล่า ราวกับอินไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไร ที่รู้ว่าเขาเป็นใคร ทั้งๆ ที่เขาเห็นเธอร้องไห้เสียใจเพราะเขาอยู่แท้ๆ

ยิ่งคิดทีออนก็ยิ่งหงุดหงิด เลยแกล้งใช้งานอินสารพัด เดี๋ยวตรวจความถี่ เดี๋ยวประกอบแผงวงจร เดี๋ยวยิงความถี่เข้าไปในชิพ ไม่ว่าทีออนจะสั่งอะไร อินก็ทำได้หมด ทั้งยังทำโดยไม่พูดจา จนกระทั่งสามทุ่มกว่า

“ไม่หิวหรือไง” ที่ออนถามโดยไม่มองหน้า

“หิวค่ะ” อินก็ตอบโดยไม่มองเขาเช่นกัน

“หิวแล้วทำไมไม่บอก”

อินเงียบ

“อินอย่าเมินพี่แบบนี้ พี่ไม่ชอบ!” ในที่สุดก็เป็นทีออนที่ทนไม่ไหว

พอได้ยินเขาดุ อินก็เม้มปาก จนทำให้ทีออนโมโห เขาเลยเดินมากระชากแขนเธอ เข้าไปกอด “ทำไมหรือยังจะเสแสร้งทำเป็นจำไม่ได้อีก?”

อินไม่ได้ขัดขืน ยอมให้เขากอดแต่โดยดี เธอแค่กำลังคิดอยู่ว่าเธอควรจะพูดอะไร เพราะกลัวพูดไปแล้วจะทำให้อีกฝ่ายโกรธ แต่เหมือนว่าทีออนจะไม่เข้าใจ เขาเลยบดจูบเธออย่างป่าเถื่อน อินไม่ได้ต่อต้าน ใจของเธอเต้นแรง เพราะนี่เป็นจูบแรกในชีวิตของเธอ และเธอเองก็แยกโลกของความจริงกับเกมไม่ออก

ตั้งแต่ที่แต่งงานกันในเกม อินทราก็คิดว่าเธอกลายเป็นภรรยาของเดมอนไปแล้วจริงๆ

ทีออนสอดปลายลิ้นเข้าไปในปากของอินอย่างหื่นกระหาย หยอกล้อปลายลิ้นเล็กที่อยู่ภายในอย่างนึกสนุก ยิ่งเห็นว่าอินตัวอ่อนระทวยเข้ามาพิงแผ่นอก ก็ยิ่งพอใจ กระทั่งเห็นเธอเริ่มจะขาดอากาศหายใจถึงได้ยอมผละออก

อินยืนตาลอย ดวงตากลมโตมีน้ำเอ่อคลอ “พี่ดาย”

“ครับ” ทีออนตอบรับเสียงแหบพร่า อวัยวะกึ่งกลางลำตัวพองตัวเต็มที่จนเห็นเป็นรูป ตอนนี้ เขาอยากจับอินพาดโต๊ะ แล้วกระหน่ำแทงกลางหว่างขาของเธอให้สะใจ แต่มือถือดันดังขึ้นมาขัดจังหวะ

ทีออนต้องผละออกจากร่างเล็กด้วยความเสียดาย ก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะ ท่าทางอารมณ์เสียไม่น้อย พอเห็นชื่อปลายสาย หัวคิ้วยิ่งขมวดมากกว่าเดิมเข้าไปอีก เพราะมันเป็นสายจากน้ำปรุง

“ดาย”

“ว่า”

“คืนนี้ว่างปะ มาที่ผับหน่อยดิ มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย”

“เออ เดี๋ยวไป”

ทีออนวางสายเสร็จก็ไม่คิดจะเดินกลับไปหาอินที่ยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม พออารมณ์กลับมาเป็นปกติ เขาก็นึกได้ ว่าไม่ควรยุ่งกับเธอ

“เธอเลิกงานได้แล้ว ชั่วโมงที่เกินมาเดี๋ยวฉันคิดเป็นโอทีให้ ช่วงที่ทำงานกับฉัน เธอมาทำงานตอนแปดโมงเช้า พักเที่ยงหนึ่งชั่วโมง เลิกห้าโมงเย็น หลังจากนั้นเป็นโอที จนกว่าจะกลับไปทำที่แผนก”

ทีออนกลับมาเป็นเจ้านายดังเดิม แม้แต่น้ำเสียงที่ใช้ยังห่างเหิน เย็นชา แต่อินก็ตอบรับได้คำเดียว ว่า “ค่ะ”

จากนั้นเธอก็เดินลงไปเลย โดยไม่มีคำล่ำลา ทีออนเห็นอย่างนั้นถึงกับชะงักไป นึกโกรธขึ้นมาอีกครั้ง