Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
ตอนที่ 4 โลกของเธอ[1]
อินตื่นมาอีกทีก็เกือบจะเที่ยงแล้ว เธอรีบคว้าโทรศัพท์มาดู
ภาพตัวละครที่นอนกอดกันบนเตียงทำให้เธอยิ้มออก แต่พอนึกได้ว่าเมื่อคืนเธอทำอะไรไป อินก็หน้าแดงขึ้นมา จนต้องรีบวิ่งไปอาบน้ำแต่งตัว
อินออกมาตั้งกระทะไฟฟ้า เพื่อรอต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป แต่ตาไม่ละไปจากหน้าจอโทรศัพท์
“เดมอนคะ”
“ครับ”
เธอแค่ลองเรียกดู แต่ไม่นึกว่าอีกคนจะตอบกลับมา อินทั้งตกใจทั้งดีใจ เธอนั่งคิดอยู่พักใหญ่ว่าควรจะพูดอะไร เธออยากพูดกับเขา อยากได้ยินเสียงของเขาตลอดเวลา แต่ติดตรงที่เธอพูดไม่เก่ง
“อินทานข้าวหรือยังครับ”
“ยังค่ะ อินกำลังต้มมาม่า แล้วคุณละคะ”
“ผมทานแล้วครับ”
ในระหว่างที่ทั้งสองคุยกัน เดมอนขยับขึ้นมาทาบทับอินในเกม ก่อนจะจูบอย่างดูดดื่ม แม้จะมีผ้าห่มปิดคลุมช่วงกลางลำตัวแต่อินก็รู้ดีว่าเดมอนกำลังทำอะไร
ทีออนเปิดใช้งานบลูทำให้มีเสียงครางและเสียงหายใจดังขึ้นแผ่วเบา บั้นท้ายของเดมอนกระแทกกระทั้นอยู่ใต้ผ้าห่ม ยิ่งเห็น ก็ยิ่งทำให้ทั้งคู่เกิดอารมณ์
“อิน ผมต้องการคุณ” ทีออน กระซิบเสียงแหบพร่า ล้วงมือเข้าไปในกางเกงจับอวัยวะที่กำลังพองตัวแข็งเป็นลำด้วยความกระสัน “ทำไปพร้อมกันได้ไหมครับ”
“ค่ะ” อินทราเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน เธอจึงตอบรับอย่างง่ายดาย
กางเกงขาสั้นยี่ห้อเจเจถูกถอดไปกองไว้บนหัวเข่า อินมองภาพในเกมพร้อมกับฟังเสียงลมหายใจของเดมอนไปด้วย นิ้วทำหน้าที่ได้คล่องกว่าเมื่อคืนเยอะมาก จนเธอเผลอซูดปากเสียงดัง จนกระทั่งทั้งเธอและทีออนถึงจุดหมายปลายทาง
ทีออนดึงเช็ดชู่มาเช็ดคราบน้ำขาวขุ่นที่เลอะโซฟา ในใจนึกเสียดายอยู่ไม่น้อย อยากจะปล่อยน้ำพวกนี้เข้าไปในตัวของอินขึ้นมาตงิดๆ เพราะเขารับรู้ได้โดยสัญชาตญาณว่าอินตัวจริงยังเป็นสาวบริสุทธิ์ เขาคงสดกับเธอได้ โดยไม่ต้องใช้ถุงยาง ยิ่งคิดไอ้ส่วนที่มันพึ่งจะอ่อนตัวก็กลับมาตั้งอีกครั้ง “ฟั๊ค!!!” จนทีออนต้องสบถออกมาอย่างหัวเสีย
“เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
“ไม่เป็นอะไรครับ พอดีน้องชายผมมันดื้อ”
“น้องชาย?”
“ผมหมายถึงอวัยวะของร่างกายน่ะครับ”
“ค่ะ” อินตอบออกไปทั้งๆ ที่ไม่เข้าใจความหมาย
“อินอายุเท่าไหร่ครับ”
“ยี่สิบสามค่ะ”
“ผมสามสิบสอง”
“ถ้างั้นอินเรียกพี่เดมอนได้ไหมคะ”
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ น้องอินลืมไปแล้วเหรอครับ ว่าเราแต่งงานกันแล้ว”
พอได้ยินอย่างนั้น อินทราก็เขินจนหน้าแดง
“เรียกพี่ดายดีกว่าครับที่รัก”
“ค่ะ พี่ดาย”
“พี่ต้องทำงานแล้ว ถ้าอินจะเล่นต่อ เดี๋ยวพี่พาออกไปส่งที่เก็บเลเวล”
“ไม่ดีกว่าค่ะ แล้วพี่ดายจะเข้ามาตอนไหนคะ”
“อืม ยังไม่รู้เลย น่าจะเป็นตอนกลางคืนมั้ง”
“อินจะรอนะคะ”
“ครับ บายครับที่รัก”
“บายค่ะ”
‘เดมอนขอจูบคุณ’ หลังจากที่จูบเธอแล้ว เดมอนก็ออกจากเกมไป
ใบหน้าของอินทราหมองลงทันที ยามที่เห็นว่ามีเพียงเธออยู่ในเกมคนเดียว อินจึงรีบกดออก
ความจริงที่ทีออนรีบออกมาจากเกม เพราะไปเห็นภาพในข่าว ถึงแม้ว่าจะถูกคาดตา แต่เจ้าตัวย่อมรู้
พาดหัวข่าวตัวใหญ่ คือ ดาราสาวชื่อดัง ตัวย่อ นน กำลังคบหากับแฟนหนุ่มลึกลับ ที่หล่อเหลาเหมือนเทพเจ้าโรมัน ถึงขั้นสวีทกันไม่เกรงใจใคร
ที่แท้มีคนแอบถ่ายตอนที่น้ำนิ่งนั่งตักทีออนในงานวันเกิด จังหวะนั้นเบนก็โทรมาพอดี
“นายเห็นข่าวหรือยัง” ปลายสายถาม
“กำลังดูอยู่”
“ลบได้ไหม”
“ลบได้ แต่ขี้เกียจ ดูมุมภาพก็รู้ว่าถ่ายจากมือถือระยะใกล้ แล้วนายคิดว่าไงล่ะเบน”
“คิดเหมือนกัน ไม่นึกว่าน้องนิ่งจะกล้าเอาชื่อเสียงตัวเองมาเดิมพัน สงสัยนายจะซวยแล้วว่ะดาย ผู้หญิงที่ทำได้ขนาดนี้ เอาจริงแน่”
“อืม เอาก็เอา กำลังของขาดอยู่พอดี” ทีออนตอบเสียงเฉื่อยชา
“ไอ้บ้า! ไหนบอกจะไม่เอาไง!”
“ก็ถ้าผู้หญิงมานอนถ่างขาให้ ไม่เอานี่บ้ากว่าไหมวะ”
“เออ ตามใจคุณชายเลย แต่ระวังปัญหาที่ตามมาหน่อยนะ”
หลังจากที่เพื่อนวางสาย ทีออนก็คว้าแท็บเล็ตขึ้นมานั่งทำงานต่อ
ทางด้านอินทรา สรุปว่าเธอต้องออกมาซื้อข้าวกล่องกิน แต่ตอนนี้เธอกลับไม่ใช่ผู้หญิงที่ดูห่อเหี่ยวไม่มีชีวิตชีวาคนเดิมอีกแล้ว
สองข้างแก้มของเธอเต็มไปด้วยเลือดฝาด มุมปากยกขึ้นอยู่ตลอดเวลา นัยน์ตาโศกที่เคยมีแต่ความอ้างว้างกลับดูสดใสไร้เดียงสาจนน่ารังแก จนทำให้หนุ่มๆ ในร้านต้องมองเธอซ้ำอยู่หลายที
“ป้าคะ หนูเอาผัดกะเพราหมูกล่องหนึ่ง” อินสั่งข้าวด้วยรอยยิ้ม ตอนนี้โลกที่เธอมองเห็นดูดีไปหมด ไม่ว่าจะผู้คน รถรา ร้านค้า ห้องเช่า มันเหมือนว่าโลกทั้งใบกลายเป็นสีชมพูสำหรับเธอ
“พี่อิน?”
อินหันไปมองตามเสียง พอเห็นว่าเป็นน้องพายที่พึ่งเข้ามาทำงาน เธอก็ยิ้มให้อีกฝ่ายเล็กน้อย
“พี่อินพักอยู่แถวนี้เหรอคะ”
อินพยักหน้ารับ ทำให้พายเดินเข้ามายืนข้างๆ ด้วยท่าทางดีใจ “แล้วพี่อินพักอยู่กับใครคะ”
“คนเดียว”
“ดีจัง พายหาห้องเช่าไม่ได้เลย พายขออาศัยอยู่กับพี่อินสักสองสามวันได้ไหมคะ” พายคว้ามืออินไปจับ ราวกับทั้งคู่สนิทสนมกันมานาน ทั้งๆ ที่พึ่งเคยคุยกันไม่กี่คำ และอีกฝ่ายก็ไม่ได้สร้างความประทับใจให้อินทราเท่าไหร่นัก แต่เธอไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร
“ห้องพี่ยังว่างนะคะน้อง”
“ห้องพี่ก็ว่างครับ”
เสียงหนุ่มโรงงานที่นั่งกินข้าวอยู่ พากันตะโกนแซว จนพายต้องก้มหน้า คล้ายจะกลัว ก่อนจะกระซิบบอกอินเสียงสั่น
“นะคะ พี่อิน คิดว่าสงสารพายเถอะค่ะ พายไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน เพื่อนในที่ทำงานก็ไม่มี แค่สองสามวันเอง พอพายได้ห้องแล้ว เดี๋ยวพายรีบย้ายไปเลยค่ะ”
พายทำท่าทางน่าสงสาร จนอินใจอ่อน เพราะฟังจากที่อีกฝ่ายพูดมา ชีวิตของพายก็ไม่ต่างอะไรกับอินตอนที่เข้ามาทำงานใหม่ๆ เธอจึงพยักหน้า
“ขอบคุณค่ะพี่อิน” พายรีบเข้าไปกอดอินด้วยรอยยิ้มกว้าง ทั้งยังทำเป็นเห็นหนุ่มๆ ในร้านโดยบังเอิญ พอเห็นทุกคนกำลังมองมา พายก็รีบเก็บสายตากลับด้วยท่าทางตกใจ หันกลับมาถามอิน
“พี่อินสั่งข้าวเหรอคะ”
“อืม” อินพยักหน้าเหมือนเดิม
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
