ตอนที่ 2 คำขอแต่งงาน[2]

ชีวิตของสาวโรงงานส่วนมากก็เป็นเช่นนี้ หากเป็นสาวๆ ที่รูปร่างหน้าตาดีหน่อย ถึงจะมีหนุ่มๆ มารุมจีบ

ในแผนกคิวซีที่อินทราทำงานอยู่ มักมีวิศวะจบใหม่เข้ามาทำงานกันเป็นกลุ่ม และพวกเขาก็ถือว่าเป็นหัวหน้างาน

งานคิวซีจะแบ่งเป็นโซน มีทั้งโซนตรวจวัดค่าความถี่ ทดสอบค่าของแผงวงจรและชิพ ส่วนงานของอินทราเป็นงานติดชิพ

เก้าอี้ทำงานของอิน อยู่ตัวสุดท้ายของไลน์ รอรับแผงวงจรที่วิ่งอยู่บนลาง เพื่อเอามาติดชิพตัวสุดท้าย

วันนี้มีพนักงานใหม่เข้ามาทำงานหลายคน มีอยู่คนหนึ่งถูกจัดให้นั่งเก้าอี้ข้างอินทรา ทุกคนเรียกเธอว่าน้องพาย ด้วยความสวยน่ารัก และเป็นคนช่างพูด น้องพายเลยถูกหัวหน้างานทั้งหลายตามจีบตั้งแต่นาทีแรกที่เธอเข้างาน

แต่เรื่องพวกนั้น อินไม่ได้สนใจ ที่เธอสนใจก็คือ น้องพายคนนี้ มัวแต่คุยกับหนุ่มวิศวะ จนไม่ทำงานทำการ แผงวงจรจึงวิ่งเลยมาถึงอินติดๆ กัน จนทำแทบไม่ทัน ยังดีว่าอินเป็นคนคิดช้าไม่เรื่องมาก ซ้ำยังเป็นคนไม่ค่อยพูด จึงไม่ได้สร้างปัญหา แต่เวลานี้เลยกลายเป็นอินทราต้องทำงานหนักเป็นสามเท่า แทนที่จะได้เบาแรงเพราะมีเด็กใหม่

พอตอนใกล้จะออกกะ อยู่ๆ น้องพายคนสวยก็หันมาชวนอินคุย

“พี่ชื่ออะไรคะ”

“อิน” อินตอบโดยไม่มองหน้า

“พี่อินทำงานที่นี่นานหรือยัง”

“ห้าปี”

“โห นานจังค่ะ พายแค่มาทำงานคั่นเวลา รอไปเกาหลีแต่งานที่นี่สนุกดีนะคะ”

อินได้แต่พยักหน้ารับรู้ จนกระทั่งเสียงออดดังขึ้น

พอถึงวันเปลี่ยนกะ ทั้งแผนกจะต้องทำล่วงเวลาสามชั่วโมงอินเลยออกงานมาในตอนห้าโมงเช้า จากที่ไม่เคยรีบร้อน วันนี้อินทรากลับแปลกไปจากทุกวัน เธอรีบเปลี่ยนชุดเปลี่ยนรองเท้า รีบวิ่งไปขึ้นรถสองแถวด้วยหน้าตาสดใส ไม่เหมือนกับคนที่พึ่งอดนอนมาเลยสักนิด เธอเฝ้ารอเวลาห้าโมงเย็นอย่างใจจดใจจ่อ

ริมแม่น้ำเจ้าพระยา

ในห้องสุดชุดหรูราคาเหยียบร้อยล้าน บนคอนโดมิเนียมชื่อดังชั้นที่สามสิบหก ทีออนพึ่งจะโยนแฟ้มเอกสารคืนให้เพื่อนสนิท

“ถ้านายเห็นว่าดี ก็จัดการไปเลยเบน ฉันขี้เกียจดู”

“เบื่ออีกแล้ว?” เบนเลิกคิ้วถาม

“อืม”

“เมื่อวาน ฉันเห็นนายเข้าไปเล่น XPlus ตั้งนาน ไม่กลับเข้าไปเล่นอีกล่ะ”

“ขี้เกียจ”

“เฮ้ย ก็เห็นนายไปนัดผู้หญิงคนนั้นว่าจะแต่งกับเธอวันนี้นี่!”

“เหรอ ไม่ยักกะจำได้แฮะ”

“ไอ้บ้า เกิดผู้หญิงเขาคิดจริงจังขึ้นมาจะทำไง ยิ่งไปเจอผู้หญิงขี้เหงา ช่างฝัน ดีไม่ดี จะคิดสั้นเอานะ”

“มันก็แค่เกมจะอะไรกันนักกันหนา บางที คนที่คุยกับฉัน อาจจะเป็นผู้ชายที่นึกสนุกเหมือนฉันก็ได้ ก็แค่สร้างตัวละครผู้หญิงสวยๆ ขึ้นมา แล้วเปลี่ยนเสียง ฉันทำออกบ่อยไป ผู้หญิงอย่างที่นายพูดถึง ใครจะมาเล่นเกมวะ ช่างเถอะ อย่าไปสนใจเลย พวกเราไปขับรถเล่นกันดีกว่า”

“จะไปสนามแข่งเหรอ”

“อืม”

เบนได้แต่ส่ายหน้ามองเพื่อนที่กำลังลุกไปแต่งตัว จะว่าไป เขาก็ไม่ค่อยเข้าใจพวกอัจฉริยะเท่าไหร่นัก ทีออนมีไอคิวสูงถึงร้อยเก้าสิบกว่า ทั้งยังมีความเก่งทุกด้าน แต่เจ้าตัวกลับเป็นคนขี้เบื่ออย่างรุนแรง เป็นพวกที่อยู่กับที่ไม่ได้ เหมือนว่าสมองของทีออนจะสั่งการอยู่ตลอดเวลา เจ้าตัวเลยไม่เคยอยู่นิ่ง ไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องผู้หญิง

ผู้ชายอย่างทีออนไม่เคยมีความรัก มีแต่เรื่องเซ็กส์ที่ทำให้เขาพอใจเท่านั้น แต่ผู้หญิงทุกคนที่ได้เข้าใกล้ นิโคไล ทีออน กลับไม่คิดอย่างนั้น ทุกคนต่างต้องการเข้ามาอยู่ในสถานะคนรักของเขา ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่ไม่มีทางเป็นไปได้ก็ตามที

สนามแข่งรถ

“เฮ้ยพวกเรา นั่นใครลงแข่งกับพี่ปรุงน่ะ” หญิงสาวคนหนึ่งชี้ไปยังรถอีกคัน ที่กำลังแข่งกับแฟนของเธอในสนาม ให้เพื่อนๆ ดู

“อ๋อ พี่ทีออน ผัวเราเองแหละ ฮะๆ”

“นี่ คุณนกขา อี คุณ มึง แก เปลี่ยนชื่อตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?” เพื่อนอีกคนถาม

“ไม่ได้เปลี่ยนสักหน่อย มีอะไรเหรอ”

“อ้อ เรานึกว่าแกเปลี่ยนมาใช้ชื่อ มโน”

“ฮ่าๆ” สามสาวหัวเราะกันครืน “ว้าย! แรงอ่ะแก ฮะๆ”

“ชิส์! พวกตัวอิจฉาอย่างพวกหล่อนจะไปรู้อะไร สำหรับ นิโคไล ทีออน ขอแค่ได้มโนก็มีความสุขแล้วย่ะ คนอะไร หล่อร้าย เพอร์เฟกไปทุกเรื่อง ที่สำคัญนะ โคตรอภิมหารวยเลยแหละ อ๊ายสามีขา ภรรยาอยู่นี่ จุ๊บๆ”

“ดูๆ ดูมันทำ ฮะๆ”

เพราะมัวแต่มองผู้ชาย ทั้งกลุ่มเลยไม่ทันสังเกต ว่าตอนนี้มีร่างเล็กในชุดกางเกงยีนเสื้อยืดสีขาว สวมหมวกใส่แว่นตาดำพร้อมแมสปิดปาก เดินเข้ามายืนอยู่ข้างหลัง

น้ำนิ่งมองตามสายตาของเพื่อนๆ จนกระทั่งเห็นคนขับรถเฟอร์รารี่สีดำที่กำลังจะเอาชนะรถอีกคัน “พวกเธอพูดถึงใครกัน”

“อ้าว! น้ำนิ่ง ทำไมมาเงียบๆ แล้วนี่หล่อนมาช้ารู้ตัวไหม พี่ปรุงแพ้แล้วด้วย นู่นไง” นกชี้ให้เพื่อนดู

แต่น้ำนิ่งกลับไม่ได้มองไปทางพี่ชาย เธอมองร่างสูงที่พึ่งจะเปิดประตูรถลงมาด้วยความสนอกสนใจ

จนกระทั่ง กลุ่มของพวกผู้ชายพากันเดินมาทางนี้

นกรีบกุลีกุจอหยิบขวดน้ำจากถัง มาส่งให้ทุกคน พอถึงทีออน เธอก็ทำท่าเขินยืนบิดตัวไปมา

“น้ำค่ะ พี่ทีออน อุ้ยเขินจัง”

ท่าทางของเธอ ทำให้หนุ่มๆ พากันหัวเราะ มีเพียงทีออนเท่านั้น ที่แค่ยิ้มอย่างสุภาพ

“คุณมโน นั่งค่ะนั่ง เก็บอาการหน่อยค่ะ” พอนกถูกเพื่อนแซว ทุกคนเลยพากันหัวเราะอีกครืนใหญ่

“พี่ปรุง ทำไมถึงแพ้ละคะ ปกติไม่เคยเห็นแข่งแพ้ใครเลย” น้ำนิ่งที่ยืนอยู่หลังกลุ่ม เดินเข้าไปเกาะแขนพี่ชายโดยไม่ได้สนใจมองคนอื่น ทำเป็นไม่เห็นความหล่อเหลาของผู้ชายที่ยืนข้างๆ ผู้เป็นพี่

“ไม่ไหวอ่ะนิ่ง คนนี้พี่ยอม” น้ำปรุงบอกน้องสาวด้วยรอยยิ้ม พอเห็นน้องสาวทำหน้าประหลาดใจ ถึงพึ่งได้ “อ้อ พี่ลืมแนะนำไป นี่เพื่อนพี่ นิโคไล ทีออน ลูกครึ่ง ไทยรัสเซีย แล้วนั่น เบน วรวิท”

“ดาย เบน นี่น้องสาวฉัน คนที่เป็นดาราดัง พวกนายเคยเห็นไหม?” น้ำปรุงหันไปถามเพื่อน

“ไม่รู้สิ ก็น้องนายเล่นปิดหน้าปิดตามิดชิดขนาดนี้ ต่อให้เคยเห็นฉันก็จำไม่ได้หรอก” เบนพูดกลั้วหัวเราะ

“เอ้า ยัยนิ่ง ถอดออกก่อนก็ได้มั้ง ทั้งแมสทั้งแว่นน่ะ”

น้ำนิ่งหัวเราะ ก่อนจะถอดผ้าปิดปากตามด้วยแว่นตาดำ เผยให้เห็นใบหน้ารูปไข่ กับริมฝีปากรูปกระจับ ขนาดเธอแต่งหน้าอ่อนๆ ยังดูสวยมากจนเบนถึงกับอ้าปากค้าง

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณทีออน คุณเบน” น้ำนิ่งยื่นมือไปจับกับคนทั้งสองตามการทักทายของคนยุโรป

“เรียกพี่เบน พี่ทีออนเหมือนคนอื่นก็ได้ครับ” เบนเอ่ยขึ้น

“ค่ะพี่เบน พี่ทีออน” น้ำนิ่งยิ้มกว้างให้สองหนุ่ม

"รู้จักกันแล้วก็ดี เพราะคืนนี้ ทีออนกับเบนจะไปฉลองวันเกิดพี่ที่บ้านเราด้วย"

“อร๊ายย ดีใจจังค่ะ” นกรีบตะโกนแทรก ทั้งยังยืนบิดไปบิดมา เรียกรอยยิ้มให้ทุกคนอีกครั้ง

ทั้งกลุ่มพูดคุยกันในสนามไม่นาน ก็พากันแยกย้าย ตลอดเวลาที่คุยกัน ทีออนแทบไม่ได้พูดอะไรกับพวกผู้หญิงเลย มีแต่คุยเรื่องรถแข่งกับกลุ่มเพื่อนผู้ชายเท่านั้น

“ฉันพึ่งจะรู้ว่าน้องสาวไอ้ปรุง สวยขนาดนี้” เบนเอ่ยขึ้นในขณะขับรถกลับคอนโด

“ก็สวยดี แต่เล่ห์เหลี่ยมเยอะไปหน่อย ฉันไม่ชอบ”

“ยังไงวะ”

ทีออนปรับเอนเบาะนอนไปครึ่งตัว ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย “เอาไว้เดี๋ยวนายก็รู้เองแหละ”

เบนได้ยินอย่างนั้น ก็ได้แต่ส่ายหน้า เขาไม่แปลกใจ ที่เพื่อนจะไม่ให้ความสนใจน้ำนิ่ง เพราะผู้หญิงที่ผ่านมือทีออน มีแต่สาวสวยระดับโลกทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นดารานางแบบ นักกีฬา หรือนักร้องนักดนตรีล้วนมีครบ

แต่จะว่าไป เบนเองก็เหมือนกัน ถึงจะชมว่าเธอสวย แต่ผู้หญิงอย่างน้ำนิ่ง เขาเองก็ไม่อยากเข้าใกล้ เพราะผู้หญิงที่เสแสร้งเก่งมักเป็นตัวอันตราย

พอถึงคอนโดทั้งคู่ก็แยกไปห้องของตัวเอง เพื่อเตรียมตัวไปงานวันเกิดน้ำปรุงในตอนเย็น และทีออนก็ไม่เคยนึกถึงเกม XPlus เลย