Near disaster (4)

หลังจากที่ชนาวินและเมย์ออกมาจากมหา'ลัยแล้วทั้งสองก็ไปที่พารากอนตามที่นัดกับรินไว้ เมื่อมาถึงที่หน้า

โออิชิแกรนทั้งสองก็พบกับรินและหญิงสาวอีกคนหนึ่ง

" โฮ้ย ทางนี้ๆ " รินโบกมือเรียกพวกชนาวิน

" โทษทีที่มาช้า " ชนาวินและเมย์เดินเข้ามาหา

" ก็ยังไม่ช้าเท่าไหร่หรอกยังไม่ถึงคิวพวกเราเลยน่ะ " รินพูด

" แล้วโทรไปเร่งซะเหมือนกับจะกินแล้วงั้นแหล่ะ โธ่ "

" ก็มันเลยเวลานัดแล้วนี่ยะก็ต้องโทรไปตามสิ ว่าแต่ข้างๆนั่นคือ... "

" เมย์ค่ะ ในที่สุดก็ได้เจอตัวจริงซะทีนะคะคุณริน "

" สวัสดีจ้า " รินทักทาย

" แล้วข้างๆนั่นคือ...ขวัญสินะ " ชนาวินพูด

" ถูกต้อง เก่งจังนะที่รู้ " รินพูด

" แต่คุณขวัญ....ทรงผมคนละทรงกับในเกมส์นี่คะ? " เมย์สังเกตเห็นความแตกต่าง ซึ่งขวัญในโลกจริงนั้นมีผมสั้นประบ่าและสีผมเป็นสีดำ

" ชั้นใช้ไอเทมแฟชั่นเปลี่ยนทรงผมน่ะเลยไม่เหมือนกับตัวจริง " ขวัญพูด

" คนบางคนก็อยากจะมีผมในอุดมคติของตัวเองที่ทำในโลกจริงไม่ได้กันทั้งนั้นแหล่ะ อย่างวินตอนแรกชั้นนึกว่าจะมีผมสีเงินแค่ในเกมส์แต่ตอนเจอตัวจริงก็ดันผมสีเงินจริงๆ " รินพูด

" ก็เป็นลูกครึ่งนี่นา " ชนาวินมองไปทางขวัญ

" ม..มีอะไรรึไง? " ขวัญถาม

" เปล่า ชั้นก็แค่คิดว่าผมทรงนี้ก็เหมาะกับเธอดีนี่นา " คำพูดของชนาวินทำขวัญเขินเล็กน้อย

" หมายเลข 441 มีโต๊ะว่างแล้วค่า " พนักงานตะโกน

" อ๊ะ ถึงคิวพวกเราแล้วไปกันเถอะ " จากนั้นทั้ง 4 คนก็เข้าไปในร้าน

ภายในร้านมีคนเยอะมากเพราะเป็นช่วงเย็นที่ผู้คนเลิกงาน พวกชนาวินมาถึงโต๊ะของพวกเขาซึ่งอยู่ที่มุมร้าน

" เอ้า ลงโทษที่มาสายวินเฝ้าของไว้นะ " รินพูด

" เอ๋!? ทำไมเป็นชั้นล่ะ "

" ช่วยไม่ได้ก็นายมาสายเองนี่ ห้ามค้นของในกระเป๋านะ เอ้า ขวัญ เมย์ ไปกันเถอะ "

" ชิ ใครมันจะไปค้นกระเล่า " ชนาวินนั่งเซ็งอยู่ที่โต๊ะ

ชนาวินนั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ที่โต๊ะแล้วทันใดนั้นก็มีคนเอาแก้วน้ำมาแตะที่แก้มของเขาทำให้ชนาวินสะดุ้ง

" อ..อะไรน่ะ!? "

" โทษทีๆ ตกใจเหรอ? เอ้านี่น้ำผลไม้ " เมย์เอาน้ำมาให้ชนาวิน

" อ้า ขอบใจนะ "

" แล้ววินอยากกินอะไรล่ะ? เดี๋ยวชั้นหยิบมาให้ "

" ไม่เป็นไรเดี๋ยวชั้นไปหยิบเองก็ได้ "

" เอางั้นก็ได้ " แล้วเมย์ก็เดินไปหยิบของต่อ

ไม่นานนักรินก็มาพร้อมกับอาหารหลายอย่าง

" โห เอามาเยอะแบบนี้จะกินหมดเหรอ? "

" ใครว่าของชั้นคนเดียวล่ะ มีของนายด้วยนะ " แล้วรินก็นั่งลงข้างๆชนาวิน

" เฮ้ย มานั่งอะไรตรงนี้ล่ะแล้วชั้นจะไปหยิบของยังไงล่ะ? "

" ไม่ต้องไปหยิบหรอก ชั้นหยิบมาเผื่อแล้วนี่ไง เอ้า อ้าปากสิ " รินหยิบเทมปุระอันหนึ่งยื่นไปให้ชนาวิน

" ม...ไม่ต้องก็ได้ ชั้นกินเองได้ "

" ห้ามปฏิเสธนะ อ้า.... " รินกดดันจนชนาวินยอมอ้าปากให้รินป้อนเทมปุระ

" อร่อยมั้ย? " รินถาม

" อ...อืม " ไม่นานนักเมย์ก็มา เมื่อเธอเห็นรินนั่งข้างชนาวินแล้วเธอก็ไปนั่งตรงข้ามกับชนาวิน

" พอดีเลยวินออกไปหยิบของไม่ได้สินะ ชั้นเอาของมาเผื่อแล้ว " เมย์พูด จากนั้นเธอก็คีบแซลม่อนดิบจิ้มโชยุแล้วยื่นไปป้อนชนาวิน

" เอ้า อ้าม.... "

" ด..เดี๋ยวสิ!! " ชนาวินพูดทันใดนั้นเมย์ก็ยัดแซลม่อนใส่ปากชนาวินทันที

" เป็นไง อร่อยใช่ม้า " เมย์พูด และในตอนนั้นเองขวัญก็มาซึ่งเธอเองก็เอาอาหารมาเผื่อชนาวินเช่นกัน

" ลองชิมทาโกะยากิดูสิ อร่อยดีนะ " ขวัญคีบทาโกยากิลูกหนึ่งป้อนชนาวิน

" ไม่ต้องๆ ชั้น...ชั้นกินเองได้!! " ในตอนนั้นขวัญก็เหยียบไปที่เท้าของชนาวินจนเค้าอ้าปากร้องและโดนยัดทาโกะยากิใส่ปาก

" ค่อยๆเคี้ยวนะ " ขวัญพูด

ในตอนนั้นชนาวินรู้สึกได้ว่ามีคนจ้องมองเขาอยู่

" ใครกัน!? " ชนาวินกวาดตามองไปรอบๆและได้รู้ว่าเหล่าชายโสดรอบๆโต๊ะของพวกเขาจ้องชนาวินตาเขม็ง

" หนอย เล่นพามาทีเดียว 3 เลยเหรอ "

" ขอให้ปลาหมึกติดคอ!! "

" เดี๋ยวเอาตะเกียบแทงซะนี่... " ชนาวินรู้สึกได้ถึงจิตสังหาร

" ด...โดนหมายตาซะแล้วเรา..." ชนาวินคิด

" เอ้า เป็นอะไรไปล่ะวินทานอีกเยอะๆสิ " รินพูด

" ถ้าไม่กินเยอะๆจะเสียดายเงินเอานะ " ขวัญพูด

" ใช่ๆ " เมย์พูด ทั้ง 3 คีบอาหารของตนยื่นไปหาชนาวิน

" ด..เดี๋ยวชั้นไปห้องน้ำแปบนึงนะ!! " ชนาวินยืนขึ้นบนเก้าอี้แล้วกระโดดข้ามโต๊ะ

" อย่าทำแบบนั้นสิครับคุณลูกค้า!! "

" ขอโทษค้าบบบบบ!! " ชนาวินรีบวิ่งออกจากร้านไปทันที

" เป็นอะไรล่ะนั่น " รินพูด

" นั่นสิคะ " เมย์พูด

" ว่าแต่มาสเตอร์รินไปเจอกับวินตั้งแต่เมื่อไหร่คะ? "

" ก็ตอนช่วงที่เข้าเซิฟเวอร์ไทยไม่ได้นั่นแหล่ะ ตอนนั้นชั้นไม่มีอะไรทำเลยมาดูหนังแล้วก็เจอพวกหน้าม่อเข้าตอนนั้นวินก็เข้ามาช่วย "

" บังเอิญจังเลยนะคะแบบนั้นน่ะ "

" ช่าย จากนั้นชั้นก็ชวนชนาวินไปทานไอศครีมแล้วก็ดูหนังแถมไม่ใช่รอบเดียวนะ ตั้งสองรอบแน่ะเพราะรอบแรกชั้นดันหลับซบไหล่ชนาวินน่ะสิ "

" เอ๋!! " ขวัญอุทาน

" ดีจังเลยนะคะ ชั้นเรียนอยู่ที่เดียวกับวินก็เลยเจอกันทุกวัน แรกๆก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่แต่หลังจากที่เริ่มเล่นเกมส์ก็ได้คุยกับเค้ามากขึ้นล่าสุดก็พึ่งไปทานเค้กด้วยกันมา นั้นให้เค้กมาด้วยนะคะ "

" โฮ่... " รินทำหน้าตกใจเล็กน้อยแต่ขวัญกลับหน้าซีด ในระหว่างที่ทั้งสามกำลังคุยกันอยู่นั้นก็มีหญิงสาวสวมหน้ากากปิดครึ่งหน้าและใส่หมวกคนหนึ่งเดินเข้ามาหา

" คุณริน คุณขวัญ แล้วก็คุณเมย์.....สินะคะ? " หญิงสาวพูด

" ค่ะ แล้วคุณคือ... " หญิงสาวคนนั้นเปิดหน้ากากของตัวเองแล้วพวกเธอก็รู้ว่าหญิงสาวคนนั้นก็คือชิเอรินั่นเอง

" ช...ชิเอ!! " ขวัญกำลังจะพูดชื่อทันใดนั้นชิเอริก็ใช้มือปิดปากของขวัญทันที

" ชี่...อย่าตะโกนสิคะเดี๋ยวคนในร้านก็แตกตื่นกันหรอก "

" ใช่... " รินเองก็ปิดปากเมย์อยู่เช่นกัน เมื่อทั้งคู่สงบลงแล้วริยและชิเอริก็เอามือออก

" ดูเหมือนคุณรินจะไม่แปลกใจเลยนะคะ " เมย์พูด

" ชั้นรู้อยู่แล้วล่ะว่าเป็นชิเอริน่ะ เพราะในเกมส์ก็เคยเจอกันแล้ว "

" ชั้นคิดว่าแค่ชื่อกับหน้าตาเหมือนกันซะอีก " ขวัญพูด

" จะบ้าเหรอ ก็รู้ๆอยู่ว่าวิชั่นเกียร์น่ะมันจะสแกนหน้าตา " รินพูด

" ทุกคนมาทานมื้อค่ำกันเหรอคะ? " ชิเอริถาม

" ฉลองที่ได้กลับมาเซิฟเวอร์ไทยน่ะ " รินพูด

" งั้นเหรอคะ....ถ้างั้นก็แสดงว่า.... " ชิเอริยิ้มเหมือนคิดอะไรออก

" ถ้างั้นย้ายที่กันมั้ยคะ ชั้นเองก็มาหาอะไรทานหลังเสร็จงานพอดี "

ด้านชนาวินที่ไปห้องน้ำก็ไปล้วงคอเพื่อเอาของเก่าออกเตรียมรับศึก

" ยัยพวกนั้นมันอะไรกันนะ ถ้าไม่เอาของเก่าออกก่อนล่ะก็มีหวีงท้องแตกตายแน่ขอโทษนะครับคุณชัย " ชนาวินพูดทันใดนั้นก็มีคนยื่นกระดาษทิชชู่ให้ชนาวิน

" ลำบากแย่เลยนะมากับสาวๆตั้ง 3 คนแน่ะ " ชายคนหนึ่งยื่นกระดาษทิชชู่ให้ชนาวิน

" เห็นด้วยงั้นเหรอ? "

" แหม มันเตะตาซะขนาดนั้นนี่ ว่าแต่ใครเป็นตัวจริงล่ะ "

" ไม่มีหรอก เพื่อนกันทั้งนั้นแหล่ะ "

" งั้นเหรอ? "

" ผมไปก่อนนะ ขอบคุณสำหรับทิชชู่ " ชนาวินพูดและกำลังจะเดินออกจากห้องน้ำไป

" แล้วที่สกอตแลนด์เป็นยังไงบ้างล่ะ สนุกมั้ย? " ชายคนนั้นถาม

" ผมไม่เคยไปที่นั่น คุณคงจำผิดคนแล้วล่ะ "

" ที่ชั้นหมายถึงไม่ใช่โลกนี้ แต่เป็นอีกโลกนึงต่างหาก...คุณชนาวิน.... "

" ผมจำได้ว่ายังไม่ได้บอกชื่อไปนะ คุณรู้จักผมได้ยังไงแล้วเรื่องที่ไปสกอตแลนด์ในอีกโลกนึงนั่นอีก คุณเป็นใครกัน? " ชนาวินหันไปมองชายคนนั้นตาไม่กระพริบ

To be continued